Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Friday, August 29, 2014

သံလြင္စိမ္းဝါ ကမ္းေျချပာျပာ ေကာ္ဖူးကၽြန္းေလးမွာ ( ၃ )

အပိုင္း (၃)
Grand Island Tour
Panagia Vlacherna Church
Grand Island Tour ကေတာ့ ေကာ္ဖူးကၽြန္းတစ္ပတ္ tour bus နဲ႔ သြားၾကတာပါ။ Grand Island Tour မွာေတာ့ ၾသစႀတီးယားဘုရင္မ Sisi တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ Achilleion နန္းေတာ္၊ ေကာ္ဖူးကၽြန္း အေနာက္ေျမာက္ကမ္းေျခၿမိဳ႕ေလး Paleokastritsa ကမ္းေျခ၊ Virgin Mary ကို ရည္စူးတည္ေဆာက္ထားခဲ့တဲ့ Byzantine ေခတ္ Paleokastritsa Monastery နဲ႔ ရႈေမွ်ာ္ခင္းလွလွ Mouse Island စတဲ့ ခရီးစဥ္ေတြပါဝင္ၾကတယ္။

Wednesday, August 27, 2014

သံလြင္စိမ္းဝါ ကမ္းေျချပာျပာ ေကာ္ဖူးကၽြန္းေလးမွာ ( ၂ )

အပိုင္း (၂)
Blue Lagoon Boat Trip က တစ္ရက္ခရီးပါ။ မနက္ ၈ နာရီခြဲေလာက္ တည္းတဲ့ apartment ေဘးနားမွာ လာႀကိဳမယ့္ကားကိုေစာင့္ၾကတယ္။ Boat Trip လက္မွတ္ေရာင္းတဲ့ေအးဂ်င့္ ဗန္ဂလိစ္ ကပဲ သူ႔ကားနဲ႔ သပ္သပ္လာေခၚၿပီး ေကာ္ဖူးကၽြန္းရဲ႕ အေရွ႕ဘက္ကမ္းေျခပတ္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေနာက္ထပ္ မိုေရတီကာရြာကိုျဖတ္ကာ မက္ဆြန္ဂီ(Messongi)ရြာေလးကိုေရာက္ၾကတယ္။ (တည္းခုိတဲ့ေနရာ အနီးမွာပဲ ေကာ္ဖူးကၽြန္းခရီးစဥ္လက္မွတ္ေတြေရာင္းတဲ့ ဗန္ဂလိစ္ရဲ႕ ရုံးခန္းေလးရွိတယ္။ အဲဒီကိုပဲ သြားၾကည့္ၿပီး ႀကိဳက္တဲ့ခရီးစဥ္အတြက္ လက္မွတ္ဝယ္လိုက္ၾကတာပါ။) ကမ္းေျခရြာေလးေတြဆိုေပမဲ့ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေတြအသြားအလာမ်ားတဲ့ စီးပြားေရးေကာင္းၾကတဲ့ရြာေလးေတြဆိုေတာ့ အေဆာက္အဦေတြ အိမ္ေတြဟာ ခ်စ္စရာလွလွပပ အျဖဴေရာင္ေဆးမ်ားမ်ား၊ ပန္းပင္ေလးေတြဖူးပြင့္ေဝဆာ ခပ္လွလွတဲ့ရြာေလးေတြပါ။ မက္ဆြန္ဂီၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ ဆိပ္ကမ္းမွာ ဒီေန႔ခရီးစဥ္အတြက္ေမာင္းႏွင္မယ့္ေလွက ေစာင့္ေနတယ္လို႔ ဗန္ဂလိစ္ကေျပာပါတယ္။ ဆိပ္ကမ္းကိုသြားေတာ့ Messonghi Beach Corfu ဟိုတယ္ဝန္းထဲကေနျဖတ္သြားၾကပါတယ္။ မက္ဆြန္ဂီကမ္းေျခဟိုတယ္အဝင္ဂိတ္ကေန ဟိုတယ္အေဆာက္အဦေရာက္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္လမ္းေလွ်ာက္ရပါတယ္။ ဟိုတယ္ေရွ႕ကြင္းျပင္မွာ သံလြင္ပင္ေတြခ်ည့္ပဲ အကြာအေဝးညီညီမွ်မွ် စိုက္ထားၾကတယ္။ သံလြင္ပင္ေတြရဲ႕သဘာဝအရ အရြက္မ်ားမ်ား အရိပ္လည္းရႏိုင္ေပမယ့္ အဲဒီဟိုတယ္ေရွ႕က သံလြင္ပင္ေတြကေတာ့ အရြက္နည္းပါးလွတယ္။ အရြက္အကိုင္းေတြျဖတ္ေတာက္ထားမလားေတာ့ မသိႏိုင္ပါဘူး။ အပင္ေတြက ပင္ပ်ဴိပံုစံမ်ဳိးေတာ့လည္းမဟုတ္လွေတာ့ အရြက္အကိုင္းေတြျဖတ္ေတာက္ထားတယ္ဆို ႏွေျမာစရာလို႔ေတြးမိလိုက္ေသးရဲ႕။

Tuesday, August 26, 2014

တိတ္တိတ္ေလး ရင္ထဲ

ေဖေဖ ကြယ္လြန္တာ (၈)လျပည့္ ပ်ဥ္းမနား၊ ေဇယ်သိန္ေက်ာင္းမွာ ဆြမ္းကပ္ ကုသိုလ္ျပဳပါတယ္ တဲ့
မမဥမၼာမွ
စာေရြးတံဆြမ္း
ဝါေခါင္လကြယ္
မဟာဒုတ္စာေ႐ြးတံမဲ
နိဗၺာန္ကိုရည္မွန္း
သံဃာေတာ္ရွင္သူျမတ္တို့အား
လွူဒါန္းသည့္ပြဲ၊

လူမစံုေပမဲ့
ဆြမ္း ခဲဘြယ္ အခ်ိုအခ်ဥ္ ဝတၳု
ျကည္ညိုပံုအစုစုနွင့္
ကုသလအထုထုကို
အေဝးေ႐ာက္
သည္ေမာင္ သည္ညီမေလးေတြကိုျဖင့္
ထပ္တူျပဳ ရစေျကာင္း
ေတာင္းဆုေခၽြဆဲ။     ။


မမဥမၼာမွ

 


ဘာလိုလိုနဲ႔ ေဖေဖဆံုးခဲ့တာ (၈)လေတာင္ ျဖတ္သန္းသြားခဲ့ၿပီးၿပီ။
သတိရပါတယ္။
လြမ္းဆြတ္ပါတယ္။
Facebook သံုးရင္း တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္ wall ကိုၾကည့္မိရင္း Photos ထဲဝင္ၾကည့္မိရင္း ...

ကိုယ့္ရဲ႕ Albums ေတြထဲက မိသားစုဝင္ေတြကိုပဲ private share လုပ္ထားတဲ့ the 3rd Leaf ဆိုတဲ့ အယ္လ္ဘမ္ကို အၾကည့္ေတြေရာက္သြားလိုက္တိုင္း နီညိဳညိဳျခံဳလႊာေလးေအာက္က ခပ္ဆန္႔ဆန္႔ပက္လက္အေနအထား ခႏၶာတစ္ခုပံုစံျမင္လိုက္တိုင္း အဲဒါဟာေဖေဖ၊
အဲဒါ ေဖေဖဆံုးသြားခဲ့တုန္းက အသက္မဲ့သြားခဲ့တုန္းက ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ အတူ ဘယ္လိုမွန္းမသိ နင့္ခနဲ ဝမ္းနည္းသြားတဲ့ခံစားမႈဝင္လာတတ္ျမဲ။
သနားျခင္းႀကီးစြာလည္းျဖစ္ရျမဲ။

အဲဒီအခ်ိန္မတိုင္ခင္ေလး ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္ေတြၾကည္လင္ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့ပါေစ the 3rd leaf ကို အၾကည့္ေတြေရာက္သြားလိုက္တိုင္း တစ္ခါမွမခံစားဖူးတဲ့ နင့္နင့္နဲနဲခံစားခ်က္မ်ဳိး အျမဲပဲျဖစ္တယ္။ ၾကည့္လိုက္မိတိုင္း အႀကိမ္တိုင္းျဖစ္တယ္။ ေလ်ာ့သြားတယ္ဆိုတာမရွိ။ အျမဲတမ္းျပင္းတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ဳိး။
ဒါေပမဲ့ အျမဲတမ္းနင့္နင့္နဲနဲျဖစ္ေနရင္ေတာ့ အလုပ္မျဖစ္ဘူး ေဖေဖ။
သမီးက မိသားစုနဲ႔အေဝးမွာ ေနရတဲ့သူမဟုတ္လား။ စိတ္ေပ်ာ့ၿပီး ဝမ္းနည္းအားငယ္ေနမယ္ဆိုရင္ သမီးေရွ႕ဆက္ရမယ့္ဘဝအတြက္ ေျခလွမ္းေတြလည္း ယိုင္နဲ႔ကုန္မယ္။
စိတ္မေကာင္းစရာေတြ သိပ္မႀကိဳက္လို႔ ဘဝသရုပ္ေဖာ္ ဝတၳဳမ်ဳိး သမီး မဖတ္ခ်င္ခဲ့ဘူး။ လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးရုပ္ရွင္မ်ဳိးေတြေတာင္ သမီး ဘယ္ေတာ့မွမၾကည့္ဘူး။ အဲဒီအစား ကာတြန္းကားေတြ၊ သိပၸံဆန္းၾကယ္ကားေတြၾကည့္တယ္။ ကမၻာႀကီးေပၚက အဆက္မျပတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့သတင္းေတြကို ေစာင့္ၾကည့္တယ္။ ဝမ္းနည္းေနရမယ့္ခံစားခ်က္မ်ဳိးကို မႀကိဳက္ခဲ့လို႔ပါ။

ျပင္းထန္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြ တသသ ေမြးျမဴျပဳစုၿပီး ေဖေဖ့ကိုလြမ္းေနလို႔မရဘူး။ ေဖေဖကလည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ခဲ့တဲ့သူပဲမဟုတ္လား။ ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္ညစ္မခံဘူး။ လူေတြကို ယံုတယ္။ လူေတြကို ခ်စ္တတ္တယ္။
မိသားစုေတြဝမ္းနည္က်န္ေနမွာကိုလည္း ႀကိဳက္မယ္မထင္ဘူး။ သမီးလည္း လူေတြကို ယံုေပးပါတယ္။
လူေတြကို ခ်စ္ပါတယ္။
သမီး ေပ်ာ္ေအာင္ေနပါတယ္။ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲျပံဳးတယ္။ စိတ္ပါလက္ပါ ရယ္ပါတယ္။ က်န္းမာဖို႔လည္း ဂရုစိုက္တယ္။ စိတ္ကိုၾကည္ေနေအာင္လည္း ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္လည္း ႀကိဳးစားပါတယ္။ အျမဲေဖေဖ့ကို လြမ္းေမာတသၿပီးမေနျဖစ္/ မေနႏိုင္ေပမယ့္ တတ္စြမ္းႏိုင္သေလာက္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒါကိုပဲ ေဖေဖပိုသေဘာက်မယ္မဟုတ္လား။
အခု ေဖေဖက ဆံုးပါးသြားၿပီ၊ ေဖေဖ့ကိုမျပဳစုလိုက္ရလို႔ ေနာင္တေတြရၿပီး ဝမ္းနည္းရမယ့္ခံစားခ်က္မ်ဳိးလည္း မႀကိဳက္ျပန္ဘူး။
ေဖေဖ့အတြက္ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲ အခုထိလည္း စဥ္းစားေနတုန္းပဲ။
အဲဒီလို စဥ္းစားေနရင္းနဲ႔ပဲ ေဖေဖရွိေနဦးမယ္ဆိုရင္ သမီးအတြက္ စိတ္ညစ္ရမယ့္ စိတ္မခ်မ္းမသာျဖစ္ရမယ့္ကိစၥမ်ဳိးဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ေစရဘူး။ အေဖ့ရဲ႕ သမီးဟာ ေငြေၾကး၊ ဂုဏ္ အဲဒါေတြေအာင္ျမင္ေနတဲ့သူ မျဖစ္ရင္ေတာင္ လူေကာင္းတစ္ေယာက္အျဖစ္ေတာ့ အျမဲရွင္သန္ေနထိုင္သြားပါမယ္လို႔ေတာ့ တိတ္တိတ္ေလး ကတိေပးထားပါတယ္။

တိတ္တိတ္ေလးပဲ သတိရပါတယ္။ သြားေရစာမုန္႔ေလးေတြစားတိုင္း ... ေကာ္ဖီေသာက္ရင္း သၾကားပိုထည့္မိသြားရင္ တိတ္တိတ္ေလး သတိရမိတယ္။
ဖရဲသီးသိပ္မခ်ဳိတဲ့အခါ သၾကားထည့္စားမိရင္ တိတ္တိတ္ေလး လြမ္းသြားတယ္။
(ေဖေဖသ သၾကား အခ်ဳိႀကိဳက္တတ္တဲ့သူမို႔ သမီးေတြက စေနာက္ၿပီး ဖိုးသၾကားလို႔ ေခၚခဲ့ၾကဖူးတယ္။)

မနက္ေစာေစာထမွ ႀကိဳက္တတ္တဲ့သူ။ မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ အိပ္ရာေစာေစာထ သနပ္ခါးေလးလူးထားမွသေဘာက်သူ။ မ်က္ႏွာေျပာင္နဲ႔ေနရင္ ေဖေဖကမႀကိဳက္ဘူး။

*********
ဘာလိုလိုနဲ႔ ေဖေဖဆံုးခဲ့တာ (၈)လေတာင္ ျဖတ္သန္းသြားခဲ့ၿပီးၿပီ။
သတိရပါတယ္။
လြမ္းဆြတ္ပါတယ္။
Facebook သံုးရင္း တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္ wall ကိုၾကည့္မိရင္း Photos ထဲဝင္ၾကည့္မိရင္း ...

တိတ္တိတ္ေလး ရင္ထဲ နင့္ခနဲ ...
ေဖေဖ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔၊ တစ္လထက္ တစ္လ ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘံုဘဝမွာ စံစားႏိုင္ပါေစ။

Sunday, August 24, 2014

Ayer's rock


ေမေမ့ရဲ႕စာ
Ayer’s rock ဆိုတာက  ျသစေျတးလ်ားတိုက္ရဲ ့  အထင္ကရ ေက်ာက္တုံးၿကီးေပါ့.သဲေက်ာက္ေတြနဲ့ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အဲဒီ ေက်ာက္တုံးၿကီးကို တိုင္းရင္းသား အေဘာရီးဂ်င္း ေတြက Uluru လို ့ ေခၚၿပီး ယခုအခါ A world Heritage site  စာရင္း၀င္ ေရွးေဟာင္းအေမြ အႏွစ္  ပစၥည္း တခု ျဖစ္ေနပါၿပီ။၁၈၇၀ ခုႏွစ္ တိုင္ လူျဖဴေတြ ၀င္ေရာက္မလာခင္   ေရွး ႏွစ္တေသာင္း ကတည္း က အေဘာရီးဂ်င္းေတြ အဲဒီေဒသမွာ ေနခဲ့တာပါ။ေဒသခ ံ  Pitjantjatjara Aboriginals တို ့ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ နယ္ေျမ ေဒသ ျဖစ္ပါတယ္။ 


ကမၻာၿကီးဟာ အလြန္တရာ နက္နဲ ဆန္းက်ယ္ လြန္းတယ္။ ကြ်နဳပ္တို ့ မသိ ႏိုင္တာေတြ လိုက္မမွီတာေတြ ျပည့္သိပ္လို ့ေနတယ္။လူေတြ တိရိစ ၦာန္ေတြ အပင္ ေတြ ေတာေတာင္ေတြ သဘာ၀ ေရေျမ ေတြ သိဖို ့ အမ်ားၿကီး လိုအပ္ ေနတယ္။ အေဘာ ရီဂ်င္နယ္ လူမ်ိဳစုတို ့မွာလည္း မယုံခ်င္စဖြယ္ ပုံျပင္ေတြ ဒ႑ာရီေတြ အံ ့့ မခန္း ရွိေနတယ္။ပုံျပင္ ဆိုတာကလည္းဘိုးေဘးဘီဘက္ လက္ထက္ကတည္း က ဆင္းသက္ၿပီး ေျပာစမွတ္ ၿပဳလာခဲ့တာ ဆိုေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ ကြဲ ျပား ျခားနားစြာ ရွိေနျကတယ္။ဟိုေရွးေရွးတုံးက လူငယ္ေလး ႏွစ္ေယာက္ဟာ မိုးေတြ ရြာသြန္းၿပီးခ်ိန္မွာ ရြံ  ့ေတြနဲ့ ကစားခဲျ့ကသတဲ့။ ကစားလို ့ အားရေတာ့ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ Wiputa အရပ္ကို ခရီးဆက္ ထြက္ ျကသတဲ့။ သူတို ့ဟာ သူတို ့ ဆက္လက္ ထြက္ခြာျကရမဲ့ လမ္းေျကာင္းနဲ့ ပတ္သက္ၿပီးအျငင္းပြား ရန္ျဖစ္ ခဲ့ျကတယ္ တဲ့။ၿပီးေတာ့ သူတို ့ႏွစ္ဦးဟာ Mount Conner လို ့ေခၚတဲ ့ ေတာင္ ၿကီးတလုံးေပၚ ေရာက္သြားရင္းကေန သူတို ့ကိုယ္ၿကီးဟာ မယုံႏိုင္စဖြယ္ ဧရာမ ေက်ာက္တုံး ေက်ာက္ခဲ ၿကီးေတြ ျဖစ္သြားေရာတဲ့။ ဒါဟာ Uluru  ျဖစ္ေပၚလာပုံ ဒ႑ာရီ ပုံျပင္ တခုပါ/ ေနာက္တခုမွာေတာ့ လူမ်ိဳးစု ႏွစ္ ခုရဲ ့ ဘိုးေဘး ၀ိညာဥ္ ေတြဟာ   စားေသာက္ပြဲ ၿကးီ တခု ခင္းက်င္း ခဲ့ဲျတရာမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ပုတ္သင္ညိဳ ေခ်ာေခ်ာမၿကီး ေတြကို ဖိတ္ျကားဖို ့ ေမ့ေလ်ာ့ ေနချ့ဲကသတဲ့။သူတို ့က စိတ္ဆိုးၿပီး  ျပန္လည္ တုံ့ျပန္တဲ့အေန နဲ ့ ရြံ ့ေတြကို  ေတာေခြးတေကာင္ ပုံ ဖန္ဆင္းၿပီး က်ိန္စာ ရြတ္ဆို တိုက္ခိုက္ ေစတယ္။သူတို ့စစ္ပြဲ ၿကီး ျဖစ္ပြားခဲ့ျကတယ္ တဲ ့။ သာမန္ ေသြးထြက္ သံယို မွဳသာမက ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့တယ္။ အဲဒီက ေျမၿကီးေတြဟာ ရံုးၿကြ ကုန္းထၿပီး အနီေရာင္ ေသြးေတြနဲ့ ေရာေထြး အတုံး အခဲ ျဖစ္ ေတာင္ၿကီး လို ေပၚ လာသတဲ့။ အဲဒါ Uluru ျဖစ္ေပၚလာပုံ ဒ႑ာရီ တခု  ပါပဲ။ အေဘာရီးဂ်င္းတို ့ရဲ ့ ရိုးရာ ပုံျပင္တခု ပါ။တျခား Emu အေျပးျမန္ေပမဲ့ မပ်ံႏိုင္တ့ဲငွက္ Liru, အဆိပ္ျပင္းတဲ့ ေၿမြ  Lulunpa အျပာေရာင္ လွ်ာ ႏွင့္ ပုတ္သင္ညိဳ စသည္  ပုံျပင္ ေတြလည္း မ်ားစြာ ရွိေနပါတယ္။

ကင္ဂရူး။ ျကက္ဆင္။ အီးမူစတဲ့  ငွက္ မ်ိဳးစိတ္ေပါင္း၄၆မ်ိဳးတို ့ ေနထိုင္ ျကက္စား ေပ်ာ္ေမြ ့ျကတယ္။ သဘာ၀ေပါက္ပင္ သစ္ပင္ ပန္းပင္ မ်ားႏွင့္လ ည္း စိမ္းစို လန္းဆန္းေနတယ္။၁၈၇၂ခုႏွစ္ေလာက္မွာ အားနက္ ဂီလီ ႏွင့္ ၀ီလွ်ံ ဂို ဆီ တို ့ကႏိုင္ငံရပ္ျခား  ေျကးနန္းဆက္သြယ္ေရး စံနစ္ ကို အဲဒီေဒသမွာ စတင္ခဲ့တယ္။၁၉ရာစုႏွစ္ အေႏွာင္းပိုင္း မွာ သိုးအုပ္မ်ားအတြက္ စားက်က္ေျမကိစၥနဲ့ ပတ္သက္ၿပီး  ဌာနီ လူမ်ိဳးစုမ်ားနဲ ့ လူျဖဴတို ့အျကား ပဋိပကၡျဖစ္ အခ်င္းမ်ားခဲ့ျကတယ္။မိုးေခါင္ၿပီး ေျခာက္ေသြ ့လာတဲ့အတြက္ အစာေရစာရွားပါးလာတာမ်ိဳးလည္း ရွိလာတယ္။မျကာခဏ ခိုက္ရန္ ျဖစ္ပြားျကတဲ့အတြက္ ရဲေတြနဲ ့ရွင္းရ လင္းရ ျဖစ္လာတယ္။၁၉၃၀ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဥေရာပ က ေန ကုန္ပစၥည္း တင္ပို ့မွဳ ရွိလာခဲ့တာပါ။အမွန္ေတာ့ ၁၉၁၈ ၊၁၉၂၁ မွာကတည္းက  ျသစေျတးလ်ား အေနာက္ပိုင္း ။ ျသစေျတးလ်ား ေတာင္ပိုင္းနဲ့ ေျမာက္ပိုင္းနယ္ မ်ား ကို အေဘာရီးဂ်င္း တို ့ ဌာနီအျဖစ္ ျသစေျတးလီယဲန္ အစိုးရက သီးသန့္ ့ ျပဌာန္း ့ ခ်မွတ္ ခဲ့ၿပီးပါ။ ၁၉၃၆ကစလို ့  Uluru ေဒသကို ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားစတင္ ၀င္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ၁၉၄၀ ေလာက္မွာေတာ့ ဥေရာပသားတို ့ အလုံးအရင္း ေျခခ်လာတယ္။     ၁၉၄၈ မွာေတာ့ ခရီးသြား ဘတ္စ္ ကားၿကီးမ်ား အမ်ားအျပား ၀င္ေရာက္လာတယ္။၁၉၈၅ ေအာက္တိုဘာလ ၂၆ရက္မွာ  Uluru ေဒသ ကို အေဘာရီးဂ်င္း တို ့လက္ ၂၀၀၉ခုႏွစ္မွာ  ျပန္လည္ လႊဲအပ္ခဲ့ပါတယ္။၂၀၀၉ ေအာက္တိုဘာ၈ရက္ေန ့မွာ ေတာ့ လူထုကို ဖြင့္လွစ္ ျပသခဲ့တယ္။သုံးရက္ တျကိမ္ ၀င္ေရာက္ျကည့္ရွဳသူ လူတိုင္းကို  လူတေယာက္လွ်င္ ေအာ္စတီ ေဒၚလာ ၂၅ အကုန္အက်ခံ ၀င္ခြင့္ ၿပဳခဲ့တယ္။ပန္းၿခံ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သူတို ့က ျဖတ္သန္းသြားလာသူတို ့ကို စစ္ေဆးခဲ့ျကတယ္။
ေတာင္ေပၚကို တက္ႏိုင္ဖို ့ကေတာ့ ေလထန္ေနခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ခြင့္မျပဳပါဘူး။ခ်ိန္းၿကိဳးတခုႏွင့္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ဆုတ္ကိုင္ တက္ ရင္ ရႏိုင္ပါတယ္။

ေဒသခံ အေဘာရီးဂ်င္းတို ့က ေတာ့ ေတာင္ေပၚကို တက္ေရာက္ေလ့ မရွိပါဘူးတဲ့။ ဘာျဖစ္လို ့လဲ ဆိုေတာ့ ေတာင္ေပၚကို တက္ရမဲ ့အလုပ္ဟာ စိတၱဇ ဆန္လြန္းေနပါသတဲ့.။ေန့ ့ ေျကာင္ေတာင္ ေခ်ာက္တီး ေျခာက္တက္ အိမ္မက္ ေနရသလို ေယာင္လည္လည္ ခံစားရလြန္းလို ့ တက္ေလ့ မရွိပါဘူး တဲ့။  သူတို ့ကပဲ အယူသီးေနတာလား။ သူတို ့ရဲ ့ ဘိုးေဘးဘီဘင္ ေတြကမ်ား ဒီေက်ာက္တုံးၿကီးမွာ ပူး၀င္ စြဲကပ္ ဖမ္းစား ေနသလား ဆိုတာ ကေတာ့ ဘုရားမွ  သိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ တစိမ္းဧည့္သည္မ်ား ေတာင္တက္မယ္ ဆိုရင္လည္း သူတို ့က အၿမဲ သတိေပးေလ့ ရွိတယ္။ တက္ခဲ့ရင္ တက္သြားသူ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားရဲ ့ လုံၿခံဳေရးကို ေဒသခံ တို ့က အာမမခံပါဘူး တဲ့။ ခရီးသြား ဧည့္လမ္းညႊန္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း  မတက္ပါႏွင့္ လို ့ မတားျမစ္ခ်င္ပါဘူး ဒါေပမဲ ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ ့ယဥ္ေက်းမွဳ ဓေလ့ ထုံးစံမ်ားကို ေလးေလးစားစား လိုက္နာၿပီး ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ ့ေစခ်င္ ပါတယ္ တဲ့။ Anangu နယ္ေျမထဲကို ေရာက္ရင္ ဧည့္သည္ တေယာက္ရဲ ့ လိုက္နာရမဲ ့စည္းကမ္းေတြကို မေမ့ေစခ်င္ပါဘူး တဲ့။ ဒါေတြ မလိုက္နာႏိုင္ရင္ ေစာေစာကတည္းက  မတက္ပဲ ေနတာ အေကာင္းဆုံးပဲ လို ့ ဆိုတယ္။ အျငင္းပြားဖြယ္မေတာ္တဆ  ျဖစ္ရပ္မ်ားကေတာ့ ရွိခဲ့ဖူးပါ သတဲ့။ ရွိဆဲပါ တဲ့။

 ေက်ာက္တုံးၿကီး တည္ရွိေနတဲ့ ေနရာကေတာ့  Ulyru Katjuta national park  မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထ၀ီ ေျမျပင္ အေနအထားအရ အလယ္ပိုင္း ျသစေျတးလ်ားတိုက္၏  ေျမာက္ပိုင္း နယ္ေျမရဲ႕ေတာင္ဘက္အတြင္း ပါ၀င္ၿပီး အျမင့္က  335km ( 208mi) ပါ။ ျသစေျတးလ်ား အေနာက္ပိုင္း Olgas ႏွင့္  Mount Augustus တို ့ႏွင့္လည္း နီးစပ္ ေနတာ ပါ။ျသစေျတးလ်ား ေတာင္ပိုင္း အၿကီးအကဲ ဟင္နရီ ေအယာ ကို အစြဲၿပဳၿပီး ဂုဏ္ၿပဳတဲ့အေနနဲ ့ ေအယာ တြင္သြားတာလို ့ဆိုပါတယ္။  နာမည္ကို Ayres, Ayes,Ares, Eyers< Eyres စသည္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခၚတြင္ ခဲ့ျကပါေသးတယ္ ခု ေနာက္ဆုံး Ayer’s rock ရယ္လို ့ တြင္ေနခဲ့တာပါ။ အေဘာရီးဂ်င္း တို ့ကေတာ့ Ulu ru လို ့ ေခၚျကတယ္။ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ 83m ( 2.831ft )ျမင့္ပါသတဲ့။ဒါ့အျပင္ Alice Springs ၿမိဳ ့ အေနာက္ေတာင္ဘက္ ကီလို မီတာ၃၃၅ အကြာမွာ(208mi)  ရွိၿပီးေတာ့ ကားလမ္းနဲ့ဆိုရင္ Yulara အပန္းေျမ ရြာကေလး ကေန ကီလိုမီတာ ၄၆၃ ပဲ ေ၀းပါသတဲ့။ ၅နာရီေလာက္ေတာ့ ျကာႏိုင္ပါတယ္။ သဘာ၀အေလွ်ာက္ ျဖစ္တည္ ဖြဲ ့ စီးထားတဲ့ သဲေက်ာက္ အစုအေ၀း အတုံးအခဲၿကီးဆိုလည္း မမွားဘူးေပါ့။ မီးေတာင္ေခ်ာ္ရည္ ကေန ႏွစ္ ေထာင္ေသာင္းျကာလာတဲ့အခါ ေက်ာက္နက္ ျဖစ္သြာတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားကေတာ့ ညအခါ အိပ္စက္ နားေနျခင္းမျပဳပဲ တညလုံး မိမိတို ့ သိလိုသည္မ်ားကို ရွာေဖြ စူးစမ္းျကတယ္။ သုေတသနျပဳ ေလ့လာျကတယ္။ေက်ာက္ေတာင္ျကီးေပၚကိုလည္း တက္ေရာက္ ျကည့္ရွဳျကတယ္။ေက်ာက္တုံးၿကီးကို ပတ္မိဖို ့ လူ ့ေျခလွမ္းနဲ ့ ဆိုရင္ ၁၀ကီလိုမီတာေလာက္ ေလွ်ာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ထူးဆန္းတာတခုက ေန၀င္ ေနထြက္ မ်ားမွာ အေရာင္ေျပာင္းလဲ တတ္ျခင္းပါပဲ။ အနီေရာင္ ကေန ခရမ္းအျပာေရာင္ ကိုလည္း ေျပာင္းလဲသြားတတ္ပါတယ္။

သင္ ေျပးေျပးလႊားလႊား တက္မယ္ ဆိုရင္ မိနစ္ ၂၀ ဒါမွမဟုတ္ မိနစ္ ၃၀ ေလာက္ေတာ့ျကာႏိုင္ပါတယ္။ာသီဥတုကေတာ့ အပူပိုင္း သဲကႏၱာရ ဥတုမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ႏွစ္စဥ္ ပ်မ္းမွ် မိုးေရခ်ိန္
၁၁.၂ လကၼ ရြာသြန္းေလ့ရွိပါသတဲ့. ။ရာသီ က တႏွစ္မွာ ၅ ရာသီ သတ္မွတ္ ထားရွိပါတယ္။
1/ ဧၿပီ ေမမွာ ေအးေသာ ကာလ။( cooler weather)
2/ဇြန္  ဇူလိုင္ နံနက္ခင္း ႏွင္း ထူသည့္ ကာလ(Cold season )
3/ျသဂတ္စ္  စက္တင္ဘာ   ေအာက္တိုဘာ ( တိရိစၦာန္သားေပါက္ ကာလAnimals breed and food ))
4/ နိဳ၀င္ဘာ ဒီဇင္ဘာ (အပူပိုင္း ကာလthe hot season )
5/ဇန္န၀ါရီ။ ေဖေဖၚ၀ါရီ ။မတ္ လ ရံဖန္ရံခါ မုန္တိုင္းက် (Sporadic storms ) တို ့ပါပဲ။
ေရွးေဟာင္းသုေတသန ပညာရွင္တို ့ အလိုအရ လူသားတို ့အေျခခ် ေနထိုင္မွဳ ကို စူစမ္းတဲ့အခါ ၁၁၈၇ ခုႏွစ္ ဆီေလာက္မွာ ဥေရာပ တိုက္သားေတြ ျသစေျတးလ်ားအေနာက္ ပိုင္းသဲကႏၱာရ နယ္ေျမကို ေရာက္ရွိလာခဲ့ျကသတဲ့။ ဒီအရင္ အႏွစ္ တေသာင္းေလာက္ကတည္းက ေဒသခံ တိုင္းရင္းသားေတြကေတာ့ ရွိေနတာပါ။

ကမၻာၿကီးဟာ အလြန္တရာ နက္နဲ ဆန္းက်ယ္ လြန္းတယ္။ ကြ်နဳပ္တို ့ မသိ ႏိုင္တာေတြ လိုက္မမွီတာေတြ ျပည့္သိပ္လို ့ေနတယ္။လူေတြ တိရိစ ၦာန္ေတြ အပင္ ေတြ ေတာေတာင္ေတြ သဘာ၀ ေရေျမ ေတြ သိဖို ့ အမ်ားၿကီး လိုအပ္ ေနတယ္။ အေဘာ ရီဂ်င္နယ္ လူမ်ိဳစုတို ့မွာလည္း မယုံခ်င္စဖြယ္ ပုံျပင္ေတြ ဒ႑ာရီေတြ အံ ့့ မခန္း ရွိေနတယ္။ပုံျပင္ ဆိုတာကလည္းဘိုးေဘးဘီဘက္ လက္ထက္ကတည္း က ဆင္းသက္ၿပီး ေျပာစမွတ္ ၿပဳလာခဲ့တာ ဆိုေတာ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ ကြဲ ျပား ျခားနားစြာ ရွိေနျကတယ္။ဟိုေရွးေရွးတုံးက လူငယ္ေလး ႏွစ္ေယာက္ဟာ မိုးေတြ ရြာသြန္းၿပီးခ်ိန္မွာ ရြံ  ့ေတြနဲ့ ကစားခဲျ့ကသတဲ့။ ကစားလို ့ အားရေတာ့ သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ Wiputa အရပ္ကို ခရီးဆက္ ထြက္ ျကသတဲ့။ သူတို ့ဟာ သူတို ့ ဆက္လက္ ထြက္ခြာျကရမဲ့ လမ္းေျကာင္းနဲ့ ပတ္သက္ၿပီးအျငင္းပြား ရန္ျဖစ္ ခဲ့ျကတယ္ တဲ့။ၿပီးေတာ့ သူတို ့ႏွစ္ဦးဟာ Mount Conner လို ့ေခၚတဲ ့ ေတာင္ ၿကီးတလုံးေပၚ ေရာက္သြားရင္းကေန သူတို ့ကိုယ္ၿကီးဟာ မယုံႏိုင္စဖြယ္ ဧရာမ ေက်ာက္တုံး ေက်ာက္ခဲ ၿကီးေတြ ျဖစ္သြားေရာတဲ့။ ဒါဟာ Uluru  ျဖစ္ေပၚလာပုံ ဒ႑ာရီ ပုံျပင္ တခုပါ/ ေနာက္တခုမွာေတာ့ လူမ်ိဳးစု ႏွစ္ ခုရဲ ့ ဘိုးေဘး ၀ိညာဥ္ ေတြဟာ   စားေသာက္ပြဲ ၿကးီ တခု ခင္းက်င္း ခဲ့ဲျတရာမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ပုတ္သင္ညိဳ ေခ်ာေခ်ာမၿကီး ေတြကို ဖိတ္ျကားဖို ့ ေမ့ေလ်ာ့ ေနချ့ဲကသတဲ့။သူတို ့က စိတ္ဆိုးၿပီး  ျပန္လည္ တုံ့ျပန္တဲ့အေန နဲ ့ ရြံ ့ေတြကို  ေတာေခြးတေကာင္ ပုံ ဖန္ဆင္းၿပီး က်ိန္စာ ရြတ္ဆို တိုက္ခိုက္ ေစတယ္။သူတို ့စစ္ပြဲ ၿကီး ျဖစ္ပြားခဲ့ျကတယ္ တဲ ့။ သာမန္ ေသြးထြက္ သံယို မွဳသာမက ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့တယ္။ အဲဒီက ေျမၿကီးေတြဟာ ရံုးၿကြ ကုန္းထၿပီး အနီေရာင္ ေသြးေတြနဲ့ ေရာေထြး အတုံး အခဲ ျဖစ္ ေတာင္ၿကီး လို ေပၚ လာသတဲ့။ အဲဒါ Uluru ျဖစ္ေပၚလာပုံ ဒ႑ာရီ တခု  ပါပဲ။ အေဘာရီးဂ်င္းတို ့ရဲ ့ ရိုးရာ ပုံျပင္တခု ပါ။တျခား Emu အေျပးျမန္ေပမဲ့ မပ်ံႏိုင္တ့ဲငွက္ Liru, အဆိပ္ျပင္းတဲ့ ေၿမြ  Lulunpa အျပာေရာင္ လွ်ာ ႏွင့္ ပုတ္သင္ညိဳ စသည္  ပုံျပင္ ေတြလည္း မ်ားစြာ ရွိေနပါတယ္။

ကင္ဂရူး။ ျကက္ဆင္။ အီးမူစတဲ့  ငွက္ မ်ိဳးစိတ္ေပါင္း၄၆မ်ိဳးတို ့ ေနထိုင္ ျကက္စား ေပ်ာ္ေမြ ့ျကတယ္။ သဘာ၀ေပါက္ပင္ သစ္ပင္ ပန္းပင္ မ်ားႏွင့္လ ည္း စိမ္းစို လန္းဆန္းေနတယ္။၁၈၇၂ခုႏွစ္ေလာက္မွာ အားနက္ ဂီလီ ႏွင့္ ၀ီလွ်ံ ဂို ဆီ တို ့ကႏိုင္ငံရပ္ျခား  ေျကးနန္းဆက္သြယ္ေရး စံနစ္ ကို အဲဒီေဒသမွာ စတင္ခဲ့တယ္။၁၉ရာစုႏွစ္ အေႏွာင္းပိုင္း မွာ သိုးအုပ္မ်ားအတြက္ စားက်က္ေျမကိစၥနဲ့ ပတ္သက္ၿပီး  ဌာနီ လူမ်ိဳးစုမ်ားနဲ ့ လူျဖဴတို ့အျကား ပဋိပကၡျဖစ္ အခ်င္းမ်ားခဲ့ျကတယ္။မိုးေခါင္ၿပီး ေျခာက္ေသြ ့လာတဲ့အတြက္ အစာေရစာရွားပါးလာတာမ်ိဳးလည္း ရွိလာတယ္။မျကာခဏ ခိုက္ရန္ ျဖစ္ပြားျကတဲ့အတြက္ ရဲေတြနဲ ့ရွင္းရ လင္းရ ျဖစ္လာတယ္။၁၉၃၀ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဥေရာပ က ေန ကုန္ပစၥည္း တင္ပို ့မွဳ ရွိလာခဲ့တာပါ။အမွန္ေတာ့ ၁၉၁၈ ၊၁၉၂၁ မွာကတည္းက  ျသစေျတးလ်ား အေနာက္ပိုင္း ။ ျသစေျတးလ်ား ေတာင္ပိုင္းနဲ့ ေျမာက္ပိုင္းနယ္ မ်ား ကို အေဘာရီးဂ်င္း တို ့ ဌာနီအျဖစ္ ျသစေျတးလီယဲန္ အစိုးရက သီးသန့္ ့ ျပဌာန္း ့ ခ်မွတ္ ခဲ့ၿပီးပါ။ ၁၉၃၆ကစလို ့  Uluru ေဒသကို ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားစတင္ ၀င္ေရာက္ခဲ့တယ္။ ၁၉၄၀ ေလာက္မွာေတာ့ ဥေရာပသားတို ့ အလုံးအရင္း ေျခခ်လာတယ္။     ၁၉၄၈ မွာေတာ့ ခရီးသြား ဘတ္စ္ ကားၿကီးမ်ား အမ်ားအျပား ၀င္ေရာက္လာတယ္။၁၉၈၅ ေအာက္တိုဘာလ ၂၆ရက္မွာ  Uluru ေဒသ ကို အေဘာရီးဂ်င္း တို ့လက္ ၂၀၀၉ခုႏွစ္မွာ  ျပန္လည္ လႊဲအပ္ခဲ့ပါတယ္။၂၀၀၉ ေအာက္တိုဘာ၈ရက္ေန ့မွာ ေတာ့ လူထုကို ဖြင့္လွစ္ ျပသခဲ့တယ္။သုံးရက္ တျကိမ္ ၀င္ေရာက္ျကည့္ရွဳသူ လူတိုင္းကို  လူတေယာက္လွ်င္ ေအာ္စတီ ေဒၚလာ ၂၅ အကုန္အက်ခံ ၀င္ခြင့္ ၿပဳခဲ့တယ္။ပန္းၿခံ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သူတို ့က ျဖတ္သန္းသြားလာသူတို ့ကို စစ္ေဆးခဲ့ျကတယ္။

ေတာင္ေပၚကို တက္ႏိုင္ဖို ့ကေတာ့ ေလထန္ေနခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ခြင့္မျပဳပါဘူး။ခ်ိန္းၿကိဳးတခုႏွင့္ ခိုင္ခိုင္မာမာ ဆုပ္ကိုင္ တက္ ရင္ ရႏိုင္ပါတယ္။

ေဒသခံ အေဘာရီးဂ်င္းတို ့က ေတာ့ ေတာင္ေပၚကို တက္ေရာက္ေလ့ မရွိပါဘူးတဲ့။ ဘာျဖစ္လို ့လဲ ဆိုေတာ့ ေတာင္ေပၚကို တက္ရမဲ ့အလုပ္ဟာ စိတၱဇ ဆန္လြန္းေနပါသတဲ့.။ေန့ ့ ေျကာင္ေတာင္ ေခ်ာက္တီး ေျခာက္တက္ အိမ္မက္ ေနရသလို ေယာင္လည္လည္ ခံစားရလြန္းလို ့ တက္ေလ့ မရွိပါဘူး။တဲ့။  သူတို ့ကပဲ အယူသီးေနတာလား။ သူတို ့ရဲ ့ ဘိုးေဘးဘီဘင္ ေတြကမ်ား ဒီေက်ာက္တုံးၿကီးမွာ ပူး၀င္ စြဲကပ္ ဖမ္းစား ေနသလား ဆိုတာ ကေတာ့ ဘုရားမွ  သိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။တစိမ္းဧည့္သည္မ်ား ေတာင္တက္မယ္ ဆိုရင္လည္း သူတို ့က အၿမဲ သတိေပးေလ့ ရွိတယ္။တက္ခဲ့ရင္ တက္သြားသူ ခရီးသြားဧည့္သည္မ်ားရဲ ့ လုံၿခံဳေရးကို ေဒသခံ တို ့က အာမမခံပါဘူး တဲ့။ခရီးသြား ဧည့္လမ္းညႊန္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း  မတက္ပါႏွင့္ လို ့ မတားျမစ္ခ်င္ပါဘူး ဒါေပမဲ ့ ကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ ့ယဥ္ေက်းမွဳ ဓေလ့ ထုံးစံမ်ားကို ေလးေလးစားစား လိုက္နာၿပီး ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ ့ေစခ်င္ ပါတယ္ တဲ့။Anangu နယ္ေျမထဲကို ေရာက္ရင္ ဧည့္သည္ တေယာက္ရဲ ့ လိုက္နာရမဲ ့စည္းကမ္းေတြကို မေမ့ေစခ်င္ပါဘူး တဲ့။ ဒါေတြ မလိုက္နာႏိုင္ရင္ ေစာေစာကတည္းက  မတက္ပဲ ေနတာ အေကာင္းဆုံးပဲ လို ့ ဆိုတယ္။အျငင္းပြားဖြယ္မေတာ္တဆ  ျဖစ္ရပ္မ်ားကေတာ့ ရွိခဲ့ဖူးပါ သတဲ့။ရွိဆဲပါ တဲ့။
ကမၻာေပၚမွာ ရွိတဲ့ တိုက္ၿကီးေတြထဲက  ျသစေျတးလ်ားတိုက္ ဆိုတာ ဟို ေရွးေရွးတုံးကေတာ ့တိုင္းရင္းသား လူနီ လူရိုင္း Aborigin လူမ်ိဳးစုေတြ ရဲ ့ ဌာနီရယ္လို ့ ထင္ရွားျဖစ္တည္ေနခဲ့တာပါ။ ၿဗိတိသွ် အစိုးရက တကြ်န္းက်တဲ့ ရာဇ၀တ္သားေတြကို အက်ဥ္းခ် ပို ့ထားတဲ့ ေနရာ ရယ္လို ့လည္း လူသိမ်ားခဲ့တာပါ။တစ တစ နဲ့ လူရိုင္းေတြကို ႏွင္ထုတ္လို ့ လူျဖဴေတြက သူတို ့ နယ္ေျမေတြကို က်ူးေက်ာ္ သိမ္းပိုက္လိုက္တယ္။

 ( ဒါ့အတြက္ ျသစေျတးလ်ား အစိုးရဟာ အေဘာရီးဂ်င္း တို ့ကို ေတာင္းပန္ ၀န္ခ်ၿပီး သူတို ့ရဲ ့ လူမွဳ ဘ၀အေထြေထြ ကို ၿမွင့္တင္ေပးခဲ့ၿပီးပါၿပီ။)

ၿပီးေတာ့ အေဘာရီးဂ်င္းတို ့ေရွးရိုး စဥ္လာ ယုံျကည္ စြဲလန္း  ကိုးကြယ္ ခဲ့တဲ့ UluRu  Ayer’s  rock ဆိုတဲ့ ေက်ာက္ေတာင္ၿကီးကလည္း အေဘာရီးဂ်င္းတို ့နဲ့အတူ ေက်ာ္ျကားခဲ့ပါေသးတယ္။ဒီေက်ာက္ေတာင္ၿကီးဟာ အလ်ား ၂.၅ ကီလိုမီတာ။အနံ ၁.၅ကီလိုမီတာ။အျမင့္ ၃၅၅မီတာ။ရွိၿပီး ေနထြက္ခ်ိန္ ေနမြန္းတည့္ခ်ိန္ ေန၀င္ခ်ိန္မ်ားမွာ ထူးထူးဆန္းဆန္း အေရာင္ ေျပာင္းလဲတတ္တယ္ လို ့ ဆိုပါတယ္။ကမၻာအရပ္ရပ္က ခရီးသြားဧည့္သည္ ေပါင္း သုံးသိန္းက်ာ္ ဟာ ရင္သပ္ရွဳေမာဖြယ္ရာ လွပ လြန္းေနတဲ့ ဒီ ေက်ာက္ေတာင္ၿကီးကို ႏွစ္စဥ္ လာေရာက္ ျကည့္ရွဳ ေလ့လာျကသတဲ့။ ႏိုင္ငံပိုင္ အစိုးရကေတာ့ Park Rangers ေခၚတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္သူ မ်ားကို အပ္ႏွံၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ေစေပမဲ့လည္း ပိုင္ရွင္   Mutiitjulu လူမ်ိဳးစု ေခါင္းေဆာင္ Yami Lester ကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ 

လူျဖူေတြဟာ ဘာမဆို လက္ေတြ ့က်က် သိရမွ လက္ခံ တတ္ျကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူမဆို ဒီေတာင္ၿကီးရဲ ့အနီးအနား၀န္းက်င္ ကို ေရာက္ျပီ ဆိုတာနဲ့ ကိုယ္ စိတ္ ႏွလုံး အေျပာအဆို အျပဳအမူ ကို သတိၿပဳ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို ့ သင့္တယ္လို ့ ဆိုပါတယ္။တခ်ိဳ ့က ေျခလက္ မျငိမ္တာ ႏွဳတ္ေဆာ့ တာ မ်ိဳး ရွိတတ္ျကတယ္ေလ။ တခုခု ခိုက္တတ္တာမ်ိဳး ျဖစ္မွာ စိုးပါတယ္ တဲ့။ ဒီအယူအဆနဲ ့ပတ္သက္ၿပီး ေထာက္ခံ အားျဖည့္လိုက္တာကေတာ့ ျသစေျတးလ်ားဗဟိုစာတိုက္ၿကီးကို ေရာက္ရွိလာတဲ့ စာ အေစာင္းေပါင္း ၁၅၀ ေက်ာ္ပါပဲ။ၿပီးေတာ့ ပါဆယ္ထုပ္ေပါင္း ၄၆၅ထုပ္ ဒါ့အျပင္ အေလးခ်ိန္ ကီလို ၈ရမ္ ၄၀၀ေက်ာ္ ရွိတဲ့ Ayer ေက်ာက္ေတာင္ၿကီးက ဖဲ့ယူထားတဲ့ အပိုင္းအစ ေတြပါပဲ။ စာတိုက္ျကီးက လက္ခံ ရရွိေနတာပါ။ စာထဲမွာကေတာ့ ေဆာရီးပါ ခြင့္လႊတ္ပါ။ ေနရပ္ကို ျပန္ပို ့ေပးပါ။ ကြ်န္ေတာ္ တို ့ ဆက္လက္ ထိမ္းသိမ္း မထားရဲ ေတာ့ပါဘူး။ တခုခု ခိုက္ေနတယ္ လုိ ့ ယုံျကည္လာတယ္ ။ အလုပ္ျပဳတ္တယ္ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္တယ္ ။ကြ်န္ေတာ္ ဒီ အပုိင္းအစကို အျမင့္ ၃၅၅မီတာ ကေန ဖဲ့ ယူ ခိုး၀ွက္ ခဲ့တာပါ ဆိုၿပီး ေျမပုံ ႏွင့္တကြ ေဖၚျပ ထားတယ္။ စကင္ ဒီေနးဗီးယဲန္ ခေလးမ ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္က ခိုးယူခဲ့တာပါ သူ ရွိတဲ့ အခ်ိန္းတိုင္းမွာ ဘာမွ အေဆင္မေျပခဲ့ဘူး။ အိမ္ေမြး တိရိစၦာန္ေလးေတြ ခဏ ခဏ ေသတယ္ တခုခု လြဲေခ်ာ္ေနတယ္ ။သိမ္းဆည္း မထားရဲေတာ့တဲ့အတြက္ သူ ့ေနရပ္ သူ ့ဇာတိေျမကို ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ျပန္ပို ့ေပးပါတဲ့။ မသိလို ့ မိုက္မဲ မိပါတယ္ တ့ဲ။ ေတာင္းပန္ထားတယ္။ ဒီကေန ့အထိ ေက်ာက္ေတာင္ေပၚကေန ေျခလက္ေခ်ာ္က်တာမ်ိဳးသာ မက အသက္ကိုေတာင္ ႏွုဳတ္ယူ ႏိုင္တဲ့အထိ လူေပါင္း ၂၃ေယာက္ အတိဒုကၡ ေ၇ာက္ခဲ့ ဖူးပါသတဲ့။ စာတိုက္၀န္ထမ္းေတြ ေတာ္ေတာ္ ေခါင္းစားေနေျကာင္း ၀န္ခံခဲ့ထားပါတယ္။လူမ်ိဳး တိုင္း လူမ်ိဳးတိုင္းမွာ ဒ႑ာရီ ပုံျပင္ေတြ ရွိတတ္သလို အေဘာရီးဂ်င္း တို ့မွာလည္း ယုံတမ္းပံုျပင္ ေတြ အမ်ားအျပားရွိေနတာပါ။ ဥပမာ Ayer’s rock ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ၿပီး Male ,ယုန္ကေလး ပုံျပင္ ၊  ကူရာပါနာ ပုံဳျပင္ ေခြးနက္ၿကီး ပုံျပင္ ကူနီယာ ေျမြ ၿကီး ပုံျပင္  စတာတို ့ဟာ အေဘာရီးဂ်င္းတို ့ရဲ ့မရိုးႏိုင္ေအာင္  ထင္ရွားလွတဲ့ ပုံျပင္ ေတြပါပဲ။ ကဲ ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ဒီ ေက်ာက္တုံး အပိုင္းအစေတြကို သူ ့ေနရပ္ ဌာနီ အေရာက္ လက္ဆင့္ကမ္း ေပးပို ့ျကပါလို ့ ေမတၱာ ရပ္ခံ ပန္ျကားလိုက္ပါတယ္။
Uluru Ayer ‘s rock,Australia 

Florist
(Living Fashion Magazine, September, 2014)

ဘရာဇီးႏိုင္ငံမွ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြ

လူဦးေရ သန္း ၂၀၀ ေက်ာ္ရွိေနတဲ့ ဘရာဇီးႏိုင္ငံဟာ ကမၻာ့ ငါးခုေျမာက္အႀကီးဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ေဒသခံတိုင္ရင္းသားေတြရယ္၊ ဥေရာပက အေျခခ်ေနထိုင္သူေတြ၊ အာဖရိကန္ေငြဝယ္ကၽြန္ေတြ ေရာေႏွာေနထိုင္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းေတြနဲ႔အတူ အမ်ဳိးမ်ဳိးအေထြေထြကြဲျပားလွတဲ့ယဥ္ေက်းမႈေတြေပါင္းစပ္ၿပီး ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြက်င္းပေလ့ရွိၾကတယ္။ ဘရာဇီးႏိုင္ငံရဲ႕ က်ယ္ျပန္႔လွတဲ့ရႈခင္းေတြ၊ ေပေပါင္း ၉၇၃၅ ျမင့္တဲ့ Pico da Neblina (Myst's Peak) ေတာင္ထြတ္၊ သုခဘံုလို႔ေတာင္တင္စားထားတဲ့ကၽြန္းေတြရွိေနတဲ့ အတၱလန္တစ္ကမ္းရိုးတန္းတစ္ေလွ်ာက္အလွအပေတြဟာ မဆံုးႏိုင္ေအာင္ျပည့္ႏွက္ေနတာပါ။ ကမၻာ့အႀကီးဆံုး၊ ကမၻာ့ဒုတိယအရွည္ဆံုး အေမဇံုျမစ္ ရဲ႕အိမ္လည္း ျဖစ္ေနေလေတာ့ အမွတ္တရအပမ္းေျဖခရီး/ ေလ့လာေရးခရီးထြက္လိုတဲ့ ခရီးသြားေတြအတြက္ အင္မတန္ဆြဲေဆာင္မႈရွိလွတဲ့ႏိုင္ငံပါ။ (ဒါေပမဲ့ ဘရာဇီးႏိုင္ငံခရီးစဥ္အတြက္စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ State Department ရဲ႕ ခရီးသြားအၾကံျပဳစာေတြကို ႀကိဳတင္စစ္ေဆးသင့္ပါတယ္။ လက္ရွိဘရာဇီးႏိုင္ငံမွာက ျပစ္မႈျဖစ္ပြားႏႈန္း အလြန္အမင္းျမင့္မားေနတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ခရီးသြားေတြအတြက္ လုယက္မႈ၊ တိုက္ခိုက္မႈေတြနဲ႔ တျခားျပစ္မႈမ်ဳိးေတြမၾကံဳေတြ႕ရေအာင္ ႏိုးႏိုးၾကားၾကားရွိသင့္တယ္ဆိုတဲ့ သတိေပးခ်က္ေတြလည္းရွိၾကတယ္။) 

ဘရာဇီးႏိုင္ငံမွ စားခ်င္စဖြယ္ရိုးရာအစားအစာေတြ

ဘရာဇီးႏိုင္ငံက ရိုးရာအစားအစာေတြမွာဆိုရင္ ေဒသခံေတြ၊ ဥေရာပစတိုင္လ္နဲ႔ အာဖရိကန္စတိုင္လ္ေတြ ေရာယွက္ေနပါတယ္။ တိုင္းျပည္မွာက ေဒသခံတိုင္းရင္းသားေတြရယ္ အေျခခ်ေနထိုင္သူေတြရဲ႕ စားေသာက္ပံုေတြအတိုင္းလႊမ္းမိုးသြားတာပါ။ ဘရာဇီးႏိုင္ငံဟာ ေတာင္အေမရိက နဲ႔ လက္တင္အေမရိကမွာ အႀကီးဆံုးႏိုင္ငံပါ။ ပထဝီဝင္ေျမေနရာအေနအထားေရာ လူဦးေရအရပါ တစ္ကမၻာလံုးမွာပါ ပဥၥမေျမာက္အႀကီးဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီး လူဦးေရ ၂၀၂ သန္း ေက်ာ္ရွိေနပါတယ္။ လူဦးေရထူထူ ေျမေနရာက်ယ္က်ယ္၊ ကမ္းေျခလွလွရွိေနတဲ့ ဘရာဇီးႏိုင္ငံကို အလည္အပတ္ေရာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ ဒီရိုးရာအစားအစာေလးေတြ ျမည္းစမ္းၾကည့္ဖို႔ မေမ့ေစခ်င္ပါဘူး။

အရွည္ႀကာဆုံးေသာေန႔

ေမေမ့ရဲ႕စာ
(Family Magazine, August, 2014)
Directed by
Ken Annakin (British & French exteriors)
Andrew Marton (American exteriors)
Bernhard Wicki (German episodes)
Gerd Oswald (parachute drop)
Darryl F. Zanuck (uncredited)
Produced by
Darryl F. Zanuck
Screenplay by
Romain Gary
James Jones
David Pursall
Cornelius Ryan
Jack Seddon
Based on The Longest Day by Cornelius Ryan

တက္စီးေနတဲ့ေခတ္ႀကီးေပၚမွာ ထုိင္ခံုေနရာရခဲ့ရင္

စုမီေအာင္
အလင္းတန္းဂ်ာနယ္၊ ၾသဂုတ္ ၄

အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ဆုိ က်ား၊ မ၊ ႀကီး၊ ငယ္ မဟူ ၀န္ထမ္းလူေတြဟာ သုတ္သုတ္ပ်ာပ်ာေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ဘတ္စ္ကားဂိတ္ကုိ အေျပးအလႊား သြားၾကရတယ္။ အဲဒီမွာ အားလံုးကိုၾကည့္လုိက္ရင္ လက္ဗလာနဲ႔လူရယ္လို႔ မေတြ႕ရသေလာက္ပဲ။ ထမင္းခ်ိဳင့္၊ ထမင္းဘူး၊ ေရဘူး၊ တစ္ရွဴး၊ စာအုပ္ ကားခေပးဖုိ႔ ပုိက္ဆံအႏုတ္၊ ထီး..အဲဒီလုိ ပစၥည္းေတြ သိမ္းက်ံုးထည့္ထားတဲ့ ျခင္းေတြ ဆြဲသူကဆြဲ၊ ေက်ာပုိးအိတ္ေတြလြယ္သူလြယ္၊  စလင္းဘက္တစ္ဖက္ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ထုပ္တစ္ဖက္ ဆြဲသူဆြဲနဲ႔ ကုိယ္စီ ပစၥည္းပစၥယေတြ ကုိင္စြဲလုိ႔ သုတ္ေျခတင္ သြားေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕လူမိန္းမေတြမွာ တစ္ထုပ္ထက္ပုိတဲ့ အထုပ္အဆြဲေတြနဲ႔ တြဲေလာင္းကုိင္စြဲထားလုိက္ၾကတာ။ လက္ႏွစ္ဖက္တည္း ရွိေပလုိ႔သာပဲ။

တခ်ိဳ႕အလုပ္ခ်ိန္ေတြက ညေန ၄း၀၀နာရီမွာ ပိတ္သိမ္းတာေၾကာင့္ ညေန၄ နာရီထုိးၿပီးတာနဲ႔ ကားဂိတ္ေတြမွာ လူေတြ ျပည့္ေနတတ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ ၅ နာရီ၊ ၅ နာရီခြဲမွာ သိမ္းတဲ့အလုပ္လည္း ရွိေတာ့ ညေနတုိင္း ၄နာရီကေန မုိးခ်ဳပ္ ၇နာရီထိ ဘတ္စကားဂိတ္မွာ လူေတြစုျပံဳေနတတ္တယ္။ ဘတ္စကားတစ္စီး ထုိးရပ္ၿပီဆုိ တြန္းထိုး ေျပးတက္ ထုိင္ခံုေနရာရဖုိ႔ လႈပ္ရွားရ တတ္တယ္။ မိန္းမေတြကလည္း ေယာက္်ားေတြနဲ႔အၿပိဳင္ ရင္ေပါင္တန္း၊ ေယာက္်ားသားေတြကလည္း မိန္းမေတြမုိ႔ အေလွ်ာ့ေပးလုိက္ မယ္လုိ႔ မေတြးၾကစတမ္း လုယက္တက္ၾကတယ္။ အဲဒီ လူေတြၾကားထဲမွာ ကၽြန္မလည္းပါတယ္။ ညေန ၅း ၃၀နာရီ ဆိုတာနဲ႔ ရံုးဆင္း လက္ေဗြႏွိပ္၊ သုတ္သီးသုတ္ပ်ာနဲ႔ လမ္း ၃၀ ေအာက္ဘေလာက္ကုိ ေျပးရတတ္တယ္။ ၁၃၁၊ ၁၃၂၊ ၂၃၁၊ ၅၁၊ ၅၃ ၊၀ါယာလက္စ္၊ ေမွာ္ဘီ၊ တုိက္ႀကီး ျပည္လမ္းက သြားတဲ့ကား ဘယ္ဘတ္စကားမဆုိ ကၽြန္မတက္စီးလုိ႔ရတယ္။

ဘတ္စကားဂိတ္မွာ ကားတစ္စီး ထုိးရပ္လုိက္တာနဲ႔ ဆင္းသူကုိေတာင္ မေစာင့္ႏိုင္အားဘဲ အတင္းကာေရာ တြန္းထုိးလုတက္ ၾကတာဟာ နိစၥဓူ၀ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ ၀န္ထမ္းျပည္သူေတြနဲ႔အသားက်ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ျပျမင္ကြင္းတစ္ခု ျဖစ္ေနပါၿပီ။ တခ်ိဳ႕က ပါလာတဲ့ဆြဲျခင္းေတြ အထုပ္ေတြကုိ ကားေပၚက ထိုင္ေနသူဆီ လွမ္းထုိး တင္ေပးရင္း ထုိင္ခံုေနရာ ႀကိဳတင္ဦးၾကတယ္။

အိမ္အျပန္ ဘတ္စကားေပၚက ထုိင္ခံုတစ္ေနရာစာဟာ လူတုိင္းအတြက္ (မရရင္ ကမၻာပ်က္မတတ္) အာသာငမ္းငမ္း မက္ေမာ စရာတစ္ခု ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ `အလုပ္ထဲမွာ ငါေတာ့ တစ္ေနကုန္ထုိင္ခံုတစ္လံုးေပၚ ထုိင္ခဲ့ရၿပီးၿပီ၊ ဘတ္စကားေပၚမွာ မထုိင္လုိေတာ့ဘူး၊ သူမ်ားကို ဦးစားေပးလုိက္မယ္၊ ငါ မတ္တတ္ရပ္ပဲ စီးလုိက္မယ္´ ဆုိတဲ့လူ မရွိပါဘူး။ အလုပ္ခ်ိန္ ၈နာရီအတြင္း ဘယ္ေလာက္ပဲ ထိုင္ခံုမွာ ထုိင္ခဲ့ရေစဦးေတာ့ ဘတ္စကားေပၚေရာက္လည္း ထုိင္ဖုိ႔လုိျပန္တာေၾကာင့္ ထုိင္ခံုမက္ၾကရျပန္တာပါပဲ။ ေမွာ္ဘီ တုိက္ႀကီး လုိမ်ိဳး ေ၀းသူဆုိ ပုိမက္ေတာ့တာေပါ့။

ကၽြန္မလည္း အမ်ားနည္းတူ ထုိင္ခံု မက္မိပါတယ္။ မာလာမွတ္တုိင္အထိပဲမုိ႔ ေ၀းတယ္မဆုိသာေပမဲ့ လူက ထုိင္ခံုရမယ့္ ကားမွတက္ခ်င္တယ္။ ေျခေထာက္က ေျပာေလာက္ေအာင္ မေညာင္းတတ္လို႔ မတ္တတ္ရပ္စီးလုိက္လုိ႔ရေပမဲ့ ၾကမ္းၾကမ္းရမ္းရမ္း ေမာင္းတဲ့ ကားေတြေပၚမွာ မတ္တတ္ရပ္လုိက္ရတာ အရပ္ကပုပုနဲ႔ ဟုိထုိးသည္ယိမ္းနဲ႔ ဗရုန္းဗရင္းႏိုင္လုိ႔ ထုိင္ခံုမွာ ကၠဳေျႏၵရရ ထုိင္လုိက္ခ်င္တဲ့စိတ္က ကိန္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ကားေပၚတက္ ေျခခ်လုိက္တာနဲ႔ `ဘယ္နားမွာထုိင္ခံုလြတ္ရွိ´ ဆုိတာကုိ မ်က္လံုး ေ၀့ၾကည့္ေနရတတ္တယ္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပဲ `ဘယ္ေနရာ ဘယ္လုိခံုအေနအထားက ပုိေကာင္း ´ဆိုတာလည္း စကၠန္႔ပုိင္းေလးမွာ ခ်ိန္ထုိး ေရြးခ်ယ္မိေသးတယ္။ သံဃာမ်ား အတြက္သာ လို႔ေရးထုိးထားတဲ့ ေရွ႕ခံုေတြကုိ ေရြးလုိ႔မျဖစ္ဘူး။ ဘုန္းႀကီးေတြက အခ်ိန္မေရြး တက္လာႏုိင္တယ္။ အေနာက္ဘက္ ေန၀င္ခ်ိန္ကုိ လွမ္းျမင္ရတဲ့ ျပတင္းေပါက္ေနရာကုိေတာ့ ကၽြန္မ အျမဲေရြးထုိင္ေလ့ရွိတယ္။ သူမ်ားေတြက ေျခသြက္လက္သြက္နဲ႔ ျပတင္းေပါက္ေနရာေတြ ေျပးကပ္တက္ထုိင္ႏွင့္ၾကၿပီဆုိရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးခ်င္းအတူကပ္ထုိင္ရဖုိ႔ နဲ႔ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးဟာ ခပ္ပိန္ပိန္အစားလည္းျဖစ္ဖုိ႔လည္း ေရြးရျပန္တယ္။ သာမန္ဘတ္စကားေတြရဲ႕ထုိင္ခံုေတြဟာ က်ဥ္းက်ဥ္းက်ပ္က်ပ္ ေလးေတြမုိ႔ ၀တဲ့အမ်ိဳးသမီးေဘး ထုိင္ရၿပီဆုိရင္ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ ျဖစ္ေတာ့တာပဲ။ မတ္တတ္ရပ္လူေတြကလည္း ကုိယ့္အေပၚ ေဘးကကုိင္းဖိက်လာဦးမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပတင္းေပါက္ေနရာရဖုိ႔ အျမဲအားထုတ္မိတတ္တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ဒီလုိေရြးခ်ယ္ဖုိ႔ အခြင့္မသာပါဘူး။ ရရာထုိင္ခံု လွစ္ခနဲ ၀င္ထုိင္ရတာ မ်ားတယ္။ လွစ္ခနဲရလုိက္တဲ့ ထိုင္ခံုေတာင္ စံျပလုိေနရာမ်ိဳးွမွာ လူေတြျပံဳခဲ တက္လာျပန္ၿပီဆုိ လူႀကီးသူမေတြပါလာတတ္လုိ႔ သူတုိ႔အတြက္ေနရာဖယ္ေပးလုိက္ရတာခ်ည္းပါပဲ။ ဒီလုိ ဖယ္ေပးလုိက္ရတုိင္းလည္း စိတ္ထဲေပ်ာ္ရႊင္ေက်နပ္မိတယ္။ ကိုယ့္ထက္ ပုိၿပီး ထုိင္သင့္ထုိင္အပ္တဲ့လူစားမ်ိဳး၊ ထုိင္ခံုတစ္လံုး လုိကုိလုိေနတဲ့လူစားမ်ိဳးကုိ ဖယ္ေပးလုိက္ရမုိ႔ အဓိပၸာယ္ရွိတယ္ ကုသုိလ္လည္းရတယ္လုိ႔ ခံစားရတယ္။
တစ္ခါတစ္ခါက်ေတာ့လည္း အိမ္ျမန္ျမန္ျပန္ေရာက္ခ်င္စိတ္ႀကီးစုိးေနတဲ့အခါ `ထုိင္ခံု´ဆုိတာကုိ ေမ့သြားၿပီး ကုိ္ယ့္ေရွ႕ထုိး ရပ္တဲ့ကားေပၚ တက္လုိက္တာပါပဲ။ အလုပ္ကအျပန္ အဲဒီေန႔စိတ္အေျခအေနေပၚမူတည္ ေနလိမ့္မယ္ ထင္ပါရဲ႕။ အလုပ္ထဲမွာ စိတ္ညစ္စရာတစ္ခုမွမေပၚဘဲ ေပ်ာ္တဲ့စိတ္ေတြ ေပြ႕ပုိက္ထုပ္ပုိးလာခဲ့ရင္ေတာ့ ဘယ္လုိဘတ္စ္ကား၊ ဘယ္လုိအေျခအေန၊ ဘယ္လုိ ေနရာမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ထုိင္ခံုရရမရရ၊ ေၾကးထူမေနဘဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ေအးေအးလူလူႀကီး တက္စီးလုိက္ လာတာပါပဲ။ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးထူး ေနတဲ့စိတ္က အခက္အခဲေတြကုိ ဇာခ်ဲ႕မေနဘဲ သက္ေသာင့္သက္သာေလး ျဖတ္သန္းသြားဖုိ႔ အင္အား ျဖည့္ေပးတယ္ နဲ႔တူပါရဲ႕။ တစ္ေနကုန္ လူက ပင္ပန္းႏြယ္နယ္ၿပီး စိတ္ကလည္းညစ္ေပြေနခဲ့ရင္ေတာ့ သက္ေသာင့္သက္သာထုိင္လုိက္စရာ ထုိင္ခံုေလး တစ္လံုး ကားေပၚမွာ လုိကုိလုိေနခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔က  အျပန္မွာ ဘတ္စကားမွတ္တုိင္မွာ လူရွင္းေနပါတယ္။ အဲဒီမွာ ဘတ္စကားတစ္စီးထုိးရပ္တယ္။ ဘတ္စကားစီးခရီး သည္ေတြဟာ သိပ္သနားဖုိ႔ေကာင္းတာပဲ။ မွတ္တုိင္မွာ ရပ္ေစာင့္ေနသူ၊ တက္စီးမယ့္လူ ဘယ္ေလာက္ပဲနည္းေစဦးေတာ့ အျမဲတမ္း က်ိတ္က်ိတ္တုိး လုတက္ေနက် ခရီးသည္ေတြမုိ႔ တြန္းထုိးလုတက္က်င့္ႀကီးက အျမစ္စြဲေနၿပီး ဆင္းသူမရွိ ရွင္းေနတဲ့ကားေပၚ သဲသဲမဲမဲ လုတက္ေနၾကတုန္းပဲ။ ကားေပၚမွာ ထုိင္ခံုေတြ လြတ္ေတာ့လည္းလြတ္တဲ့အေလ်ာက္ လူတခ်ိဳ႕က ၀င္ထုိင္ၿပီးကာမွ ဒီကဟုိ၊ ဟုိကေန ဟုိးဘက္ ေကာင္းႏိုးရာရာ သူတုိ႔စိတ္ထဲ ပုိေကာင္းမယ္ထင္တဲ့ထုိင္ခံုေနရာဆီကုိ ကူးေျပာင္း ေရြးေနျပန္ပါတယ္။ လူနည္းတယ္ဆုိၿပီး ေအးေအးလူလူတက္လာခဲ့တာမို႔ ကၽြန္မအႀကိဳက္ျပတင္းေနရာေတာ့မရေတာ့ပါဘူး။ ခပ္ပိန္ပိန္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ေဘးမွာ ၀င္ထုိင္လုိက္တယ္။ ထုိင္ခံုက ဆုိဖာနဲ႔ တစ္ခံုနဲ႔တစ္ခံု ခပ္က်ဲက်ဲမုိ႔ ထိုင္ရတာလြတ္လပ္ၿပီး ေအာက္ေျခက ေျခေထာက္အခ်နဲ႔အံကုိက္ပဲမို႔  ထုိင္ရတာသက္ေသာင့္သက္သာရွိလွတယ္။ ဒီတစ္ခါေလာက္စမတ္က်က်ထုိင္ရတာမရွိဘူးလုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ ေဘးကမိန္းကေလးက စာအုပ္တစ္အုပ္ ထုတ္ဖတ္ေနတယ္။ နႏၵာသိန္းဇံရဲ႕ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းမ်ားႏွင့္ခရီးသြားျခင္းစာအုပ္။ ကားေပၚေရာက္တာနဲ႔ ဒီေန႔လူငယ္အမ်ားစုဟာ(လူႀကီးေတြလည္းပါေနတယ္)ဖုန္းကုိထုတ္ၿပီး ျဖဴျဖဴျပာျပာ facebook စာမ်က္ႏွာေတြထဲေခါင္းငုံ႔တုိး၀င္သူ မ်ားပါတယ္။ ရွားရွားပါးပါးစာအုပ္ကုိ ဖတ္ေနလုိ႔ ေတြ႕ရခဲတဲ့ျမင္ကြင္းေလးကုိ ေငးၾကည့္လုိက္ပါခဲ့တယ္။

စံျပေရာက္တာနဲ႔ လူေတြျပည့္သြားတယ္။ ဘယ္သူ႔ကို ဘာကုိင္ကူညီေပးရမလဲ၊ ကၽြန္မရဲ႕ထုိင္ခံုေနရာ ဖယ္ေပးရမယ့္ ထုိက္တန္တဲ့သူ လူႀကီးသူမ၊ ကေလး တစ္ဦးတေလ ပါႏိုးႏိုး ၾကည့္ေပမဲ့ ေဘးနား သန္သန္မာမာေယာက္်ားေတြပဲ ျမင္တယ္။ ျခင္းတျခင္း ဖုိင္တစ္အိတ္နဲ႔တက္လာတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ေရွ႕နားကုိ တုိး၀င္သြားလုိ႔ ကူကုိင္ေပးဖုိ႔အခြင့္မသာ လုိက္ဘူး။ ကားျပန္ထြက္ကတည္းက ကၽြန္မသတိထားမိတာ၊ ေဘးကလူဟာ ထုိင္ေနတဲ့ကၽြန္မပခံုးကို အတင္းဖိတုိးေနခဲ့တယ္ ဆုိတာပါပဲ။ ကၽြန္မက ေနရာတစ္ခ်က္ျပင္ထုိင္လုိက္ရင္း ေမာ့ၾကည့္လုိက္ၿပီဆုိ အဲဒီလူဟာ ေတာင္ၾကည့္ေျမာက္ၾကည့္နဲ႔လုပ္တယ္။ ပုိဆုိးတာက သူ႔ကုိယ္ကုိ ေရွ႕ကိုကုိင္းကိုင္းၿပီး ျပတင္းေပါက္ကေန အျပင္ကုိ ၾကည့္သလုိလုိ တစ္ခ်ိန္လံုးၾကည့္ ေနေတာ့တာပဲ။ ပံုစံကမမွန္ေတာ့လုိ႔ ကၽြန္မက စာအုပ္ဖတ္ေနတဲ့မိန္းကေလးဘက္ကုိ တုိးကပ္ေနရာျပင္ထုိင္လုိက္တဲ့အခါ ဒီအျဖစ္ကိုရိပ္စားမိပံုနဲ႔ မိန္းကေလးက ရလားအစ္မ ဒီဘက္တုိး လုိ႔ေျပာရင္း ကုိယ္ေလးက်ံဳ႕ကာ ျပတင္းေဘာင္ဘက္ ေနရာေရႊ႕ကပ္ထုိင္ေပးတယ္။ တက္ညီလက္ညီနဲ႔ ကၽြန္မတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ေနရာျပင္ထုိင္လုိက္ၾကတာကုိ သိပံုရတဲ့ ပုပ်ပ္ပ်ပ္မတ္တတ္လူက ပုိၿပီးအတင့္ရဲျပတယ္။ ထပ္ထပ္ၿပီး သူ႔ကုိယ္ကို ကုိင္းခ်၊ မ်က္ႏွာႀကီးက အျပင္ကုိတုိးၾကည့္သလုိလုိ လုပ္ျပန္တယ္။ ေျမနီကုန္းမီးပြိဳင့္မွာ ကားေတြပိတ္တာကုိပဲ စိတ္မရွည္လို႔ အျပင္ကိုတုိးတုိးၾကည့္သလုိ သူ႔ဗုိက္က ကၽြန္မပခံုးေပၚပိပိက်လာ၊ သူ႔ေခါင္းက ကၽြန္မမ်က္ႏွာေရွ႕၀ဲ၀ဲက်ေနတဲ့အခါ ကၽြန္မသည္းမခံႏုိင္ေတာ့ဘူး။ “ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ခင္ဗ်ားကုိယ္ကုိ တည့္တည့္မတ္မတ္ရပ္ေပးပါ၊ မတ္မတ္မရပ္ႏိုင္ရင္ ဒီေရွ႕ခံုက ေကာင္ေလးေဘးသြားမွီရပ္”လုိ႔ ေျပာလည္းေျပာ ေရွ႕ခံုက ေကာင္ေလးကိုလည္းလက္ညွိဳးထုိးျပလုိက္တယ္။ လူလည္းမက်ပ္ဘဲနဲ႔ တမင္ႀကီးလာလာမီွေနတယ္လုိ႔ ေဘးကမိန္းကေလးကုိပါ တစ္ဆက္တည္းလွည့္ေျပာလုိက္တယ္။ ဒီေတာ့မွ အေနအထားျပင္သြားတယ္။

ဟံသာ၀တီအ၀ုိင္းေရာက္ေတာ့ ကၽြန္မစိတ္ထဲ ဗ်ာမ်ားသြားတယ္။ `စုိက္ပ်ိဳးေရး´ မွတ္တုိင္ၿပီး `မာလာ´ဆုိ ကၽြန္မ ဆင္းရ ေတာ့မယ္။ ကၽြန္မ စိတ္ပူတာက ကၽြန္မထုိင္ခံုကထလုိက္တာနဲ႔ ဒီလူလာ၀င္ထုိင္မွာပဲ၊ ဒီ ခပ္ညစ္ညစ္လူ ဘယ္ထိသြားမွာလဲ၊ ေဘးက ေအးေအးလူလူစာဖတ္ရင္းလုိက္လာတဲ့မိန္းကေလးကုိ ဘာစိတ္အေႏွာက္ယွက္ေပးဦးမလဲ၊ အဲဒီမိန္း ကေလးက ကၽြန္မလုိ မတုံ႔ျပန္ရဲဘဲ ေၾကာက္တတ္တဲ့သူဆုိ ေသၿပီပဲ။ ပံုစံမမွန္တဲ့လူေၾကာင့္ မိန္းကေလးအတြက္ စိတ္ပူသြားတယ္။ ဒီလူ မထုိင္ေစရဘူး ထုိင္လုိ႔မျဖစ္ဘူး လုိ႔ေတြးပူေနမိတယ္။ `အဲဒီလူ လာထုိင္ရင္ သတိထားေနာ္၊ ပံုစံမမွန္ဘူး´လို႔ ေဘးကမိန္းကေလးကို တုိးတုိးေျပာေတာ့ မိန္းကေလးက ေလသံေလးနဲ႔ဟုတ္ကဲ့ဟုတ္ကဲ့လုိ႔ေျပာရင္းေခါင္းညိတ္တယ္။ သူ႔ဘာသာရိပ္စားမိေပမဲ့ ကၽြန္မေျပာလုိက္မွ ပုိေၾကာက္သြားသလုိပဲ မ်က္လံုးေလး၀ိုင္းျပဴးသြားတယ္။ ထုိင္ခံုကထလုိက္တာနဲ႔ ေရွ႕နားမွာ ကၽြန္မတုိ႔ဘက္ကို ေက်ာခုိင္းၿပီးရပ္ေနတဲ့ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ကို လွမ္းျမင္ေတာ့ ကၽြန္မ ၀မ္းသာသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ထုိင္ရာကထ၊ ပံုစံမမွန္တဲ့လူ အတင္း၀င္ထုိင္မွာစုိးလို႔ အိတ္နဲ႔ပစၥည္းေတြ ကုိ ထုိင္ခံုမွာ ခဏျပန္တင္လုိက္ၿပီး ခပ္လွမ္းလွမ္းကမိန္းကေလးရဲ႕ေနာက္ေက်ာကုိ လွမ္းပုတ္ရင္း“ ဟိတ္ ေမွာ္ဘီအိမ္ပဲျပန္မွာမုိ႔လား၊ ဒီမွာပဲလာ ထုိင္ေလ…ေစာေစာကတည္းကေခၚေနတာ.. ”ဆုိၿပီး ခပ္တည္တည္နဲ႔ သိတဲ့ပံုမ်ိဳး လုပ္ၿပီးေခၚရတယ္။ ျခင္းေလးဆြဲရပ္ေနတဲ့ မိန္းကေလးက ၀မ္းသာအားရလွည့္ၾကည့္ၿပီး သြက္သြက္ပဲလာတယ္။ ဒီေတာ့မွ ခံုေပၚက ကၽြန္မအိတ္ေတြဆြဲယူၿပီး ကားေပၚက ဆင္းခဲ့ ေတာ့တယ္။ ဒီေန႔အဖုိ႔ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ကိစၥေလးတစ္ခု လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီလို႔ ကၽြန္မတိတ္တိတ္ေလးဂုဏ္ယူေနမိတယ္။

လူႀကီးမင္းတုိ႔ေရ..နိစၥဓူ၀ ဘတ္စကားစီးတဲ့ခရီးတစ္ခုစာက တကယ္ဆို တုိတိုေလးပါ။ ရွင္တုိ႔ကၽြန္မတုိ႔ တက္စီးေနတဲ့ ဘတ္စကားေပၚမွာေတာင္ ကၽြန္မတုိ႔ ဘာသိဘာသာေနလုိ႔မရဘူး ဆုိတာေလး ေျပာျပခ်င္တာပါ။ ဘတ္စကားထုိင္ခံုေလးတစ္ ေနရာမွာေတာင္ ထုိင္သင့္ ထုိင္အပ္တဲ့လူ ထုိင္ရဖို႔ အခု ကၽြန္မ ႀကိဳးစားမိသလုိပဲ ရွင္တုိ႔ ထုိင္ေနတဲ့ထုိင္ခံုတစ္လံုးစာကုိ ထုိင္သင့္ထုိင္ အပ္တဲ့လူစားမ်ိဳး ထုိင္ရေအာင္ လႊဲေျပာင္းေပးဖုိ႔လည္း ကၽြန္မ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္။ ဘတ္စကားေတြပရမ္းပတာေမာင္းႏွင္သလုိ ေခတ္က ခုိကုိးရာမဲ့ ပရမ္းပတာ ယမ္းခါေနလုိ႔ ကၽြန္မတုိ႔ တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကုိ လ်စ္လ်ဴမရႈဘဲ မ်က္စိဖြင့္နားစြင့္ၿပီး ခရီးႏွင္ရမယ္။ ပံုစံမက်တဲ့လူေတြကလည္း သက္ေသာင့္သက္သာခရီးသြားေနတဲ့လူေတြကုိ အခ်ိန္မေရြးေႏွာင့္ယွက္ဖုိ႔ ေခ်ာင္းေျမာင္းေနတယ္။ ပရမ္းပတာေခတ္ႀကီးကုိ ကၽြန္မတုိ႔တက္စီးေနရၿပီ။ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းႏိုးႏိုး အရာရာကို ထုိင္ေမွ်ာ္ကုိးေနရံုနဲ႔ မျဖစ္ဘူး။ အနည္းဆံုးေတာ့ လူႀကီးမင္းတုိ႔တက္စီးေနတဲ့ ဘတ္စကားေပၚမွာ လူႀကီးမင္းရဲ႕အကူအညီကုိ လုိအပ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနမွာပါ။ လူႀကီးမင္းရဲ႕ထုိင္ခံုတစ္ေနရာစာကုိ ေပးမွျဖစ္မယ့္ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ အနီးအနားမွာ ရွိေနမွာေသခ်ာပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္မုိ႔ တကယ္လုိ႔မ်ား လူႀကီးမင္း တုိ႔ တက္စီးေနတဲ့ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာ ထိုင္ခံုေနရာရခဲ့ရင္……

စုမီေအာင္

ေနထိုင္ရွင္သန္ျခင္း "အစိမ္းေရာင္"

အေဆာက္အဦတည္ေဆာက္ကတည္းက သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေပးႏိုင္မယ့္ green building ေတြ ပံုစံထုတ္ျပင္ဆင္ႏိုင္ျခင္းမရွိခဲ့ရင္ေတာင္ ကိုယ္လက္ရွိေနထိုင္တဲ့ အိမ္ေလးမွာပဲ eco-friendly ျဖစ္မယ္။ ေငြေက်းကုန္က်မႈကိုလည္း သက္သာထိန္းသိမ္းေပးႏိုင္တဲ့ လြယ္လြယ္ကူကူနည္းလမ္းေလးေတြရွိေနပါတယ္။ 

ခဏခဏ ေႏႊးဖို႔မလို
ေပါင္မုန္႔ ဒါမွမဟုတ္ ဖုတ္ထားတဲ့အစားအစာမ်ဳိးေတြဟာ အပူေပးေနဖို႔မလိုဘူးမဟုတ္လား။ ေနာက္တစ္ခါ ညစာအတြက္ျပင္ဆင္ရင္လည္း ၾကာျမင့္စြာေႏႊးေနတာလည္း ျပဳလုပ္ဖို႔မလိုပါဘူး။ ဖန္သား၊ ေၾကြထည္အိုး၊ ခြက္ေတြအသံုးျပဳတာပိုၿပီးေကာင္းပါတယ္။ ဖန္/ ေၾကြအိုးေတြဟာ သတၳဳအိုးေတြထက္အပူသိပ္တင္စရာမလိုဘဲ နဲ႔ ခ်က္ျပဳတ္/ ေႏႊးႏိုင္တာေၾကာင့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေခၽြတာမယ့္ go green ေပါ့။

ပလပ္ကၽြတ္ေနပါေစ
ယူအက္စ္စြမ္းအင္ဌာနက ေျပာတာက စြမ္းအင္အီလက္ထေရာနစ္အျဖစ္အသံုးျပဳေနတဲ့ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား အားလံုးရဲ႕ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ဟာ ပိတ္ထားတဲ့ေနရာကေနပဲ စီးဆင္းေနတာပါလို႔ ဆိုတယ္။ ကိရိယာအတြင္း ခ်ိန္ကိုက္နာရီနဲ႔ လွ်ပ္စီးဆက္သြယ္မႈရပ္တန္႔ျပစ္တဲ့အသံုးအေဆာင္မ်ုိးေရွာင္ပါ။ ပလပ္ေတြကို အခ်ိန္ခဏေလးေပးၿပီး ျဖဳတ္ထားမယ္ဆိုရင္ စြမ္းအင္ကို ေခၽြတာရာေရာက္တယ္ ဒါလည္း go green  ပါ။
ေရက်တာနည္းတဲ့ ေရပန္းအသံုးျပဳပါ
ေန႔တစ္ေန႔မွာ ပမာဏမ်ားမ်ားကုန္လြန္သြားလြန္းတဲ့အရာဟာ အဲဒီ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ကိုယ္အသံုးျပဳလိုက္တဲ့ေရပမာဏေတြပါ။ go green ျဖစ္ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈလုပ္ခ်င္တဲ့သူေတြအတြက္ ေရခ်ဳိးေနခ်ိန္မွာ ေရဂါလံ (Gallon's per minute) အနည္းအမ်ားထိန္းညိွေပးတဲ့ GPM ေရပန္းကို အသံုးျပဳေပးပါ။

အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ lint filter ကို ေဆးေၾကာပါ
ျပည့္ေနတဲ့ lint filter ဟာ အေျခာက္ခံတဲ့အခါ ပိုၿပီးအလုပ္လုပ္ရတယ္။ အပူေတြပိုၿပီး ထြက္ေစတယ္။ အဝတ္ေလွ်ာ္အေျခာက္ခံတဲ့အႀကိမ္တိုင္းၿပီးတဲ့အခါ filter ကို သန္႔ရွင္းေပးပါ။ စြမ္းအင္သံုးစြဲမႈကိုလည္းေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္သလို အေျခာက္ခံခ်ိန္ပိုၿပီး ျမန္ဆန္လာေစတယ္။

ေရေအးနဲ႔ပဲ အဝတ္ေလွ်ာ္ပါ
ေရေအးနဲ႔ပဲ ေလွ်ာ္မယ္ဆိုေတာ့ bill ကိုေလွ်ာ့ခ်ေပးႏိုင္တာေပါ့။ setting မွာ ေရကို hot ကေန warm အဆင့္ေျပာင္းလဲေပးတာေတာင္မွ စြမ္းအင္သံုးစြဲမႈတစ္ဝက္ေလာက္အထိ ေလ်ာ့သြားေစတာေၾကာင့္ ေခၽြတာရာေရာက္ေသးတယ္။

အြန္လိုင္းမွာပဲ bill ေတြ ေပးေခ်ႏိုင္ရင္ပိုေကာင္းမယ္
အြန္လိုင္းကေနပဲ bill ေပးေခ်တဲ့အခါ စကၠဴေခၽြတာႏိုင္သလို၊ စာတိုက္ကို သြားရတဲ့အခ်ိန္ေတြလည္း သက္သာသြားမွာပါပဲ။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းအမ်ားစုဟာ အြန္လိုင္းကေန ေငြေပးေခ်ႏိုင္ေစဖို႔ ဆြဲေဆာင္မႈေတြလုပ္ခ်င္ေနၾကတယ္။

ဂါလံလိုက္ ဒါမွမဟုတ္ ေခၽြတာေရးအရြယ္အစား ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္/ ဆံပင္ေပ်ာ့ေဆးသံုးပါ
ပလပ္စတစ္လႊင့္ပစ္ရတာ နည္းပါးေစရုံတင္မဟုတ္ဘဲ ပိုက္ဆံေခၽြတာရာေရာက္တာပါပဲ။ မၾကာခဏခရီးသြားရတဲ့သူေတြဟာ ခရီးသြားတဲ့အခါအသံုးျပဳတဲ့အရြယ္အစား ပုလင္းေတြ one set ဝယ္ထားၿပီး ခရီးစဥ္တိုင္းျပန္ၿပီး အသံုးျပဳပါ။

ျပန္ၿပီးအသံုးျပဳႏိုင္တဲ့ ေစ်းဝယ္အိတ္ဝယ္ပါ
ကုန္စံုဆိုင္ေတြမွာ ျပန္ၿပီးအသံုးျပဳႏိုင္တဲ့ ခပ္ငယ္ငယ္ အိတ္ေလးေတြေပးၾကတယ္။ ပလပ္စတစ္အိတ္ေတြ၊ စကၠဴအိတ္ေတြလို စုတ္ျပဲမွာမပူပင္ရဘဲ  အဲဒီအိတ္ေလးေတြနဲ႔ ၾကာရွည္အသံုးျပဳႏိုငပါတယ္။ ကုန္စံုဆိုင္ေတြကေန မေပးခဲ့ရင္ေတာင္ re-useable အိတ္ေလးေတြဝယ္ယူထားႏုိင္ရင္ အဲဒါလည္း go green ပါပဲ။
Source : 8 Ways to Go Green Without Even Noticing by Kyley Eagleson | Reader's Digest

ၿဖိဳးၿဖိဳး
(Living Fashion Magazine, September, 2014)

ေခတ္က အခ်စ္ကို ပစ္မယံုလုိက္ဖုိ႔ သင္ေပးေနတဲ့အခါ

စုမီေအာင္
Chillies journal
ေခတ္က အခ်စ္ကို ပစ္မယံုလုိက္ဖုိ႔ သင္ေပးေနတဲ့အခါ ……..

တစ္ေယာက္ကတစ္ေယာက္ကို ပစ္ပံုကာ မယံုလုိက္ဖုိ႔ ေခတ္ကသင္ေပးေနတဲ့အခါ ဘ၀ေတြက နိစၥဓူ၀ ကေတာက္ ကဆတ္ျဖစ္ေနၾကရတယ္။

xxxxxxx

Tuesday, August 05, 2014

ငါ ပိုင္တဲ့တစ္ေနရာရာ

နားထဲဝင္လာတဲ့ Somewhere I belong  သီခ်င္း နားေထာင္ရင္း ျပန္ႀကိဳက္သြားျပန္တယ္။ Chester ကို ႀကိဳက္တယ္ Linkin Park ကိုႀကိဳက္တယ္။ "ငါ ပိုင္တဲ့တစ္ေနရာရာ" ကိုလည္း ႀကိဳက္တယ္။


"Somewhere I Belong"

(When this began)
I had nothing to say
And I get lost in the nothingness inside of me
(I was confused)
And I let it all out to find
That I’m not the only person with these things in mind
(Inside of me)
But all that they can see the words revealed
Is the only real thing that I’ve got left to feel
(Nothing to lose)
Just stuck, hollow and alone
And the fault is my own, and the fault is my own

[Chorus]
I wanna heal, I wanna feel what I thought was never real
I wanna let go of the pain I’ve felt so long
(Erase all the pain till it’s gone)
I wanna heal, I wanna feel like I’m close to something real
I wanna find something I’ve wanted all along
Somewhere I belong

And I’ve got nothing to say
I can’t believe I didn’t fall right down on my face
(I was confused)
Looking everywhere only to find
That it’s not the way I had imagined it all in my mind
(So what am I)
What do I have but negativity
’Cause I can’t justify the way, everyone is looking at me
(Nothing to lose)
Nothing to gain, hollow and alone
And the fault is my own, and the fault is my own

[Repeat Chorus]

I will never know myself until I do this on my own
And I will never feel anything else, until my wounds are healed
I will never be anything till I break away from me
I will break away, I'll find myself today

[Repeat Chorus]

I wanna heal, I wanna feel like I’m somewhere I belong
I wanna heal, I wanna feel like I’m somewhere I belong
Somewhere I belong

Monday, August 04, 2014

လန္းလန္းဆန္းဆန္း သင္းရနံ႔နဲ႔အတူ

ေရေမႊး (perfume) ဆိုတာ ေမႊးႀကိဳင္သင္းပ်ံ႕တဲ့ ဆီေမႊးေတြ၊ သစ္ပင္ေတြဆီကရတဲ့ aroma compound ေတြ အေရာအေႏွာေပ်ာ္ရည္ေတြေပါင္းစပ္ၿပီး လူ႔ခႏၶာကိုယ္၊ အစားအစာ၊ အသံုးအေဆာင္ စသည္တို႔မွာ သင္းရနံ႔ ရရွိေနေအာင္ အသံုးျပဳၾကတာပါ။ လက္တင္လို perfumum ကေန per fume ဆင္းသက္လာခဲ့တယ္။ ေရေမႊးျပဳလုပ္တဲ့အႏုပညာဆိုတာဟာ ေရွးက်တဲ့ မက္ဆိုပိုေတးမီးယား နဲ႔ အီဂ်စ္တို႔ကေနစတင္လာခဲ့ၿပီး ရိုမန္ နဲ႔ ပါရွန္းေတြမွာ ဖန္တီးအသံုးျပဳမႈ ပိုလို႔ထြန္းကားလာခဲ့ၾကပါတယ္။ ကမၻာ့ ပထမဆံုး ေရေမႊးထုတ္လုပ္သူ လို႔ ေခၚဆိုႏိုင္မယ့္သူဟာ Tapputi ဆိုတဲ့ ဓာတုေဗဒပညာရွင္အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးပါ။ မက္ဆိုပိုေတးမီးယားမွာ BC ဒုတိယေထာင္စုႏွစ္ကေနစတင္ထုတ္လုပ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္။ ကမၻာ့ေရွးအက်ဆံုးေရေမႊးေတြဟာ ဆိုက္ပရပ္စ္ႏိုင္ငံ Pyrgos မွာ ထုတ္လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့ၾကျပန္တယ္။ ေရေမႊးစတင္ေပၚေပါက္လာတဲ့ေခတ္ကို စူးစမ္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀၀၀ ေက်ာ္ခန္႔ကာလအထိတိုင္ ျပန္လွည့္ၾကည့္ရမယ္ဆို႔ ဆိုတယ္။ အဲဒီေခတ္ကတည္းက ေပါင္းအိုး အလံုး ၆၀အနည္းဆံုး၊ ေရာေႏွာေပါင္းစပ္တဲ့ ဇလံုးေတြ၊ မီးခိုးေခါင္းတိုင္ေတြနဲ႔ ေရေမႊးပုလင္းေတြကို ၄၃၀၀၀ စတုရန္းမီတာ ရွိတဲ့ စက္ရုံေနရာမွာ ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ေရွးက်တဲ့ေခတ္မွာ ေရေမႊးေဖာ္စပ္ၾကတဲ့အခါ ေဆးဘက္ဝင္အပင္၊ ဟင္းခတ္အေမႊးအႀကိဳင္၊ မက္မြန္၊ နံနံပင္၊ myrtle ခ်ဳံပင္၊ ထင္းရႈးဆီ ပန္းပြင့္အမ်ဳိးမ်ဳိးေပါင္းစပ္အသံုးျပဳၾကတယ္။ 

ဒီေန႔ေခတ္မွာေတာ့ နည္းပညာေတြတိုးတက္လာသလို အေမႊးရနံ႔အမ်ဳိးမ်ဳိးေပါင္းစပ္ဖန္တီးေရာင္းခ်လာၾကပါၿပီ။ ေရေမႊး သင္းရနံ႔အမ်ဳိးမ်ဳိးကို အမ်ဳိးသမီး အမ်ဳိးသား သီးသန္႔ သံုးစြဲလာၾကပါတယ္။ လူႀကိဳက္မ်ားတဲ့ေရေမႊးအမ်ဳိးအစားအမ်ဳိးမ်ဳိးအေထြေထြ ထဲကမွ ထိပ္တန္း ေရေမႊး ၂၀ ခန္႔ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ 
Acqua Di Gio by Giorgio Armani
The One by Dolce & Gabbana 
BLV by Bvlgari
Chloe Perfume by Chloe
Davidoff Cool Water
L’Eau D’Issey by Issey Miyaki 
 Anais Anais by Cacharel 
Tresor by Lancôme 
DKNY by Donna Karan 
Gucci Rush
CK One
Angel by Thierry Mugler 
Opium by Yves Saint Laurent 
Youth Dew by Estee Lauder 
Classique by Jean Paul Gaultier
 Joy by Jean Patou
Shalimar by Guerlain 
J’Adore by Christian Dior
L’Air Du Temps by Nina Ricci 
Chanel No 5 တို႔ုျဖစ္ပါတယ္။ 

ေရေမႊးေဖာ္စပ္ရာမွာအသံုးျပဳၾကတဲ့ အမ်ဳိးအစားေတြအမ်ားႀကီးထဲမွာ လာဗင္ဒါ (Lavender) နဲ႔ ေပါင္းခံထုတ္လုပ္ထားတဲ့ ေရေမႊးကိုလည္း စိတ္ဝင္စားသူမ်ားလွပါတယ္။ လာဗင္ဒါရဲ႕ သင္းရနံ႔ဟာ သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕သဘာဝဆန္တဲ့ ရနံ႔မ်ဳိးလို႔ဆိုၾကတယ္။ လာဗင္ဒါေရေမႊးတံဆိပ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိေနတာပါပဲ။ Caldey ရဲ႕ Island Lavender ဟာ အေကာင္းဆံုးလာဗင္ဒါေရေမႊးေတြထဲကတစ္မ်ဳိးလို႔ ေရေမႊးဝါသနာရွင္ေတြက သေဘာတူၾကတယ္။ ေဒၚလာ ၂၀ ဝန္းက်င္ခန္႔သာရွိပါတယ္။ Yardley က ထုတ္တဲံ English Lavender ကိုလည္း ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကပါတယ္။ Parfums d'Orsay Arome 3, Parfums d'Nicolai Haute Provence, L'Occitane OAC Lavender edt, Guerlain Jicky, Serge Lutens Gris Clair, Serge Lutens Encen et Lavande, Caron Pour Un Homme နဲ႔ Guerlain AA Lavande Velours စတဲ့ လာဗင္ဒါ ေရေမႊးေတြကလည္း လူသံုးမ်ားတဲ့အမ်ဳိးအစားေတြပါ။ 

လာဗင္ဒါဆီ ျပဳလုပ္တဲ့အခါ လာဗင္ဒါပန္းပင္ရဲ႕ ပန္းပြင့္၊ ပန္းခိုင္ေတြကို ေပါင္းခံထုတ္လုပ္ၾကတာပါ။ ေပါင္းခံတဲ့အခါ လာဗင္ဒါပန္းဆီ နဲ႔ လာဗင္ဒါပန္းခိုင္ဆီ ဆိုၿပီး ပံုစံ ၂ မ်ဳိးရွိႏိုင္ပါတယ္။ လာဗင္ဒါဆီကို ေရေမႊးေဖာ္စပ္ထုတ္လုပ္ေရးမွာ အသံုးျပဳၾကသလို ရနံ႔ကုထုံးေတြမွာလည္း အသံုးျပဳၾကတယ္။ လာဗင္ဒါရနံ႔ဟာ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေစတဲ့အစြမ္းသတၱိရိိုေနတာေၾကာင့္ အနားယူအပမ္းေျဖလိုတဲ့အခါ၊ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ၊ စိတ္ဖိစီးမႈေတြေလွ်ာ့ခ်လိုတဲ့အခါ အဲဒီ လာဗင္ဒါရနံ႔ေပးကုထံုးနဲ႔ ကုသၾကပါတယ္။ ေဆးဝါးအျဖစ္အသံုးျပဳႏိုင္ပါေသးတယ္။ ေရာဂါပိုးသတ္ေဆး၊ နာက်င္မႈေဝဒနာသက္သာေစတဲ့ေဆး နဲ႔ အပူေလာင္နာ၊ ေနေလာင္တာ၊ အင္းဆက္ပိုးမႊားကိုက္ခဲတာနဲ႔ အဆိပ္ဆူး ဆူးမိတာေတြမွာ သက္သာရာရေစႏိုင္တယ္။ တျခားအသံုးျပဳႏိုင္ေသးတာက ဆီေဆးပန္းခ်ီဆြဲတဲ့အခါ ေပ်ာ္ရည္တစ္မ်ဳိးအျဖစ္ေပါင္းစပ္ၾကတယ္။ ဥပမာဆိုရရင္ Francisco Pacheco ဟာ သူေရးတဲ့စာအုပ္မွာ လာဗင္ဒါပန္းခို္င္ဆီအသံုးျပဳထားတယ္လို႔ ညႊန္းဆိုေဖာ္ျပထားဖူးပါတယ္။ 

ကိုယ့္ရဲ႕ပန္းျခံထဲမွာ လာဗင္ဒါ ပန္းပြင့္ေတြနဲ႔ ႏွင္းဆီပန္းေတြရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ပိုင္ေရေမႊးထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေလးေတြ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး စမ္းသပ္ျပဳလုပ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လိုက္မလုပ္ျဖစ္ရင္ေတာင္မွ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းေနတာမို႔ ဒီအဆင့္ေလးေတြ ဖတ္ၾကည့္ပါဦးေနာ္။
၁. ပန္းျခံထဲက လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ရနံ႔ေမႊးႀကိဳင္ေနတဲ့ စြင့္စြင့္ကားကား ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ရယ္၊ လာဗင္ဒါပန္း ၃ ခိုင္ခန္႔ ေရြးၿပီးခူးပါ။


၂.  ႏွင္းဆီပြင့္မွ ပြင့္ခ်ပ္ေတြအားလံုးနဲ႔ လာဗင္ဒါပန္းခိုင္မွ အဖူးေတြအားလံုး ဖယ္ရွားပါ။ ႏွင္းဆီပြင့္ခ်ပ္ ပြင့္ဖတ္ေလးေတြရယ္၊ လာဗင္ဒါအဖူးေလးေတြရယ္ ဇလံုးတစ္ခုထဲထည့္ၿပီး ေရေဆးဖို႔ အသင့္ျပင္ပါ။

၃. ဖုန္အညစ္အေၾကးနဲ႔ ေျမႀကီးအမႈန္အမႊားေတြ ကင္းစင္သြားေအာင္ ေရနဲ႔ ေဆးေၾကာလိုက္ပါ။ သင္းရနံ႔လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္က်န္ရွိေနပါလိမ့္မယ္။

၄. ဒယ္အိုး ဒါမွမဟုတ္ လက္ကိုင္ပါအိုးတစ္ခုထဲ ေရႏွစ္ခြက္ခန္႔ထည့္ၿပီး ဆူပြက္လာေအာင္ မီးအပူေပးပါ။

၅. ဆူပြက္ေနတဲ့ေရထဲ ပြင့္ခ်ပ္ေလးေတြနဲ႔ အဖူးေလးေတြကိုအပူဓာတ္မေလ်ာ့သြားခင္မွာ ဂရုစိုက္ၿပီးထည့္ေပးပါ။ ၿပီးရင္ေတာ့ မီးေအးေအးမွာပဲ ႏွပ္ထားေပးဖို႔ပါ။

၆.  ၁၅ မိနစ္ၾကာၿပီးတဲ့အခါ ကရားထဲမွာေရေလာင္းထည့္ၿပီး ပြင့္ဖတ္၊ အဖူးေလးေတြ ေအးသြားပါေစ။ ပြင့္ဖတ္နဲ႔အဖူးေလးေတြဆီက သင္းရနံ႔၊ အေသြးအေရာင္တို႔ဟာ အဲဒီေရထဲကို စိမ့္ဝင္လာပါလိမ့္မယ္။ နာရီအနည္းငယ္ၾကာစိမ္ထားလိုက္ပါ။

၇.  ေမႊးပ်ံ႕သင္းႀကိဳင္ေနတဲ့ ေရ၊ ပြင့္ဖတ္၊ အဖူးေလးေတြ စစ္ယူရပါေတာ့မယ္။ ဇလံုတစ္ခုေပၚမွာ ဇကာတင္ထားၿပီး ကရားထဲမွေရေတြေလာင္းခ်စစ္ယူလိုက္ပါ။ ပြင့္ဖတ္နဲ႔ အဖူးေလးေတြေတာ့ ဆန္ခါ(ဇကာ)ထဲမွာပဲ က်န္ရွိေနပါေစ။ 

၈.  သင္းရနံ႔ျပည့္ဝေနတဲ့ "ေရ" ကို လွလွပပ ဗူးေလးတစ္ခုထဲကိုထည့္လိုက္ရင္ေတာ့ homemade flower perfume ကို ရၿပီေပါ့။

၉. အေရျပားေပၚ(အထူးသျဖင့္ ေသြးခုန္ႏႈန္းရွိတဲ့ေနရာမွာ အေကာင္းဆံုးပါ) ပါးပါးေလး တို႔ၿပီး ဆြတ္ေပးျခင္းအားျဖင့္ ခ်စ္စရာေကာင္းလွတဲ့ ႏွင္းဆီ၊ လာဗင္ဒါတို႔ရဲ႕ လန္းလန္းဆန္းဆန္း သင္းရနံ႔နဲ႔အတူ ေမႊးပ်ံ႕တဲ့အခ်ိန္ေလးေတြပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါၿပီ။        ။



ၿဖိဳးၿဖိဳး
(Living Fashion Magazine, April, 1014)

ခရမ္းေရာင္ကမၻာ

Living Fashion Magazine, April, 2014

လာဗင္ဒါ ပန္းကေလးေတြကို သင္ျမင္ဖူးပါသလား။သူ႔ရနံ့ကိုေရာ သင္ အာရံု ခံစားဖူးပါသလား။
စာေရးသူက  ခရမ္းေရာင္ကို ရူးသြပ္သူမို႕ခရမ္းေရာင္ အဆင္းရွိတဲ့ လာဗင္ဒါ ပန္းကို ခ်စ္ပါတယ္။ သို႔ေပမဲ့ ပန္းကိုမျမင္ဘူးပါ ရနံ့ကိုလည္း မခံစားဖူးပါ။ဂ်ဴး ေရးတဲ့ ဆုံေနရက္နဲ႔ လြမ္းေလျခင္း  ကို ဖတ္ၿပီး ျပင္သစ္က လာဗင္ဒါပန္းခင္းႀကီးကို ျမင္ဖူးခ်င္တာနဲ့ အင္တာနက္မွာ ရွာႀကည့္ပါတယ္။ အို..ရက္ရက္စက္စက္ လွလိုက္တဲ့ ပန္းခင္းႀကီးေတြ တေမွ်ာ္တေခၚႀကီးပါလား။

ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရး - International Relations

မင္းမဲ့ဝါဒကို စိန္ေခၚျခင္း
ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးကိစၥေတြ တည္ေဆာက္ျခင္း
(Building World Politics)

Myanmar Knowledge Society က ထုတ္ေဝတဲ့စာအုပ္ပါ။ ကၽြန္မေရးျဖစ္တဲ့ အခန္းက မင္းမဲ့ဝါဒကို စိန္ေခၚျခင္းပါ။ စာအုပ္ထြက္တာေတာ့ ၾကာေနပါၿပီ။ 

ဒီစာအုပ္ရဲ႕ အခန္း ၁ ကေန ၄ အထိမွာ “ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရး-IR” ရဲ႕ အယူအဆပိုင္းဆိုင္တဲ့အေၾကာင္းရင္းကို စ်ည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းတစ္ခုလို ရွင္းလင္းမိတ္ဆက္ေပးခဲ့ပါတယ္။ IR ကို သရုပ္မွန္ဝါဒနဲ႔ အရွိကိုအရွိအတိုင္း ရႈေထာင့္တစ္မ်ဳိးနဲ႔ေဆြးေႏြးအၾကံျပဳတာကေတာ့ IR ကို ေလ့လာျခင္းဟာ ပညာေရးအသိုင္းအဝိုင္းျဖစ္တဲ့တကၠသိုလ္ေတြ နဲ႔ မူဝါဒပိုင္းပိုၿပီးအသားေပးၾကတဲ့ စစ္ေရးသရုပ္ခြဲေလ့လာသူေတြ၊ စစ္တပ္နည္းဗ်ဴဟာကၽြမ္းက်င္သူေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒ ခ်မွတ္သူေတြၾကားမွာ လႊမ္းမိုးလာတဲ့ စံနမူနာ-ပါရာဒိုင္းျဖစ္လာေနပါတယ္လို႔ဆိုတယ္။ အရွိကိုအရွိအတိုင္း သဘာဝက်က်ဆိုတာမွာ နည္းလမ္းအမ်ားႀကီးနဲ႔သံုးသပ္ၾကတဲ့အခါ ႏိုင္ငံတကာႏိုင္ငံေရးရဲ႕ေရွ႕ကိုေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားေနတဲ့အျမင္တစ္ခုလို ေပၚထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ အၿပိဳင္အဆိုင္ရွိၾကတဲ့ကမၻာ့ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္းမွာ IR မွာ ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားသူေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာသတင္းစာမ်က္ႏွာေတြနဲ႔ တီဗီသတင္းေတြမွာ စိုးမိုးျခယ္လွယ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သရုပ္မွန္ဝါဒ(Liberalism)မွာလည္း အဓိကေဝဖန္ခံရတဲ့အခ်က္ေတြရွိတယ္။ အဲဒီထဲကတစ္ခုမွာဆိုရင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ခ်မွတ္ႏိုင္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း/ အားႀကီးႏိုင္ငံေတြ(active actor) အဓိကပါဝင္ကိုင္တြယ္တဲ့ IR ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းနည္းသီအိုရီဟာ မင္းမဲ့ဝါဒတည္ရွိေနမႈကို စိန္ေခၚတြန္းလွန္ေနရဆဲျဖစ္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရဲ႕က႑တစ္ခုလံုးကို လ်စ္လ်ဴရႈတဲ့မူဝါဒမ်ဳိးျဖစ္ေနပါတယ္တဲ့။

လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း ဘဝမွတ္တမ္းေရးရေအာင္

လူတိုင္းမွာ ေျပာျပစရာဘဝဇာတ္ေၾကာင္း ပံုျပင္တစ္ပုဒ္စီေတာ့ရွိေနၾကမွာပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား အဲဒီ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ကို စာလံုးေလးေတြအျဖစ္ စီကာစဥ္ကာခ်ေရးသင့္ပါသလဲ။ ဒီအခ်က္ေလးေတြကို ဖတ္ၾကည့္ရင္ အခုပဲ စာတစ္ပုဒ္ေရးျဖစ္သြားေတာ့မွာပါ။

ကိုယ္ေရးကိုယ္တာအခ်က္အလက္ေတြဟာ ခ်ိတ္ဆက္မႈေတြကိုဖန္တီးတာေပါ့
သင့္ဘဝအေၾကာင္းကို ခ်ေရးဖို႔ အခ်ိန္ယူလိုက္ၿပီဆိုတာနဲ႔၊ တျခားလူေတြကို သင့္အေၾကာင္းသိေစ၊ ခြင့္ျပဳေပးလိုက္တာပါ။ အိမ္နီးခ်င္း၊ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္း နဲ႔ မိသားစုဝင္ေတြဟာ ကိုယ့္အေၾကာင္းဆိုတာ သင္နဲ႔ထိေတြ႕ဆက္ဆံဖူးတာေလာက္ပဲ သိထားမွာပါ။ သူတို႔ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ သင့္အေၾကာင္း ရႈေထာင့္မ်ဳိးစံုက အျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေလ့လာႏိုင္ေတာ့ သင္ဟာ ပိုၿပီးစိတ္ဝင္စားစရာျဖစ္ရတယ္။

မိသားစုက ေက်းဇူးတင္ၾကမယ္
သားသမီးေတြ၊ ေျမးျမစ္၊ တူ/ တူမေလးေတြ အားလံုးဟာ သူတို႔ ဒီေန႔သိကၽြမ္းရင္းႏွီးေနတဲ့သင္ ဘယ္လိုျဖစ္တည္လာသလဲ သိခြင့္ေပးဖို႔ ထိုက္တန္တဲ့သူေတြပါ။ ပိုၿပီး အိုမင္းလာေလေလ တခ်ိန္ကသင့္ကို ဘယ္လိုအေျခအေနေတြက ဒီလိုပံုေဖာ္ခဲ့သလဲဆိုတာ သူတို႔ပိုၿပီးစပ္စုခ်င္စိတ္ျဖစ္လာေလေလပဲတဲ့။ သင္ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ဘဝထဲက အတားအဆီးေတြကို ေျပာျပတဲ့အခါ သူတို႔အတြက္ အက်ဳိးေက်းဇူးရႏိုင္ေသးတယ္။ အဲဒီအက်ပ္အတည္း၊ အခက္အခဲေတြကို ဘယ္လိုနည္းဗ်ဴဟာေတြအသံုးျပဳၿပီး အႏိုင္ယူခဲ့တာလည္း သိခြင့္ရႏိုင္တယ္။ အသိဥာဏ္ပညာေတြ လက္ကမ္းမွ်ေဝပါ။ သူတို႔ရွာေဖြေနတဲ့ စံနမူနာယူထိုက္သူ သင္ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။

ေရွ႕ဆက္ဖို႔ အားယူႏိုင္ဦးမယ္
ဘဝအေတြ႕အႀကံဳေတြစီကာစဥ္ကာ စုစည္းၾကည့္လိုက္တာဟာ တကယ္ေတာ့ ေပ်ာက္ကင္းသြားတဲ့ကုသမႈကို ေသခ်ာေစလိုက္တာပါပဲ။ ေဆးပညာဆိုင္ရာစမ္းသပ္စစ္ေဆးမႈေတြမွာ သက္ေသျပခဲ့ၾကတယ္။ ေအာက္ေမ့ဖြယ္အမွတ္တရေလးေတြ၊ စိတ္ခံစားမႈေလးေတြ တစ္ခုခ်င္းစီကို စကားလံုးအျဖစ္ဖန္တီးခဲ့ရင္ သင့္ရဲ႕စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာက်န္းမာေရး ပိုလို႔တိုးတက္သတဲ့။ အျဖစ္အပ်က္ေဟာင္းေတြကို ျပန္ၿပီးစူးစမ္းမယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရးခ်မယ္။ အထူးသျဖင့္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့အေျခအေနေတြကို ေရးပါ။ အဲဒါဟာ ေန႔စဥ္စိတ္ဖိစီးမႈအဆင့္ေတြကိုလည္း ေလွ်ာ့ခ်ေပးတယ္။ အိပ္ေရးဝဝအိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္ဖို႔လည္းကူညီေပးတယ္။ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေမာက်ဦးမယ္။ ၿပီးေတာ့ စိတ္ခံစားမႈအျပည့္နဲ႔ က်န္းမာတဲ့ဘဝအေနအထားမွာ သာသာယာယာ၊ ၾကည္ႏူးရႊင္ျမဴးႏိုင္လိမ့္မယ္တဲ့။

ပိုၿပီးေတာ့ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိျမင္လာလိမ့္မယ္
ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြတုန္းက အဆိုးျမင္အေတြးေတြနဲ႔ စိတ္ဗလာက်င္းေနခဲ့ေပမဲ့ သင့္ရဲ႕ သိျမင္စြမ္းအား တိုးတက္လာလိမ့္မယ္။ အေတြးေတြဟာ မႈန္ဝါးေထြျပားမေနေတာ့ဘဲ ျပတ္သားလာတာကိုလည္း သတိျပဳမိပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ တရားမမွ်တမႈေတြ၊ ျပႆနာေတြအေၾကာင္း တသသေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေတြးေနေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ထဲမွာ မွတ္မွတ္သားသားစြဲထင္ေနတဲ့အရာေတြ ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ထဲျဖည့္တင္းရမယ့္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာအသစ္အသစ္ေတြ၊ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြအတြက္ အခန္းသစ္ေပးႏိုင္လာလိမ့္မယ္။ သင့္ဘဝအေၾကာင္းစာေရးျခင္းဟာ အသိဥာဏ္ပညာကို တက္ၾကြလာေစပါတယ္။

ပိုၿပီးေနသာထိုင္သာရွိလာမယ္
ျပင္းထန္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ လွဳိ႕ဝွက္အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြကိုမထိခိုက္ေစဘဲ ထုတ္ေဖာ္ေရးသားလိုက္တာဟာ သင့္ရဲ႕က်န္းမာေရးကိုလည္းတိုးတက္ေစပါတယ္လို႔ ေဆးပညာနဲ႔ဆိုင္တဲ့သုေတသနေတြကဆိုတယ္။ အတိတ္ကို စူးစမ္းစစ္ေဆးတဲ့အခါသင့္ရဲ႕ ကိုယ္ခံအားစနစ္ အမွန္တကယ္ပိုၿပီး သန္စြမ္းလာမယ္။ ၿပီးေတာ့ သင့္ရဲ႕မွတ္ဥာဏ္ထဲမွာ ရွာေဖြေတြ႔လာတဲ့ အျဖစ္မွန္ေလးေတြေရးခ်လိုက္ပါ။

လက္ရွိအခ်ိန္ထဲ ပိုၿပီးရပ္တည္မိလာမယ္
ေလ့လာစမ္းသပ္မႈေတြအမ်ားႀကီးမွာ ေဖာ္ျပထားၾကတယ္။ လူေတြဟာ သူတို႔ဘဝအေၾကာင္း ေရးသားၾကတဲ့အခါ ျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္ရွိတဲ့အသစ္ေတြကိုလည္း ရွာေဖြႏိုင္လာၾကတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြကထိခိုက္နာက်င္မႈေတြရဲ႕ အေၾကာင္း၊ အက်ဳိး အဲဒါေလးေတြကိုျပန္ၿပီးဆင္ျခင္မိလာတယ္။ စိတ္/လူ ဖ်ားနာခဲ့တဲ့ေန႔ရက္ေတြ ေလွ်ာ့ခ်ႏို္င္လာတယ္။ အလုပ္မွာ သင္တန္းေတြမွာ မွန္မွန္ရပ္တည္ႏိုင္လာၿပီး grade ေတြေတာင္ ျမင့္တက္လာၾကသတဲ့။ အဲဒါဟာ အသက္အရြယ္၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႔ မဆိုင္လွပါဘူး။ အမ်ဳိးသား/ အမ်ဳိးသမီး အတူတူပါပဲ။ 

အတိတ္နဲ႔လည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရသြားဦးမယ္
စာေရးျခင္းဟာ တသသစြဲထင္ေနခဲ့တဲ့ ခပ္ေဝးေဝးက ျပႆနာေတြထဲကေန သင့္ကို တသီးတျခားဆီျဖစ္သြားေစတယ္။ ဒီေန႔အေျခအေနအတြက္ အသံုးဝင္တဲ့အေျဖဟာထင္ရွားလာၿပီး အတိတ္ဟာ အေရးမႀကီးေတာ့တာ ပိုလို႔ သိသာလာလိမ့္မယ္။ စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈ နဲ႔ စာေရးျခင္းဟာ သင့္ရဲ႕ အျမင္ကိုလည္း ေျပာင္းလဲေစတယ္။

ဘယ္ေတာ့မွ ပ်င္းရိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး
စာေရးျခင္းစီမံကိန္းဟာ သင့္ကို တစ္ခုခုလုပ္ေနေစဖို႔ အျမဲတမ္းပဲ ညႊန္ၾကားစီစဥ္ေနမွာပါ။ စာေရးျခင္းဟာ သင့္ဘဝရဲ႕ ပံုမွန္လုပ္ငန္းစဥ္ျဖစ္လာမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ မိသားစုေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လည္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေတြ႕ဆံုစကားေျပာဖို႔ တြန္းအားေပးလာပါလိမ့္မယ္။

အေမြအႏွစ္တစ္ခုေပါ့
သင့္ရဲ႕ ဘဝအေၾကာင္းစာေရးၿပီးရင္ေတာ့ ေပ်ာက္ပ်က္မသြားႏိုင္တဲ့ စာအုပ္ပံုစံကိုယ္ေတြမွတ္တမ္းေလးရွိလာၿပီ။ အဲဒီမွတ္တမ္းေလးကို ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူေတြကို ျပသႏိုင္တယ္။ စာအုပ္ထုတ္ေဝႏိုင္တယ္။ အြန္လိုင္းမွာ/ စာအုပ္ဆိုင္ေတြမွာ ေရာင္းခ်ႏိုင္ေသးတယ္။ ဘဝမွတ္တမ္းတိုင္းဟာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းလွတာကိုး။ ဒါမွမဟုတ္ခဲ့ရင္ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးပဲ သင့္ဘဝထဲက ၿပီးစီးခဲ့တဲ့သတိေပးစာတမ္းေလးအျဖစ္ သင့္လက္ထဲမွာ သိမ္းဆည္းထားႏိုင္ပါတယ္။ သင့္ရဲ႕မွတ္တမ္းေလးအၿပီး အေရးအႀကီးဆံုးတစ္ခု သင္ပိုင္ဆိုင္လိုက္တာကေတာ့ "လြတ္လပ္တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း" ပါ။

Source : 10 Compelling Reasons Why You Should Write Your Life Story By Roberta Temes | Reader's Digest  

ၿဖိဳးၿဖိဳး(Living Fashion Magazine, August, 2014)

စာဖတ္ျခင္းႏွင့္အတူ

စာဖတ္ျခင္းရဲ႕ အက်ဳိးေက်းဇူးေတြမွာ ခ်က္ခ်ာပါးနပ္တယ္၊ ပိန္သြယ္တယ္၊ က်န္းမာတယ္၊ အျမဲေပ်ာ္ရႊင္ေနေတာ့တယ္ ဆိုတဲ့ က်န္းမာေရးအလွအပနဲ႔ ဆိုင္တဲ့အခ်က္ေလးေတြပါ ရွိေနတယ္ဆိုေတာ့ ပိုၿပီးစိတ္ဝင္စားစရာပါပဲ။ စာဖတ္ျခင္းကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတာဟာ သင့္ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ေလးကို အယ္လ္ဇိုင္းမားေရာဂါမတိုက္ခိုက္ႏိုင္ေအာင္ ကာကြယ္ထားႏိုင္တယ္တဲ့။ ပူပင္ေၾကာင့္ၾကစိတ္ေတြကို လြင့္ပါးေစတယ္။ အေကာင္းျမင္စိတ္ထားႏိုင္ေအာင္ တြန္းအားေပးတယ္။ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းရင္းႏွီးခင္မင္မႈေတြကို ခိုင္မာေစေသးတယ္။ စာတစ္အုပ္ကို ဖြင့္ ၿပီးေတာ့ ဖတ္လိုက္တဲ့ တခဏ သင့္ရဲ႕ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ကိုယ္ခႏၶာမွာ ရရွိသြားႏိုင္တဲ့ အက်ဳိးေက်းဇူးေလးေတြ ၾကည့္ရေအာင္ေနာ္။
စာဖတ္ျခင္းဟာ မွတ္ဥာဏ္အတြက္ ၾကြက္သားေတြေပးစြမ္းတယ္
စာဖတ္ျခင္းဟာ ေရဒီယိုနားေထာင္တာ၊ တီဗီၾကည့္တာထက္ သင့္ရဲ႕ဦးေႏွာက္အတြက္ ကြဲျပားတဲ့ကာယေလ့က်င့္ခန္းမ်ဳိးေပးတယ္။ ဖတ္ေနတဲ့ စာမ်က္ႏွာတစ္ရြက္စာထဲ စိတ္ဝင္စားမႈ ဘယ္ေလာက္ပဲ နက္ရႈိင္း/ ေလ်ာ့ပါးေနပါေစ ဥပမာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္စက္မွာပါတဲ့ အညႊန္းစာသားေတြေလးေတြ ရိုးရိုးပဲ ဖတ္ေနပါေစဦး "ဦးေႏွာက္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြအားလံုးဟာ စာဖတ္ျခင္းနဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး အျမင္၊ ဘာသာစကား နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ေလ့လာသင္ၾကားမႈအလုပ္ေတြအားလံုးမွာ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ေနၾကတယ္။ အဲဒါ အင္မတန္ စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းတဲ့စိန္ေခၚမႈပါ" လို႔ Haskins Laboratories သုေတသန ဒါရိုက္တာ ေဒါက္တာ Ken Pugh က Oprah မဂၢဇင္းမွာေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္။ စာဖတ္ျခင္းအေလ့အက်င့္ဟာ သင့္ရဲ႕ဦးေႏွာက္ရဲ႕ အေတြးနဲ႔ အာရုံစုစည္းႏိုင္မႈကို လႈံ႔ေဆာ္ေပးပါတယ္ တဲ့

စာဖတ္ျခင္းဟာ ကာယေလ့က်င့္ခန္းလိုပဲ စြမ္းအားေပးႏိုင္တယ္
ေလဒီဂါဂါရဲ႕ single အသစ္ ဒါမွမဟုတ္ Real Housewives ဇာတ္လမ္းတြဲေတြလိုပဲ စာအုပ္ေတြဟာလည္း ကာယေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ  အေကာင္းဆံုးအေပါင္းအသင္းပါပဲ။ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းလွတဲ့ စာအုပ္ထဲက အခန္းတစ္ခန္းဟာ အေျပးေလ့က်င့္စက္ေပၚမွာ အခ်ိန္ၾကာၾကာေလ့က်င့္ဖို႔ ဖမ္းစားထားႏိုင္တယ္လို႔ Weight Watchers မဂၢဇင္းကေဖာ္ျပပါတယ္။ Auburn University မွ ဇီဝကမၼေလ့က်င့္ခန္း ပေရာ္ဖက္ဆာ ေဒါက္တာ Michele Olson က မဂၢဇင္းမွာေျပာထားတယ္။ လည္ပင္း/ ပခံုးနာက်င္မႈေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ဖို႔ကေတာ့ စက္မွာပါတဲ့ စာအုပ္ခ်ိတ္တဲ့ stand ေလးကို အသံုးျပဳသင့္တယ္။ အဲဒီ book ledge ေလးမွာ စာအုပ္ကိုခ်ိတ္ထားၿပီး ေလ့က်င့္ခန္းယူရင္း စာအုပ္ဖတ္ႏိုင္တယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းယူခ်ိန္မွာ ပခံုးေတြကိုဝိုင္းပတ္ၿပီး မလႈပ္ရွားဘဲ အလိုက္သင့္အေျပးေလ့က်င့္ရင္း စာအုပ္ဖတ္ႏိုင္တယ္ လို႔ ဆိုတာပါ။

စာဖတ္ျခင္းဟာ ဦးေႏွာက္ကို ႏုပ်ဳိေစတယ္
စာအုပ္ေကာင္းတစ္အုပ္ကို တူးဆြဖတ္ရႈျခင္းဟာ သင့္ရဲ႕ စိတ္ကို ႏုပ်ဳိေစႏို္င္တာ အေသအခ်ာပါ လို႔ Rush University Medical စင္တာမွျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ လတ္တေလာေလ့လာခ်က္တစ္ရပ္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ လူႀကီးေတြဟာ အက်ပိုင္းအရြယ္မွာ စာဖတ္ျခင္းလို ဖန္တီးတီထြင္ႏိုင္စြမ္းနဲ႔ အသိဥာဏ္ဆိုင္ရာလႈပ္ရွားမႈေတြျပဳလုပ္ေနေသးရင္ အဲဒီလိုအေလ့အက်င့္မရွိၾကတဲ့လူႀကီးေတြထက္ သက္ႀကီးပိုင္းျပႆနာမ်ဳိး(သိျမင္ႏိုင္စြမ္းျငင္းဆန္မႈႏႈန္း) ၃၂ရာခိုင္ႏႈန္းေႏွးေကြးေစတယ္။ သိျမင္ႏိုင္စြမ္းဆက္လက္ျမင့္မားေနႏို္င္တဲ့သေဘာပါ။ "သက္ႀကီးပိုင္းမွာေပးၾကတဲ့ အာရုံေၾကာဆိုင္ရာေဆးေတြထက္ ဥာဏ္ထက္ေစတဲ့အေလ့အက်င့္ေတြဟာ ပိုၿပီးအက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ရဲ႕လုပ္ငန္းေတြ သင့္ေတာ္သလိုဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ေနေစတယ္" လို႔ Rush University Medical စင္တာမွ အာရုံေၾကာစိတ္ပညာဌာန ပေရာ္ဖက္ဆာ ေဒါက္တာ Robert S. Wilson က ေျပာပါတယ္။ တျခားလတ္တေလာေလ့လာမႈတစ္ခုမွာလည္း ပံုမွန္ စာဖတ္တဲ့သူ၊၊ ဦးေႏွာက္/ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာကစားနည္းေလးေတြကစားတဲ့ လူႀကီးေတြဟာ အယ္လ္ဇိုင္းမားေရာဂါသက္ေရာက္မႈ နည္းပါးေစတာ ေတြ႕ရွိထားတယ္လို႔ ABC News မွာေဖာ္ျပခဲ့တယ္။

စာဖတ္ျခင္းဟာ စိတ္ဖိစီးမႈေတြကို ေဝးေဝးေျပးေစတယ္
ေကာင္းတဲ့စာဖတ္ျခင္းဟာ Cortisol ေဟာ္မုန္းလို မက်န္းမာတဲ့စိတ္ဖိစီးေစတဲ့ေဟာ္မုန္းအဆင့္ေတြကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးတယ္ လို႔ Weight Watchers ရဲ႕ မွတ္တမ္းမွာေဖာ္ျပထားပါတယ္။ British Study တစ္ခုမွာ စိတ္ဖိစီးမႈရွိေနတဲ့ သူေတြကို မိနစ္အနည္းငယ္ အုပ္စုခြဲၿပီး စာဖတ္ခိုင္းတယ္။ သီခ်င္းနားေထာင္ေစတယ္။ ဗီဒီယိုဂိမ္းကစားေစတယ္။ တျခားအုပ္စုႏွစ္စုထက္ စာဖတ္တဲ့သူေတြပါဝင္တဲ့အုပ္စုဟာ စိတ္ဖိစီးမႈ ၆၇ ရာခိုင္ႏႈန္း ေလ်ာ့က်သြားေစခဲ့ပါတယ္ တဲ့။

စာဖတ္ျခင္းဟာ ေဝါဟာရလည္း ၾကြယ္ဝေစေသးတယ္
ကိုယ္ေလ့လာသိရွိထားတဲ့ ေဝါဟာရေတြအားလံုးရဲ႕ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကေန ၁၅ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ဟာ စာဖတ္ျခင္းက သိရွိလာခဲ့တာပါ လို႔ Scholastic မွတ္တမ္းတစ္ခုမွာ သုေတသနပညာရွင္ေတြက ေဖာ္ျပထားတယ္။ အဲဒါက ကေလးေတြအတြက္ အေရးႀကီးပါတယ္။ သူတို႔ဖတ္ရႈတဲ့ စာအုပ္ေတြကေန ေဝါဟာရေတြ တိုက္ရိုက္ရရွိလာခဲ့တာေၾကာင့္ပါ။

စာဖတ္ျခင္းဟာ စာနာနားလည္ႏိုင္စြမ္းတိုးတက္ေစတယ္
ဘဝကို ေတြးျမင္တဲ့ရႈေထာင့္ေျပာင္းလဲေစတယ္လို႔ York University သုေတသနပညာရွင္ေတြကေျပာပါတယ္။ တျခားသူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို မွ်ေဝခံစားႏိုင္စြမ္းျမင့္လာၿပီး စိတ္ခြန္အားသန္မာလာေစတယ္။ Charlotte Brontë ရဲ႕ Jane Eyre စာအုပ္နဲ႔ ကမၻာႀကီးကို ဖတ္ရႈၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ဥပမာဆိုရရင္ ေယာင္းမရွိေနတဲ့ မိန္းကေလးေတြဆိုရင္ အဲဒီေယာင္းမေလးအေပၚ အျမင္ေျပာင္းလဲသြားႏိုင္တယ္။ သင့္ရဲ႕ ေယာင္းမအျမင္နဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး သူ႔အေပၚ စာနာ နားလည္ႏိုင္ဖို႔ ပိုၿပီး လြယ္ကူသြားေစတာေပါ့။

စာဖတ္ျခင္းဟာ ဘဝရဲ႕ ပန္းတိုင္ေတြရဲ႕ တြန္းအားပါ
အတားအဆီးေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ခဲ့သူတစ္ဦးအေၾကာင္း စာဖတ္ရတဲ့အခါ သင့္ရဲ႕ ပန္းတိုင္ဆီအေရာက္သြားႏိုင္ဖို႔ တက္ၾကြသြားတတ္တယ္ လို႔ Ohio State University သုေတသနပညာရွင္ေတြက ဆိုတယ္။ 

စာဖတ္ျခင္းဟာ ပိုၿပီး အခ်ိတ္အဆက္မိေစတယ္
စာဖတ္ျခင္းဟာ ေကာင္းမြန္တာမွန္ေပမဲ့ စာအုပ္ေကာင္းဖတ္ျခင္းကသာ ပိုလို႔ေကာင္းမြန္ေစတယ္။ စာအုပ္ထဲကဇာတ္ေကာင္ေတြလို အျပင္မွာ ပံုတူပြားျဖစ္တဲ့အခါ တကယ့္ျပင္ပဘဝဆက္ဆံေရးမ်ဳိးေတြ႕ႀကံဳလာမယ္။ သင့္ရဲ႕အာရုံခံစားမႈ တိုးျမွင့္လာႏိုင္မယ္ လို႔  University of Buffalo မွ စိတ္က်န္းမာေရးပညာရွင္ေတြက ဆိုတယ္။ ဥပမာ နယူးေယာက္တိုင္းမ္စ္ရဲ႕ အေရာင္းရဆံုးစာရင္းဝင္ ကို္ယ္ေရးအတၳဳပတၱိစာအုပ္(အေမရိကန္စာေရးဆရာ John Grogan ရဲ႕ Marley & Me : Life and Love with the World's Worst Dog) ကို ဖတ္ခဲ့ရင္ ပန္းျခံေတြသြားတဲ့အခါ ေခြးပိုင္ရွင္ေတြကို နားလည္သိကၽြမ္းႏိုင္ၿပီး သူတို႔နဲ႔ အဖြဲ႕က်ႏိုင္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အေတြ႕အၾကံဳေတြကို ျပင္ပမွာ ကိုယ္တိုင္ ပါဝင္စူးစမ္းခ်င္စိတ္ျဖစ္လာမွာပါပဲ။

စာဖတ္ျခင္းဟာ သင့္ရဲ႕ေန႔ေတြကို ေတာက္ပလင္းလက္ေအာင္ဖန္တီးဦးမယ္
ဇာတ္သိမ္းခန္းေကာင္းတဲ့ စာတစ္ပုဒ္ဆိုရင္ သင့္ရဲ႕ စိတ္ဝိညာဥ္ဟာ ၾကည္ႏူးတက္ၾကြႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္ဖတ္ရႈတဲ့ဝတၳဳေတြဟာ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့အေတြးအျမင္ရင့္သန္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းတဲ့စာမ်ဳိး၊ သိမ္ေမြ႔တဲ့နည္းလမ္းေတြေဖာ္ျပထားတဲ့စာမ်ဳိးကသာ သင့္ရဲ႕ေန႔ေတြလင္းလက္ေစမွာပါ။ ဝတၳဳထဲက ေႏြးေထြးတဲ့အမွတ္ရစရာေလးေတြ ဥပမာ ကမ္းေျခတစ္ခုက ကစားပြဲေလးအေၾကာင္းေရးဖြဲ႕ထားတဲ့အျဖစ္အပ်က္ေလးကို ျပန္ၿပီး အမွတ္ရရင္း ကိုယ္တိုင္ ကမ္းေျခသဲလြလြေတြေပၚမွာ ေဆာ့ကစားေနသလို ေပ်ာ္ရႊင္သြားႏိုင္တယ္။ စာအုပ္ေကာင္း/ ဝတၳဳေကာင္းမဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာ့ သင့္ရဲ႕ေန႔ေတြက အံု႔ဆိုငး္မႈန္မိႈင္းကုန္မွာပါပဲ။ စာအုပ္ေကာင္းေတြ ေရြးခ်ယ္တတ္ဖို႔ကေတာ့ အေရးအႀကီးဆံုးပါ။ အခ်ိန္ဟာ အင္မတန္ကို ႏွေျမာစရာေကာင္းလြန္းလွတယ္။ စာအုပ္ေကာင္းဖတ္ရႈၿပီးေတာ့သာ အဖိုးတန္တဲ့အခ်ိန္ေတြအသံုးျပဳလိုက္တာပဲ အထိုက္တန္ဆံုးပါ။

အေရးအႀကီးဆံုးတစ္ခုလို႔လည္း ေျပာႏိုင္ဦးမယ့္ စာဖတ္ျခင္းဟာ သင္ပိုင္ဆိုင္တဲ့ေငြကို ေခၽြတာေပးတယ္
ဝတၳဳစာအုပ္ပ်မ္းမွ်တန္ဖိုးဟာ e-book ဆိုရင္ ၈ ေဒၚလာ - paperback ဆိုရင္ ၁၃ ေဒၚလာၾကားကုန္က်ႏိုင္တယ္။ ဖတ္ရႈဖို႔ ၆ နာရီခန္႔အခ်ိန္ယူရမယ္။ အဲဒီ ၆ နာရီစာအခ်ိန္အတြက္ ရုပ္ရွင္တခ်ုဳိ႕၊ အပမ္းေျဖပန္းျခံေတြမွာ၊ ၿပီးေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ သြားစားၾကည့္ၾကမယ္ဆိုပါစို႔။ အဲဒီလို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လိုက္ရင္ စာဖတ္ျခင္းဟာ သင့္ရဲ႕ ေဒၚလာေတြကို အနည္းဆံုးပဲ ကုန္က်ေစတာသိသာေစတယ္။ 

ၿပီးေတာ့ စာၾကည့္တိုက္ေလးေတြမွာ စာအုပ္ေတြသြားရွာဖို႔လည္း မေမ့လိုက္နဲ႔ေနာ္။

Source : Benefits of Reading: Getting Smart, Thin, Healthy, Happy By Lauren Gelman | Reader's Digest

ၿဖိဳးၿဖိဳး