ေမေမ့ ရဲ႕ လက္ေဆာင္

ေမေမပို႔ေပးတဲ့ စာ နဲ႔ ဓာတ္ပံုေလးေတြ

လိပ္ပုေမြးေန႔မွာ ေမေမလွဴ တဲ့ပန္းေလးေတြ .. နီနီေလးေတြက ခတၱာ တဲ့။ တခိုင္ထဲမွာ ေလးပြင့္ ဆိုင္ပြင့္ေလ့ရွိလို႔ တခ်ိဳ႔က ေလးကြ်န္းစႀကာ တဲ့။ ေခၚႀကတယ္။ လိုရာဆႏၵျပည့္ပါေစ့္္္။ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမံပါေစ။ ေမေမ

အရင္ႏွစ္ကတည္းက ပို႔ထားဘူးတယ္။
ဘေလာဂ့္မွာမတင္ျဖစ္လိုက္ပါဘူး။ အခုႏွစ္ ေမေမက ထပ္ပို႔ေပးတာနဲ႔ အန္တီတင့္ကလည္း ေမးထားတာနဲ႔ ဒီမွာတင္ထားလိုက္ပါတယ္။
ေမေမေရးထားတဲ့အတိုင္းပဲ စာလံုးေပါင္းေတြလည္းလိုက္မစစ္ေတာ့ဘူး။ အမွတ္တရေပါ့။

Birthday

၁၉၇၄ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၂၈ရက္ ၾကာသပေတးေန႔ (ျမန္မာ ၁၃၃၅ခုႏွစ္္ တေပါင္းလဆန္း(၈)ရက္နံနက္ ၄နာရီ ၄၀မိနစ္)မွာ ေမြးဖြားသန္႕စင္ခဲ့တဲ့ ကေလးဟာ ၿဖိဳးၿဖိဳးေပါ့။ဘယ္ကေလးနဲ႕မွ ယွဥ္လို႕မရေအာင္ အခ်စ္ပိုခဲ့တဲ့သမီး။အငယ္ဆုံးကေလးဆိုေတာ့ အသနားကလဲ ပိုခဲ့ေသးတာ။
သူ ့ကိုေမြးမဲ့ေန႕က လကုန္ရက္ ။သူ႕အေဖရဲ႕ Tour program ႏွင့္ Traveling Allowanceကို ကြ်န္မက လစဥ္ ကူလုပ္ေပးေနက်ဆိုေတာ့  စာရင္းဇယားေတြကို ညဦးပိုင္းမွာ ကြ်န္မလုပ္ေနခဲ့တာ။ေစာေစာ ကတည္းက ေအးေအး ေအးေအးနဲ႕ဗိုက္နာေနတာသိေပမဲ့ ကြ်န္မက ခပ္ေပေပရယ္။ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သူတကာ လန္႕ေအာင္ မလုပ္တတ္ဘူး။ ေသခ်ာမွ ကြ်န္မက ဖြင့္ေျပာေလ့ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ ့ ကြ်န္မ ထိုင္လို႔ မရခ်င္ေတာ့ဘူး။အေနရ အထိုင္ရ ေတာ္ေတာ္ ခက္လာတယ္။ကြ်န္မ ခဏထၿပီး လမ္းထြက္ေလွ်ာက္လိုက္တယ္။
ခေလးက ထြက္ခ်င္ေနၿပီနဲ႕တူပါရဲ ့ ကြ်န္မအလုပ္ကလဲ မၿပီးေသးဘူး။ ကြ်န္မ အလုပ္ကို ၿပီးေအာင္လုပ္လိုက္တယ္။
နည္းနည္းေနသာထိုင္သာ ရွိလာေတာ့ ကြ်န္မ လမ္းထေရွာက္တယ္။ၿခံထဲမွာဘဲ။ ဇီးပင္ေတြရွိတဲ ့ ေတာင္ဘက္အုတ္တံတိုင္းကေန ေျမာက္ဘက္ ေရတြင္းအထိေရွာက္ရင္း ေခါင္းေပၚမွာ မိုးေနတဲ့ ဇီးကိုင္းေတြလွမ္းဆြဲ ၿပီး ဇီးသီးကို အသြားတလုံး အျပန္တလုံး ခူးစားလိုက္ေသးတယ္။ကြ်န္မက ဘာစားစား မတဲ့တာမရွိဘူး။ႀကိဳက္ရင္ အကုန္စား ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။
ညနက္လာေတာ့ ကြ်န္မ မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေသခ်ာၿပီလို႕ ကြ်န္မ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးမွ ခေလးအေဖကိုေျပာတာ။ခေလး ၅ေယာက္ထက္ေက်ာ္သြားရင္ အိမ္မွာ ေမြးဖြားခြင္မေပးေတာ့ဘူးဆိုလို႕ ကြ်န္မတို႕ ေဆးရံုသြားၾကတယ္။ သမီးအၿကီးမက အရြယ္ေရာက္ေနၿပီဆိုေတာ့ သူ႕ကိုအေဖၚေခၚသြားရတာေပါ့။ေခ်ာေခ်ာေခ်ာေမာေမာပါဘဲ။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ရွည္ရွည္ေစာင့္ရတယ္။ ဗိုက္နာတာက ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားလို႕ေပါ့။ စဥ္တိုက္နာလာမွ ဆရ၀န္မကို သြားေခၚရတယ္ေလ။ နံနက္ ၄နာရီ မိနစ္ ၄၀ မွာဘဲ သာမန္ ေမြးရိုးေမြးစဥ္ဘဲ မိခင္ကိုလည္း ဒုကၡမေပးဘဲ  ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ေမြးေမြးခ်င္း ၀မ္းကကြ်တ္ ကြ်တ္ခ်င္း အသားကုန္  ေအာ္ငိုေတာ့တာဘဲေလ။ကြ်န္မက ငိုသံနားစြင့္ေနတာ။ငိုသံကေလးၾကားရမွ စိတ္ေအးသြားတာ။သူ႕အထက္က ေယာက်ၤားေလး သူရ တံုးက ေျခဖြားဆိုေတာ့ မငိုႏိုင္ရွာဘူး။ တညလံုး စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ့။ဘုရားတခဲ့ရတာေလ။ဒီေတာ့ ကြ်န္မက ငိုသံဘဲ နားေထာင္ေနတာ။အမေလး ငိုလိုက္သမွ တခန္းလုံး ရွိသမွ်လူေတြ နားၿငီးေအာင္ငိုတယ္ ။ ကြ်န္မအဖို႕ဘယ္နားညီးႏိုင္မလဲ။ ဒီအသံေလးကို ခေလးတိုင္းေမွ်ာ္ေနက်ေပါ့။သုတိၾသဘာ နဲ့ျပည့္စုံတဲ့ မဂၤလာရွိတဲ့အသံကေလးေလ။ေတာ္ေတာ္ အာက်ယ္တဲ့ခေလး တဲ့။ က်န္းမာေရးေကာင္းလိုက္တာ တဲ့။မိခင္ေရာ ခေလးပါ က်န္းမာႀကပါသည္ တဲ့။အားလုံး complete ျဖစ္ၿပီ လို႔  ဆရာ၀န္မကေၾကာျငာမွ ကြ်န္မလဲ စိတ္ေအးေတာ့တာဘဲ။ အႏွီးထုပ္ကေလးနဲ႕ ကြ်န္မအနားလာသိပ္ေတာ့  dropper ကေလးနဲ႕့ ေရက်က္္ေအး တိုက္ေပးလိုက္ပါတယ္ အမယ္ သူကေလးက တခန္းလုံး ၾကားေအာင္ တျပတ္ျပတ္နဲ႕ အရသာခံ စုပ္ေနတာမ်ား တာ၀တိန္သာကေတာင္ ၿကားးႏိုင္ေလာက္ပါရဲ့။ေအာ္ ကိုယ့္ရင္မွာျဖစ္တဲ့ကိုယ့္ရင္ေသြးဆိုေတာ့ရိုးလဲ ရိုးမသြားဘူး။ အၿမဲတန္းဆန္းသစ္ေနတာပါ။ ကြ်န္မအဖို႕ေမတၱခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ ကုန္ခန္းသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

Florist

ဒီႏွစ္ေမြးေန႔က ႀကာသပေတးေန႕ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္လို႔ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ေပါ ့။မႏွစ္က ေရးခဲ့တဲ့ စာေလး ျပန္ဖတ္ရေအာင္လို႔ ။ မဂၤလာေန႔ျမတ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ႀကပါေစ။
ေမေမ