ညသန္းေခါင္ယံႀကီးမွ တယ္လီဖုန္းသံက ျမည္လာတယ္။
ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္အရြယ္ ညီမကေလးက အဂၤလန္ကေန ေခၚလိုက္တာပါ။ သူမအသံက မခ်င့္မရဲ မေက်မနပ္။ စိတ္ထိခိုက္ေနဟန္ပါပဲ။
ဒီႏွစ္ ႏွင္းေတြက်ပုံသိပ္ထူးဆန္းသတဲ့။ မႀကံဳဖူးေလာက္ေအာင္ ထူထပ္သိပ္သည္းေနလို႔ ေလေႀကာင္းခရီးေတြ ရပ္ဆိုင္းသြားတယ္။ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္ေတြ ဖ်က္သိမ္းထားတယ္ဆိုဘဲ။ ဘယ္ေန ့ ခရီးစဥ္ျပန္လည္ စတင္မယ္ဆိုတာ မခန္႔မွန္းႏိုင္ဘူး တဲ့။
မိုးေရာႏွင္းေရာ ဟာရီကိန္းမုန္တိုင္းစတာေတြ….။
ဟင္ ..ဒါဆို အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ ဂေရ႕စ္ ဒုကၡပဲ။ ဖယ္မလီ ခရစ္စမတ္နဲ႔ေတာ့ လြဲပါၿပီ။ အိမ္လည္လာေနက် စန္တာႀကီးနဲ႔ ဓါတ္ပံုတြဲရိုက္ဖို႔ လြဲရၿပီ။
ႏွစ္စဥ္ ၀တၱရားမပ်က္ စန္တာႀကီးနဲ႔ ကြ်န္မတို႔ေမာင္ႏွမတေတြ (ညီမေလး ဂေရ႔စ္ ေမာင္ေလး ဟယ္ရီ ကြ်န္မလီဆာအပါအ၀င္ခေလးေတြ) အေကာင္းဆုံး အ၀တ္သစ္အစားသစ္ေတြနဲ႔ (အထူးသျဖင့္ သန္႔ရွင္းစင္ႀကယ္တဲ့ ဘုရားဖူး၀တ္စုံမ်ိဳး) ၀တ္ဆင္ၿပီးေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ႀက။ ႀကည္ႏူးစရာပါ။ ဒီဇဘၤာလဆိုရင္ စန္တာမပါဘဲ ဓါတ္ပုံရိုက္လို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ရိုးရာ ဖယ္မလီ ပြဲေတာ္ေလးကို အပ်က္မခံႀကဘူး။
ခရစ္စမတ္မတိုင္ခင္ကြ်န္မတို႔ ညီမကေလးကိုျပန္ရမွ ျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး ဒယ္ဒီက စစ္ဆင္ေရးစလုပ္ေတာ့တာဘဲ။
ေမေမကလဲ ဖုန္းကို ကိုယ္နဲ ႔မကြာကပ္ထားၿပီးဆက္တိုက္ ေခၚေနေတာ့တာပဲေလ။
ရွိရွိသမွ် ေလေႀကာင္းလိုင္းေတြ အကုန္လွမ္း ဆက္သြယ္ေနေတာ့တာ။ သင့္ေတာ္ရာ အႀကံေပးပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔လည္း မျပတ္ဆက္သြယ္တယ္။
ဒယ္ဒီက အဆိုးဆုံးေပါ့။ ၁၂လႀကာခြဲေနရတဲ့ သူ႕သမီးငယ္ေလးနဲ႔အတူ စုံစုံညီညီ ဆန္တာႀကီးနဲ႕ ေရာ ခရစ္စမတ္ ဓါတ္ပံု ရိုက္ထားခ်င္မွာပဲ။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ဗ်ာမ်ားရတဲ့ ရက္ေတြ ေက်ာ္လြန္သြားခဲ့႔ၿပီ ဆိုရမယ္။ ခရစ္စမတ္အႀကိဳေန႔မွာ ဂေရ႕စ္ ၾသစေႀတးလ်ကို ေရာက္လာတယ္။ ကြ်န္မတို႔ တေတြက နယူးေဆာက္သ္ေ၀းလယ္ေတာအိမ္ကေန ႀကိဳေနရံုပဲ။
ဂေရ႔စ္ရဲ႕ ေလယဥ္လဲ ဆင္းလာေရာ အို မိသားစု ေယာက္ယက္ကို ခတ္လို႔ ။ ၀ိုင္း၀န္းေထြးေပြ႔ႀက။ ဖက္ရမ္းနမ္းရွဳံ႔ႀက။ လူစုံတက္စုံ ေပါင္းဆုံတဲ့ပြဲေလး။း ေႏြးေထြးစိုေျပ တင့္တယ္လွပါဘိ္။
ဆစ္ဒနီေလယာဥ္ကြင္းကေန လိေမၼာ္ေရာင္ ဆန္တာကေလာစ္အခင္းအက်င္းဆီေရာက္ဖို႔ ကိုေတာ့ ၂၆၅ကီလိုမီတာ အေရာက္သြားရေသးတာပါ။ စိတ္လွဳပ္ရွားရင္ခုန္ရပါတယ္တဲ့။
သတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္ကေလးမွာ မိသားစု ေပါင္းဆုံရျခင္းဟာ ရတနာတပါးေကာက္ရသလိုပါပဲ။ ၀မ္းသာစရာႀကီး။ အလြန္ၿမဴးထူးေပ်ာ္ရႊင္စရာပါ။ ရႊန္းလဲ့ ေတာက္ပတဲ့ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုကေလးေတြ ျပက္ျပက္ထင္ထင္ ရရွိလိုက္ပါတယ္။
မာမီ ဒယ္ဒီတို႔ ေဘးက ၀န္းရံလို႔ ေအာင္ျမင္တဲ့ ပြဲကေလး ၊ အံ့ႀသေလာက္တဲ့ သမိုင္း၀င္ သူေတာ္စဥ္ေမြးေန႔ ကေလး၊ ထူးကဲျမင့္ျမတ္တဲ့ တန္ဖိုးျဖတ္မရတဲ့ေန႔ကေလး ရယ္လို႔ ခ်ီးၿမင့္ ေႀကျငာလိုက္ပါၿပီ။
ကြ်န္မတို႔ရဲ့ အသြင္သ႑ာန္ေတြ ဘ၀အေထြေထြ ဘယ္လိုဘဲ ကြဲျပားျခားနားေနပါေစ ကြ်န္မတို႔ေမာ္ကြန္းကမၺည္းတင္ရမယ့္ စန္တာရဲ့ အယ္လ္ဘမ္မွာေတာ့ ညီညီညြတ္ညြတ္ရွိခဲ့ႀကပါၿပီ။ ေတာ့တီးေတာ့တ ခယိုခယိုင္ေလးေတြ ၀၀ကစ္ကစ္ေဖါင္းေဖါင္းအိအိေလးေတြ ပါးစုံ႔ပါးမို႔ေလးေတြ နဲ႔ ခေလးေတြလည္း စုံညီႀကတယ္။
တခါတုံးက ဂေရ႔စ္တေယာက္ ဆန္တာႀကီး၀ုန္းဒိုင္းႀကဲ ေဒါေဖါင္းခဲ့တဲ့ ႏွစ္နဲ႔ ႀကံဳဖူးခဲ့သတဲ့။ ဒါ့ေႀကာင့္ ေနာင္အခါ ဘယ္သူမွ မပ်က္ကြက္ပဲ စုံညီ စုေ၀းခဲ့ႀကတာပါ တဲ့။
Florist
Source : Santa's Babies : Reader's Digest, December, 2012
No comments:
Post a Comment