ေမေမ့ရဲ႕ကဗ်ာမ်ား

(သတၱ၀ါေတြထဲမွာ မင္းတစ္ေယာက္ အထူးဆန္းဆုံးပါဘဲ )
The Strangest of Creatures- (Nazim Hikmet)
 
အကိို မင္းက ကင္းၿမီးေကာက္ႏွင့္တူတယ္။တကယ့္ကို ကင္းၿမီးေကာက္ႏွ့ွင့္ တူတာပါ။ညည ဆိုရင္ သူက ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေပးတယ္ ေလ။

အကို မင္းက စာကေလးတေကာင္လိုဘဲ တူေနတယ္။တကယ့္ကို စာကေလးႏွင့္တူတာပါ။စာကေလးက ေသးႏုတ္ၿပီး အေရးလုပ္စရာ မဟုတ္ဘူးဆိုေပမဲ ့ ကဏွာမျငိမ္ဘူး။ တလွဳပ္လွဳပ္ တရြရြႏွင့္။

အကို မင္းက ေယာက္သြားတခုနဲ့လဲ တူေနျပန္တယ္။
တကယ္ဘဲ ပင္လယ္ထဲက ေယာက္သြားႏွင့္ တူေနတာပါ။
အကို  ေယာက္သြားဆိုတာ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ကေလး တခါးပိတ္  အခန္းေအာင္း ေနတတ္ၿကတယ္ေလ။
တကယ့္ကို ေႀကာက္စရာႀကီးပါဘဲ။

အကို မင္းက မီးျငိမ္းသြားတဲ့ မီးေတာင္ထိပ္၀တခုလိုလဲ တူေနတယ္။
တခုမဟုတ္ဘူး။
အလိုေလး....ငါးခုလဲ မကဘူး။
သန္းႏွင့္ခ်ီျပီးေတာ့ လို ့ ေျပာရလိမ့္မယ္။

အကို.. မင္းဟာ သိုးငယ္ႏွင့္လည္းတူေနျပန္တယ္။ သားသတ္သမားက သိုးငယ္ေလးရဲ ့ အေမႊးေတြႏွင့္ အ၀တ္တန္ဆာဆင္တဲ့အခါ.. သားသတ္သမားက သူ ့ရဲ ့ လက္ကိုင္တုတ္ႀကီးပင့္ေၿမွာက္လိုက္တဲ့ အခါ..သိုးငယ္က အုပ္စုထဲကေန အျမန္ ထြက္ေျပးတတ္တယ္။ၿပီးေတာ့ သားသတ္ရံုထဲ ၀င္ေျပး ေနသလို မင္းဟာ အထူးဆန္းဆံုးလူ ျဖစ္ေနတယ္။

ေျပာရရင္ ပင္လယ္ထဲမွာေနၿပိး  ပင္လယ္အေႀကာင္း ဘာမွ နားမလည္ တဲ ့ ငါးတေကာင္လိုပါဘဲ ။
ကမၻာေပၚမွာ ဒီေလာက္ ဒုကၡေရာက္စရာေတြ ႏွင့္ၿပြမ္းတီး ျပည့္လွ်ံေနတယ္ဆိုရင္ အကိုေရ..အဲဒါ စဥ္းစားေတြးေခၚစရာေတြပါဘဲ။

အကယ္၍ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးျခင္း။အ၀တ္အထည္ရွားပါးျခင္း။ တို ့ေႀကာင့္ ေသြးေခ်ာင္းစီးလာသည့္တိုင္ အေရဆုတ္ခံႀကရမွာက  ကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ့ ၀ိုင္ခြက္ေတြထဲမွာ စပ်စ္ခိုင္ေတြ အရည္ညွစ္ ထည့္ခ်လိုက္သလို ..တူေနျပန္ေရာ။ဒါေတြဟာ အကို ့ အျပစ္လား ဆိုေတာ့  မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ ့ အကိုရယ္ အဲဒါမ်ိဳးေတြက ဒီစႀကာ၀႒ာမွာ အနႏၵပါဘဲ။

=====================================================
 (ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့တယ္ .. သူငယ္ခ်င္းတို ့ရယ္ )
Farewell
ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းမ်ားတို ့ ..ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ပါရေစ.။
ငါ ရင္ထဲမွာ လွဳိက္လွဳက္လွဲလွဲ ခံစားလို ့ ေနရတယ္။
ငါ့ရင္ထဲက ႏွလုံးသည္းပြတ္တခုလုံး အုံးအံုးကြ်က္ကြ်က္ ဆူညံခံစားေနရတာတကယ္ပါ။
ငါ့ဦးေႏွာက္ထဲက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့  အံုႀကြပုန္ကန္မွဳေတြႏွင့္အတူ။
ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းတို ့ေရ…ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။
သေဘၤာဆိပ္မွာ တန္းစီလို ့ လက္ကိုင္ပု၀ါကေလးေတြ ေ၀ွ ့ရမ္းလို ့ ငါ့ကို လြမ္းေအာင္ လက္ျပမေနႀကပါႏွင့္။
ဒါဟာ လုံး၀ကို မလိုအပ္ပါဘူးကြယ္။
မင္းတို ့ရဲ ့ မ်က္စိထဲမွာ ငါ့ရုပ္ကိုေရာင္ျပန္ဟပ္လို ့ အၿမဲ ျမင္ေနႀကမယ္ဆိုရင္ ဘဲ လုံေလာက္ေနပါၿပီ။
အို..ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းတို ့..လက္နက္ကိုင္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္တို ့ အလုပ္သမားမ်ားတို့ .ငါ့ရဲ ့ ဒီ ႏွဳတ္ဆက္စကားေတြဟာ ထူးဆန္းတဲ့ စကားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။

ည ေရာက္ရင္ ငါ့ေနာက္က တံခါးေတြ မင္းတုံးခ် မထားဘူး။
ႏွစ္ေတြ ရွည္ႀကာလာလို ့ငါ့အိမ္က ..တံခါးေတြေပၚမွာ။ပင့္ကူအိမ္ေတြ ေၿမွးယွက္ ဖုံးအုပ္သြားလိမ့္မယ္။

ငါ့ရဲ ့ ..ရဲ၀ံ့စြန္ ့စားတဲ့ တိုက္ပြဲ ေခၚသံ ေအာ္သံ ေတြ ၿပီးေတာ့   ေထာင္သီခ်င္းေတြ စစ္ပြဲရဲ ့ အထိမ္းအမွတ္ စစ္ခ်ီ စစ္တက္ စစ္ခရာသံေတြြ..က်ဴးရင့္ ေနစဥ္မွာ..

အို သူငယ္ခ်င္းတို ့ႏွင့္ တဖန္ ျပန္လည္  ဆုံေတြ ့ေကာင္းဆုံေတြ ့နိွင္ပါလိမ့္မယ္။
လွပျပီး ျမင္သာ ထင္သာရွိတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ေတာက္ေတာက္ေအာက္မွာ ..အၿပံဳးကိုယ္စီႏွင့္ တဖန္ျပန္လည္ဆံုဆီးခ်င္ပါေသးတယ္။
ဟိုေရွးတုံးက ငါတို ့ အတူ တြဲ ဆင္ႏြဲ ခဲ့တဲ ့ တိုက္ပြဲ ေတြလဲ တခါမက ရွိခဲ့ႀကပီ။
အို .ရဲေဘာ္ ရဲဘက္ အေပါင္းတို ့ ..ႏဳွတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္
ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ပါတယ္ မိတ္ေဆြ တို ့။
=================================================
(ၿပိဳကြဲ ျခင္း)
For Rent
(Haydar Ergulen)

ဒီမနက္ ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ပင္လယ္ျပင္ႀကီးက အေပါက္အၿပဲေတြႏွင့္။
ျပာျျပာလြင္လြင္အရာခပ္သိမ္းကို သတိရစရာပါဘဲ။
ေန ့မြန္းတည့္မွာလည္း ေနမင္းက ေပါက္ကြဲေနတယ္။
မင္းႏွင့္ ငါတို ့အႀကားမွာလည္း  ေအးစက္တင္းမာေနႀကၿပီ။
ညေနခင္းလည္း တျဖည္းျဖည္းၿပိဳပ်က္လာေနၿပီ။
ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အရိပ္အာ၀ါသေအာက္မွာ မင္းရဲ ့ေႀကာင္တေကာင္အျဖစ္ ငါ ရွိေနခ်င္ပါရဲ ့။
ဒီညေန ႏွင္းဆီဥယ်ာဥ္ကေလး က ထိုးေဖါက္ျပစ္ျခင္းခံရၿပီ။
ငါတို ့လက္ထဲက ခရမ္းေရာင္ပန္္းေတြ စပယ္ပန္းေတြ ကေတာ့ ဖြံထြားရွင္သန္လို ့ ..။
ငါ့အိမ္မက္စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ မင္းရဲ ့မ်က္၀န္းေတြဆီ မလြဲတန္း  စူးစိုက္ဖိတ္ေခၚေနမိတယ္။
ဒါေပမဲ ့ မင္းရဲ ့ အႀကင္နာကင္းမွုေတြက ငါ့ကို  နည္းနည္းကေလးမွ အိပ္မရတဲ့ညေတြ ျဖစ္ေစတယ္။
ေနြဦးရာသီရဲ ့ တက္ႀကြ ႏိုးထမွဳေတြ ခႏၵာကိုယ္ ႀကန္ ့ခိုင္မွဳေတြ ဆုတ္ယုတ္ေနခဲ့ၿပီ။
ဖုန္တက္ေနတဲ့ စာအုပ္ေတြထဲက ငါရခဲ့တဲ့ စကားလုံးေတြေႀကာင့္..။
ပထ၀ီသင္ခန္းစာေတြထဲမွာ..။
လာစမ္းပါဦး။ေရလႊာ ေျမလႊာေတြကို ထိုးေဖါက္  ျဖိဳခြဲ ႀကရေအာင္။
ငါတို ့ ေလွ်ာက္ႏိုင္သေရြ ေ၀းေ၀း ေလွ်ာက္ႀကမယ္။ေပါင္မုံ ့ေတြႏွင့္ ။
မိတ္ေဆြအျဖစ္က ရပ္စဲ မျပစ္လိုက္ပါႏွင့္။
အသဲလႊာပင္လယ္ျပင္မွာေလေျပေလညွင္း ေခၚေဆာင္ရာ  ရြက္လႊင့္ခဲ့တဲ့  ရြက္ေလွကေလး  ကို ဒီအခ်ိန္မွာ ဖ်က္းဆီးခ်င္လဲ ဖ်က္ဆီးျပစ္ပါ။
ေႏြေခါင္ေခါင္ လမ္းေတြကို ၿဖိဳျပစ္။တံခါးေတြကို အားလုံးဖြင့္။
ငါ့ကို အခန္းေတြထဲမွာ တေယာက္ထီးထီး ျပစ္ထားခ်င္ ျပစ္ထားခဲ့။
ဒီကဗ်ာေလးကိုေတာ့ ဖ်က္ဆီးမျပစ္ပါႏွင့္ကြယ္။ငါဟာ မင္းရဲ ့ ကဗ်ာဆရာအျဖစ္ တည္ရွိေနခ်င္ပါတယ္။
=================================================
Creation (ဖန္တီးမွဳ )   

 နားေထာင္စမ္းပါ။ပီးေတာ့ ႀကည့္လိုက္။
ေတာင္တန္းႀကီးေတြ ကုန္းထ မို ့ေမာက္လာတယ္။
 ေျမ ့ေအာက္က ျမစ္ေႀကာေတြမွာလည္း ရွံဳ ့တြလာပီ။
ရဲရဲနီတဲ့ေသြးေတြက  ေျဖးေျဖးညင္သာ စီးဆင္းလို ့။
ျပာလဲ့လဲ့ ေသြးျပန္ေႀကာေတြမွာေတာ့ အႏုၿမဴျပာမွဳံေတြ လိမ္းက်ံေနတယ္။
ကမၻာႀကီး ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ေလနတ္သားက သိေကာင္းသိမွာပါ။

======================================================
The sleep of the World has fled (အိပ္ေနတဲ့ ကမၻာႀကီး ထြက္ေျပးၿပီ)

အခ်ိဳးအေကြ ့ေတြ ျပြမ္းတီး တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့  ေတာင္းႀကားေဒသထဲမွာ   သူက ငါ့ကို ငိုခ်င္တဲ့အေၿကာင္း ေျပာတယ္။့ ငါကေတာ့  ငိုဖို ့ ေမ့ေနလိမ့္မယ္။ ငါ့အရိပ္ေတြႏွင့္ ကဖို ့ကိုေတာင္ ေမ့ေနလိမ့္မယ္။

အနက္ေရာင္ ဗယ္ရီသီးပင္နားျဖတ္သြားမိရင္ သူ ့ဆူးေတြက ညင္ညင္သာသာ တို ့ထိမိမယ္။
မေနခဲ့ပါရေစႏွင့္ တဲ့ သူကေျပာတယ္။
ငါက ေစာင့္ေနရပီ။
ေရမရွိတဲ ့ မာဘယ္ေက်ာက္ေလွခြက္ႀကီးေပၚ   ငါ မွီေနရတယ္။
ေက်ာက္တုံးနံရံႀကီးဆီ အႀကည့္စူးစူးႏွင့္ စူးစမ္းမိ။ခြာမရ။
ငါ့ကိုထားခဲ့ပါ။လို ့ ငါက ေျပာလိုက္တယ္။

ငါတို ့ ေရအိုင္ေလးဆီ သြားႀကတယ္။ေက်ာက္ခဲေတြက ငါတို ့ေျခေတြကို ပြန္းရွေစတယ္။
ဒါေပမဲ့ ငါတို ့ ေရကူးႀကတယ္။

ေနာက္ဆုံး မင္းရဲ့ ႀကယ္တာရာေတြဆီက ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ႀကီးႀကီးမားမားေတြ…ရခဲ့ရင္။
ဒါေပမဲ့ အခုကေတာ့  အခ်စ္အတြက္ဆိုရင္  ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မရွိပါဘူး။

ေရကန္ထဲ၀င္လိုက္။တံတိုင္းနံရံႀကီးက  ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အလင္းေရာင္ ေပ်ာက္ေနၿပီ။မေကာင္းမွဳ ဒုစရိုက္ေတြ သင္ခန္းစာယူ။
ၿပီးရင္ ဒါကို ေမ့ၿပစ္လိုက္။
ငါတို ့ ရွာရမွာက  ေတာထဲက ဘလက္ခ္ ဗယ္ရီဆူးရိုင္းပင္ေတြ ..
အာရံုဦး ေနထြက္ခ်ိန္ ေနေရာင္ျခည္္ေတြ။
ေဟာ..အိပ္ေနတဲ့ ကမၻာႀကီး ထြက္ေျပးသြားၿပီ။

===========================================
(စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ )
Let Them Believe You Are Day-Dreaming - (Mustafa Koz)

စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ဆိုတာ အေရာင္ေတြ ကို သည္ေဆာင္လာတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးဘဲ။မင္းႀကိဳက္ႏွစ္သက္သလို ေပါ့။မင္း ဘယ္လို အရာမ်ိဳးကိုမွ ေျခရာခံ ႀကည့္ဖို ့ အနံ ့ခံ ႀကည့္ဖို ့ မလိုဘူး။

မီးသင့္ေလာင္ကြ်မ္းေနတဲ ့သင့္ လယ္ကြင္းျပင္ ။
မျပဳမျပင္ထားတဲ့ပ်က္စီးယိုယြင္းေနတဲ့  ၿမိဳ့ထဲက သင့္ ျမက္ခင္းျပင္ ။
ျမက္တမ်ိဳးတည္းအတြက္ ေတာင္ ခ်န္မထားဘူး။
ေန ့ခင္းေႀကာင္ေတာင္ အိပ္မက္ေတြ ..မွာ..။

ျျပိဳင္ဘက္ကင္းတဲ့စစ္ပြဲ ေတြက ဖ်က္ဆီးျပစ္လိုက္ တာ။
မင္းရဲ ့ ႏိုင္ငံ ။မင္းရဲ ့ ၿမိဳ ့ျပ။မင္းျမိဳ ့က ဆက္သြယ္ေရး တံတားေတြ။
ဒါ ဘယ္သူ ့ရဲ ့ အႀကင္နာကင္းမဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြတဲ့လဲ။

ေန ့ခင္းေႀကာင္ေတာင္ အိမ္မက္ထဲမွာ..သူတို ့က မင့္ အကိုကို သတ္ျပစ္လိုက္တယ္။
လမ္းေပၚက  က်ည္ေတာင့္တေတာင့္  ဒါမွမဟုတ္ ထိုးေဆးရည္တပုလင္း။
ရာသီဥတုက ဒီမွ် ဆိုး၀ါးမယ္ မထင္မိဘူး။

တကယ္လို ့ မင့္ အရိုးေတြ က်ိဳးေႀကေနၿပီလို ့ မင္းရဲ ့ ေန့လည္အိပ္မက္မွာ မက္ခဲ့ရင္..။
စက္ရံုႏွင့္ဆင္တူတဲ့ အစိတ္အပိုင္းေတြ နားက ျဖတ္သြားမိရင္  မင္း သိမ္ေမြ ့ ညင္သာ ေနႏိုင္ပါမည္လား။

သူတို ့က ေမးျမန္းစုံစမ္းလာရင္ မင္းဘာတတ္ႏိုင္မလဲ။မင္းဘာလုပ္လို ့ ရမလဲ။
မင္းကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ၿပံဳးၿပီး ၿငိမ္ေနပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမဲ ့ ေက်ာက္တံုးတတံုးလို ့မာမာေတာင့္ေတာင့္ႀကီး.. ေရြ ့ေရြ ့ၿပီးေတာ့..။
 သူတို ့ကိုေတာ့့ မင္းဟာ ေန့ခင္းေႀကာင္ေတာင္ အိမ္္မက္တခုကို္ မက္ ေနတယ္လို ့ ယုံႀကည္ေနႀကပါေစ ။
==================================================

အားလုံးရဲ ့ သီခ်င္း

လူေတြ..လူေတြ ..အားလုံး..၊
ရုတ္တရက္ ေတးခ်င္းသီၾကဴးလို့ ့၊
ျမဴးထူးဟစ္ေအာ္ ေပ်ာ္လိုက္ၾကတာကြယ္၊
ငါလဲ ပဲ သူတို ့ အေပ်ာ္ထဲ မွာ စီးေမ်ာသြားတယ္။      ။
အက်ဥ္းက် ငွက္ကေလးမ်ား  လြတ္ေျမာက္မွဳနဲ ့ အတူ ၊
အေတာင္ပန္ ျဖန္ ့က်က္ ၊တဟုန္ထိုး ေျပးထြက္လို ့ ၊
သစ္သီးျခံေတြ စိမ္းေမွာင္ေနတဲ ့ လယ္ကြင္းေတြ  ေပၚမွာ...ေပၚမွာ....ေက်ာ္ျဖတ္လ်

က္၊
တေျဖးေျဖး ျမင္ကြင္းကေန ေပ်ာက္ပ်က္သြားတယ္။      ။
လူေတြ လူေတြ  အားလုံး ၊
ေတးခ်င္းသံ အရွိန္အဟုန္ျမင့္တက္လို ့ ၊
ထြက္ျပဴစ ရွင္ေနမင္းက တစ တစ ေနသားက် က်လာသလိုပဲ၊
ငါ့အသဲကိုပါ သိမ္းၾကံဳး ရိုက္ခတ္၊ မ်က္ရည္ယိုစီးမတတ္ေပါ့..၊
စိုးရြံ ့ ထိတ္လန္ ့မွဳမ်ား အေ၀းသို့ ့ စုျပံဳေမ်ာပါသြား၊
အို..ဒါေပမဲ ့လဲ  အားလုံးဟာ ငွက္တေကာင္ ေတးသီသလို..မပီ၀ိုး၀ါးနဲ ့၊
ဘယ္မွာအလကၤာေျမာက္မတဲ ့လဲကြယ္   ။         ။             

- Hide quoted text -

florist  ျမန္မာျပန္သည္။

မူရင္းကဗ်ာ

Every one sang

Everyone suddenly burst out singing;
And i was filled with such delight
As prisoned  birds must find in freedom
Winging wildly across the white
Orchards and dark-green fields;on ; on ; and out of sight.

Everyone's voice was suddenly lifted,
And heart was shaken with tears; and horror
Drifted away ...O but everyone
Was a bird; and the song was wordless;
The singing will never be done.

Siegfried Sassoon