မိသားစုဆိုတာ ဘုရားေက်ာင္းေလးတစ္ခုပါ

မိသားစုဆိုတာဘုရားေက်ာင္းေလးတစ္ခုပါ လို႔ ဆိုခဲ့ဖူးတဲ့ ဆားဘီးယန္းေအာ္သိုေဒါစ့္ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ပါဗလဲ ဟာ ထာ၀ရဘုရားရဲ႔ အိမ္ေတာ္မွာ ႏို၀င္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႔က အိပ္စက္သြားခဲ့ပါၿပီ။ အသက္ထင္ရွားရွိစဥ္က လူေတြၾကားထဲ ထင္ထင္ေပၚေပၚသြားလာခဲ့ဖူးျခင္းမရွိတဲ့ ပါဗလဲ ရဲ႔ စ်ာပနအခမ္းအနား မွာ ပါဗလဲကိုရိုေသခ်စ္ခင္ၾကတဲ့ လူေပါင္း ၆သိန္းေက်ာ္လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။ ၃ ရက္ၾကာျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ စ်ာပန အခမ္အနားမွာ ဆားဘီးယား၊ မြန္တန္နီဂရိုး၊ ေဘာစ့္စနီးယား ဟာဇီဂိုးဗီးနား၊ ခရိုးေအးရွား၊ နဲ႔ အနီးပါတ္၀န္းက်င္ႏိုင္ငံဆီက ပါဗလဲကိုခ်စ္တဲ့၊ ပါဗလဲက အျမဲခ်စ္ခင္ခဲ့တဲ့ သူေတြ ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႔ကို စုရုံးေရာက္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ပါဗလဲ ဟာ ဘာသာေရးအသိအျမင္ၾကြယ္၀သူ၊ သနားၾကင္နာမႈအျပည့္ရွိသူ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလိုလားသူ၊ ေအးေဆးတည္ျငိမ္စြာေနထိုင္တတ္ၿပီး ပြင့္လင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအသိအျမင္ရွိသူျဖစ္တယ္ လို႔ စာေစာင္အသီးသီး ကေရးသားခဲ့ၾကတယ္၊ ဘဲလ္ဂရိတ္သတင္းဌာနေတြမွာလဲ ပါဗလဲ ရဲ ဘ၀၊ ပါဗလဲ ရဲ႔ အယူအဆ၊ သေဘာတရား စကားလံုးေတြကို တခ်ိန္လံုးလႊင့္ထုတ္ျပသခဲ့ၾကတယ္။ ကေလးငယ္ေတြကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္သူျဖစ္ၿပီး သူ႔ရဲ႔ သနားၾကင္နာမႈကို အျမဲျပသေလ့ရွိတယ္၊ ကိုဆိုဗိုျပည္တြင္းစစ္ပြဲအတြင္း ဘုန္းၾကီးေတြကို သရဲတေစၥေတြအလား ေျပာင္ေလွာင္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ကာလမွာ၊ ကိုဆိုဗိုကုိေရာက္ရွိခဲ့တဲ့ ပါဗလဲဟာလဲ ကေလးငယ္ေတြရဲ႔ ေျပာင္ေလွာင္မႈ၊ လူၾကီးေတြရဲ႔ မလိုမုန္းထားရန္လိုမႈေတြကိုရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္၊ တည္ျငိမ္ေအးေဆးစြာ လက္ခံခဲ့တယ္၊ ကေလးငယ္ေတြရဲ႔ေျပာင္ေလွာင္မႈကို သၾကားလံုးေတြေပးေ၀ရင္း တခဏတာျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေစခဲ့တယ္။ ကေလးငယ္ေတြ ျငိမ္သက္ေနစဥ္အခ်ိန္အတြင္း အျဖဴေရာင္ကေလးငယ္ေတြကိုၾကည့္ရင္း သူ အင္မတန္ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့တယ္။ လူၾကီးေတြရဲ႔ အမုန္းတရား၊ တိုက္ခိုက္ဖ်က္ဆီးလိုတဲ့ မေကာင္းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ္ေတြကို ျငိမ္ခ်မ္းေအးေဆးသြားေစလိုခဲ့တယ္။ ဘဲလ္ကန္လူမ်ဳိးစုစစ္ပြဲေတြအတြင္းနဲ႔ အသက္ရွင္ေနစဥ္ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ တတ္စြမ္းသေလာက္ၾကိဳးပမ္းသြားခဲ့ပါတယ္။ ပုပ္ရဟန္းမင္းၾကီးဂြ်န္ေပါလ္ကို ေတြ႔ဆံုသြားလိုတဲ့ဆႏၵအျမဲရွိေနခဲ့ေပမဲ့ တသီးတျခားေနလိုတဲ့ ေအာ္သိုေဒါစ့္ခရစ္ယာန္ဘုန္းၾကီးေတြရဲ႔ အယူအဆေၾကာင့္ သူ႔ရဲ ဆႏၵ မျပည့္ခဲ့ရွာပါဘူး၊ ပါဗလဲငယ္ရြယ္စဥ္ ဘုရားေက်ာင္းတစ္ခုမွာ ဧည့္သည္အျဖစ္ေရာက္ရွိစဥ္က ေခတၱေနထိုင္ခဲ့တဲ့အခန္းတြင္း မီးလံုးကိုျဖဳတ္ကာ သူ ယူေဆာင္လာခဲ့တဲ့ ဗို႔အားအလြန္နည္းပါးတဲ့ မီးသီးကို ေျပာင္းလဲတပ္လို႔ မိမိအတြက္၀န္ကို တတ္စြမ္းသမွ်ေခြ်တာေစခဲ့သူမ်ဳိး ျဖစ္တယ္၊

စိတ္ႏွလံုးႏူးညံ့သူ၊ ၀ိညာဥ္ေတာ္ျဖဴစင္သန္႔ရွင္းသူ ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ပါဗလဲ ကို ေလးစားခ်စ္ခင္မိတာေၾကာင့္ ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္တိုအတြင္း လက္လမ္းမွီသေလာက္ရွာေဖြ၊ ေမးျမန္းေရးသားလိုက္ရတာေၾကာင့္ လိုအပ္တာေတြရွိေနဦးမယ္ဆိုတာ ၾကိဳတင္၀န္ခံထားပါရေစ၊ ပါဗလဲရဲ႔ စကားေတြ၊ ပါဗလဲကိုခ်စ္ခင္တဲ့ သိကၡာေတာ္ရဆရာ၊ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ေတြရဲ႔ ေျပာစကားေတြ အမ်ားၾကီးရွိေနပါေသးတယ္၊ မီဒီယာေတြက ေဖာ္ျပခဲ့ၾကတဲ့ ပါဗလဲရဲ႔ဘ၀ဇတ္ေၾကာင္း၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ၾကိဳးပမ္းမႈေတြ အကုန္မေဖာ္ျပႏိုင္လိုက္ပါဘူး၊ လိုအပ္ခ်က္ေတြအတြက္ ဒီပိုစ့္ကို ေရးသားသူရဲ႔ တာ၀န္သာျဖစ္ပါတယ္။

ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုတည္ေဆာက္သူ ေအာ္သိုေဒါစ့္ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ပါဗလဲ(Patriarch Pavle)ရဲ႔ ငယ္ရြယ္စဥ္ဘ၀

ေအာ္သိုေဒါစ့္ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ပါဗလဲ ရဲ႔ အမည္ရင္းက ေဂါ့ရ္ေကာစေတာရ္ခ်ဲဗစ္ခ်္(Gojko Stojčević) ျဖစ္ၿပီး ဒီေန႔ ခရိုေအးရွားႏိုင္ငံျဖစ္ေနတဲ့ ဒြန္ရီမီဟိုလ္ရက္စ္(Donji Miholjac)အနီး ကူခ်န္စီ(kućanci) ၿမိဳ႔ေလးမွာ ၁၉၁၄ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ ၁၁ ရက္ေန႔က ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ ငယ္ငယ္တည္းက မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ေ၀းကြာခဲ့ၿပီး အေဒၚကေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ဆာရာေရဗိုၿမိဳ႔၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာေရးတကၠသိုလ္မွာ ပညာဆက္သင္ခဲ့တယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးအတြင္း ဆားဘီးယားႏိုင္ငံအေနာက္ပိုင္း အေနာက္မိုရာဗာျမစ္ (West Morava) ေဒသက ေတာင္ၾကားေလးမွာရွိတဲ့ ေအာ့ဗ္ခ်ာၿမိဳ႔က Holy Trinity ဘုရားေက်ာင္းမွာသြာေရာက္ခိုလႈံေနခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႔ကို ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ပါတယ္။ စစ္ၾကီးအၿပီး ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္သားအျဖစ္လဲလုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ ၁၉၄၄ခုႏွစ္၀န္းက်င္မွာ တီဘီအဆုတ္နာေရာဂါျဖစ္ပြားလာခဲ့ၿပီး ဗူရန္န္(Vujan)ဘုရားေက်ာင္းရွိ Saint ရုပ္ကလာဂ္ ေရွ႕မွာ ၂ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ဘုရားသခင္ထံ ေန႔စဥ္ဆုေတာင္းၿပီး  ေရာဂါကိုကုသခဲ့တယ္၊ အဲဒီေခတ္က ကပ္ေရာဂါလိုျဖစ္ေနတဲ့ တီဘီအဆုတ္နာေရာဂါေပ်ာက္ကင္းခဲ့ပါတယ္၊ ၁၉၄၆မွာေတာ့ ေအာ့ဗ္ခ်ာက ဘလာဂိုဗဲရွတန္းရဲဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ သိကၡာေတာ္ခံယူခဲ့တယ္။ ဘုန္းၾကီးအမည္က ပါဗလဲ(Pavle) အဂၤလိပ္အမည္ Paul ပါ။ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အရ ဘုန္းၾကီး hierodeacon ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ (လက္ထပ္ျခင္းမရွိ၊ ၀တ္ရုံေတာ္ အနက္၀တ္ ဘုန္းၾကီး(monk) ပါ၊ hierodeacon နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အကုန္နားမလည္ႏိုင္ေသးပါဘူး၊ ေလ့လာဆဲမို႔ လြဲမွားတာရွိရင္နားလည္ေပးေစလိုပါတယ္)၊ ၁၉၄၉-၁၉၅၅ ခုႏွစ္အတြင္း ရာခ်ာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာေက်ာင္းထိုင္ခဲ့တယ္၊ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္(Bishop)ေတြရဲ႔ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၅၇မွာ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းၾကီးျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၅၅နဲ႔ ၁၉၅၇ခုႏွစ္မွာ ဂရိႏိုင္ငံ၊ ေအသင္ၿမိဳ႕မွာ ဘြဲ႔လြန္ပညာဆက္သင္ခဲ့တယ္၊ ဂရိက ျပန္လာၿပီးတဲ့အခါ ကိုဆိုဗိုေဒသအားလံုးအပါအ၀င္ ရာစ့္နဲ႔ ပရီဇ့္ရန္း (Ras and Prizren)ေဒသေတြရဲ႔ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္(Patriarch) မျဖစ္ခင္ ၃၃ႏွစ္ၾကာ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ငယ္ငယ္တည္းက မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ေ၀းကြာခဲ့ၿပီး အေဒၚကေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ဆာရာေရဗိုၿမိဳ႔၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာေရးတကၠသိုလ္မွာ ပညာဆက္သင္ခဲ့တယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးအတြင္း ဆားဘီးယားႏိုင္ငံအေနာက္ပိုင္း အေနာက္မိုရာဗာျမစ္ (West Morava) ေဒသက ေတာင္ၾကားေလးမွာရွိတဲ့ ေအာ့ဗ္ခ်ာၿမိဳ႔က Holy Trinity ဘုရားေက်ာင္းမွာသြာေရာက္ခိုလႈံေနခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႔ကို ေျပာင္းေရႊ႔ခဲ့ပါတယ္။ စစ္ၾကီးအၿပီး ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္သားအျဖစ္လဲလုပ္ကိုင္ခဲ့တယ္။ ၁၉၄၄ခုႏွစ္၀န္းက်င္မွာ တီဘီအဆုတ္နာေရာဂါျဖစ္ပြားလာခဲ့ၿပီး ဗူရန္န္(Vujan)ဘုရားေက်ာင္းရွိ Saint ရုပ္ကလာဂ္ ေရွ႕မွာ ၂ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ဘုရားသခင္ထံ ေန႔စဥ္ဆုေတာင္းၿပီး  ေရာဂါကိုကုသခဲ့တယ္၊ အဲဒီေခတ္က ကပ္ေရာဂါလိုျဖစ္ေနတဲ့ တီဘီအဆုတ္နာေရာဂါေပ်ာက္ကင္းခဲ့ပါတယ္၊ ၁၉၄၆မွာေတာ့ ေအာ့ဗ္ခ်ာက ဘလာဂိုဗဲရွတန္းရဲဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ သိကၡာေတာ္ခံယူခဲ့တယ္။ ဘုန္းၾကီးအမည္က ပါဗလဲ(Pavle) အဂၤလိပ္အမည္ Paul ပါ။ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အရ ဘုန္းၾကီး hierodeacon ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ (လက္ထပ္ျခင္းမရွိ၊ ၀တ္ရုံေတာ္ အနက္၀တ္ ဘုန္းၾကီး(monk) ပါ၊ hierodeacon နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အကုန္နားမလည္ႏိုင္ေသးပါဘူး၊ ေလ့လာဆဲမို႔ လြဲမွားတာရွိရင္နားလည္ေပးေစလိုပါတယ္)၊ ၁၉၄၉-၁၉၅၅ ခုႏွစ္အတြင္း ရာခ်ာဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာေက်ာင္းထိုင္ခဲ့တယ္၊ အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္(Bishop)ေတြရဲ႔ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၅၇မွာ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းၾကီးျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၅၅နဲ႔ ၁၉၅၇ခုႏွစ္မွာ ဂရိႏိုင္ငံ၊ ေအသင္ၿမိဳ႕မွာ ဘြဲ႔လြန္ပညာဆက္သင္ခဲ့တယ္၊ ဂရိက ျပန္လာၿပီးတဲ့အခါ ကိုဆိုဗိုေဒသအားလံုးအပါအ၀င္ ရာစ့္နဲ႔ ပရီဇ့္ရန္း (Ras and Prizren)ေဒသေတြရဲ႔ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္(Patriarch) မျဖစ္ခင္ ၃၃ႏွစ္ၾကာ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ 

ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္အျဖစ္

ရာစ့္နဲ႔ ပရီဇ့္ရန္း (Ras and Prizren)ေဒသေတြရဲ႔ ဂိုဏ္းအုပ္ဆရာေတာ္အျဖစ္တာ၀န္ယူစဥ္ ဘုရားေက်ာင္းအသစ္ေပါင္းမ်ားစြာတည္ေဆာက္ဖို႔၊ ဘုရားေက်ာင္းေဟာင္းေတြျပဳျပင္မြမ္းမံဖို႔ ကူညီခဲ့တယ္၊ သူ႔ရ႔ဲ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လူေတြနဲ႔ေတြ႔ဆုံဖို႔ ခရီးေတြသြားလာခဲ့တယ္၊ စာေတြေရးသားခဲ့ပါတယ္၊ ဘုရားေက်ာင္းေတြမွာ က်မ္းစာသင္ၾကားေပးခဲ့တယ္၊ ကိုဆိုဗိုမွာ ၃၃ႏွစ္ၾကာေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉၀မွာ Patriarch of Serbia အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရတယ္။ ၁၉၉၀ ဒီဇင္ဘာ၂ရက္ေန႔က စၿပီး ဘဲလ္ဂရိတ္ St.Michael's Cathedral ဘုရားေက်ာင္းမွာေက်ာင္းထိုင္ခဲ့တယ္၊ ပါဗလဲရဲ႔ မာန္မာနကင္းၿပီး စိတ္သေဘာထားႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္းမႈဟာ သူ႔ရဲ႕ အထင္ရွားဆံုး ဂုဏ္ျဒပ္ပါပဲ၊ ဆားဘီးယန္းေအာ္သိုေဒါ့စ္ဘုရားေက်ာင္းက ဘုန္းၾကီးေတြမွာ အဆင့္ျမင့္ကားေတြရွိေနၾကေပမဲ့ ပါဗလဲ မွာေတာ့မရွိပါဘူး၊ 'လမ္းေလွ်ာက္သူေတာ္စင္'လို႔နာမည္ၾကီးပါတယ္၊ စစ္ပြဲေတြအတြင္း တစ္ေလွ်ာက္လံုး ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့တယ္။

စ်ာပန အခမ္းအနား

အသက္ထင္ရွားရွိစဥ္က လူေတြၾကားထဲ ထင္ထင္ေပၚေပၚသြားလာခဲ့ဖူးျခင္းမရွိတဲ့ ပါဗလဲ ရဲ႔ စ်ာပနအခမ္းအနားမွာ ပါဗလဲကိုရိုေသခ်စ္ခင္ၾကတဲ့ လူေပါင္း ၆သိန္းေက်ာ္လိုက္ပါပို႔ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။ ၃ ရက္ၾကာျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ စ်ာပန အခမ္အနားမွာ ဆားဘီးယား၊ မြန္တန္နီဂရိုး၊ ေဘာစ့္စနီးယား ဟာဇီဂိုးဗီးနား၊ ခရိုးေအးရွား၊ နဲ႔ အနီးပါတ္၀န္းက်င္ႏိုင္ငံဆီက ပါဗလဲကိုခ်စ္တဲ့၊ ပါဗလဲက အျမဲခ်စ္ခင္ခဲ့တဲ့ သူေတြ ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႔ကို စုရုံးေရာက္ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဘဲလ္ဂရိတ္လမ္းေတြေပၚမွာလူေတြ ျပည့္သိပ္ေနခဲ့ပါတယ္၊

စိန္႔ဆာဗာဘုရားေက်ာင္းေရွ႕ ရင္ျပင္မွာ ရုပ္ကလာပ္ကို ေခတၱရပ္နားၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့ၾကတယ္၊ ရိုေမနီးယား၊ ဂရိစ္  ဂိုဏ္းအုပ္ဘုန္းၾကီး ေတြက ဘာသာစကား ရိုေမနီးယား၊ ဂရိစ္ဘာသာေတြနဲ႔ ဆုေတာင္းခဲ့ၾကတယ္၊ စ်ာပနာအခမ္းအနားကိုတက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ ဆားဘီးယားသမၼတ ေဘာရစ္တာဒစ္ က ပါဗလဲ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့စကား "ေမတၱာဂရုဏာတရားျပည့္၀ၾကဖို႔၊ မေကာင္းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ္ပူးကပ္ေနတဲ့ သူမ်ားရဲ႔ ရန္လိုတိုက္ခိုက္မႈေတြကို လက္တုန္႔ျပန္ျခင္း ဘယ္ေတာ့မွ မျပဳလုပ္ၾကဖို႔" ကို ျပန္လည္ခ်ီးေျမာက္ေျပာဆိုခဲ့တယ္။

သမၼတတာဒစ္က အခုလို ေျပာၾကားခဲ့တယ္။  "ၾကီးျမတ္လွတဲ့ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ပါဗလဲရဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ကိုကြ်န္ေတာ္ ျပန္လည္ခ်ီးမြန္း ေဖာ္ျပသလို ပါဗလဲရဲ႔ ေမတၱာေတာ္ၾကီးမားလွတဲ့ ေလးနက္တည္ၾကည္တဲ့စကားလံုးေတြ တည္ရွိေနၿပီးသား ဆားဘီးယန္းႏိုင္ငံသားေတြရဲ႔ သေဘာထားကိုလဲ အားလံုးကို မွ်ေ၀ေပးလိုက္တာလို႔ ကြ်န္ေတာ္ယံုၾကည္ပါတယ္"လို႔ဆိုတယ္။

စိန္႔ဆာဗာဘုရားေက်ာင္းကို တပတ္လွည့္လည္ၾကတယ္၊ ေခါင္းေလာင္းသံေအးေအး တခ်ိန္လံုးတီးေနခဲ့ပါတယ္၊ ဘုရားေက်ာင္း၀တ္ျပဳအဖြဲ႔ကလဲ ခ်ဳိေအးလွတဲ့ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းတဲ့ သီခ်င္းေတြရြတ္ဆိုခဲ့ၾကတယ္။ ရင္ျပင္မွာ တပတ္လွည့္လည္ၿပီးတဲ့အခါ ရုပ္ကလာပ္ကို ၿမိဳ႔ထဲ လမ္းမတေလွ်ာက္ သယ္ေဆာင္ရင္း ပါဗလဲရဲ႔ ဆႏၵအတိုင္း ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႕စြန္နားက ရာကိုဗစ္ဆာဘုရားေက်ာင္းမွာ ျမဳပ္ႏွံခဲ့ပါတယ္။

ပါဗလဲရဲ႔ စကားမ်ား

“စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အားနည္းသူေတြဟာ ခက္ခဲ့ၾကမ္းတမ္းတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြရဲ႔ တိုက္ခိုက္မႈက လြတ္ေျမာက္ဖို႔၊ ၾကံ့ၾကံ့ခံဖို႔ ခံႏိုင္ရည္မရွိၾကဘူး၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အားၾကီးသူေတြကေတာ့ အမွန္တရားကို ဆုတ္ကိုင္ထားၿပီး မေကာင္းဆိုး၀ါးေတြကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ ရုန္းကန္ႏိုင္ၾကတယ္”

“မေကာင္းဆိုး၀ါးဆန္တဲ့လူသားေတြကိုကာကြယ္သင့္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ပိုၿပီးဂရုစိုက္ရမွာက ကိုယ္တိုင္းမေကာင္းဆိုး၀ါးဆန္တဲ့သူ ျဖစ္မသြားဖို႔ပါပဲ”

“ဒီကမၻာၾကီးမွာ မုသား၊ တရားမဲ့မႈ နဲ႔ အမုန္းတရားေတြ ပမာဏအမ်ားၾကီးရွိေစဦးေတာ့ အမွန္တရား၊ တရားမွ်တမႈနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ကေတာ့ စြမ္းအားပိုၾကီးမားပါတယ္ ”

“ရန္သူေတြျဖစ္ေနပါေစ၊ သင္ ဘုရားသခင္ဆီမွာ သူတို႔အတြက္ ဆုေတာင္းေပးပါ၊ သူတို႔ဘာေတြ လုပ္ေဆာင္ေနသလဲဆိုတာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္သိျမင္လာေစဖို႔ ဆုေတာင္းေပးပါ”

“တျခားသူေတြဆီကလာတဲ့မေကာင္းဆိုး၀ါးဟာ သင့္ရဲ႔အတြင္းသ႑န္မွာ ခုိကပ္ေနတဲ့ မေကာင္းဆိုး၀ါးေလာက္ကုသရမခက္ပါဘူး”

“ဘယ္သူ႔ကိုမွ တရားစီရင္မေနပါနဲ႔၊ နားလည္ဖို႔သာ ၾကိဳးစားၾကည့္ပါ”

“ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘုရားသခင္နဲ႔ေ၀းကြာေနရင္၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔အခ်င္းခ်င္းလဲ ေ၀းကြားေနၾကမွာပါပဲ”

“ကြ်န္ေတာ္ ဆားဘီးယားႏိုင္ငံကို စစ္ပဲြအတြင္း မပ်က္သုဥ္းဖို႔ ဆာ့ဘ္ေတြကို ဦးေဆာင္ၾကဖို႔ေျပာခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဆားဘီးယားႏိုင္ငံၾကီးကို မပ်က္ဆီးရေလေအာင္ထိမ္းသိမ္းဖို႔ ရာဇ၀တ္မႈေတြ လိုအပ္မယ္ဆို၊ ဆားဘီးယားႏိုင္ငံေပ်ာက္သြားေစဦးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ျငင္းပါမယ္၊ ဆားဘီးယားေဒသေသးေသးေလး ကာကြယ္ဖို႔ ရာဇ၀တ္မႈေတြလိုအပ္မယ္ဆို၊ ဒီဆားဘီးယားေဒသေသးေသးေလးအတြက္ပဲျဖစ္ပေစ၊ ကြ်န္ေတာ္ထပ္ၿပီး ျငင္းဆန္ပါဦးမယ္၊ ဆာ့ဘ္တစ္ဦးခ်င္းဆီမွာ ကိုယ္တိုင္ကာကြယ္ဖို႔ ရာဇ၀တ္မႈလိုအပ္ေနဦးမယ္ဆို ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုးေပ်ာက္ဆံုးသြားပါေစ၊ ကြ်န္ေတာ္ ဒါကို ထပ္ၿပီး ျငင္းဆန္ရပါဦးမယ္”

ပါဗလဲ ေရးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ္မ်ား

Monograph on the monastery of Devic (၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ေ၀ခဲ့)

To be clearer to us some questions of our faith (၁၉၉၈ ခုႏွစ္)

Prayers and requests (၁၉၉၈ခုႏွစ္)

ပါဗလဲ ရဲ႔ အေလ့အထ

တီဗီ၊ ေရဒီယိုအသံုးမျပဳပါဘူး၊ သတင္းစာဖတ္ေလ့ရွိတယ္၊ အိမ္သံုးပစၥည္းေတြကိုယ္တိုင္ ျပင္ဆင္အသံုးျပဳတယ္၊ ရႈးဖိနပ္၊ မွန္ခ်ပ္၊ တံခါး စတဲ့ အသံုးအေဆာင္ေတြကအစ တကိုယ္ေရသံုးပစၥည္းေတြ ကိုယ္တိုင္ျပဳလုပ္သံုးစြဲတတ္တယ္၊ အခန္းေတြက ျပန္ထြက္တဲ့အခါ မီးလံုးေတြကို အျမဲပိတ္သြားေလ့ရွိတယ္၊ တတ္ႏိုင္သမွ် လမ္းေလွ်ာက္သြားေလ့ရွိတယ္၊ စိစစ္ေခြ်တာသူျဖစ္ေပမဲ့ ကပ္ေစးနည္းသူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါဘူး၊ မီးဖိုေဆာင္မွာ ခ်က္ျပဳတ္ဖို႔လဲ တတ္ကြ်မ္းသူျဖစ္တယ္၊ မနက္ေစာေစာေတြမွာ  ေလွကားထစ္ေတြေဆးေၾကာေနတတ္တဲ့ ပါဗလဲ ကို အလုပ္သမားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားျမင္ဖူးၾကတယ္။ သူေျပာတာက "လူသားေတြရဲ႕တာ၀န္ကို ကိုယ္တိုင္လုပ္ကိုင္ေနတာပါပဲ၊ ဘာမွ မခက္ပါဘူး၊ မဆန္းၾကယ္ပါဘူး” တဲ့

ပါဗလဲ ဆန္႔က်င္တာက

တန္းဘိုးၾကီးကားေတြကိုသူမလိုလားပါဘူး၊ တန္ဘိုးၾကီးမွ မဟုတ္ သူ႔မွာ သာမန္ကားတစ္စီးေတာင္မွ ရွိမေနပါဘူး၊ ေဆးလိပ္ေသာက္တာဆန္႔က်င္သူျဖစ္တယ္၊ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာလိုမႈအတြက္ ဆႏၵျပမႈေတြကိုမၾကိဳက္ပါဘူး၊ ပါဗလဲ ပတ္၀န္းက်င္မွာရွိေနတဲ့ ပါဗလဲကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူေတြ သူ႔အတြက္ ၀န္ပိေနမွာကို မလိုလားဘူး၊ ရႈးဖိနပ္ကိုယ္တိုင္ခ်ဳပ္၊ ဟင္းကိုယ္တိုင္ခ်က္ျပဳတ္တတ္တယ္၊ ဆားဘီးယန္းေအာ္သိုေဒါစ့္ဘုရားေက်ာင္းရဲ႔ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအျဖစ္ ကိုယ္တိုင္ စည္းကမ္းတင္းက်ပ္စြာ ေနထိုင္ေလ့ရွိေပမဲ့ ႏိုင္ငံသားေတြအေပၚ ေပ်ာ့ေျပာင္းႏူးညံ့စြာဆက္ဆံတယ္၊ အားလံုးကို ၾကိဳဆိုၿပီး မာန္မာနမရွိေပါင္းသင္းဆက္ဆံပါတယ္။

ကမၻာၾကီးရဲ႔ ေနရာတိုင္းမွာရွိေနၾကတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလိုလားသူ၊ ထူးျခားလွတဲ့သူေတြထဲက တစ္ေယာက္ ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ပါဗလဲကို ဂုဏ္ယူစြာႏႈတ္ဆက္ရင္း၊ ထာ၀ရဘုရားသခင္အတြက္ ဒီေဆာင္းပါးနဲ႔ သက္ေသခံလိုက္ပါတယ္။