ေရႊပံုေပၚမွာထိုင္ မိႈင္ေနသတဲ့လား

Photo from :

ေၾကြးၿမီေတြကို ေျပလည္ေအာင္မရွင္းလင္းႏိုင္တဲ့လူတစ္ေယာက္ကို ပထမဆံုးတြန္းအားေပးသင့္တာက မိသားစုပိုင္တဲ့ေငြတံုးေငြခဲေတြ အရည္ေဖ်ာ္ဖို႔ပါပဲ။ တျခားနည္းလမ္းေတြဆိုရင္ေတာ့ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းေတြကို အကူအညီအတြက္ ေလွ်ာက္ထားတာမ်ဳိးပါ။ သူတို႔ရဲ႕ပစၥည္းဥစၥာေတြကို ဆယ္စုႏွစ္ေက်ာ္သွိမွီးသိမ္းဆည္းထားၾကသူေတြလည္းရွိတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕တိုင္းျပည္ေတြကအဲဒီလိုမ်ဳိးပဲ အဖိုးတန္ပစၥည္းေတြ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ သိမ္းဆည္းထားၿပီး သူတို႔ရဲ႕ေၾကြးျမီေတြျပန္ဆပ္ဖို႔ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ေၾကညာလိုက္ၿပီး တျခားၾကြယ္၀တဲ့ တိုင္းျပည္ေတြဘက္လွည့္ကာ အကူအညီေတာင္းၾကပါတယ္။ ဥေရာပယူနီယံ(အီးယူ)က အဲဒီလို ဥပမာေတြအမ်ားႀကီးေတြ႔ခဲ့ရၿပီးပါၿပီ။ အခုလည္းပဲ ဂရိႏိုင္ငံက အီးယူ ဥေရာဗဟိုဘဏ္-အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေငြေၾကးရံပံုေငြအဖြဲ႕အစည္း(IMF)ကို ကယ္ဆယ္ေရးအကူအညီအတြက္ ကမ္းလွမ္းေနပါတယ္။

အဲဒီလိုကမ္းလွမ္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေအသင္ၿမိဳ႕ႀကီးကေတာ့ ထရပ္ကားေလးစီးစာအျပည့္သယ္ေဆာင္မွ ရႏိုင္မယ့္ ေရႊေခ်ာင္းေအာင္စ ေလးသန္း(ယူအက္စ္ ၁၂၅တန္)ကိုသိမ္းဆည္းထားၿပီး ေရႊပံုေပၚမွာ ထိုင္ေနတယ္လို႔ဆိုတယ္။ ဂရိအမ်ဳိးသားဘဏ္ႀကီးရဲ႕ မီးခံသံမဏိခန္းေတြထဲက တလက္လက္ေတာက္ပေနတဲ့ ေရႊေခ်ာင္းေတြရဲဲ႕တန္ဘိုးဟာ ယူရို ေလးဘီလီယံခန္႔ရွိတယ္။ ေအသင္ကသာ အဲဒီေရႊေခ်ာင္းေတြကို ေရာင္းခ်လိုက္မယ္ဆိုရင္ တျခားအကူအညီေတြေတာင္းခံေနစရာမလိုပဲ အနည္းဆံုးေတာ့ ေၾကြးျမီတစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကို အျမန္ဆံုးေပးေခ်ႏိုင္မွာပဲလို႔ ဆိုၾကတယ္။

ဒီလိုအက်ပ္အတည္းကိုၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ တျခားတိုင္းျပည္ကေတာ့ ေပၚတူဂီႏိုင္ငံပါပဲ။ ေပၚတူဂီႏိုင္ငံကလည္းပဲ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အန္ေထာ္နီယို ဒီ အိုလီဗီရာ စာလာဇာေခတ္ထဲကသိမ္းဆည္းထားခဲ့တဲ့ အဖိုးတန္သတၳဳအေျမာက္အျမားပိုင္ဆိုင္ထားပါတယ္။ ေပၚတူဂီၿမိဳ႕ေတာ္ လစ္ဘြန္းကေတာ့ အီးယူကိုအကူအညီေတာင္းခံျခင္းမျပဳပဲ ယူရို၁၃ ဘီလီယံတန္ေၾကးရွိတဲ့ ေရႊေတြကို ေငြသားအျဖစ္ေျပာင္းလဲၿပီး အက်ပ္အတည္းကိုေျဖရွင္းခဲ့ၾကတယ္။ လန္ဒန္မွာရွိတဲ့ Royal Bank of Scotland(RBS) ဘဏ္ေရာင္းကုန္၀ယ္ကုန္ကၽြမ္းက်င္သူအႀကီးအကဲ နစ္ခ္မိုးက ဘဏ္ကေဖာက္သည္ေတြ မၾကာခဏေမးေလ့ရွိတဲ့”အဲဒီအစိုးရေတြက သူတို႔ပိုင္ဆိုင္တဲ့ေရႊေတြထဲက တစ္ခ်ဳိ႕ကို ဘာေၾကာင့္ မေရာင္းခ်တာလဲ” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကို အစီရင္ခံလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီအစီရင္ခံစာတင္ျပခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းၾကံဳေတြတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္မွ အဖိုးတန္ပစၥည္းေတြေရာင္းခ်ၿပီးေျဖရွင္းလို႔ရတာ၊ တခ်ဳိ႕တိုင္းျပည္ေတြက မေျဖရွင္းၾကတာေတြ ကမၻာတစ္၀ွမ္းက မွတ္မိသိရွိလာၾကပါတယ္။ ယူရိုဇုန္အဖြဲ႕၀င္ေတြ သိမ္းဆည္းထားတဲ့ေရႊေတြကို တစုတစည္းတည္းတန္ဘိုးတြက္ခ်က္ၾကည့္ရင္ ယူရို ၃၇၅ဘီလီယံခန္႔ ရွိေနၾကတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ယူရိုေျမက ေၾကြးၿမီ ယူရို ၈.၃ ထရီလီယံရဲ႕ ၄.၅ရာခိုင္ႏႈန္းကို ပစၥည္းဥစၥာေရာင္းခ်တဲ့နည္းနဲ႔ ေပးေခ်ႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ေပၚတူဂီႏိုင္ငံက အထူးသျဖင့္ ေရႊ ေပါၾကြယ္၀ပါတယ္။ လစ္ဘြန္းက အဲဒီေရႊေတြထဲက ၃၈၃တန္ကို လက္ရွိႏႈန္းနဲ႔ ေစ်းကြက္မွာ ေရာင္းခ်လိုက္ၿပီး ယူရို ၁၃.၃ ဘီလီယံရရွိခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအေျခအေနက ေသးေကြးတဲ့အေျပာင္းအလဲ သေဘာေလာက္ပဲရွိေနၿပီး ေပၚတူဂီေတြက အီးယူအျပင္ဘက္က ယူရုိ ၈၀ဘီလီယံအကူအညီကိုေတာ့ ရယူထားပါတယ္။ အကူအညီေတာင္းခံရျခင္းအတြက္ သူတို႔ေပးတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ ေစ်းကြက္မွာ သင့္တင့္မွ်တတဲ့ေစ်းႏႈန္းမရႏိုင္တာရယ္၊ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ ေခ်းေငြေတြျပန္ေပးဖို႔လိုအပ္တယ္ ဆိုတဲ့အေျခအေနေတြေၾကာင့္လို႔ ဆိုၾကတယ္။ ေရႊေတြကိုေရာင္းခ်လို႔ရတဲ့ ေငြေၾကးေတြနဲ႔ ဒီႏွစ္ထဲထိ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ေၾကြးၿမီေခ်းေငြေဟာင္းကို ေပးေခ်ႏိုင္တဲ့ပမာဏထိရွိခဲ့ပါတယ္။

ဥေရာပတျခားတိုင္းျပည္ေတြနဲ႔ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ရရင္ လစ္ဘြန္းဟာ ေရႊပမာဏအမ်ားႀကီးပဲ စုေဆာင္းသိုမွီးထားပါတယ္။ တျခားဘယ္တိုင္းျပည္ကမွ သူတို႔ရဲ႕Forex reserves-Foreign Exchange reserves(ဗဟုိဘဏ္ေတြမွာ ေရႊေငြအဖိုးတန္ပစၥည္းဥစၥာစုေဆာင္းသိုမွီးထားမႈ) အဲဒီေလာက္ပမာဏမ်ားမ်ား မထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ပါဘူး။ ယူရိုေငြေၾကး အေစာပိုင္း ႏွစ္ေတြတုန္းက အမ်ဳိးသားဘဏ္ဟာ ပစၥည္းေရာင္းခ်ရမွာကို ရႈိးတိုးရွန္႔တန္႔မျဖစ္ခဲ့ၾကပါဘူး။ ေရႊေအာင္စေပါင္း ၂၀ကေန ၁၂ သန္းအထိေရာင္းခ်ၿပီး ယူရို၂.၈ဘီလီယံခန္႔ ေငြသားအျဖစ္ ေရႊသားေတြကိုအရည္ေဖ်ာ္ေျပာင္းလဲအသံုးခ်ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၂၀၀၇ခုႏွစ္ကေနစၿပီး ေပၚတူဂီႏိုင္ငံကေရႊေရာင္းခ်မႈကို ရပ္တန္႔လိုက္ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ဂရိကစတင္ေရာင္းခ်လာခဲ့တယ္။ ဂရိက သတၳဳပမာဏမ်ားမ်ား ေရာင္းခ်လာခဲ့ေပမယ့္ စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းအျပင္းထန္ဆံုးရိုက္ခတ္လာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ က်န္ရွိေနေသးတဲ့ ေရႊသားေတြကို မတို႔မထိေတာ့ပဲ အီးယူတိုင္းျပည္ေတြကို အကူအညီေတာင္းခံလိုက္ပါတယ္။ ေၾကြးျမီေတြကိုျပန္လည္ဆပ္ရန္ သူတို႔ရဲ႕ ေရႊေတြကို ေရာင္းခ်ပစ္လိုက္ဖို႔ အစိုးရက ဆႏၵမရွိတာေတာ့ လံုးလံုးလ်ားလ်ားမဟုတ္ေလာက္ဘူးလို႔လည္း ယူဆၾကတယ္။ ဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးေတြဟာ ေရႊထည္ပစၥည္းဥစၥာေတြကို စီမံခြင့္၊ တိုက္ရိုက္လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိၾကပါဘူး။ ဗဟိုဘဏ္ဟာ လြတ္လပ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ၿပီး အစိုးရပိုင္းေတြရဲ႕ အာဏာလက္ေအာက္ခံမဟုတ္ၾကဘူး။ ဥေရာပေငြေၾကးစုေပါင္းသေဘာတူစာခ်ဳပ္ေတြမွာပါတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြသာ လိုအပ္ၾကတယ္။

သေဘာတူစာခ်ဳပ္ေတြမွာတခ်ဳိ႔စာပိုဒ္ပါ အခ်က္အလက္ေတြကို ဥရာပတိုင္းျပည္ေတြက ေလးစားလိုက္နာမႈ မရွိၾကဘူး၊ ဥပမာ စည္းကမ္းခ်က္ ၁၂၅ လို “အာမခံအကူအညီမေပးေရးစာပိုဒ္”လို႔ဆိုတယ္။ စည္းကမ္းခ်က္ ၁၂၃ ကလည္း ဥေရာပဗဟိုဘဏ္(ECB)ကတဆင့္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈကိုလည္း တားျမစ္ထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႔မွာေတာ့ ECB က ၂၀၁၀ ေမလမွာ ဂရိေငြစုစာခ်ဳပ္ေတြ၀ယ္ယူခဲ့တဲ့ ကိစၥမ်ဳိးေတြရွိေနၾကတယ္။ အဲဒီ စည္းကမ္းခ်က္ေတြလိုက္နာမႈမရွိတဲ့တိုင္းျပည္တစ္ခ်ဳိ႕က မူအရ ေတာင္းပန္တာေတြရွိခဲ့ေပမယ့္ လက္ေတြ႔အေထာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းမစတင္ခင္ အဲဒီလို ကိစၥမ်ဳိး ၁၃ခုေပၚထြက္ခဲ့ေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့လည္း ပေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။

အခုဆိုရင္ ေရႊေတြကိုေစ်းကြက္မွာ ခ်ေရာင္းဖို႔ ေကာင္းမြန္တဲ့အခြင့္အေရးလို႔လည္းယူဆေနၾကပါတယ္။ အဖိုးတန္သတၳဳေတြရဲ႕တန္ဘိုး မွတ္တမ္းမွာ အနည္းငယ္မွ်သာက်ဆင္းေနတယ္။ ေစ်းကြက္ထဲကို ႏွစ္စဥ္သတ္မွတ္ထားတဲ့ သတၳဳပမာဏထက္ပိုမေရာင္းရဘူးလို႔ သေဘာတူထားၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေတြရဲ႕ ၀ါရွင္တန္ဗဟိုဘဏ္ ေရႊသေဘာတူညီခ်က္(CBGA)ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔လည္း ျငိစရာအေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ တစ္ႏွစ္မွာ တန္၄၀၀ေရာင္းဖို႔ခြင့္ျပဳထားတဲ့ ၀ါရွင္တန္သေဘာတူညီအရ ၅၃တန္မွ်သာေရာင္းခ်ရေသးတယ္လို႔ဆိုတယ္။ သေဘာတူညီခ်က္ေဘာင္အတြင္း ဗဟိုဘဏ္ကသာေရာင္းခ်ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေရာင္းခ်ခြင့္ကုန္ဆံုးမယ့္ရက္ စက္တင္ဘာ၂၆ရက္ေန႔အထိ လြတ္လပ္စြာေရာင္းခ်ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ကမၻာတစ္၀ွမ္းက ဗဟိုဘဏ္ေတြဟာ ဆန္႔က်င္စြာပဲ လုပ္ေဆာင္ေနၾကတယ္။ ေရႊတံုးေရႊခဲေတြကိုဆက္လက္ၿပီး စုပံုသိုမွီးထားေနၾကတယ္။ ေရႊပံုေပၚမွာဆက္ၿပီး ထိုင္ျမဲထိုင္လွ်က္ရွိေနၾကပါတယ္။

Photo from :

ဂရိႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးအက်ပ္အတည္းေျခာက္လွန္႔မႈနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ စီအန္အန္က သတင္းေထာက္ ဘာရီနီးလ္ဒ္ရဲ႕ အေမးအေျဖကလည္း စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းေနပါတယ္။

ဂရိႏိုင္ငံက ဆႏၵျပပြဲေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က ဘာအေၾကာင္းလဲ။

ႀကီးမားတဲ့ စီးပြားေရးရႈပ္ေထြေပြလီမႈႀကီးေပါ့။ လူေတြကစိတ္ပ်က္ေနၾကၿပီ၊ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ အစိုးရက ဂရိရဲ႕ဧရာမေငြေၾကးလိုေငြျပမႈေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ အကူအညီေပးရမယ့္ကိစၥမွာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းကိုင္တြယ္ေနတယ္၊ တင္းၾကပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္။ ျဖတ္ေတာက္မႈေတြက အခုထိတိုင္စည္းၾကပ္ေနတယ္။ ျပည္သူေတြ အလုပ္လက္မဲ့မ်ားလာတယ္၊ ေပးေဆာင္ရမယ့္အခြန္ေတြ ျမင့္တက္လာတာကိုပဲ ဦးတည္ေနတယ္။ အဲဒါဟာ ျပည္သူေတြကို မၿငိမ္မသက္ျဖစ္ေစတယ္၊ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဂ်ာ့ခ်္ပါပန္ဒရီးယူအတြက္လည္း အက်ပ္အတည္းတစ္ခုဖန္တီးခဲ့တာပါပဲ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က အီးယူ၊ ႏိုင္ငံတကာေငြေၾကးရံပံုေငြအဖြဲ႔အစည္း၊ အီးယူဗဟိုဘဏ္ အကူအညီဆိုတာေတြေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕အစိုးရအဖြဲ႔အေပၚ ႏိုင္ငံေရအယူအဆကြဲလဲြမွာကို ေၾကာက္လန္႔တၾကားကာကြယ္ေနတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရသေဘာထားကြဲလြဲကုန္ၾကရင္ သေဘာတူညီထားတဲ့ အကူအညီရပ္တန္႔ၿပီး ရံပံုေငြေတြျပတ္လပ္သြားႏိုင္တယ္။

ဂရိမွာစီးပြားေရးအေျခအေန ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဆိုးေနလဲ။

လံုလံုေလာက္ေလာက္ႀကီးကိုဆိုးခဲ့ပါၿပီ။ ၁၈လအၾကာက ကူညီခဲ့တဲ့ ကနဦးရံပံုေငြ ေဒၚလာ၁၄၅ ဘီလီယံ အၿပီး အက်ပ္အတည္းအေျခအေနက ေလ်ာ့က်မယ့္လကၡဏာ နည္းနည္းမွ မျပေသးပါဘူး။ ေနာက္ထပ္ ေဒၚလာ ၁၇၀ဘီလီယံတန္ေၾကးရွိႏိုင္တဲ့ အကူအညီကလည္း လက္ထဲမွာကိုင္ထားၾကတုန္းပဲ၊ ဒါေပမဲ့ အီးယူဘ႑ာေရး၀န္ႀကီးေတြက သေဘာတူခြင့္ျပဳလိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီ ဒုတိယကယ္ဆယ္ေရးအကူအညီက ရက္သတၱပတ္ေတာ္ေတာ္ၾကာႏိုင္ေသးတယ္။ ဂရိမွာကလည္းစိုးရိမ္ထိတ္လန္႔မႈေတြက ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနၿပီ။ ဂရိရဲ႕ပ်က္ကြက္ေနတဲ့ေခ်းေငြကိစၥေတြဂ်ဴလိုင္လလယ္ေလာက္အထိရွိေနဦးမွာပဲ။ ဂရိရဲ႕ေရရွည္ အစိုးရခရက္ဒစ္စံႏႈန္းကို Standard & Poor’s (S&P)လို ဘ႑ာေရးအက်ဳိးေဆာင္ကုမၸဏီကေနၿပီး အဆင့္ႏွိမ့္ခ်သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါက ကမၻာမွာစံႏႈန္းအနိမ့္ဆံုးအထိ သတ္မွတ္ လိုက္သလိုမ်ဳိးပဲ။ (အစိုးရခရက္ဒစ္စံႏႈန္း- Sovereign Credit Rating ဆိုတာက ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈလုပ္တဲ့တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ရဲ႕ ေနာက္ခံ-ဘ႑ာအရင္းအျမစ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြေပၚမူတည္ၿပီး ေခ်းေငြအေပၚယံုၾကည္စိတ္ခ်ရမႈစံႏႈန္း သတ္မွတ္ေပးျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။)

ဥေရာပေစ်းကြက္မွာလည္း ဂရိရဲ႕အက်ပ္အတည္းေၾကာင့္တန္ျပန္ဂယက္ရိုက္ခတ္မႈေတြနဲ႔ ဆံုးရႈံးမႈေတြခံစားရတယ္။ ျပစ္သစ္ဘဏ္ လုပ္ငန္းႀကီးျဖစ္တဲ့ BNP Paribas ၊ Credit Agricole S.A. ဘဏ္အုပ္စုနဲ႔ Societe Generale တို႔လို ဥေရာပဘဏ္ေတြကေန ဂရိႏိုင္ငံရဲ႕ ေၾကြးၿမီေတြကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဂရိရဲ႕ေၾကြးျမီကိစၥေတြကိုေဖာ္ထုတ္ၿပီး ျပန္လည္ေျဖရွင္းဖို႔ႀကိဳးပမ္းတဲ့ ဥေရာပဘဏ္နယ္ပယ္ေတြမွာလည္း စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈေတြရွိေနၾကတယ္။ ၂၀၀၈ခုႏွစ္က Lehman Brothers ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈဘဏ္ၿပိဳလဲခဲ့တာကိုျမင္ေတြ႔ခဲ့ရသလို အထိတ္တလန္႔ျဖစ္မႈေတြ ျပန္လည္ ႏိုးထလာၾကတယ္။ ဂရိရဲ႕ ဒုကၡေတြက ယူရိုေငြေၾကးမွာလည္း ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ေရာင္ျပန္ဟပ္တာပါပဲ။ ဂရိရဲ႕ ပ်က္ကြက္မႈေတြက ေပၚတူဂီနဲ႔ အိုင္ယာလန္တို႔လို တျခားယူရိုတိုင္းျပည္ေတြရဲ႕ အာမခံအကူအညီေငြေၾကးလိုအပ္မႈအတြက္ မီးညွိေပးလိုက္သလိုပါပဲ။ ယူရိုေငြေၾကးကို သူတို႔ရဲ႕ ေငြေၾကးလိုေမြးစားထားတဲ့ ယူရိုဇုန္ကတိုင္းျပည္၁၇ခုဟာ ရွင္သန္ႏိုင္ၾကပါ့မလား စကားစစ္ထိုးေနၾကပါၿပီ။ ဒီအေျခအေနဟာ တစ္ကမၻာ့လံုးရဲ႕စီးပြားေရးကို ထိခိုက္ေစတယ္။ အုပ္စုေတြအားလံုးကို အနီေရာင္အႏၱရာယ္အဆင့္အေနအထားကို တပ္လွန္႔လိုက္တာပဲ။ တကယ္လို႔သာ ဥေရာပက IMF လိုအဖြဲ႔အစည္းမ်ဳိးက ေထာက္ပံ့တဲ့ ကယ္ဆယ္ေရးေငြေၾကးအကူအညီေတြကိုပဲ အားထားေနမယ္ဆိုရင္ ယူရိုေငြရဲ႕ ေက်ာ္ေစာမႈကို ပ်က္စီးေစၿပီး တျခားနာမည္ႀကီးေငြေၾကးေတြ အထူးသျဖင့္ ယူအက္စ္ေဒၚလာကို ယွဥ္ၿပိဳင္ဆန္႔က်င္ရာမွာ က်ရႈံးတဲ့ဘက္ ဦးတည္ႏိုင္တယ္။

ဒါဆိုဘာလို႔မ်ား ဂရိက ေနာက္ထပ္ကယ္ဆယ္ေရးအကူအညီလိုအပ္တာလဲ။

ကနဦးအကူအညီက ဂရိကို ေစ်းကြက္ဖြင့္ၿပီး ေနာက္ထပ္ေခ်းေငြကို ရယူႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ယူဆခဲ့ေပမယ့္ ေငြေခ်းႏႈန္းျမင့္မားတာေၾကာင့္ အဆင္မေျပခဲ့ဘူး။

ေနာက္ထပ္ကယ္ဆယ္ေရးအကူအညီကိစၥက ၿပီးစီးသြားၿပီလား။

အခုထိမၿပီးေသးပါဘူး။ ရက္သတၱပတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုန္သြားၿပီ။ ခ်ာခ်ာလည္ေနတဲ့ ေၾကြးၿမီေတြကို ဂရိက ဘယ္လိုျပန္ေပးႏိုင္မွာလဲဆိုတာကို ဂ်ာမနီနဲ႔ က်န္တဲ့ ဥေရာပတိုင္းျပည္ေတြမွာ သံသယျဖစ္ေနၾကတယ္။ ကန္႔ကြက္မႈေတြရွိခဲ့တာေၾကာင့္ပါ။

ဂ်ာမနီက ဂရိရဲ႕ ေခ်းေငြကိစၥေတြ လက္တြဲစုေပါင္းၿပီးေျဖရွင္းၾကတာကို ျမင္ခ်င္တယ္။ ပုဂၢလိကရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံသူေတြကို ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးမွ်ေ၀ထမ္းေဆာင္ေစတာမ်ဳိးေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ ဥေရာပဗဟိုဘဏ္ကေတာ့ အမိန္႔အရေစခိုင္းတဲ့လက္တြဲေဆာင္ရြက္မႈေတြက က်ယ္ျပန္႔တဲ့အက်ပ္အတည္းဆီ ဦးတည္သြားႏိုင္တယ္လို႔ သတိေပးထားပါတယ္။ ဂရိမွာလတ္တေလာျဖစ္ပြားေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ပ္အတည္းက ယံုၾကည္မႈေတြၿဖိဳဖ်က္ခံရသလို မႏွစ္ၿမိဳ႕စရာေတြထပ္ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။

ခရက္ဒစ္စံႏႈန္းဆိုတာ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ။

ခရက္ဒစ္စံႏႈန္းက ေၾကြးၿမီေတြကို ျပန္ေပးေခ်မယ့္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အခြန္စည္းၾကပ္ႏိုင္စြမ္းလို႔ပဲေျပာရမွာပဲ။ ဂရိရဲ႕ စံႏႈန္းကို S&P က သံုးဆင့္ျပခဲ့တယ္။ B ကေန CCC ေနာက္ပိုင္း သိပ္မၾကာဘူး ဂရိကို D အဆင့္ထိ ႏွိမ့္ခ်သတ္မွတ္လိမ့္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ပ်က္ကြက္တဲ့ စာရင္းထဲထည့္လိုက္လိမ့္မယ္။

ဒါဆို ကယ္ဆယ္ေရးအကူအညီအတြက္ ဘာေတြ သက္ေရာက္ေစသလဲ။

S&P rating က ဂရိအတြက္ ေနာက္ထပ္ကယ္ဆယ္ေရးအကူအညီကိစၥ ဥေရာပဇုန္ေဆြးေႏြးမႈေတြမွာ အရိပ္မည္းႀကီးထိုးခ်လိုက္တာပဲေပါ့။ အဲဒီအေတာအတြင္းမွာပဲ IMF ကလည္း သတိေပးျပန္တယ္။ သေဘာတူညီမႈေတြ မရခဲ့ဘူးဆိုရင္ မူလအကူအညီကိုေတာင္မွ ထိန္းခ်ဳပ္လိမ့္မယ္လို႔ ေျပာတယ္။

ဒီလိုတြင္းနက္ထဲက ျပန္ရုန္းထြက္ဖို႔ ဂရိ ကိုယ္တိုင္ ဘယ္လိုတူးႏိုင္မလဲ။

တစ္ဖက္မွာလည္း အျငင္းပြားေနၾကတဲ့အခက္အခဲေတြရွိတယ္။ ဂရိက မိသားစုပိုင္ေငြသတၳဳပစၥည္းဥစၥာေတြေရာင္းခ်ဖို႔လည္း စီစဥ္ေနတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ပုဂၢလိကပိုင္းအျဖစ္လႊဲေျပာင္းေရာင္းခ်မယ့္အစီအစဥ္ေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔လုပ္သြားဖို႔ စီစဥ္ေနၾကတယ္။ ဘဏ္၊ မီးရထား၊ လည္ပတ္ေနတဲ့ ကုမၸဏီေတြ၊ ဆိပ္ကမ္း၊ စာပို႔လုပ္ငန္းေတြကိုလည္း ၀န္ေပါ့ေအာင္ေရာင္းခ်ႏိုင္ပါတယ္။ Hellenikon ယခင္ ေအသင္ၿမိဳ႕အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္ကိုလည္း ေရာင္းခ်ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိတယ္။ တျခား ေရေမ်ာအိုလံပစ္အေဆာက္အဦးအိမ္ရာေတြနဲ႔ စေတာ့အိတ္စ္ခ်ိန္းက ဟိုတယ္ခရီးသြားပိုင္ပစၥည္းနဲ႔ ေလာင္းကစားလိုင္စင္ေတြလည္းပါတယ္။ ရည္မွန္းခ်က္ကေတာ့ ၂၀၁၅မွာ ေဒၚလာ၇၁ဘီလီယံ မတည္ႏိုင္ဖို႔ပါပဲ။

ဂရိက ဒီလိုရႈပ္ေထြးေပြလီမႈႀကီးထဲ ဘယ္လိုေရာက္ခဲ့ရတာလဲ။

ခ်ုဳပ္ခ်ယ္မႈကင္းၿပီး ေငြေခ်းႏႈန္းသက္သာတဲ့ ေၾကြးၿမီေတြနဲ႔ ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးကုန္လာခဲ့တယ္။ တစ္ကမၻာလံုးဆိုင္ရာစီးပြားေရးက်ဆင္းမႈႀကီးက ရိုက္ခတ္တဲ့အခါ ဘ႑ာေရးျပန္လည္ထူေထာင္ၾကရာမွာ ဂရိက ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါးက်န္ေနခဲ့တာပါပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ဥေရာပဗဟိုဘဏ္က ပမာဏအလြန္အကၽြံမ်ားလာတဲ့ ေငြေၾကးလိုေငြျပမႈေတြ၊ ေၾကြးျမီ စာရင္းအင္းေတြ ထုတ္ျပန္လိုက္ေတာ့တယ္။        ။

Ref : http://edition.cnn.com/2011/BUSINESS/06/14/greece.bailout.qanda/index.html
        http://globalpublicsquare.blogs.cnn.com/2011/07/01/greece-and-portugal-are-sitting-on-tons-of-gold/

 ေမာ္နီတာဂ်ာနယ္
အတြဲ(၁)၊ အမွတ္(၉၃)