အသြင္မတူ အိမ္သူမျဖစ္

ဒီပိုစ့္က မသီတာေရးခိုင္းတဲ့ အသြင္မတူ အိမ္သူမျဖစ္ တက္ဂ္ပိုစ့္ေလးပါ၊ မသက္ေ၀ ပိုစ့္ေလးမွာ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ တက္ဂ္ထားတာေတြ႕ရေတာ့ ေအာ္ ကိုယ့္က်ေတာ့ တက္ဂ္မဲ့သူလဲ မရွိ လို႔ စိတ္မေကာင္းေတာင္ျဖစ္သြားတယ္၊ (တကယ္) ဘေလာဂ့္ေတြဖတ္ရတာ စိတ္၀င္စားဖို႔ေကာင္းတယ္၊ တက္ဂ္ပိုစ့္ေတြ မေရးေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာၾကတာေတြလဲ တခ်ဳိ႕ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာဖတ္လိုက္ရတယ္၊ တစ္ခါတစ္ခါ ကိုယ္က အခ်ိန္မရေတာ့ ျမန္ျမန္ဖတ္၊ တျခားအိမ္ ဆက္လည္နဲ႔၊ ကြန္မန္႔လဲ ထားတဲ့အခါထား၊ မထားတဲ့အခါ မထားနဲ႔၊ ေပါက္ ေရးတဲ့ ကိုယ့္အၾကိဳက္မွာ တက္ဂ္ထားတာကို ေရးၾကတာ ျမန္မာထဘီေလးေတြအေၾကာင္း၊ အဲဒါတစ္ေယာက္ခ်င္းစီ လိုက္ဖတ္ၿပီး သေဘာေတြက်လို႔၊ အဲဒီေတာ့မွ တက္ဂ္ပိုစ့္ဆိုတာကို ဖတ္ဖူးတာပါ၊

ပထမဆံုး တက္ဂ္ပိုစ့္ေလး

ျမန္ျမန္ေရးလိုက္ပါတယ္ မသီတာေရ၊ ဒါ ပထမဆံုး၊ ခ်စ္လို႔တက္ဂ္တယ္ မွတ္ပါတယ္၊ ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္

အသြင္မတူ အိမ္သူမျဖစ္ဆိုေတာ့ မွန္လဲမွန္တယ္၊ မွန္လဲမမွန္ဘူး

ကြ်န္မနဲ႔ နဲေရွာ (နဲေရွာလို႔ပဲ ေရးလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္၊ မေရႊစင္ဦးလို ခ်စ္ခ်စ္ၾကီးလို႔ေတာ့ ေခၚခ်င္သား၊ copyright ျငိမွာစိုးေတာ့ မျဖစ္ေခ်ဘူး)

အျပင္ပမ္း အသြင္အျပင္

ကြ်န္မ က အရပ္ ပုပါတယ္၊ လမ္းမွာတြဲသြားရင္ ေခါင္းတစ္လံုးေက်ာ္နိမ့္တယ္၊ ဖိနပ္အျမင့္စီးရင္လဲ နဲေရွာက မၾကိဳက္ဘူး၊ လွတာမလွတာထက္၊ ေျခေထာက္နာတာ မနာတာ ပိုအေရးၾကီးတယ္ဆိုပဲ၊

ရုပ္၊ မ်က္ႏွာက်

ကြ်န္မနဲ႔ နဲေရွာ ဘယ္လိုမွ မတူဘူးထင္တယ္၊ အာရွရုပ္နဲ႔ သူ႕ရုပ္နဲ႔

အၾကိဳက္ေတြ

ကြ်န္မ ေကာ္ဖီ အရမ္းၾကိဳက္တယ္၊ နဲေရွာက ေကာ္ဖီ မၾကိဳက္ဘူး၊

ကြ်န္မက သီခ်င္း က်ယ္က်ယ္အျမဲ ဖြင့္ထားခ်င္တယ္၊ သူက အဲဒီလို အျမဲ နားမေထာင္တတ္၊

အသားၾကီးငါးၾကီးေတြ နဲေရွာလဲ မစား၊ ကြ်န္မလဲ မစား၊ (ေသးေသးေလးေတြ တုံးၿပီးစားပါတယ္၊ ဟီး)

အမဲသား၊ ၀က္သား တို႔ ကို ေျပာတာပါ၊

ကြ်န္မက အစပ္၊ ငရုတ္သီး ၾကိဳက္တယ္၊ နဲေရွာက လံုး၀မစားႏိုင္၊

နဲေရွာက ေျမၾကီးၾကိဳက္တယ္( အပင္စိုက္ရတာကိုေျပာတာပါ) အပင္စိုက္ရင္ ေျမၾကီးကိုင္ရတယ္ေလ၊ ကြ်န္မက ေျမၾကီးကိုင္ရမွာမၾကိဳက္ဘူး၊ ေျမၾကီးထဲက တီေကာင္တို႔ ခရု တို႔ သိပ္ေၾကာက္တယ္၊ သူက အဲဒီအေကာင္ေတြ သေဘာက်တယ္၊

ကြ်န္မက ရီစရာ ခဏခဏေျပာတတ္တယ္၊ နဲေရွာက မေျပာတတ္၊ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ လိုက္ေနာက္တတ္လာပါၿပီ၊

ကြ်န္မက ေဘာလံုးပြဲၾကိဳက္၊ သူက မၾကိဳက္၊

(ဒါလဲ လိုက္ၾကည့္ေပးတတ္လာၿပီ)

ဒါေတြက အေပၚယံအသြင္အျပင္၊ ၾကိဳက္တာ မၾကိဳက္တာေတြပါ၊

အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ဆိုတာ သူ႔ရဲ႕ အေကာင္းအဆိုး ၊ ကိုယ့္ရဲ႕အေကာင္းအဆိုးေတြ ေ၀မွ်ၾကတာပါပဲ၊ တူတာေတြေရာ မတူတာေတြေရာ၊ အေကာင္းေတြ အဆိုးေတြ အကုန္လဲလွယ္ယူရတာ၊

နဲေရွာနဲ႔ ကြ်န္မဆိုရင္ သည္းခံႏိုင္တယ္၊ ေဒါသမၾကီးၾကဘူး၊ မၾကိဳက္တာ တစ္ခုခု ေတြ႕ရင္ မင္းေၾကာင့္ဆိုတဲ့ အျပစ္တင္တာမ်ဳိးမလုပ္တတ္ၾကဘူး၊ အဲဒါက ေတာ္ေတာ္ရန္ျငိမ္းပါတယ္၊

အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာ အျပစ္တင္တတ္သူ မပါရင္ အဲဒီအိမ္ေထာင္ နားေတာ္ေတာ္ေအးမယ္ထင္ပါတယ္၊

တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္မစိတ္ဆိုးရင္ "ဘာစိတ္ဆိုးတာလဲ၊ သူ ဘာမွားေနလဲ၊ သူ႔ကို သင္ေပးပါ၊ သူ ၾကိဳးစားျပင္ပါ့မယ္" လို႔ အျမဲ စေျပာတတ္တယ္၊

တစ္ခါတစ္ေလ ကြ်န္မ အလြဲအေခ်ာ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ ''ဒီကိစၥေလးက ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး" လို႔ စေျပာတတ္တယ္၊ တစ္ခါ ေရကူးကန္တခုကို ေရာက္သြားရင္း အဲဒီမွာ ၀ါတာပိုလို တိုင္းအဆင့္ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုလုပ္ေနတာနဲ႔ ၀င္ၾကည့္ၾကတယ္၊ ကြ်န္မေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္တာနဲ႔ပူဆာတယ္၊ ေရကူးကန္စားေသာက္ဆိုင္ကိုေမးေတာ့၊ ေကာ္ဖီ၀ယ္ၿပီး အတြင္းကို ယူသြားလို႔ရတယ္တဲ့၊ သူက အေစ့အဆံ snack ေတြ ၂ခြက္ကိုင္၊ ကြ်န္မက ေကာ္ဖီခြက္ကိုကိုင္ရင္း ေရကူးကန္ထဲေဘးက ခုံတန္းေတြဆီျပန္လာ၊ လူေတြကလဲ အာရွသားျမင္တာနဲ႔ ျပဴးၾကည့္၊ ကြ်န္မက လဲ ေျခလွမ္းေတြမွား ခလုတ္တိုက္ေတာ့ ေကာ္ဖီေတြေမွာက္ကုန္ေရာ၊ ခံုတန္းမွာ ေကာ္ဖီေတြဖြားကနဲ၊ ေဘးနားကလူတစ္ေယက္ ခ်ထားတဲ့ အက်ီေတာင္ စင္သြားမယ္ထင္တယ္၊ သူ က ခ်က္ခ်င္း ကြ်န္မကို ေနရာမွာ ေပးထိုင္ၿပီး၊ ေဘးနားက ေပသြားတဲ့အက်ၤ ီပိုင္ရွင္ကို ေတာင္းပန္တယ္၊ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ သန္႔ရွင္းစရာ တစ္သွ်ဳးစကၠဴသြားယူပါတယ္၊ ခံုတန္းေအာက္နားထိုင္ၿပီး ေသခ်ာသုတ္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ပခံုးတြန္႔ျပၿပီး သူ႔ထံုးစံအတိုင္း "ဒီကိစၥေလးက ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး" တဲ့၊ ခုနက စိတ္အိုက္ၿပီး ေနရထိုင္ရခက္သြားတဲ့ ကြ်န္မလဲ အဲဒီေတာ့မွ စိတ္ေပါ့သြားေတာ့တယ္၊

ကြ်န္မတို႔ၾကံဳရတဲ့ အခက္အခဲေတြလဲ အမ်ားၾကီးပဲ၊ ရန္ကုန္ကေနထြက္ခဲ့ၾကကတည္းက၊ ရန္ကုန္မွာ သူ႕ျပပြဲကိစၥ၊ လက္ထပ္ဖို႔ကိစၥေတြ၊ ၊ လမ္းခရီးမွာ ဘန္ေကာက္ကေနေလယာဥ္တစ္စီးစီ ေျပာင္းစီးခဲ့ရတာေတြ၊ ဒီမွာတစ္ခါျပန္လက္ထပ္ဖို႔ကိစၥေတြ အခက္အခဲေတြ တစ္ဆင့္စီေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးၾကတိုင္း Today mission accomplished လို႔ ကြ်န္မေရာ နဲေရွာပါ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္၊

အခက္အခဲေတြ႕တိုင္း ဒါလဲၿပီးသြားမွာပါ ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ဳိး ၂ ေယာက္လံုးမွာရွိၾကတယ္၊

ကြ်န္မ က အငယ္ေပမဲ့ အႏိုင္ယူတာမ်ဳိး သိပ္မလုပ္မိဘူး၊ နဲေရွာကလဲ ညွာတတ္တယ္၊

ကြ်န္မ တစ္ခုခု ေမးရင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ရွင္းျပတတ္တယ္၊ ဘာသာျပန္ရင္း ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းနားမလည္လို႔ ကြ်န္မက ေမးတိုင္း နဲေရွာအလုပ္ရႈပ္လဲ ခ်က္ခ်င္းရွင္းျပေပးတယ္၊

ကြ်န္မ photoshop မွာ tool တစ္ခု မသိလို႔ ေမးရင္ နားလည္ေအာင္ရွင္းျပေပးတယ္၊ သူမသိရင္လဲ ကြ်န္မေျပာျပတာ ေသခ်ာနားေထာင္တယ္၊

အိမ္ေထာင္ဖက္အျဖစ္ေရြးေတာ့မယ္ဆိုကတည္းက field တူတာမ်ဳိးကိုေရြးၾကတယ္နဲ႔တူတယ္၊ မဟုတ္ရင္ သူသိတာ ကိုယ္က လံုး၀မသိ၊ ကိုယ္သိတာကို သူက နားမလည္တတ္၊ အထင္မၾကီးတတ္ ျဖစ္ကုန္မွာပဲ၊

ဟုိေန႔ကဆို ကြ်န္မကေျခာက္ၿပီးသား ပန္းကန္ေတြစီၿပီးသိမ္းေနတယ္၊ သူက ကြ်န္မကို ဖရဲသီးစိတ္ ခြံေကြ်းတယ္၊ စိတ္မရွည္လို႔လဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ အစိတ္ၾကီးက နဲနဲၾကီးေနေတာ့၊ ကြ်န္မက စိတ္ထဲကေန ဖရဲသီးစိတ္ကလဲ ၾကီးလိုက္တာ ၀ါးရတာေညာင္းလိုက္တာလို႔ ေတြးေနတုန္းပဲ ရွိေသးတယ္၊ သူက ကြ်န္မကို လွမ္းေမးတယ္၊ "ဖရဲသီးစိတ္က ၾကီးေနလား" တဲ့၊

အဲဒီလိုပဲေပါ့

အသြင္တူလို႔ အိမ္သူျဖစ္လာၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ အေတြးအျမင္၊ စိတ္ ေတြပါ တူလာၾကဦးမလားပဲ၊

မသီတာေရ စာေရးတာ ေခါင္းစဥ္တစ္ခုေအာက္မွာေရးရတာ တကယ္ေရးေတာ့ ခက္သား၊

ဖတ္တဲ့သူဖတ္ကေနလဲ ၾကည့္ေရးရေသးတယ္၊ ေလေပါတယ္ထင္မွာစိုးေတာ့ မ်ားမ်ားလဲ မေရးရဲ၊

ေရးခိုင္းတာကတျခား ေရးရင္း ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ျဖစ္ကုန္လို႔ ျပန္လွည့္၊ ဒါေတာင္ ဘာေတြေရးမိမွန္းမသိ

မသီတာနဲ႔ ကိုဧရာ၊ ေရခ်မ္း ေရစင္ သားေလး ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ႏွစ္၁၀၀တိုင္ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ

ဆုေတာင္းရင္း ဟုိေရာက္ဒီေရာက္ တက္ဂ္ပိုစ့္ကို ဒီမွာပဲ ရပ္ပါၿပီ၊