ဟယ္လို အ၀ါေရာင္

ေနေရာင္ အလင္းစြမ္းအားျပည့္၀ေနတဲ့ အိမ္ေလး

အ၀ါေရာင္ဟာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြးရွိတယ္။ ေနသာတဲ့ေန႔အလင္းေရာင္လိုပဲ။ ဖိတ္ေခၚဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္သတဲ့။ ဒါေပမဲ့ အ၀ါေရာင္ေလးေတြထဲက အေရာင္အဆင္းမွာယြင္း ေရြးခ်ယ္မိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိတာေတြလြင့္ေပ်ာက္သြားၿပီး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေတာင္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အိမ္တြင္း အလွဆင္လိုၾကသူေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ လင္းလက္တဲ့ေတာက္ေတာက္ပပအေရာင္ေလးေတြ ရွာေဖြတတ္ၾကတယ္။ သူတို႔အတြက္ အ၀ါေရာင္က အခန္းတိုင္းကို က်ယ္၀န္းတဲ့အရသာေပါင္းစပ္ေပးႏိုင္တဲ့ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ အေရာင္အေသြးေလးပါ။ စိတ္ၾကည္ႏူးႏွစ္သက္စရာ ကိုယ့္ရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္ေလးျဖစ္ေစဖို႔ကေတာ့ မွန္ကန္တဲ့အ၀ါေရာင္ ေရာင္စဥ္ေလးေတြ ေရြးခ်ယ္ဖို႔ အဓိကက်ပါတယ္။ အ၀ါေရာင္ေလးကို ကိုယ့္ရဲ႕ အိမ္ေလးဆီယူေဆာင္လာတာဟာ သဘာ၀အလင္းေရာင္ေလးေပါင္းစပ္ေပးလုိက္သလိုပါပဲ။ ေနရဲ႕အေရာင္အဆင္းလို႔ တင္စားၾကတဲ့ အ၀ါေရာင္ဟာ သဘာ၀အလင္းေရာင္ကင္းမဲ့မႈကို အစားထိုးလင္းလက္ေစတယ္။ ပ်င္းရိညစ္ညဴးစရာ မႈန္ကုတ္ကုတ္အခန္းေလးတစ္ခန္းအတြက္ မရွိမျဖစ္အေရာင္အျဖစ္ရပ္တည္ေနပါသတဲ့။ အခန္းတစ္ခန္းလံုးရဲ႕ေလထုထဲကို အလင္းေတြျဖန္႔က်က္လႊမ္းမိုးႏိုင္တဲ့ အေရာင္ေလးပါ။ အေသြးအေရာင္အမ်ဳိးမ်ဳိးထဲက ေရာင္စဥ္ေတြထဲမွာ အ၀ါေရာင္ဟာ အေဖ်ာ့ဆံုးျဖစ္ၿပီး အေပါင္းလကၡဏာဆန္တဲ့စိတ္ခံစားမႈနဲ႔ ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ရႊန္းရႊန္းစိုစို အ၀ါေရာင္ေႏြးေႏြးဟာ သဘာ၀ကမၻာေျမႀကီးက ျဖာထြက္လာတဲ့အေရာင္ပါ။

ဟိုသတင္း ဒီသတင္း

၁. ကြာရွင္းခြင့္ေၾကာင့္ ၀င္ေငြထိခိုက္သြားတဲ့ တြမ္ခရုစ္

ေဟာလိ၀ုဒ္ရဲ႕ ၀င္ေငြအျမင့္ဆံုးသရုပ္ေဆာင္စာရင္းမွာ ရွိေနတဲ့ တြမ္ခရုစ္ဟာ ဇနီးေကတီဟုမ္းစ္ရဲ႔ ကြာရွင္းခြင့္လက္ခံရရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း ဒုတိယေနရာမွာရွိေနတဲ့ လီယိုနာဒိုဒီကာပရီယို နီးနီး ေလ်ာ့က်သြားခဲ့တယ္လို႔ Forbes မဂၢဇင္းက ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ဇနီးေကတီဟုမ္းစ္က ဇြန္ ၂၉ ရက္ေန႔က ကြာရွင္းခြင့္နဲ႔ သမီးေလး ဆူရီကို အျပည့္အ၀အုပ္ထိန္းခြင့္အတြက္ ေၾကျငာလိုက္ပါတယ္။ အသက္ ၅၀ျပည့္ၿပီးတဲ့မင္းသားရဲ႕ Mission: Impossible ရုပ္ရွင္ Ghost Protocol ဟာ ေဒၚလာ ၇၀၀သန္း(ေပါင္၄၄၆သန္း) ရရွိခဲ့တာပါ။ Forbes ရဲ႕ ျပဳစုထားတဲ့စာရင္းေတြမွာ ၂၀၁၁ ေမလနဲ႔ ဒီႏွစ္ေမလအတြင္း တြမ္ခရုစ္ရဲ႕ ၀င္ေငြက ေဒၚလာ၇၅သန္း(ေပါင္၄၇သန္း)ရွိပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္က ထိပ္တန္း၀င္ေငြေကာင္းတဲ့ မင္းသားလီယိုနာဒိုဒီကာပရီယို ဟာသသရုပ္ေဆာင္ အဒမ္စန္ဒလား နဲ႔ ၀င္ေငြတူ ေဒၚလာ ၃၇သန္း(ေပါင္ ၂၃သန္း)မွာရွိေနခဲ့တယ္။ ဒီကာပရီယိုဟာ သူ႔ရဲ႕ ၂၀၁၀ ရုပ္ရွင္ Inception အၿပီးမွာ ၀င္ေငြေလ်ာ့သြားခဲ့ပါတယ္။ စန္ဒလားကေတာ့ ၂၀၁၁ ရုပ္ရွင္ Jack and Jill နဲ႔ ၀င္ေငြျမင့္လာခဲ့တယ္။ ေဟာလိ၀ုဒ္မင္းသားေတြရဲ႔ ၀င္ေငြမွာ စန္ဒလားၿပီးရင္ ဒြိန္းဂၽြန္ဆန္ က ေဒၚလာ ၃၆သန္း၊ ဘန္းစတင္လား က ေဒၚလာ ၃၃သန္း၊ စာခ်ာဘာရြန္ကိုဟန္ က ေဒၚလာ သန္း ၃၀၊ ဂၽြန္နီဒက္ က ေဒၚလာ သန္း ၃၀၊ ၀ီလ္စမစ္က ေဒၚလာ သန္း ၃၀၊ ေတလာေလာ့တ္နာ က ေဒၚလာ ၂၆.၅ သန္း၊ ေရာဘတ္ပက္တင္ဆန္က ေဒၚလာ ၂၆.၅သန္း အသီးသီးရရွိၾကတယ္လို႔ Forbes မဂၢဇင္းက ေဖာ္ျပပါတယ္။

ေကတီဟုမ္းစ္နဲ႔ ကြာရွင္းျဖစ္ခဲ့ရင္ အဲဒါဟာ ခရုစ္ရဲ႕ တတိယအႀကိမ္ျဖစ္ၿပီး ဟုမ္းစ္ အတြက္ေတာ့ ပထမအႀကိမ္ပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕သတင္းေတြမွာ ေကတီကြာရွင္းခြင့္ေတာင္းခံတာဟာ  ၆ႏွစ္သမီးေလး ဆူရီကို ခရစ္ယာန္အယူ၀ါဒမဟုတ္တဲ့ Scientology အယူ၀ါဒ(အဆံုးမသတ္တဲ့နာမ္၀ိညာဥ္၊ ဘ၀သစ္ျပန္၀င္စားျခင္း နာမ္ေလာကစိတ္ကုထံုးေတြ ယုံၾကည္တဲ့ အယူ၀ါဒ) ကို အတင္းအက်ပ္ယံုၾကည္ဖို႔ ခရုစ္က ဖိအားေပးမႈေတြရွိလာတာေၾကာင့္လို႔ ေရးသားၾကတယ္။ ခရုစ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း Scientology အယူ၀ါဒကိုးကြယ္သူပါ။ ၁၉၈၇ က ပထမဆံုးကြာရွင္းခဲ့သူ ဇနီး သရုပ္ေဆာင္ မီမီေရာဂ်ားစ္ဟာ ခရုစ္ကို အဲဒီအယူ၀ါဒ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တယ္ လို႔ ဆိုပါတယ္။

သိမ္ေမြ႕လြန္းတဲ့ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရး

(သို႔မဟုတ္)
ကတၱီပါေတာ္လွန္ေရး

ခ်က္ကိုစလိုဗက္ကီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ “ကတၱီပါသား” ဒါမွမဟုတ္ “သိမ္ေမြ႔ညင္သာ” ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ၁၉၆၈ခုႏွစ္ေတာ္လွန္ေရးေတြရဲ႕ အေမြအႏွစ္၊ နယ္ေျမထိစပ္ေနတဲ့ေဒသေတြရဲ႕မူ၀ါဒကြဲျပားမႈ နဲ႔ အေၾကာက္တရားကြယ္ေပ်ာက္သြားျခင္း ရဲ႕ ရလာဒ္အျဖစ္ေပၚထြက္လာမႈလို႔ ဆိုၾကတယ္။ စစ္ေအးကာလအတြင္း ဆိုဗီယက္ဦးေအာင္ၿပီး ပံုေဖာ္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့တဲ့ ၀ါေဆာစာခ်ဳပ္အရ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ ခ်က္ကိုစလိုဗက္ကီးယားႏိုင္ငံကို က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္မႈဟာ ပရတ္ဂ္ေႏြဦး(Prague Spring)ေတာ္လွန္ေရး ျပန္အသက္သြင္းတာကို ေခ်မႈန္းလိုက္ပါတယ္။ အက်ဳိးဆက္ေတြကေတာ့ ေခါင္းမာတဲ့ေခတ္စနစ္ႀကီးတစ္ခုကို တပ္ဆင္လိုက္တာပါပဲ။ အဲဒီစနစ္ဟာ နယ္ပယ္တိုင္းက တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈေတြကို ေနာက္ထပ္ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုစာေလာက္ ေရွ႕တိုးမရေအာင္ တားဆီးျပစ္လိုက္တယ္။ ခ်က္ကိုစလိုဗက္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုလံုး ကို အင္အားႀကီးႀကီးနဲ႔ သုတ္သင္ရွင္းလင္းခဲ့တာဟာ ဆိုဗီယက္ေပၚလစ္ျဗဴရိုကြန္ျမဴနစ္အဖြဲ႔ရဲ႕ သေဘာအတိုင္း ျပဳလုပ္ခဲ့တာပါ။ ပရတ္ဂ္ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ပထမဆံုးအတြင္းေရးမွဴး အလက္ဇန္းဒါးဒူးဘ္ခ်က္ခ္ ေနရာကို ဂူစတာဗ့္ဟူးဆက္ခ္ နဲ႔ မီေလာ့ရွ္ယားကက္စ္ တို႔ကို ေျပာင္းလဲထားလိုက္တယ္။ ရလာဒ္ကေတာ့ အဓိကရာထူးေတြမွာ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီတဲ့ ပါတီအဖြဲ႔၀င္ေတြ အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ ေရာက္လာခဲ့ၾကတာပါပဲ။ ခ်က္ေဒသမွာ အဲဒီေခတ္က အရည္အခ်င္းရွိၿပိဳင္ဖက္ေတြကို သာမန္လုပ္သားေတြအျဖစ္ ေဘးကိုဖယ္ထုတ္လိုက္တယ္။ တခ်ဳိ႕ကို အက်ဥ္းခ်လိုက္တယ္။ သုတ္သင္ရွင္းလင္းမႈဟာ စလိုဗက္ကီးယားနယ္ေျမဘက္မွာေတာ့ အတန္အသင့္အားေပ်ာ့ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဘက္မွာ အရည္အခ်င္းရွွိတဲ့ႏိုင္ငံေရးသမားေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕အလုပ္ရာထူးကို ဆက္ၿပီးထိန္းထားႏိုင္ၾကတယ္။

ဟိုသတင္း ဒီသတင္း

အပင္ေဇာက္ထိုးေအာက္မွာ

လန္ဒန္မွာ ၂၀၁၂ ေႏြရာသီအိုလံပစ္ပဲြေတြျပဳလုပ္က်င္းပပါေတာ့မယ္။ အိုလံပစ္ပြဲနဲ႔အတူ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံုရွိေနတဲ့လူေတြအတြက္ ရည္ညႊန္းခ်င္တဲ့ အင္စေတာ္ေလးရွင္းပန္းပုတစ္ခုကို ျဗိတိန္ကအႏုပညာရွင္ေတြက ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ Under the Baobab လို႔ အမည္ေပးထားၾကတယ္။ အာဖရိ၊ ၾသစေၾတးလ်တို႔မွာ ေပါက္ေရာက္တဲ့အပင္တစ္မ်ဳိးပါ။ အဲဒီအပင္ဟာ သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ႕ ေဇာက္ထိုးပံုစံနဲ႔ ဆင္တူေနတာေၾကာင္ ေဇာက္ထိုးပင္လို႔လည္းေခၚၾကတယ္။ ခ်ည္သားေပါင္း ၂၄၀၀ ေပ နဲ႔ ပိုက္လံုး တစ္ကီလိုနီးပါး အသံုးျပဳထားပါတယ္။ အေရာင္အေသြးစံုလင္လွတဲ့ ကမၻာတလႊားက ခ်ည္သားမ်ဳိးစံုကို ကြဲျပားတဲ့လူမ်ဳိးေတြအျဖစ္ ကိုယ္စားျပဳထားတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ လန္ဒန္ၿမိဳ႕Southbank Center ရဲ႕အျပင္ဘက္မွာ ေမလ ၂၄ရက္ေန႔ကေန စတင္ ဖြင့္လွစ္ျပသထားလိုက္ပါၿပီ။

ပန္းသီးကုိ မစားနဲ႔

Facebook မွာ မစုမီေအာင္တင္ထားတဲ့ "ပန္းသီးကို မစားနဲ႔" ကို ခြင့္ေတာင္းၿပီး ဒီမွာတင္လိုက္ပါတယ္။ သေဘာက်လို႔ပါ။

မစုမီေအာင္က Facebook မွာ ဒီလိုေရးထားပါတယ္။
"အလင္းအိမ္ ခရစ္ယာန္စာေပ မဂၢဇင္းမွာ ေရးခ့ဲဖူးတဲ့ ငယ္ႏုစဥ္က စာတစ္ပုဒ္ပါ။ အခ်ိန္ေလးနည္းနည္းရရင္ fb friမ်ား ဖတ္ၾကည့္ေပးၾကပါဦး။ ဒါကုိဖတ္ဖုိ႔ မုိးေအးေအးမွာ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ အခ်ိန္ ၂၄၅ စကၠန္႔ပဲ လုိပါတယ္"  တဲ့

**********

ကၽြန္ေတာ္ဟာ အိမ္တစ္လံုးျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြင္းမွာ လူေတြေနထုိင္ၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ မိသားစုေတြပါ။ ဖြဲ႔စည္းပံု အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေပါ့။ တခ်ဳိ႕က မိဘနဲ႔သားသမီးရွိတယ္။ တခ်ဳိ႕က မိဘ၊ သားသမီးအျပင္၊ သားမက္၊ ေခၽြးမ ရွိၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က မိဘ၊ သား သမီး အျပင္ ေျမး၊ ျမစ္၊ တူ၊ တူမေတြေပါ့ဗ်ာ။ အမွန္ကိုဆုိရရင္ အဲဒီလုိလူေတြအမ်ားႀကီး ေနထုိင္တဲ့ အိမ္ႀကိးတစ္လံုးျဖစ္ရတာ ကၽြန္ေတာ့္ ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ အင္မတန္ဂုဏ္ယူမိတယ္။ ခက္တာက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ “ခင္ဗ်ားေပ်ာ္ရႊင္ပါသလား”လို႔ေမးရင္ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ ေခါင္းခါျပရမယ့္အျဖစ္ပဲ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာအိမ္တစ္လံုးျဖစ္ေပမဲ့ အိမ္တစ္လံုးနရဲ႕အဂၤါရပ္ေတြနဲ႔ ကိုက္ညီမႈမရွိေသး ဘူး လုိ႔ ကုိယ့္ကိုယ္ကိုယ္ထင္မိလုိ႔ပါပဲ။ ဟုတ္တယ္ဗ်၊ ကၽၽြန္ေတာ္ဟာ အိမ္တစ္လံုးရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ မညီညြတ္ေသးဘူး၊ အရည္အေသြး မျပည့္ေသးဘူး။ ဆိုလိုတာက အိမ္ဆိုတာဟာ ၀ါးထရံကာထားတဲ့ ယိုင္နဲ႔နဲ႔အိမ္ျဖစ္ေစ၊ ဟုိတယ္တမွ် ခမ္းနားတင့္တယ္တဲ့အိမ္ျဖစ္ေစ၊ သူ႔ရဲ႔အတြင္းပိုင္းမွာ စိတ္္ႏွလံုးတစ္လံုးတစ္၀တည္းရွိတဲ့ လူသားေတြကို ထည့္သြင္းထားႏိုင္ဖုိ႔က အဓိကပဲမဟုတ္လား။

အႏၱရယ္ၾကားမွ အံ့ဘြယ္သူရဲ လြန္ေျမာက္ျခင္း

“ Hero of the Miracle Crash “  by  Dave Sanderson , RD oct 2009
(ခရီးသည္ ေဒ့ဗ္ဆဲန္ ဒါဆန္  ဟာ ဟဒ္ဆန္ျမစ္ထဲ ထိုးက်သြားတဲ့ ေလယာဥ္ပ်က္ကေန  အိမ္မက္ဆန္ဆန္ အသက္မေသရွင္က်န္ခဲ ့ရပံု ကို  ခုလို စိတ္၀င္စားဖြယ္  ေျပာျပခဲ့တယ္။  )

ကြ်န္ေတာ္ဟာ ေလေၾကာင္းခရီးမိုင္ေပါင္း ၁၆၀၀၀၀ ကီလိုမီတာ သြားေရာက္ခဲ့ဖူးပါၿပီ။ အဲဒီခရီးစဥ္အတြင္း တၾကိမ္တခါမွ မၾကံဳ မဆံုဖူးေသးတဲ့ ခရီးစဥ္တစ္ခု ရွိခဲ့ပါတယ္။  ျဖစ္ရပံုက အလြန္ထူးျခားဆန္းၾကယ္တဲ့အတြက္ အမွတ္တရ ျပန္ေျပာင္းေျပာခ်င္ေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဟာ   “ေအာ္ရဲ ကဲလ္" က အေရာင္းမန္ေနဂ်ာတေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။   ဒီေတာ့  ေလယာဥ္အၿမဲ စီးရတယ္။ အလုပ္ခိ်န္သိမ္းလို႔ အိမ္ျပန္ရင္ ေလယာဥ္က ေနာက္က်တတ္တဲ့အခါရွိတယ္။  ဇန္န၀ါရီ ၅ရက္  က ေျမာက္ ကာရိုလိုင္းနား ျပည္နယ္  ခ်ားေလာ့ထ္ ကို နယူးေရာ့ခ္ ကေန သြားဖို႔ ကြ်န္ေတာ္ ညေန ၅ နာရီ ေလယဥ္လက္မွတ္ တင္ႀကိဳ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ပစၥည္းေတြကိုလည္း အဲဒီေန႔မနက္ ၁၁နာရီခြဲေလာက္ကတည္းက ထုပ္ပိုးသိမ္းဆည္းထားလိုက္တယ္။ ခရီးသြားဧဂ်င္စီက ကြန္ေတာ္ေတာင္းသလို မဟုတ္ပဲ၊ ၃.၂၅ ေလယာဥ္ ခရီးစဥ္၊ ယူအက္စ္ ေလေၾကာင္းလိုင္း အမွတ္ ၁၅၄၉   နဲ႔  လိုက္ပါႏိုင္ဖို႔ စီစဥ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ပံုမွန္အိမ္ျပန္ေနက် ေလယာဥ္ပါပဲေလ။ ၁နာရီခြဲ ေနာက္က်ၿပီးမွ  ကြ်န္ေတာ္ ေျမျပင္ကို ေရာက္မွာျဖစ္တယ္။ ေျပာရရင္ ၂နာရီေလာက္ ေနာက္က်ၿပီးမွ  ကြ်န္ေတာ့္ ခေလးေတြနဲ ့ ဇနီးသည္ကို ေတြ ့ရမွာပါ။

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့...၊
ကြ်န္ေတာ္စီးတဲ့ ေလယာဥ္က ေလထဲမွာ. မိနစ္၉၀ ေလာက္ပဲ ပ်ံသန္းလိုက္ရေသးတယ္။ တစ္ခါတည္း ဘယ္ဘက္အင္ဂ်င္ က ျပႆနာ ျဖစ္လာပါေရာ။  ကြ်န္ေတာ္ က  အဲဒီဘက္အျခမ္း ထိုင္ခုံ အမွတ္ 15A  မွာ ထိုင္တာကိုးဗ်။ ရုတ္တရက္  မီးေတာက္မီးလွ်ံႀကီးနဲ႔အတူ နားမခံႏိုင္စရာ ေပါက္ကဲြသံႀကီးက ဟိန္းထြက္လာေတာ့တယ္။ 

သက္၀င္လႈပ္ရွား "Street Art" အႏုပညာ

မၾကာခင္ ေႏြးေထြးတဲ့ ေႏြရာသီေရာက္လာေတာ့မယ္။ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြ၊ အလုပ္နားရက္ေတြကိုယ္စီကိုယ္ငွ ယူၾကၿပီး ဆားဘီးယားႏိုင္ငံက၊ ဒီဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႕မွာ သက္၀င္လႈပ္ရွားလာၾကေရာ့မယ္။ ပန္းခ်ီဆရာစဥ္းစားပါတယ္။ သူ႔ၿမိဳ႕ေလးက လႈပ္ရွားသက္၀င္လာၾကေတာ့မယ္အခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲ႕မိတ္ေဆြေတြကို ဘာမ်ားေပးႏိုင္ပါ့မလဲ။ သူဖန္တီးႏိုင္တဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြ တစ္ခ်ပ္စီလက္ေဆာင္ေပးဖို႔လား။ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ေရးဆြဲရျခင္းဟာ အဖိုးတန္တဲ့ သူ႔ရဲ႕ အခ်ိန္ေတြမ်ားစြာကို ဖဲ့ေပးရတယ္။ တန္ေၾကးႀကီးႀကီး ပန္းခ်ီေဆးေတြသံုးရေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္၊ ပစၥည္းပစၥယေတြထက္ ပိုၿပီး အဖိုးထိုက္တန္တဲ့ သူ႔ရဲ႕ က်န္းမာေရးကို ဖဲ့ဖဲ့ေပးရေသးတယ္။ တကယ္ပါ။ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ျဖစ္လာဖို႔ ၾကြက္သားေတြရဲ႕ေညာင္းညာမႈေတြ။ မ်က္စိရဲ႕ လင္းလင္းမႈန္မႈန္အျမင္အာရုံပီသမႈေတြ။ အႏုပညာအား၊ ကာယအား ... အား... အား.. အား ....။ အဲဒီအားေတြကို ႏွေျမာတြန္႔တိုမေနပဲ တရိရိျဖဳန္းႏိုင္လြန္းမွ ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုတဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ျဖစ္လာရတာ။ အေရအတြက္မ်ားမ်ား ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ဖန္တီးလို႔မရႏိုင္ပါဘူး။ အဖိုးတန္လွတဲ့ အရာေတြေပးဆပ္ၿပီးမွရလာတဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္အတြက္ ထိုက္တန္တဲ့ တန္ဖိုးတစ္ခုခုကေတာ့ျဖင့္ ဘာကိုမွ မေရရာလွပါ။ ကံဇာတာအားေကာင္းလာတဲ့အခါမွသာ  ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕အိမ္ကို၊ ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕ျပခန္းကို လူတစ္ခ်ဳိ႕ေရာက္လာၿပီး အဖိုးတန္အရာေတြျဖဳန္းတီးျမဳပ္ႏွံထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြကို ဟိုဟိုဒီဒီလက္ညိဳးထိုးၾကပါလိမ့္မယ္။ တီးတိုးတစ္မ်ုိး၊ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္တစ္ခါ အမ်ဳိးမ်ဳိး အခါခါ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၾကပါလိမ့္မယ္။ ၿပီးေတာ့ ေခါင္းခါမယ္။ ေခါင္းၿငိမ့္မယ္။ ေခါင္းလႈပ္မယ္၊ လက္လႈပ္မယ္၊ ေနာက္ဆုတ္မယ္။ ေရွ႕တိုးမယ္။ ဒီလိုဟန္ပန္ေတြနဲ႔ ေဘာင္ေလးထဲကို စူးစိုက္ၾကည့္ၾကလိမ့္မယ္။ မ်က္လံုးေတြရဲ႕ စူးစိုက္မႈ ပိုၿပီးအားေကာင္းလာၿပီ၊ ေခါင္းညိတ္တာေတြ အႀကိမ္အေရအတြက္စိတ္လာၿပီဆိုရင္ေတာ့ ပန္းခ်ီဆရာ သိလိုက္ၿပီ။ သူ႔ရဲ႕ ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့တန္ဖိုးႀကီးအရာတစ္ခ်ဳိ႕ကို တန္ဖိုးတစ္ခ်ဳိ႕- ယူရိုစကၠဴခ်ပ္တစ္ခ်ဳိ႕၊ ဒီနာစကၠဴခ်ပ္တစ္ခ်ဳိ႕ နဲ႔ အလဲအလွယ္လုပ္မယ့္ ပြဲတစ္ပြဲျဖစ္ၿပီပဲေပါ့။

ၿပီးရင္ေတာ့ အဲဒီပန္းခ်ီကားကို ပိုင္ဆိုင္သြားသူတစ္ေယာက္ပဲ အႏုပညာကို တစ္စိမ့္စိမ့္ ခံစားပါလိမ့္မယ္။ ဒါဟာ သက္ၿငိမ္အႏုပညာခံစားမႈမ်ဳိးပါ။ ပန္းခ်ီဆရာပိုၿပီး ႏွစ္သက္တာကေတာ့အားလံုး၀ိုင္း၀န္းပါ၀င္လာႏိုင္မယ့္ အႏုပညာမ်ဳိး။ ၀ိုင္း၀န္းဖန္တီးမယ္။ ၀ိုင္း၀န္းခံစားၾကမယ္။ အားလံုးမဟုတ္ရင္ေတာင္ လူေတြ .. လူငယ္ေလးေတြပူးေပါင္းပါ၀င္ႏိုင္မယ့္ သက္လႈပ္အႏုပညာမ်ဳိး.. လႈပ္လႈပ္ခတ္ခတ္ သဘာ၀ဆန္တဲ့အႏုပညာမ်ဳိးေလ။ ဒါေၾကာင့္ လမ္းမေပၚမွာ ဖန္တီးသရုပ္ျပတဲ့အႏုပညာမ်ဳိးေတြကို ပိုသေဘာက်လာခဲ့ရတာ။ တစ္ေယာက္တည္းက ဖန္တီးၿပီး လူတစ္ဦးကိုပဲ ခံစားမႈေပးတဲ့ အႏုပညာေရာင္း၀ယ္ျခင္းထက္၊ ၀ိုင္း၀န္းခံစားပံုေဖာ္ၿပီးရလာတဲ့ အႏုပညာဖန္တီးမႈမ်ဳိး အားလံုးကိုေ၀မွ်ခ်င္တာ။ အဲဒီအႏုပညာေ၀မွ်မႈဟာ အႏုပညာေရာင္း၀ယ္မႈလို ေငြစကၠဴခ်ပ္ေတြမရႏိုင္ဘူးဆိုတာေတာ့ ပန္းခ်ီဆရာ သိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူဘာမ်ားတတ္ႏိုင္မလဲ။ သူ႔ရဲ႕ အသက္၀ိညာဥ္မခ်ဳပ္ခင္ေလးအတြင္းမွာ သူလုပ္ခ်င္တာေလးေတြ လုပ္ၾကည့္သြားခ်င္ေသးတဲ့ စိတ္အဆာက သူလြန္ဆန္လို႔မရႏိုင္တဲ့အရာပဲမဟုတ္လား။ ဒီလုိနဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာ Street Art ပြဲတစ္ပြဲလုပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။

ေလးေလးကန္ကန္လူႀကီးေတြရဲ႕မတိမ္းမယိမ္းအေတြးအေခၚေတြကေနျဖစ္ေပၚလာမယ့္ လက္ရာေတြခ်ည္းပဲျမင္ေတြ႔ ရမွာထက္စာရင္၊ ကေလးေတြရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးေလးေတြ သူ ခံစားၾကည့္ခ်င္တယ္။ အလယ္တန္း အထက္တန္းကေလးေတြပါ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားပါ၀င္ၿပီး ဖန္တီးတာက ပိုၿပီး သက္၀င္ေႏြးေထြးေစတယ္လို႔ ပန္းခ်ီဆရာေတြးပါတယ္။ ကေလးေတြကို ေက်ာင္းစာသင္ခန္းထဲမွာပဲ နစ္ျမဳပ္မေနေစခ်င္ပါဘူး။ ေက်ာင္းစာသင္ခန္း ျပင္ပပတ္၀န္းက်င္က လႈပ္ရွားမႈေလးေတြထဲ လႈပ္ရွားေစခ်င္တယ္။ ဒီေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေလးက ေက်ာင္းေတြကို ဖိတ္ရမွာပဲေပါ့။ အဲဒီ Street Art ကို ကမၻာ့ပတ္၀န္းက်င္ေန႔ ဇြန္လ ၅ ရက္ေန႔ရယ္ ၆ ရက္ေန႔ရယ္ ၂ ရက္ ျပဳလုပ္မယ္လို႔ သတ္မွတ္လိုက္တယ္။ ဆားဘီးယားႏိုင္ငံ၊ ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႕ ဆာဗာျမစ္နဲ႔ ဒူးနာဗ့္ျမစ္တစ္ေလွ်ာက္ ျမက္ကမ္းေဘးက လူသြားလမ္း၊ စက္ဘီးေျပးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေရးဆြဲၾကမယ္။ သူတို႔ေရးဆဲြမွာက စိတ္ခြန္အားေပးမယ့္ စာလံုးေတြပါ။ ဥပမာ - ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ တာ၀န္သိျခင္း၊ သစၥာတရား၊ ရိုးသားျခင္း၊ ဇြဲလံု႔လရွိျခင္း၊ သည္းခံျခင္း၊ ခြန္အား၊ အသိပညာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ အဓိဌာန္၊ အလွတရား၊ ၊ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္မႈ။ အားကစား၊ မိတ္ေဆြ ဆိုတဲ့စာလံုးမ်ဳိးေတြပါမယ္။ စာလံုးတစ္လံုးနဲ႔ တစ္လံုး ၁၀မီတာကြာေ၀းေစမယ္။ Graffiti Art ပါပဲ။ အာဒါဆီဂန္လီယာ (Ada Ciganlija) ကန္အနီးက ေမာ္ေတာ္ေတြရပ္နားတဲ့ မာရီနာေမာ္ေတာ္ဆိပ္၊ ဘရန္ကို(Branko)တံတားနဲ႔ ဓါတ္ရထားတံတားၾကားက ပဲဒဲစတြီးရန္း (Pedestrian)လမ္းေၾကာတစ္ေလွ်ာက္၊ နဲေဘာရီစာ(Nebojsa)ေမွ်ာ္စင္ နဲ႔ ဒူးနာဗ့္သေဘၤာဆိပ္ အာဒါဟူးရား (Ada Huja) ေနရာ ၄ ေနရာကို ပန္းခ်ီဆရာေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။ စာလံုးေတြကို ကေလးေတြရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ကူးနဲ႔ ပဲ အေရာင္အေသြး၊ စာလံုးဒီဇိုင္း သူတို႔ စိတ္တိုင္းက်ေရးျခယ္ေစမယ္။ လုိအပ္တဲ့ ပန္းခ်ီေဆးေတြအတြက္ေတာ့ ပန္းခ်ီဆရာစီစဥ္ႏိုင္သားပဲ။  ရုံးလုပ္ငန္းေတြ၊ စာရြက္စာတမ္းကိစၥေတြနဲ႔ အလုပ္ေတြရႈပ္ဦးမွာ ပန္းခ်ီဆရာနားလည္ေပမယ့္ သူ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္ လို႔ေတြးလိုက္တယ္။

ပထမဆံုး ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕ ပန္းခ်ီအဖြဲ႔အစည္း ULUS (Union of Visual Artists of Serbia) မွာ ေလွ်ာက္လႊာတင္ပါတယ္။ သူလုပ္မယ့္ အစီအစဥ္အေသးစိတ္ကို သတင္းပို႔လိုက္တယ္။ ဒါရိုက္တာက သေဘာတူလက္မွတ္ထိုးၿပီးတဲ့အခါ အဲဒီလက္မွတ္နဲ႔ပဲ Street Art လုပ္မယ့္ ၿမိဳ႕နယ္ျမဴနီစပယ္ရုံး ၄ ရုံး မွာ စာတင္ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လက္ကမ္းေၾကာ္ျငာေတြ ပန္းခ်ီဆရာကိုယ့္ဘာသာပဲ ရိုက္ၿပီး ေက်ာင္းေတြကို ေမးလ္ပို႔ထားတယ္။ လူကိုယ္တိုင္ သြားပို႔တယ္။ မိတ္ေဆြ Artist ေတြကို လည္း ေမးလ္ပို႔ၿပီး ပါ၀င္လက္တြဲဖို႔ ေမးလ္ပို႔ပါတယ္။ မီဒီယာဌာနေတြကိုပါ သတင္းပို႔ခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပန္းခ်ီဆရာ့ဆီကို ေက်ာင္းေတြ ဆီကေန စာျပန္လာပါတယ္။ စိတ္၀င္စားတဲ့ေက်ာင္းေတြက ဖုန္းေတြဆက္လာၾကတယ္။ ေမးလ္ျပန္ပို႔လာၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသား ၄ ေယာက္ေလာက္ကို ဆရာမတစ္ေယာက္က တာ၀န္ယူၾကရပါလိမ့္မယ္။ ကေလးေတြရဲ႕လုံျခံဳေရးအတြက္ ေက်ာင္းစာသင္ခန္းျပင္ပမွာမို႔ ေက်ာင္းသားအမ်ားႀကီးနဲ႔ ဆရာတစ္ေယာက္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီအတြက္ပါ ပန္းခ်ီဆရာ စဥ္းစားရပါတယ္။ ဖုန္းဆက္၊ ေမးလ္ပို႔လာတဲ့ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကို အစီအစဥ္ေတြ အေသးစိတ္ရွင္းျပေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီအစီအစဥ္ေတြအားလံုးအတြက္ ၃ လ ေလာက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြ Artist ေတြလည္း ပါ၀င္လာၾကပါတယ္။ အားလံုး ၁၂ ေယာက္ပါ။ ပါ၀င္လာတဲ့ေက်ာင္းေတြက Secondary school ရွစ္ေက်ာင္း "Filip Kljajić-Fića" "Vladimir Nazor" "Sveti Sava" "Jovan Cvijić" "Stevan Dukić" "Isidora Sekulić" "Vojvoda Radomir Putnik" "Braća Baruh" ေက်ာင္းေတြပါ။ Secondary school က Gimnazija "Dr Kosta Ćukić" နဲ႔ "Filološka gimnazija "Stefan Nemanja"  ေက်ာင္းေတြပါ၀င္ဖို႔ ကတိျပဳလာၾကတယ္။ ေနာက္ သတင္းဌာနတစ္ခု ႏွစ္ခုေလာက္ကလည္း ပန္းခ်ီဆရာ့ ဆီကို အေမးအေျဖရိုက္ကူးေရး လုပ္လာၾကပါတယ္။  ပန္းခ်ီေဆးကုမဏီ "Zvezda-Helios"ကလည္း စပြန္ဆာေပးလာခဲ့ပါတယ္။ ကေလး အေယာက္ ၅၀ ေက်ာ္နဲ႔ Artist ေတြအတြက္ ေဆးအလံုအေလာက္ပို႔ေပးလာခဲ့တယ္။ ၅ ရက္ေန႔မတိုင္ခင္ ကတည္းက Street Art ေရးဆြဲၾကမယ့္ေနရာ ၄ ေနရာကို ပန္းခ်ီဆရာ သြားၾကည့္ထားလိုက္ပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဇြန္လ ငါးရက္ေန႔ကို ေရာက္လာခဲ့ပါၿပီ။ အဲဒီေန႔က မိုးခပ္ဖြဲဖြဲ ၿဖိဳးၿဖိဳးေျဖာက္ေျဖာက္ဆိုရုံေလး က်ေနခဲ့ပါတယ္။ က်ဳိးတို႔က်ဲတဲ မိုးစက္ေလးေတြေပ်ာက္သြားရင္ေတာင္မွ မျပင္းလြန္းတဲ့ေနေရာင္ေအာက္မွာ ဆိုေတာ့ သူတို႔ သိပ္ၿပီး မပင္ပမ္းခဲ့ၾကပါဘူး။ ပထမရက္မွာေတာ့ ေက်ာင္း၂ ေက်ာင္းပဲ ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ Artist တစ္ခ်ဳိ႕လာပါတယ္။ ကေလးအေယာက္ ၂၀ ခန္႔ သူတို႔ရဲ႕ ဆရာမေတြနဲ႔ ေရာက္လာၾကတယ္။ ပန္းခ်ီဆရာ စာလံုးပံုစံအၾကမ္း ဆြဲၿပီး ၁၀ မီတာစာကို ေျခလွမ္းနဲ႕ပဲ ျမန္ျမန္မွတ္ၿပီး စာလံုးေတြေနရာခ်ပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေလးေတြနဲ႔ ဆရာမေတြက သူတို႔ စာရြက္အၾကမ္းေလးေတြနဲ႔ နမူနာဒီဇိုင္းပံုစံေလးေတြ ျပင္ဆင္လာခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေလးေတြက အျပည့္အ၀ပူးေပါင္းပါ၀င္လိုတာ ေတြ႔ရၿပီး စာလံုးပံုေလးေတြ သူတို႔စိတ္ကူးေလးေတြေျပာျပၿပီး ေရးဆြဲၾကပါတယ္။ ကေလးတစ္ခ်ုိ႕လည္း ေရးဆြဲရမွာ ရွက္ေယာင္ေယာင္ဟန္ပန္ရွိေနၾကၿပီး စာလံုးေလးေဆးျခယ္ၿပီးသြားတဲ့အခါမွာလည္း ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံလိုစိတ္မရွိၾကပါဘူး။ အမ်ားျပည္သူနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ေနရာမွာ ေဆးျခယ္ရမွာ မ၀ံ့မရဲျဖစ္ဟန္ေလးေတြလည္း ကေလးတစ္ခ်ဳိ႕မွာ ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။ ကေလးအမ်ားစုကေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ပဲ စာလံုးေလးေတြ ေရးဆြဲ ေဆးျခယ္ၾကတယ္။ စာလံုးတစ္လံုး ပီးသြားတဲ့အခါမွာလည္း ေရးဆြဲၾကတဲ့ကေလးေတြ သူတို႔ဖန္တီးခဲ့တဲ့ စာလံုးေလးအေရွ႕မွာ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံကာ အျပည့္အ၀ပူးေပါင္း ပါ၀င္ၾကပါတယ္။

ဒုတိယေန႔မွာေတာ့ မိုးသားအားလံုးကင္းစင္ေနခဲ့ၿပီ။ လင္းလက္တဲ့ေနျခည္ဟာ ျမစ္ေရစီးေၾကာင္းထဲတိုး၀င္ ရုန္းကန္ၿပီး တလက္လက္ေတာက္ေနခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ မနက္ ၉ နာရီေလာက္ကေန စတင္ၿပီး စာလံုးေလးေတြေရးဆြဲၾကပါတယ္။ ေဆးျဖည့္တယ္။ အာဒါးကန္ဆီေရကူးသြားမယ့္ လမ္းသြားလမ္းလာေတြ၊ ကေလးေတြ၊ လူႀကီးေတြက အလုပ္ရႈပ္ေနၾကတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာနဲ႔ ကေလးေတြ၊ တစ္ျခား Artist ေတြကို စူးစမ္းၾကပါတယ္။ ဒုတိယေန႔က ကေလးငယ္ေတြမွာ ပိုၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေနတာ ပန္းခ်ီဆရာေတြ႔လိုက္ရတယ္။ ပန္းခ်ီဆရာလိုခ်င္တာ အဲဒါပါပဲ။ ကေလးေတြကို အသင္းအဖြဲ႔ေလးနဲ႔ အႏုပညာ လႈပ္ရွားမႈအေၾကာင္း ေ၀မွ်ခံစားေပးႏိုင္တယ္။ အမ်ားျပည္သူဆိုင္တဲ့ေနရာမွာ အမ်ားျပည္သူေတြမရွိတဲ့ လူေျခတိတ္ခ်ိန္မွ ပန္းခ်ီ မႈတ္ေဆးဗူးေတြကိုင္ၿပီး ဗရမ္းဗတာေရးဆြဲတတ္ၾကတဲ့ လူငယ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေနတတ္ပါတယ္။ သူတို႔ေလးေတြဟာ အမ်ားျပည္သူပိုင္ဆိုင္တဲ့ေနရာမွာ ကိုယ့္တစ္ဦးတည္းစိတ္ႀကိဳက္လုပ္ခြင့္မရွိဘူးဆိုတဲ့သေဘာကို မ်က္ကြယ္ျပဳလိုၾကတယ္။ လင္းလက္တဲ့ေနျခည္ေအာက္မွာ စည္းကမ္းတက် ဒီလို လႈပ္ရွားမႈေလးေတြျပဳလုပ္ေပးခ်င္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ထြက္ေပါက္ဖြင့္လွစ္ခြင့္၊ သူတို႔တစ္ဦးခ်င္းဆီမွာ ရွိတဲ့ အႏုပညာအစြမ္းအစထုတ္ေဖာ္ျပသခြင့္ အဲဒီ အခြင့္အေရးေလးေတြကို ပန္းခ်ီဆရာဆုပ္ကိုင္ ဖန္တီးေပးခ်င္ပါတယ္။ အဲဒါ ပန္းခ်ီဆရာဖန္တီးခ်င္တဲ့ အႏုပညာပါပဲ။ လမ္းေပၚမွာ ေဆးျခယ္ေနၾကတဲ့ ကေလးေတြ၊ Artist မိတ္ေဆြကို ၾကည့္ၿပီး ပန္းခ်ီဆရာရင္ထဲမွာ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့မိတယ္။ ကေလးေတြက ေမးလာတဲ့အခါ သူတို႔ စိတ္ကူးအတိုင္းပဲ အေသြးအေရာင္က်က်နန စာလံုးေလးေတြေပၚလာေအာင္ ပန္းခ်ီဆရာရွင္းျပပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာကိုယ္တိုင္အတြက္ ေရးဆြဲရမယ့္စာလံုးမွာ အခ်ိန္မ်ားမ်ားမေပးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။   အဲဒီအတြက္ ပန္းခ်ီဆရာ သိပ္ၿပီးမစဥ္းစားမေနေတာ့ဘူး။ ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕  ေခြးေလး "happy" ပံုစံ တစ္လိုင္းထဲ ခပ္သြက္သြက္ေလးဆြဲလိုက္ၿပီး စာလံုးတစ္လံုးျဖည့္လိုက္ပါတယ္။ ဟက္ပီေလး အျမဲေပ်ာ္ရႊင္ေနေစဖို႔ စိတ္ကူးၿပီး သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ထည္ေလးထဲမွာ "ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း" ဆိုတဲ့ စာလံုးေလးျဖည့္လိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ သက္၀င္လႈပ္ရွားခဲ့တဲ့ Street Art အႏုပညာတစ္ခု ေပ်ာ္ရႊင္စြာပဲ ဖန္တီးျဖစ္ခဲ့ၿပီေပါ့။        ။

(ဆားဘီးယားႏိုင္ငံ၊ ဘဲလ္ဂရိတ္ၿမိဳ႕ မွာ World Environment Day အထိမ္းအမွတ္ ဇြန္လ ၅ ရက္နဲ႔ ၆ ရက္ေန႔က  ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ဆားဘီးယန္း Artist Nenad Vučković  စီစဥ္ခဲ့ၿပီး Artist ေတြျဖစ္တဲ့ Ema Parezanović,, Brana Marković, Vlada Milinković, Eli Obođan, Dobrica Kamparelić, Goran Ostojić Vid, Stojanka Bošnjak, Zoran Pantelić, Dejan Bogojević, Dragoljub Jovičić, Marijeta Milovanović တို႔ ပူးေပါင္းပါ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ Eco-art installation ကို ျပန္လည္ခံစားေရးဖြဲ႕ထားပါသည္။)

ၿဖိဳးၿဖိဳး

Living Fashion Magazine, January, 2013)

KISS ရဲ႔အလွဴ

အေမရိကန္ ေရာခ့္အဖြဲ႕ KISS ဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးေန႔ ဇူလိုင္ ၄ ရက္ေန႔က လန္ဒန္မွာ ဂီတေဖ်ာ္ေျဖပြဲျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ လန္ဒန္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲခရီးစဥ္ဟာ ၿဗိတိသွ်ဒဏ္ရာရတပ္သားေတြကူညီေထာက္ပံ့မႈေပးေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း Help for Heros  ရံပံုေငြ အတြက္ သီဆိုလွဴဒါန္းခဲ့တာပါ။ Kiss အဖြဲ႕သားေတြရဲ႕ အဲဒီလန္ဒန္ေဖ်ာ္ေျဖေရးပြဲဟာ စင္ဂယ္လ္သစ္ Hell or Hallelujah  အေရာင္းျမွင့္တင္ေရး ဥေရာပခရီးစဥ္ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေတြထဲက တစ္ပြဲပါပဲ။ KISS အဖြဲ႕ဟာ စတင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ ၁၉၇၃ ခုကေနစတင္ၿပီး အယ္လ္ဘမ္ခ်ပ္ေရ သန္း ၁၀၀ ေက်ာ္ေရာင္းခ်ခဲ့ၿပီးပါၿပီ။  KISS ရဲ႕ ဂီတစတိုင္လ္က hard rock စတိုင္လ္ေတြပါ။ ၇၄ ကေန ၇၇ ခုႏွစ္အတြင္း ထြက္ရွိခဲ့တဲ့ သီခ်င္းအမ်ဳိးအစားေတြမွာေတာ့ hard rock နဲ႔ rock n' roll ဂီတအမ်ဳိးအစားေတြ ႏြယ္ေနခဲ့ပါတယ္။ မ်က္ႏွာမွာ မိတ္ကပ္အျမဲ ေဆးျခယ္ထားခဲ့တဲ့ စတိုင္လ္ဟာ သူတို႔ရဲ႕ အမွတ္အသားတစ္ခုပါပဲ။ ေပါလ္စတန္လီ က The Starchild ၊ ဂ်ီးန္စင္န္မန္စ္ က The Demon ၊ ေအစ့္ဖရက္ေလ နဲ႔ တြမ္မီသယာ က The Spaceman ဒါမွမဟုတ္ The Space Ace ၊ ပီတာခရစ္စ္ နဲ႔ အဲရစ္စင္းဂါး က The Catman ၊ အဲရစ္ခ္ကားရ္ က The Fox နဲ႔ ဗင္နီဗင္းဆန္႔တို႔က The Egyptian Ankh Warrior ပံုစံေတြမ်က္ႏွာမွာ ေဆးျခယ္ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖေလ့ရွိပါတယ္။ KISS က ေျပာပါတယ္။ "ငရဲ ပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဟာေလးလူယားျဖစ္ျဖစ္၊ ခင္ဗ်ားဘာေတြလုပ္လုပ္၊ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေက်ာ္ျဖတ္ေနပါတယ္။  ကၽြန္ေတာ္ျဖတ္သန္းရမယ့္ လမ္းေၾကာင္းရလာဖို႔ ကၽြန္ေတာ္က အဖိုးအခေပးခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္း ေငြက ဥပေဒေတြကို ျပဳလုပ္ႏိုင္တယ္" တဲ့။

ကေလးေတြ၊ အေကာင္ပေလာင္ေတြနဲ႔ ရိုက္ကြင္းေပၚမွာ

သင္သာ ဇာတ္ညႊန္းဖတ္ေနၿပီဆိုရင္ေတာ့ သင္ရဲ႕ရုပ္ရွင္ထဲမွာ ကေလးေတြ၊ တိရိစာၧန္ေတြပါ၀င္လႈပ္ရွားၾကမလားဆိုတာ ျမန္ျမန္ႀကီးပဲ ဂရုထားမိမွာပါပဲ။ ဘယ္ေလာက္ဣေႁႏၵရရေနၾကတဲ့သူေလးေတြပဲျဖစ္ေနပါေစ ကေလးေတြနဲ႔ တိရိစာၧန္အေကာင္ပေလာင္ေတြရဲ႕သေဘာကိုက ရိုက္ကြင္းမွာအခ်ိန္ပိုေပးရတတ္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြနဲ႔ ၀န္းရံၿပီး အလုပ္လုပ္ပံု၊ ကိုင္တြယ္ပံုေတြက သင့္ရဲ႕ရုပ္ပံုထြက္မႈမွာ အက်ဳိးသက္ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔က ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းအေကာင္မ်ဳိးေတြျဖစ္ေနရင္ သင္က ေယဘူယ်သေဘာေလာက္ပဲ အလြန္ဆံုးျပင္ဆင္ထားႏိုင္မွာပါ။ တိရိစာၧန္ေတြဟာ သူတို႔တစ္ခုခုလုပ္ခ်င္ၿပီဆို လုပ္ေတာ့တာပါပဲ၊ အဲဒီေတာ့

Showering PG

ပီဂ်ီေလး မနက္ဆို အေစာႀကီးေရာက္ေရာက္လာၿပီ။ တစ္ရက္ ၂ ခါ ၃ခါေလာက္လာတတ္တယ္။ ကိုယ္မရွိတဲ့ေန႔ေတြေတာ့ ေစာင့္ၿပီး မေကၽြးႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။ အခုတေလာ ေတာ္ေတာ္ပူလာၿပီ။ ဒီေန႔ေတာ့ ေရေသာက္ရင္ ေရစက္ေလးေတြနဲ႔ ေတာက္ၿပီး စေတာ့ အေမႊးေတြဖြားလာတယ္။ အဲဒါ သူ ေရခ်ဳိးခ်င္လာတာ။ အရင္ႏွစ္တုန္းကလည္း အဲလိုပဲဆိုေတာ့ သိေနၿပီ။ အဲဒါနဲ႔ လင္ပန္းေလးေရထည့္လာၿပီး ေခၚလိုက္ေတာ့၊ ေရထဲလူးၿပီးေဆာ့ေတာ့တာပဲ။ အေတာင္ပံကိုလည္း တစ္ဖက္စီေျမွာက္ထားေပးေသးတယ္။ သူလည္း ပိုႀကီးလာတယ္။ တကယ့္ ခိုလူႀကီးျဖစ္သြားၿပီ။

သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔ကလည္း အတူတူလာစားတဲ့အခါစား၊ ပီဂ်ီတစ္ေကာင္တည္းေရာက္တဲ့အခါ ေရာက္လာနဲ႔။ သူတို႔က သစၥာေတာ့ရွိသား။

အမ်ဳိးမ်ဳိးမေျပာင္းဘူး။ ျပန္တည့္သြားရင္လည္း အရင္ခိုမေလးပဲ။
ခုေလာေလာဆယ္ သူတို႔ မတည့္ၾကဘူးထင္တယ္။ ပီဂ်ီတစ္ေကာင္တည္း ရယ္။

ခိုမေလးကလည္း တစ္ေကာင္တည္း၊

တစ္ေကာင္စီလာေနၾကတယ္။ :D

ေကာ္ဖီအဆိပ္

အင္နာ ပိုလစ္ေကာ့ဗ္စကားယား (Anna Politkovskaya)
အလုပ္အကိုင္ … သတင္းစာဆရာ စာေရးဆရာ

၁၉၅၈ခုႏွစ္ျသဂုတ္လ ၃၀ရက္ေန႔တြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ရွိ နယူးေရာ့ခ္ၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။

၂၀၀၆ခု ေအာက္တိုဘာ ၇ ရက္ေန႔ အသက္ ၄၈ႏွစ္တြင္ ေမာ္စကိုၿမိဳ ့မွာလုပ္ႀကံခံရသည္။

ႏိုင္ငံသား … ရုရွား၊ အေမရိကန္
မိခင္တကၠသိုလ္ … ရုရွားႏိုင္ငံ စတိတ္ယူနီဗာစီတီ

ထင္ရွားေသာဆုမ်ား…
လူအခြင့္အေရးအတြက္  လူသားျခင္းစာနာေထာက္ထားေသာ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာဆု
သတင္းစာပညာဆု(၂၀၀၁)

သူမကို အင္နာမာဇီပါ မွ ၁၉၅၈ခုႏွစ္ ေမြးဖြားသည္။ မိဘမ်ိဳးရိုးမွာ ကုလသမဂၢတြင္္ ယူကရိန္းႏိုင္ငံကိုယ္စားၿပဳ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေသာ သံတမန္အရာရွိအႏြယ္၀င္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ေမာ္စကိုတြင္ႀကီးျပင္းခဲ့ၿပီး၁၉၈၀ခုႏွစ္တြင္ ေမာ္စကို စတိတ္ယူနီဘာစီတီေက်ာင္းမွ ဘြဲ ့ရရွိခဲ့သည္။ ထိုသို ့ရွိစဥ္ မာရီနာ တက္စ္ဗြီထရီဗါ၏ လကၤာကို အမွီၿပဳ၍ သုေတသနစာတမ္းတေစာင္ တင္သြင္းခဲ့သည္။ ရုပ္ျမင္သံႀကားသတင္းေထာက္ ဗလာဒီစေလ လစ္စ္တီယက္ဗ္ မိတ္ဆက္ေပး၍ သိကြ်မ္းခဲ့ေသာ ရုရွားႏိုင္ငံသား ဘြဲ႔ရေက်ာင္းသား အလက္ဇန္းဒါး ပိုလစ္ကိုဗားစကီး ႏွင့္လက္ထပ္ခဲ့ရာ သားသမီး ၂ေယာက္ထြန္းကားသည္.။ ရုရွားႏိုင္ငံသား အျဖစ္ကို မစြန္႔လႊတ္ေသာ္လည္း သူမ၏ သတင္းစာသမားဘ၀တြင္ ျခိမ္းေျခာက္မွဳမ်ားရွိေနသျဖင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ခံယူခဲ့့သည္။ သူမသည္၁၉၈၂မွ ၁၉၉၃ ထိ Izvestia သတင္းစာအတြက္ အေရးေပၚ ကိစၥမ်ားႏွင့္ မေတာ္တဆ ျဖစ္ရပ္မ်ားအတြက္ စံုစမ္းသတင္းေရးသားေပးပို ့ရသည့္ သတင္းေထာက္အျဖစ္ ၄င္း အယ္ဒီတာအျဖစ္၄င္း၊တာ၀န္ယူခဲ့သည္။ ထို ့ေနာက္ ၁၉၉၄မွ ၁၉၉၉ထိ Obshchaya Gazeta  သတင္းစာ၏ လက္ေထာက္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ျဖစ္လာသည္။ သူမသည္ လူမွဳျပႆနာမ်ား၊ ဒုကၡသည္မ်ား ကိစၥ ဦးစားေပးေရးသားသည္။ ထို ့ေနာက္၁၉၉၉မွ ၂၀၀၆အထိ ၂ပတ္တႀကိမ္ထုတ္ Novaya Gazeta သတင္းစာ၏ ေကာ္လံမ်ားတြင္ လူ ့အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ေဆာင္းပါးမ်ားပါ၀င္ေရးသားခဲ့သည္။ ၁၉၉၉ခု အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလတိုင္ စုံစမ္းေရးဆိုင္ရာ သတင္းလႊာမ်ား ေ၀ဖန္ေရးသတင္းလႊာမ်ား ေရးသားခဲ့သည္။ အမ်ားအားျဖင့္ “ပူတင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေခတ္” ကို ထင္ဟပ္ေစသည့္ Putin’s Russia ႏွင့္ “ေခ်ခ်င္းညွာ”တို ့၏ အေရးအခင္းႏွင့္ ဆက္စပ္ေရးသားသည့္ စာအုပ္အတြက္ ဆုတံဆိပ္မ်ားစြာ ရရွိခဲ့သည္။

စိမ္းလန္းတဲ့ေနရာ

“အစိမ္းေရာင္အေဆာက္အဦး- Green Building(အစိမ္းေရာင္ေဆာက္လုပ္ေရး-Green Instruction)” ဆိုတာဟာ အေဆာက္အဦးတစ္ခုရဲ႕ သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး အဲဒီအေဆာက္အဦးတည္ရွိရာ ပတ္ဝန္းက်င္အတြက္ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေရး တာ၀န္ယူထားတဲ့အေဆာက္အဦးကို ရည္ညႊန္းေခၚဆိုၾကတယ္။ အေဆာက္အဦးဒီဇိုင္းစတည္တာကအစ၊ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္၊ တည္ေဆာက္ပံု၊ ျပဳျပင္ထိမ္းသိမ္းမႈ၊ ျပန္လည္မြမ္းမံမႈ နဲ႔ ေနာက္ဆံုး အေဆာက္အဦးၿဖိဳဖ်က္ျခင္းအထိ လုပ္ငန္းစဥ္အားလံုးဟာ ပတ္၀န္းက်င္ထိခိုက္မႈမရွိေအာင္ ကာကြယ္ဖို႔အတြက္အဓိကပစ္မွတ္ပါပဲ။ အေဆာက္အဦးဒီဇိုင္းအဖြဲ႕၊ ဗိသုကာပညာရွင္ေတြနဲ႔ အေဆာက္အဦးပိုင္ရွင္တို႔ဟာ အဆင့္တိုင္းမွာ အနီးကပ္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ အစိမ္းေရာင္အေဆာက္အဦး လက္ေတြ႕ေဆာက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ေငြေၾကးကုန္က်မႈတတ္ႏိုင္သေလာက္ ရိုးရွင္းတဲ့ဒီဇိုင္းျဖစ္မႈ၊ အသံုး၀င္မႈ၊ ၾကာရွည္ခံမႈနဲ႔ သက္ေတာင့္သက္သာရွိမႈေတြျပည့္စံုရပါမယ္။