
“ကဲ နဲေရွာေရ ဘယ္မွာလဲ .. ယူ ေျပာတဲ့ ႏွင္းေတြက.. ဒီရက္ပိုင္းေတြမွာ က်လာလိမ့္မယ္ဆို၊ ေနပူလိုက္၊ ေလတိုက္လိုက္၊ မိုးရြာလိုက္နဲ႔၊ ႏွင္းက်ရင္ ႏွင္းေတြထဲ လိုက္ပို႔ေပးရမယ္ေနာ္” ဒီလိုမိဳ်းပဲ..
ကြ်န္မေန႔တိုင္းလိုလို သူ႔ကို ပူဆာေနက်ေပါ့ .. ႏွင္းကေတာ့ က်မလာေသးပါဘူး ..
အိပ္ရာကႏိုးတိုင္း ပထမဆံုး မ်က္လံုးေတြက ျပတင္းတံခါး၀ဆီကို ၊ ၿပီးေတာ့ ခန္းဆီးစကို ဆဲြမ၊ ဟင္း .. ဒီေန႔လဲ ေကာင္းကင္ျဖဴပိန္းပိန္းမွာ အျဖဴေရာင္သိပ္သိပ္ျမဴေတြပဲျပည့္္လို႔၊ ဒီလိုပဲ ဒီလိုပဲ ေန႔ေတြမ်ားလွပီ၊ ဘယ္မွာလဲ ႏွင္းစက္ေလးေတြက၊
အဲဒီေန႔ကေတာ့ ခပ္ေစာေစာအိပ္ရာကႏိုးႏွင့္ေနၿပီ၊
မိုးစက္ေလးေတြ ေသးေသးမႊားမႊား တဖြားဖြားလြင့္လို႔၊ ေလကလဲ ဟိုကဒီက ေ၀့၀ဲတိုက္ခတ္လို႔၊ ျပတင္းေပါက္ဆီက အျဖဴ အနီ ပန္းပင္ေလးေတြ က ေလေတြတိုက္လို႔ ခပ္ခါခါ၊
သူ ကေျပာတယ္ “မေျပာႏိုင္ဘူး၊ ဒီမိုးစက္ေသးေသးေလးေတြက ႏွင္းမႈန္ေလးေတြ ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္၊ ဒါ ႏွင္းစက္ေလးေတြျဖစ္ႏိုင္တယ္” တဲ့။
ဟာ ဒါႏွင္းမႈန္ေလးေတြ .. ဘယ္လိုပဲ ၾကည့္ၾကည့္ မိုးဖဲြဖဲြေလးရြာေနတာပါပဲ၊ သူ ကြ်န္မစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ေျပာတာပဲျဖစ္ရမယ္။