(၁၇)
“ေကခိုင္ေရ..။ ငါတို ့ Ivanhoe သြားႀကည့္ရေအာင္”
တေန ့တန္းခြဲ (D)မွ ၀င္း၀င္းတင့္ ႏွင့္ ခင္ျမတ္စုက ရုပ္ရွင္ၿကည့္ဖို ့ေခၚသည္။
“ဘာလဲ ေက်ာင္းလစ္ရမယ္ေပါ့ေလ။ အဲလို ႀကပ္ႀကပ္လုပ္ စာေမးပြဲ ေအာင္မယ္ ..အားႀကီး"
၀င္း၀င္းတင့္ႏွင့္ ခင္ျမတ္စုမွာ တြဲဘက္ညီသည္။ ဘယ္သူမွ့ ဂရုမစိုက္. ။မႀကာခဏ အထူးသၿဖင့္ ကုလားကားေကာင္းတိုင္း ေန႔ခင္းပိုင္း ေက်ာင္းလစ္ႀကည့္တတ္သည္။ စာေမးပြဲလဲ ႏွစ္ႀကိမ္က်ၿပီးမို႔သူတိုႏွစ္ေယာက္က တန္းခြဲ D မွာေနရသည္။ ကြ်န္မႏွင့္ သိပ္တြဲေလ့ မရွိပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီတခါေတာ့ အိုင္ဗင္ဟိုး က အဂၤလိပ္စာ ျပ႒ာန္းစာအုပ္မို ့ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္မအႀကိဳက္ Robert Taylor ႏွင့္ Liz Taylor တို ့ သရုပ္ေဆာင္ထားတာမို ့ ကြ်န္မ ႀကည့္ျဖစ္ေအာင္ ႀကည့္လိုက္ပါသည္။
ကြ်န္မတို႔ မဟာ၀န္ ရုပ္ရွင္ရံု ေရာက္လို႔ အထဲ၀င္ေေတာ့ Trailer ျပေနပါၿပီ။ အံ့ႀသစရာက ကြ်န္တို႔ရဲ႕ခုံတန္းအေနာက္မွာ အိုင္ဗင္ဟိုး ကို သင္ေပးေနတဲ့ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ဆရာ ဦးေမာင္ေမာင္ေလးကို ေတြ႔ျမင္လိုက္ရလို႔ပါပဲ။ ေန ့ပြဲ ဆိုေတာ့ ၂နာရီမွာ စၿပတာပါ။ ဆရာ့ရဲ႕ ဂ်ဴတီခ်ိန္ ေအာ့ဖ္ ျဖစ္ရင္ ျဖစ္ေနႏိုင္ပါသည္။ Once a thief, always a thief. စကားပံုရွိသည္။ အစရွိ အေနာင္ေနာင္။ ကြ်န္မ မႀကာခဏ ေက်ာင္းလစ္တတ္လာသည္။ အရြယ္မေရာက္ခင္ကမူ အကိုေတြက ရုပ္ရွင္ႀကည့္ ေခၚသြားတတ္သျဖင့္ ခ်ိန္တန္ၿပီ။ ခ်စ္အမွ်။ ျမေဟ၀န္။သည္ေဆာင္းေဟမန္၊ ခ်စ္မုန္းမာန္ စသည္ ေအ၀မ္းထြက္ ျမန္မာရုပ္ရွင္ကားမ်ား ႀကည့္ခဲ့ရသည္။ အကိုေတြက အဂၤလိပ္ကားမႀကည့္။ေနာက္ပိုင္း ကြ်န္မႀကီးလာေတာ့ ရဳုပ္ရွင္ ႀကည့္မေခၚေတာ့။ ေဖေဖ ေမေမတို ့ကလည္း ရုပ္ရွင္ ႀကည္ေလ့ မရွိ. ။
ဒါ့ေႀကာင့္ ကြ်န္မေန႕ ခင္းပိုင္းေက်ာင္းျပန္တက္ခ်ိန္မ်ားတြင္ roll call ေခၚခ်ိန္မ်ားမွာ present sir ထူးၿပီး ေက်ာင္းလစ္ ရုပ္ရွင္ရံု ေျပးေတာ့သည္။ မုံရြာၿမိဳ ့တြင္ မဟာ၀န္ ႏွင့္ ျမေဟ၀န္ ရုပ္ရွင္ရံု ႏွစ္ရံုရွိရာ မဟာ၀န္က အဂၤလိပ္ကားမ်ားျပပါသည္။ Knights of the Round Table, The Sword and the Rose, Romeo and Juliet, Prisoner of Zinder, Robin Hood တို႔ သာမက အက၊ အလွ ေ၀ဆာထုံမႊန္းေနသည့္ စိတ္ကူးယဥ္ ေတးသံသာကုလားကားမ်ားလည္း ၿကည့္တတ္လာသည္။
အၿမဲ ေက်ာင္းေျပးေလ့ရွိသည့္ ၀င္း၀င္းတင့္တို ့ႏွင့္ တြဲ မိသြားတာပါ။
တေန ့တြင္ Anna kali ကုလားကားႀကည့္အၿပီး အတူလာသူ ခင္ျမစု က ..
“ေဟ့.. ခိုင္ ..ယူ ့အတန္းက ၿမၿမစန္းအမ ၿမၿမသန္းကို သိလား"
"သိသားပဲ။ ဘာျဖစ္လဲ။”
“သူေျပာတာျပန္ေျပာမလို႕။ ယူ႕ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းေတာ္ာသားႀကီး က ခင္ျမႀကည္နဲ႔အတြဲ မ်ားေနသတဲ့ “
“ဘယ္သူလဲ ခင္ျမႀကည္ ဆိုတာ”
“မႏွစ္က စတိတ္ တူး ကေန ေအာင္သြားတဲ့ fresher ေလ ကြာ ။”
“ဟင့္အင္း ဟုတ္ႏိုင္ပါဘူး"
“ျမင္တဲ့ သူတိုင္းကေတာ့ ေနႏွင့္လ ေရႊႏွင့္ျမ တဲ့ကြ။ လိုက္ဘက္ညီ သတဲ့။ ေက်ာင္းမွာ သိပ္နာမည္ႀကီးတာဆိုပဲ“
ကြ်န္မ သူမ်ားေျပာတိုင္း မယုံခ်င္ပါ ။ ဒါေပမဲ့ စာမလာတာႀကာပီဆိုေတာ့.. ။
ဟို..မိုးေကာင္းကင္မွာ ထိန္ထိန္သာေနတဲ့ ဖိုးလမင္းႀကီးဆီ ကြ်န္မရဲ ့ စာလႊာကေလးကို ပါးလိုက္ပါရေစအံုး။
လမင္းကိုပင္ ၊ ေစခ်င္ရဲ ့ ပ်ိဳတပါး။
ေသာ္တာေဆြ ၿဖဴေငြ လဲ့ ရယ္ ၊
ႏွမပ်ိဳ လက္ကို တြက္ပါလို ့ ၊
အို ..ေပၚလာဘု ေသြေရွာင္ထင့္၊
ေမာင့္သက္ေ၀ အေနႀကံဳ ့သူလို ့ ၊
ဒီကဗ်ာေလးကိုလည္း ျမ၀တီ မဂၢဇင္းမွာဘဲ ကိုကို ဖတ္ရွဳ ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။
(၁၈)
ကြ်န္မႏွင့္ အိမ္က လူႀကီးေတြ တခုၿပီး တခု အဆင္မေျပ ျဖစ္လာပံုက မ်ားမ်ားလာသည္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢတြင္ ကြ်န္မတစ္ႏွစ္ ဘ႑ာေရးမွဴးတာ၀န္ယူထားစဥ္ DSO ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ ပဋိပကၡ ျဖစ္ခဲ့သည္။ွ ဆႏၵျပ လွည့္္လည္ရာတြင္ ကြ်န္မက ခြပ္ေဒါင္းအလံ ကိုင္ ၿပီး ေရွ ့ဆုံးမွ ခ်ီတက္ခဲ့သျဖင့္ အကိုေက်ာ္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္တိုးခဲ့ရၿပီး ေက်ာင္းထုတ္မည္ လုပ္သည္။ ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ ေနရာတကာပါသည္ဟု သူက စြြပ္စြဲ သည္။ အျမင္ခ်င္း မတူသည္ကို ၀န္မခံ။ ကြ်န္မကိုပဲ အျပစ္ပံုခ်ေနတာလို ့ ထင္သည္။
တစ္ခါ ေက်ာင္းသားသမဂၢမွ ႀကီးမွဴးက်င္းပသည့္ တန္းျမင့္ေမာင္မယ္ေရြးပြဲ ႏွင့္ ပေဒသာကပြဲ တင္ဆက္ႀကသည္ အတန္းပိုင္ဆရာမက ကြ်န္မကို တပင္တိုင္အကႏွင့္ ပဏာမ ကန္တာ့ခန္းတင္ဆက္ေပးရန္ တာ၀န္ေပးသည္။ ကြ်န္မတာ၀န္မယူႏိုင္လွ်င္လည္း တာ၀န္ယူ ကခ်င္တဲ့သူေတြ တစ္ပံုႀကီး ရွိသည္။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္မက ကခ်င္သည္။ ဆရာမကလည္း အိမ္တိုင္ယာေရာက္ ခြင့္ေတာင္းေပးမည္ဟု ကိုေက်ာ္ႏွင့္ ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္းဘဲ သူေျပာရင္ ရမည္လို႔ ယူဆကာ အိမ္လာေျပာေတာ့သည္။ တကယ္တန္း ဆရာမ ေရာက္လာခ်ိန္၌ ကိုကိုေက်ာ္က သူၿပီးရင္ ၿပီးသည္ကို ထမင္းေရပူ လွ်ာလြဲသည္။
“ဆရာမရယ္ ..။ ကြ်န္ေတာ္က ဆိုင္သာဆိုင္ မပိုင္ဘူး ခင္ဗ်ာ့။ ေမေမ့ကို ေခၚေပးပါရေစ” တဲ့။ စကားကိုလွေအာင္သံုးၿပီးေပၚမလာေတာ့။
ေမေမထြက္လာေျပာပံုက ..
“ကြ်န္မတို ့မ်ိဳးရိုးထဲမွာ သဘင္သည္ဖက္ခြက္စားမရွိပါဘူး။ ၀ါသနာပါရင္ ဆရာမကိုယ္တိုင္ ကလိုက္ပါလား” တဲ ့။
မ်က္ႏွာရဲတြတ္လာၿပီး ထျပန္သြားရတဲ့ ဆရာမကို မိခိုင္ မ်က္ႏွာခ်င္း မဆိုင္ရဲခဲ့ပါ။
“ကိုယ္ေတာ္ျမတ္မြန္၊ မယ့္ျဖစ္ဟန္ကို ၊ ေရႊဥာဏ္ေတာ္စက္၊ မျဖန့္က်က္၍၊ေန့ရက္ရွည္လွ်င္၊ျမင္လည္းမသိ၊
ထြန္းညွိဥာဏ္စက္၊ ျဖန့္ေပလ်က္တည့္။၀ိပက္၀ါသနာ၊
ႀကမၼာအေလ်ာက္၊ ခါေထာက္ခ်ိန္သင့္၊ လင့္လည္းမသိ၊
ယခုၿပီ့၀ယ္၊ မယ္ရွိေလရာ၊ ေရႊနန္းသာသို ့၊
စႀကာျဖန္ ့ယူ။ဘုရားဟူသည္။ ေရာင္ၿဖဴပရႊန္း၊
လျပည့္၀န္းသို ့၊ ေပၚထြန္းစိစိ၊လင္းပါလွည့္.။"
“ကိုကိုရယ္ .."
မလႅိကာေဒ၀ီ ဘုရားတသလို တလိုက္ခ်င္ပါရဲ ့ ။
သေျပတစ္ခက္နဲ ့ ေ၇ပက္ပါရေစဆို၊ ခိုင္မျမင္မိပါလားကြယ္။
ကိုကို ေျပာျပဖူးတဲ ့ ခ်စ္နန္းဗိမာန္ေလးက ဘယ္မွာတဲ့လဲ..။
ကိုကို႔ကို ယုံခ်င္ေပမဲ့ ကံႀကမၼာကို ခိုင္မယုံဘူး။ ေႏွာင့္ေႏွးႀကန္႔ႀကာ ေနျခင္းဟာ အႏၱရာယ္ကို ဖိတ္ေခၚေနတာဆိုပဲ။ Delays are dangerous ဆို ကိုကိုရဲ႕။ အခ်ိန္အခါဆိုတာ ေစာင့္တိုင္းေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး။ ခုဆို သူငယ္ခ်င္းေတြက ခိုင့္ကို ေလွာင္ခ်င္ေနၿပီ။
ကိုကိုနဲ ့ မမျမျမႀကည္ သိပ္လိုက္တယ္တဲ့။ သူတို ့ကေျပာေနၾကၿပီ။ ဘယ္လိုလဲ ကြယ္၊ ခိုင့္ကို ေျပာပါအုံး။ခုတေလာ ခိုင္စိတ္ေလေနတယ္။ စာကို ဟန္ေဆာင္ၿကည့္ေနတာ။
ခိုင္မို ့ ဘာလုပ္လုပ္ အိမ္က အေကာင္းမျမင္ဘူး။
ဟိုဟာလုပ္ လုပ္ျပန္ၿပီ။ ဒီဟာလုပ္ လုပ္ၿပန္ၿပီနဲ ့ ဘာမွလုပ္ပိုင္ခြင့္ မရွိဘူး။
စာ စာ နဲ ့တစ္ခ်ိန္လုံးစာဘဲ ေျပာေနၿကတာ။ နားခါးလာၿပီ။
ခိုင္ေလ စိတ္ညစ္လာရင္ ရုပ္ရွင္ရံုဘက္ ေရာက္သြားေတာ့တာပဲ။
ေအာ္..ညက အိမ္မက္ မက္တယ္ကိုကိုရဲ႕။ ေျပာျပအုံးမယ္။ အိမ္မက္ထဲမွာ ကိုကိုနဲ႔ခိုင္ ေျမညီလမ္းေလးတခုမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနတုံး ၿဗံဳးဆို ဘာမေျပာ ညာမေျပာ ကိုကိုက ခိုင့္လက္ကို ၿဖဳတ္ခ်ၿပီးထြက္သြားခဲ့တယ္ တဲ့။ကိုကိုေရ..လို႔ တစာစာေခၚေပမဲ့ ကိုကိုက လွည့္မႀကည့္ခဲ့ဘူး။ ဒီမွာတင္ ..လူႀကီးတေယာက္ေပၚလာၿပီး ခိုင္လက္ကို မလႊတ္တမ္းဆြဲေခၚသြားလိုက္တာ.အမေလး ေလ့...ဟို အေ၀း..အေ၀းႀကီးကို ေရာက္ကေရာ တဲ့။ ငယ္ငယ္တုံးက တစ္ခါ ဒီလိုဘဲ အိမ္မက္ထဲမွာ ဆြဲေခၚသြားတာ ခံရဖူးတယ္။ အဲဒီလူက ေဖေဖေလခု လူႀကီးကေတာ့..
ကိုကိုရယ္ ..ခိုင့္ကို ဒီအိမႀ္ကီးနဲ႔ ေ၀းရာ ေခၚသြားပါလားဟင္၊ ရတနာေတြ စိန္ေက်ာက္ေတြ မလိုပါဘူး ကိုကို။ပိုးဖဲကတၱီပါေတြမလိုပါဘူး။ အိမ္ကေလး တစ္လုံးရယ္ ေတာအုပ္စိမ္းစိမ္းေလးရယ္။ စမ္းေခ်ာင္းေလးတစ္ခုရယ္။ေတာပန္း ေတာင္ပန္းေလးေတြရယ္၊ၿပီးေတာ့ ..စာအုပ္ေတြကေတာ့ မရွိမျဖစ္ေပါ့ေနာ္။ အို..ခိုင္သိပ္ေပ်ာ္မွာပဲကြယ္။ေပ်ာ္ခ်င္လိုက္တာ။ ခိုင္ေလ..သီခ်င္းေတြ ေအာ္ဆိုျပစ္လိုက္မယ္။.ကိုကိုကပဲ့တင္ျပန္လာတဲ့အသံကို နားေထာင္ႀကည့္ေပါ့။
ၿပီးရင္ တူတူ ရယ္ေမာႀကမယ္။
ညေရာက္ရင္ မီးပံုေဘးမွာ ၀န္းပတ္ကခုန္ႀကမယ္။ လူရိုင္းေတြလိုေလ..လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပါ့။
ေပ်ာ္တယ္ေနာ္.။
ခ်စ္တဲ့ခိုင္
“ကိုကိုေရ..”
ခိုင့္စာရၿပီလား။ ခု ကိုကို ့ကို ေျပာစရာရွိလို ့ ။ ျပီးခဲ့တဲ ့ ဆန္းေဒး က state 2 န့ ဲ့ state1 ခ်စ္ႀကည္ေရး မိတ္ဆက္ debate ပြဲကေလးတခု က်င္းပၿဖစ္တယ္။ အရွဳံးအႏိုင္မရွိ ဆရာႀကီး ဦးေမာင္ေမာင္စိုးတင့္က ဆုခ်ီးၿမင့္တယ္။သူ႔ေက်ာင္းမွာကိုး။ ခိုင္ရတဲ့စာအုပ္ေတြက ခုံေတာ္ေမာင္က်ဘမ္း။ သခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္းရဲ႕ ေလးခ်ိဳးေပါင္းခ်ဳပ္။Gorke ေရးတဲ့ Articles and Pamphlets ဆိုတဲ့ စာအုပ္ေတြေပါ့။ ခိုင္ေတာ့ ဖတ္စရာ ေကာင္းေကာင္းရၿပီ။
လာမဲ့ စာဆိုေတာ္ေန႔မွာလည္း “အမ်ိဳးသမီးမ်ားသည္ အမ်ိဳးသားမ်ားထက္ တိုင္းျပည္ထူေထာင္ရာ၌ သာလြန္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည္”ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ ့ စကားရည္လုပြဲ တခုမွာ ခိုင္ကစလို႔ အဆိုတင္သြင္းရမယ္။ျမေဟ၀န္ရုပ္ရွင္ရံုမွာာ က်င္းပျဖစ္မယ္။ ကိုကိုျပန္လာ နားေထာင္ရင္ ေကာင္းမွာပဲ ကြယ္။
ကိုကိုေရ..ဒီေန ့ေလ..ေက်ာင္းမွာ ဆရာႀကီး ဦးသာဒင္ရယ္ .အရမ္းရယ္ရတာဘဲ။ သိလား ကိုကို။
သူက ျပ႒ာန္းစာအုပ္ ”She Stood to Conquer" ၿပဇတ္မွာပါတဲ့ ..ဇတ္လိုက္ Marlow ရွက္ေနပံု သရုပ္ေဖၚျပတာ ကိုကိုရာ တခန္းလုံး ေ၀ါကနဲ ပြဲ က်သြားတယ္။ ဟိုတေန႔ကလည္း Revenge ကဗ်ာထဲက နပိုလီယဲန္စတိုင္ လက္ႏွစ္ဘက္ေနာက္ပစ္ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကားရပ္ ေခါင္းႀကီးေရွ႕ထြက္လို႔ ေၿချမန္ေတာ္ေလး လာမယ့္လမ္းကို ရင္တထိတ္ထိတ္ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနဟန္ သရုပ္ေဖၚျပခဲ့ေသးတာ ကိုကိုရဲ႕။ ခိုင္တို႔ ဆရာၿကီးကေတာ့ စံပါဘဲ ကိုကို။ တကယ္ေစတနာပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြေရာ ဆရာေတြအားလုံးကပါ ခ်စ္ႀကတယ္။
ေအာ္ ကိုကိုေ၇..ခိုင္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ အႀကိဳက္ေတြ ့ထားတယ္။ ေသျခင္းရဲ ့အျခားတဘက္မွာ ဘာေတြ ရွိေနမလဲ ခိုင္သိခ်င္လိုက္တာ..။
အဲဒီ Song ကဗ်ာေလးကို ခိုင္ ျမန္မာမွဳျပဳထားတာ ကိုကို ဖတ္ႀကည့္ပါဦး။
သဲဘႊာႏုတြင္း၊လြမ္းေတးခ်င္းကို၊
ပူျပင္းလ်က္သာ၊ မဆိုပါႏွင့္။
ငါေသေသာခါ၊ လြန္စြာပ်ံ ့လွဳိင္၊
ရနံ ့ႀကိဳင္သည့္၊ပန္းခိုင္ႏွင္းဆီ ၊
ပြင့္နီနီကို၊ ဤသည္ေခါင္းဘက္ ၊
ေျမပံုထက္၌၊ႏွစ္ခ်ိဳက္ဖြယ္ရာ၊
ရိပ္ခိုစရာ၊ေအးရိပ္သာမည့္ ၊
သဘာ၀အလ်င္း၊ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္း၊
ႏွင္းၿဖင့္လိမ္းကာ၊မိုးဖြဲရြာေစ၊
သာသည္ေတးခ်င္း၊ႏိုက္တင္းေဂးလ္ေခၚ၊
ညငွက္ေတာ္၏၊သာေပ်ာ္ခ်ိဳေအး၊
လြမ္းသံေတးလဲ။ ခင္ေလးမႀကားႏိုင္ေတာ့ပါ။
ဆည္းဆာေနၿခည္၊အိမ္မက္ျပည္၌၊
ခင္ေမသစ္
