စီရင္ျခင္း ဘယ္အတြက္ရယ္

Photo from

ဒီကမၻာႀကီးထဲက တိုင္းျပည္ေတြမွာ ....

နာမည္ေက်ာ္စစ္ပြဲႀကီးေတြနဲ႔အတူ ေၾကာက္လန္႔စရာေသေၾကဆံုးရႈံးမႈေတြကို ရွိခဲ့ၾကသလို လူမသိသူမသိေသေၾကပ်က္စီး ဆံုးရႈံးမႈေတြလည္းရွိခဲ့ပါတယ္။  ဒီလုိေသေၾကပ်က္စီးမႈေတြကို ခိုင္းေစသူ၊ ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးသူေတြကို ပြင့္လင္းလာတဲ့ကမၻာႀကီးမွာ ေဖာ္ထုတ္ စီရင္ အေရးယူေနၾကပါၿပီ။ ဖုံးကြယ္ေနတဲ့ျပစ္မႈေတြကို ေဖာ္ထုတ္စီရင္တဲ့အခါ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ စီရင္ျခင္း၊  ႏိုင္ငံေရးပရိယာယ္အတြက္ စီရင္ျခင္းဆိုတဲ့ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္းမ်ဳိးေတြ ရွိေနၾကတယ္။ တရားမွ်တတဲ့ကမၻာသစ္ဖန္တီးႏိုင္ေရးအတြက္ ရည္ရြယ္သလို တျခားႏိုင္ငံေရး နည္းပရိယာယ္ေတြလည္း ပါ၀င္ေနတတ္ပါတယ္။

ဥေရာပရဲ႕အဆင့္ျမင့္စစ္ရာဇ၀တ္ျပစ္မႈေတြသံသယအရွိဆံုးသူ ေဘာစ္နီးယန္းဆာ့ဘ္စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ရာ့ထ္ေကာ္မလာဒစ္ခ်္ ကို ဆားဘီးယားႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္း လာဇာရဲေဗာ္ရြာေလးက ေနအိမ္ရဲ႕ ပန္းျခံထဲမွာ ဖမ္းဆီးမိခဲ့ၾကပါၿပီ။ ၁၆ႏွစ္ၾကာပုန္းေအာင္းေနခဲ့တဲ့ မလာဒစ္ခ်္ကို ဆားဘီးယန္းဘီအာအထူးစံုစမ္းေရးေအဂ်င္စီအဖြဲ႔က ၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီးတဲ့အခါ လယ္ယာပစၥည္းေတြ သိမ္းဆည္းတဲ့ စတိုခန္းနံရံအနီးမွာ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္သားေတြ႔ခဲ့ၾကတယ္။ ဖမ္းဆီးမိခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ယူဂိုဆလာ့ဘ္စစ္ပဲြေတြမွာ ထင္ရွားခဲ့တဲ့မလာဒစ္ခ်္ဟာ လက္ထဲမွာ လူသတ္လက္နက္စြဲကိုင္မထား၊ ခုခံမႈတစ္စံုတရာမျပဳလုပ္ခဲ့ပဲ သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံသားကတ္ျပားကိုပါထုတ္ျပခဲ့တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ယခင္ယူဂိုဆလားဗီးယားအတြက္အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာျပစ္မႈဆိုင္ရာယူအန္တရားရုံး(ICTY)ကို ေမလ ၃၁ ေန႔က လႊဲေျပာင္းေပးအပ္လိုက္ပါတယ္။ ေခတၱထိန္းသိမ္းထားရာစခန္းကေန အျဖဴေရာင္ဂ်စ္ကားတစ္စီးနဲ႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့ၿပီး လမ္းတေလွ်ာက္ ေဘးဘက္၀ဲယာမွာ အနက္ေရာင္ စစ္သံုးဂ်စ္ကားႏွစ္စီးစီ အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္မွာလည္း စစ္သံုးဂ်စ္ကားေတြ၀န္းရံကာ ေလဆိပ္ကတဆင့္  ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနန္းေတာ္ အေဆာက္အဦးရွိရာ နယ္သာလန္ႏိုင္ငံ ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ဟာဂ့္(The Hague)ကိုသယ္ေဆာင္ခဲ့ၾကတယ္။

မလာဒစ္ခ်္ဟာ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ေဘာစ့္နီးယားစစ္ပြဲအတြင္း စရဲဘရဲနီဆာ ေဘာ့စ္နီးယန္းရြာေလးမွာ မူဆလင္ ၈၀၀၀ေက်ာ္သတ္ျဖတ္ဖို႔ အမိန္႔ေပးခဲ့သူအျဖစ္ စြဲခ်က္တင္ခံထားရပါတယ္။  ၁၉၉၂-၁၉၉၅ ခုႏွစ္အတြင္း မွာ ေဘာစ့္နီးယန္းဆာ့ဘ္စစ္တပ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။ ေဘာစ့္နီးယားနဲ႔ဟာဇီဂိုးဗီနားၿမိဳ႕ေတာ္ ဆာရာေယဗိုကို ၁၉၉၂ ကေန ၁၉၉၆ ခုႏွစ္အထိ ပိတ္ဆို႔ ၀န္းရံတိုက္ခိုက္မႈနဲ႔ စရဲဘရဲနီဆာ သတ္ျဖတ္မႈအတြက္ တာ၀န္အရွိဆံုးလူျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဆားဘီးယားနဲ႔ ယူႏိုက္တက္စတိတ္ က မလာဒစ္ခ်္ကိုဖမ္းဆီးႏိုင္ေရးအတြက္ ယူရို၅သန္း ဆုေငြထုတ္ထားခဲ့ၾကၿပီး ၂၀၁၀ ေအာက္တိုဘာမွာ ဆုေၾကးေငြ ယူရို၁၀သန္းထိ တိုးျမွင့္ခဲ့ပါတယ္။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာျပစ္မႈႏွိမ္နင္းေရးဆိုင္ရာအဖြဲ႔အစည္းကိုပါ အကူအညီေတာင္းခံခဲ့ဖူးပါတယ္။ 

“ကၽြန္ေတာ္တို႔ဒီအႏၳရာယ္ႀကီးအတြက္ သိတတ္လိုက္တာပါ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီလိုလုပ္လိုက္တဲ့အတြက္ လူေတြက ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ရွိၾကမွာ မဟုတ္ဘူး၊ ေကာင္းခ်ီးၾသဘာေပးၾကမွာမဟုတ္ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ဘယ္တိုင္းျပည္ကပဲျဖစ္ျဖစ္  ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ကလူစုေတြကေတာ့ လုပ္ရမယ့္ကိစၥပဲလို႔ ထင္ျမင္ၾကပါမယ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႀကီးက်ယ္တဲ့တာ၀န္ထမ္းေဆာင္လိုက္တာပါပဲ” လို႔  စစ္ရာဇ၀တ္မႈေဖာ္ထုတ္ေရး၀န္ႀကီး ရာစင္လ်ားရစ္ခ်္ က ဆိုပါတယ္။ လ်ားရစ္ခ်္ကပဲ မလာဒစ္ခ်္ဖမ္းဆီးရမႈကို “ႏိုင္ငံေရးအရ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈ”လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ႏိုင္ငံသားေတြက ေနာင္လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ျပစ္ဒဏ္ခတ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ အစိုးရအလိုရွိတာကေတာ့ စစ္ရာဇ၀တ္မႈေတြကို တရားမွ်တမႈဆီ ေဆာင္ယူေပးႏိုင္ဖို႔ပါပဲ လို႔လည္း ဆိုတယ္။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာအက်ပ္အတည္းအဖြဲ႔အစည္း ဒါရိုက္တာ စာဘီးနဲဖေရဇာ က “မလာဒစ္ခ်္ဖမ္းဆီးႏိုင္မႈက ဘဲလ္ကန္ေဒသရဲ႕ မည္းညစ္တဲ့သမိုင္းကို ဖယ္ရွားႏိုင္တဲ့အခြင့္အေရးတစ္ခုပဲ၊ ေဘာ့စ္နီးယန္း၊ ဆာ့ဘ္နဲ႔ ခရိုေအးရွန္းလူမ်ဳိးေတြၾကားက အတားအဆီးကိုဖယ္ရွားၿပီး ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေစႏိုင္မွာပဲ” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဆားဘီးယန္းၿမိဳ႕ေတာ္ ေဒသခံေတြထဲမွာေတာ့ မလာဒစ္ခ်္ဆားဘီးယားလြန္ ကာလျဖစ္ရပ္ေတြနဲ႔ ရည္ညႊန္းၿပီး ရႈပ္ေထြးတဲ့စိတ္ခံစားမႈေတြ ျပည့္ေနၾကပါတယ္။

“စစ္ရာဇ၀တ္မႈ၊ လူမ်ဳိးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးတေလွ်ာက္လံုး ေျပာဆိုလာခဲ့ၾကတာေတြေၾကာင့္ အျပစ္မဲ့တဲ့သူေတြ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနပါၿပီ၊ အဲဒါေတြကေန ေက်ာ္လႊားခ်င္ၿပီ” လို႔ ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႕က အိုင္တီနည္းပညာကုမၸဏီ၀န္ထမ္း ဒါမီးရ္ေရာဗစ္ခ်္က ေျပာပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ဇနီးဆြန္ညာဒမ္ညာႏိုဗစ္ခ်္ကေတာ့ သူမတိုင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရးအလားအလာအတြက္ မလာဒစ္ခ်္ကိုဖမ္းဆီးၿပီး တည္ကိန္းအျဖစ္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ စကားအေျခအတင္ေျပာဆို၊ သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြကို လက္မခံပါဘူး။ ဆြန္ညာေျပာတာက  “အေရးႀကီးတာက လူတစ္ေယာက္ဟာ သူလုပ္ခဲ့တဲ့အတိုင္း အဲဒီဆိုး၀ါးတဲ့လုပ္ရပ္ေတြက ျပန္ၿပီးဖမ္းဆီးလိုက္တာပါ၊ ကၽြန္မတို႔ ဥေရာပသမဂၢအဖြဲ႕၀င္ျဖစ္သြားဖို႔ဆိုတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္မဟုတ္ပါဘူး” တဲ့။  ၿပီးခဲ့တဲ့လ မလာဒစ္ခ်္မဖမ္းဆီးမိေသးခင္ အစိုးရစစ္တမ္းတစ္ခုအရ ႏိုင္ငံသား ၇၈ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ မလာဒစ္ခ်္ကို ဘယ္၀ယ္ဘယ္ဆီမွာ ဖမ္းဆီးမိႏိုင္မလဲဆိုတဲ့သတင္းကိုေတာင္ ေမွ်ာ္လင့္မထားၾကပါဘူး။ ဆာ့ဘ္ ၆၈ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ကေတာ့ သည္ဟာဂ့္တရားရုံးဟာ တရားမွ်တမႈရွိတယ္လို႔ မယူဆၾကပါဘူး လို႔ ၀န္ႀကီးလ်ားရစ္ခ်္က သတင္းဌာနတစ္ခုကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ၅၃ ရာခိုင္ႏႈန္းက မလာဒစ္ခ်္ကို အဲဒီတရားရုံးကို လႊဲေျပာင္းမေပးသင့္ဘူးလို႔ ဆိုၾကၿပီး မလာဒစ္ခ်္ဖမ္းဆီးရရွိခဲ့တဲ့ သတင္းထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သူ ဆားဘီးယားသမၼတေဘာရစ္တားဒစ္ခ်္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းကို ဆန္႔က်င္လိုၾကပါတယ္။ ဆာ့ဘ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သည္ဟာဂ့္တရားရုံးဟာ တရားဥပေဒအားျဖင့္တည္ေထာင္ထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းထက္ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတရားေတြပိုမ်ားးတယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆေနၾကတယ္။ ဥပေဒေက်ာင္းသူတစ္ဦးကေတာ့ “ဗလာဒစ္ခ်္ဟာ လူေတြအမ်ားႀကီးသတ္ဖို႔ အမိန္႔ေပးခဲ့သူ တကယ္ပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊ ဆိုး၀ါးတဲ့လုပ္ရပ္ေတြလုပ္ခဲ့သူဟာ ေနာက္ဆံုးမွာလည္း အဆိုးနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းသြားခဲ့ရတာပဲဆိုတဲ့ သာဓကေတြ ဒီကမၻာႀကီးမွာ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနပါၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မလာဒစ္ခ်္ကို ဆင္ေျခ တစ္ခုအေနနဲ႔ အေၾကာင္းျပၿပီး ကၽြန္မတို႔ တိုင္းျပည္ကို အေမွာင္ထဲမွာ ဖံုးကြယ္ထားခ်င္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပရိယာယ္ေတြကိုေတာ့ မတရားဘူးလို႔ ထင္မိတယ္။ မလာဒစ္ခ်္က လူေတြအမ်ားႀကီးကိုေသေစခဲ့ေပမဲ့ ဆာဘ့္တိုင္းကေတာ့ လူေတြကို သတ္ခ်င္ေနတဲ့သူေတြမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကြဲကြဲျပားျပား နားလည္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ မလာဒစ္ခ်္လို ေနာက္ထပ္ဆင္ေျခတစ္ခု ေပၚမလာဖို႔ကိုေတာ့ ကၽြန္မ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္” လို႔ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာတရားရုံးကို မူတည္ၿပီး အဲဒီ ဥပေဒေက်ာင္းသူေလးက ေျပာခဲ့ပါတယ္။

၁၉၉၀ခုႏွစ္က ေျမာက္ပိုင္းေဘာစ္နီးယားက အိုမာစကာစစ္သံု႔ပန္းစခန္း တစ္ခုဟာ ကမၻာ့မ်က္လံုးေတြကေန ဖံုးကြယ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ယူအန္နဲ႔ ၾကက္ေျခနီတပ္သားေတြ ကို အိုမာစကာ ကိုလာဖို႔ တားျမစ္ခံထားရေပမဲ့ Channel 4 သတင္းဌာန၊ ITV နဲ႔  ဂါးဒီးယန္းသတင္းဌာနကေတာ့ သြားခြင့္ရခဲ့တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဆာဘ့္အာဏာပိုင္ေတြက “ဒါ စစ္သံု႔ပန္းေတြထားတဲ့စခန္းမဟုတ္ဘူး၊ ဒါ လႊဲေျပာင္းေပးတဲ့စင္တာတစ္ခုပဲ” လို႔ ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီသတင္းဌာနေတြက ေနာက္ပိုင္းမွာ ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းတဲ့ျမင္ကြင္းေတြကို ထုတ္လႊင့္ျပသခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီစခန္းကလြတ္ေျမာက္ခဲ့သူ ေဘာစ့္နီးယန္းမူဆလင္ ကဲမဲလ္ပါဗားနစ္ခ်္ ဟာ အိုမာစကာမွာ ႏွစ္လေက်ာ္ေနထိုင္ခဲ့ရပါတယ္။ မလာဒစ္ခ်္ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ေန႔မွာပဲ ကဲမဲလ္က Channel 4 သတင္းဌာနကို ေျပာျပခဲ့တယ္။ သတင္းေထာက္ေတြ ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ လြတ္ေျမာက္ခြင့္ရခဲ့တယ္လို႔ သူယံုၾကည္ခဲ့တယ္။ “ရာဒိုဗန္ကာရာဒစ္ခ်္ တီဗီအစီအစဥ္မွာေပၚလာၿပီး သတင္းေတာက္ေတြက သံု႔ပန္းစခန္းအေၾကာင္းေမးတဲ့အခါ အိုမာစကာစခန္းတည္ရွိမႈကို ျငင္းဆန္ခဲ့ၿပီး သတင္းေထာက္ေတြကိုလာခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီေနာက္ ကၽြန္ေတာ္ လြတ္ေျမာက္ခဲ့တယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အသက္ကို သတင္းေထာက္ေတြက ကယ္ဆယ္ခဲ့တာပါပဲ” လို႔ ကဲမဲလ္က ဆိုပါတယ္။ သူ႔ရဲ႔ သူငယ္ခ်င္းအမ်ားအျပားကေတာ့ အသတ္ခံခဲ့ရတယ္လို႔  ေျပာျပခဲ့တယ္။ က်ပ္တည္းက်ဥ္းေျမာင္းလွတဲ့ အခန္းေလးထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူ တျခားအမ်ဳိးသား ၅၀၀ ခန္႔ရွိေနခဲ့ၾကတယ္။ ထိုင္ဖို႔ေတာင္ မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ က်ပ္တည္းလွပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ညွဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ၿပီး သတ္ပစ္တယ္၊ အခန္းေလးထဲမွာ ေနရာလြတ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းရလာခဲ့တယ္။ ၾကမ္းျပင္မွာထိုင္ဖို႔ ေနရာရလာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အာဏာပိုင္ေတြက အခန္းေလးထဲကို ေနာက္ထပ္ မ်က္ႏွာစိမ္းေတြ ယူေဆာင္လာခဲ့ပါတယ္ လို႔ ကဲမဲလ္က အိုမာစကာစခန္းအေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္းေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

မလာဒစ္ခ်္ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရၿပီးတဲ့ေနာက္ တနဂၤေႏြေန႔ညမွာ ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႕မွာ ဆႏၵျပခဲ့ၾကပါတယ္။ မလာဒစ္ခ်္ကိုဖမ္းဆီးမႈကို ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပသူ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ၁၉၉၂-၉၅ ေဘာ့စ္နီးယားစစ္ပြဲေတြကိုေတာင္ မမွီလိုက္တဲ့ ငယ္ရြယ္တဲ့လူငယ္ေလးေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ဆႏၵျပသူလူငယ္ေတြကို ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ Radical Party ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ရွဲရွဲလ်ဲရ္ ဟာ သည္ဟာဂ့္တရားရုံးမွာ စစ္ေဆးခံေနရပါတယ္။ ၂၀၀၃ ေဖေဖၚ၀ါရီလမွာ ရွဲရွဲလ်ဲရ္ လက္နက္ခ်အဖမ္းခံခဲ့ၿပီးေနာက္ ၈ႏွစ္ၾကာတရားဆိုင္ေနရဆဲပါ။ ဆႏၵျပသူလူငယ္ေတြဟာ ရဲေတြကို တိုက္ခိုက္ခဲ့တာေၾကာင့္ ၁၈၀ ဦးခန္႔ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခဲ့တယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ရဲအရာရွိ၃၂ဦး ဒဏ္ရာရရွိခဲ့ၿပီး ဆႏၵျပသူ ၁၁ဦးဒဏ္ရာ ရရွိပါတယ္။ ကား ငါးစီးပ်က္စီးခဲ့ၿပီး ေစ်းဆိုင္ ၆ ဆိုင္ မွာ အပ်က္အဆီးေတြ ရွိခဲ့ၾကတယ္။ အေထာက္အပ့ံေပးတဲ့ Radical Party က ဆႏၵျပသူေတြကို ဘတ္စ္ကားေတြနဲ႔ သယ္ေဆာင္ေပးခဲ့ၿပီး တနဂၤေႏြေန႔ ေဘာလံုးပြဲက လူငယ္ေတြနဲ႔အေျခအေန အနည္းငယ္ ရႈပ္ေထြးသြားခဲ့တယ္ လို႔ ရဲဌာနက ဆိုတယ္။  Radical Party ရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္တစ္ခုက “ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ကာကြယ္ဖို႔ဆိုရင္၊ အားလံုးကို တိုက္ခိုက္ရမယ္” တဲ့။ ဲရန္လိုေသြးဆာတဲ့ ဒီေဆာင္ပုဒ္ေၾကာင့္ပဲ Radical Party ဟာ ၾကမ္းတမ္းဆိုးညစ္တဲ့ပါတီတစ္ခုအျဖစ္ ေဒသခံေတြက သတ္မွတ္ထားခဲ့ၾကတယ္။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႔က ကြယ္လြန္ခဲ့တဲ့ ေအာ္သိုေဒါစ့္ခရစ္ယာန္ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ ပါဗလဲ ရဲ႕ စ်ာပနအခမ္းအနားမွာ  ဆားဘီးယားသမၼတ ေဘာရစ္တာဒစ္ခ်္ က ပါဗလဲ ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့စကားကို ျပန္လည္ခ်ီးေျမွာက္ေျပာဆိုခဲ့ဖူးပါတယ္။ "ေမတၱာဂရုဏာတရားျပည့္၀ၾကဖို႔၊ မေကာင္းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ္ပူးကပ္ေနတဲ့ သူမ်ားရဲ႔ ရန္လိုတိုက္ခိုက္မႈေတြကို လက္တုန္႔ျပန္ျခင္း ဘယ္ေတာ့မွ မျပဳလုပ္ၾကဖို႔" လို႔ ဆိုတယ္။ ပါဗလဲ ရဲ႔ စကားေတြထဲမွာ မွတ္မိေနခဲ့တာက ...

“ကြ်န္ေတာ္ ဆားဘီးယားႏိုင္ငံကို စစ္ပဲြအတြင္း မပ်က္သုဥ္းဖို႔ ဆာ့ဘ္ေတြကို ဦးေဆာင္ၾကဖို႔ေျပာခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဆားဘီးယားႏိုင္ငံၾကီးကို မပ်က္ဆီးရေလေအာင္ထိမ္းသိမ္းဖို႔ ရာဇ၀တ္မႈေတြ လိုအပ္မယ္ဆို၊ ဆားဘီးယားႏိုင္ငံေပ်ာက္သြားေစဦးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ျငင္းပါမယ္၊ ဆားဘီးယားေဒသေသးေသးေလး ကာကြယ္ဖို႔ ရာဇ၀တ္မႈေတြလိုအပ္မယ္ဆို၊ ဒီဆားဘီးယားေဒသေသးေသးေလးအတြက္ပဲျဖစ္ပေစ၊ ကြ်န္ေတာ္ထပ္ၿပီး ျငင္းဆန္ပါဦးမယ္၊ ဆာ့ဘ္တစ္ဦးခ်င္းဆီမွာ ကိုယ္တိုင္ကာကြယ္ဖို႔ ရာဇ၀တ္မႈလိုအပ္ေနဦးမယ္ဆို ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုးေပ်ာက္ဆံုးသြားပါေစ၊ ကြ်န္ေတာ္ ဒါကို ထပ္ၿပီး ျငင္းဆန္ရပါဦးမယ္” တဲ့။

တိုက္ခိုက္ျခင္း၊ ကာကြယ္ျခင္း၊ ဖမ္းဆီးျခင္း၊ လက္နက္ခ်ျခင္း၊ စီရင္ျခင္း၊ အယူခံ၀င္ျခင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း၊ တရားမွ်တျခင္း စတဲ့ မဆံုးႏိုင္ေအာင္ ရႈပ္ေထြးလွတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအလွည့္အေျပာင္းေတြၾကားထဲမွာ စေတးခံခဲ့ရတဲ့ဘ၀ေတြအတြက္ကေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာရွင္သန္ေနထိုင္ခြင့္ဆိုတာ ဆံုးပါးခဲ့ၾကရပါၿပီ။ သူတို႔တေတြအသက္ထင္ရွား ရွိေနၾကဦးမယ္ဆိုရင္ ...

“တရားမွ်တမႈအတြက္ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္း” ဆိုတာထက္ “ၿငိမ္းခ်မ္းစြာရွင္သန္ေနထိုင္ရျခင္း” ကိုသာ.........

သူတို႔  .... အဲဒီလိုေျပာၾကေလမလား။         ။

Ref : http://en.wikipedia.org/wiki/Ratko_Mladi%C4%87
        http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-13561407
        http://articles.cnn.com/2011-05-28/world/serbia.ratko.mladic.investigation_1_ljajic-war-crimes-ratko-mladic?_s=PM:WORLD
        http://www.channel4.com/news/ratko-mladic-arrest-life-saving-journalism 

ေမာ္နီတာဂ်ာနယ္
Vol(1), No(59)