ပုံျပင္ထဲက ကၽြန္မတို႔ေတြ (ေျမြမင္းသား)

 ပံုျပင္ ၅

ၿပီးေတာ့ ေျမြမင္းသားပံုျပင္ေပါ့၊ ဒီပံုျပင္ေလးကိုလည္း ေမေမ ခဏခဏေျပာျပရတာပါပဲ၊

ေရွးေရွးတုံးက  ရြာတစ္ရြာမွာ ခ၀ါသည္ အဖိုးႀကီးအဖြားႀကီး ႏွစ္ေယာက္ရွိသတဲ့၊ သူတို႔မွာ မႀကီး မလတ္ မေထြးေလးဆိုၿပီး သမီး ၃ ေယာက္ရွိသတဲ့၊ သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ ေန႔စဥ္ ေန႔တိုင္း  ျမစ္ဆိပ္ကို အ၀တ္ေလွ်ာ္ထြက္ရသတဲ့၊ တစ္ေန႔ေတာ့  သူတို႔ႏွစ္ဦး ျမစ္ထဲမွာ အ၀တ္ေလွ်ာ္ေနတုန္း ေရထဲမွာ .. သဖန္းခိုင္ႀကီးတစ္ခိုင္ ေမ်ာလာတာကိုး၊ အဖြားက “အဖိုးရယ္ .. ဆင္းဆယ္လိုက္ပါ” ဆိုေတာ့ အဖိုးက ထံုေပေပနဲ ့ ျငိမ္ေနသတဲ့၊ ဒါနဲ႔ စိတ္မရွည္တဲ့ အဖြားက ျဗတ္ .. ျဗတ္ .. နဲ႔ ဆင္းဆယ္လိုက္ေတာ့  သဖန္းသီးခိုင္ႀကီး လက္ထဲ ပါလာတာေပါ့၊ သဖန္းသီးႀကီးေတြက ၀င္းအိေနတာပဲ တဲ့၊ အိမ္ေရာက္မွ သမီးေတြကို ေကၽြးရမယ္ ဆိုၿပီး   အဖြားက တစ္လုံး ဆြတ္ျမည္းလိုက္တယ္၊ “အဖိုးရယ္ .. ခ်ဳိလွခ်ည္ရဲ႕ .. ေရာ့ .. တစ္လံုး၊ ျမည္းႀကည့္စမး္” ဆိုၿပီး ေပးသတဲ့၊ အဖိုးလဲ ခ်ိဳ လွ .. ခ်ိဳ လွနဲ ့ စားလို႔တစ္ခိုင္လည္းကုန္ေရာ ျဗဳန္းဆို ေရထဲက ေျမြႀကီးတေကာင္ ဧရာမႀကီး ေရကူးလိုက္လာတာျမင္ေရာတဲ့၊ ဒါနဲ႔ အဖိုးေရာ အဖြားေရာ အ၀တ္ေတြ ကျပာကရာ စုထုပ္ၿပီး အျမန္ အိမ္ျပန္ေျပးၾကတာေပါ့၊ ေျမြႀကီးက သူတို႔ႏွစ္ဦးကို မဲ လိုက္ေနတယ္ဆိုတာ သူတို႔ သိေနတာကိုး၊ ေျမြႀကီးကလိုက္ သူတို႔က ေျပး  နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ အေ၀းေရာက္ေတာ့  သစ္ငုတ္တိုတစ္ခု နဲ႔ ေတြ ့သတဲ့၊ ဒါနဲ႔ အဖိုးက “သစ္ငုတ္တိုႀကီးရယ္ ေျမြႀကီးမ်ားလိုက္လာရင္ က်ုပ္တို ့ ဒီလမ္းက သြားတယ္လို႔ မေျပာလိုက္ပါနဲ႔၊ ေရာ့ နင္စားဖို ့ သဖန္းသီးတစ္လုံး” လို႔ ေပးလဲ ေပး ေျပးလဲ ေျပးၾကတာေပါ့၊ ေရွ့မွာတစ္ခါ ေတြ႔တဲ့ သူတိုင္းကို သဖန္းသီး တစ္လံုးက်ေပးရင္း သူတို႔ ဒီလမ္းက မသြားဘူးဆိုတာေျပာဖို႔ မွာခဲ့တာေပါ့၊ ဒါနဲ႔ သူတို႔ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ သမီး ၃ ေယာက္ကိုေခၚၿပီး ေ၀စားဖို ့ေျပာရင္း သဖန္းခိုင္ႀကီးကိုေပးသတဲ့၊ မႀကီး၊ မလတ္နဲ ့ မေထြးေလးတို႔လည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စားေနၾကတာေပါ့၊ သဖန္းသီးကလည္း သိပ္ခ်ိဳတာကိုး၊

ေျမြႀကီးချမာလဲ သူ႔ အသီးေတြ ခိုးသြားတာထင္ၿပီး အေျပးလိုက္ေတာ့ လမ္းမွာ သစ္ငုတ္တိုႀကီးနဲ ့ေတြ႔ တာေပါ့၊ ေတြ႔ေတာ့ “သစ္ငုတ္တို ခ၀ါသယ္ အဖိုးႀကီး အဖြားႀကီး ဒီလမ္းက သြားသလား” ေမးေတာ့ “မသြားပါဘူး မျမင္ပါဘူး”လို ့ ေျပာသတဲ့၊ ဒါနဲ႔ ေျမြႀကီးက စိတ္ဆိုးလာၿပီး “သယ္..  နင့္လက္ထဲက သဖန္းသီး ငါ့သဖန္းသီး  မဟုတ္လား၊ မွန္မွန္ေျပာ၊ တစ္ေပါက္ ႏွစ္ေပါက္ .. ေပါက္လိုက္လို ့ ေသြးေငါက္ေတာက္ ထြက္ေစမဟဲ့ ေနာ္ ....” လို ့ ႀကိမ္းလိုက္တာနဲ႔ တစ္ခါတည္း “ဟုတ္ပါတယ္၊ မွန္ပါတယ္ ..ဒီလမ္းက သြားပါတယ္ ..”  လို ့ ျဖစ္ကုန္ေရာ၊ ေနာက္ေတြ႕တဲ့သူတိုင္း  ဒီအတိုင္းပဲ၊ အမွန္ကို ေျပာလိုက္ရတာမို ့ အဖိုးႀကီးအဖြားႀကီးအိမ္ကို ေရာက္သြားေတာ့ အသာေလး ... ဆန္အိုးထဲ ၀င္ေခြေနသတဲ့၊ ညေနစာ ထမင္းခ်က္ဖို ့ အဖြားက ဆန္ခပ္မယ္လုပ္ေရာ လား လား ... ေျမြႀကီးက ထြက္လာၿပီး အဖြားကို ပတ္ထားသတဲ့၊ ဒီအခ်ိန္မွာ မႀကီး မလတ္နဲ ့ မေထြး တို ့လဲ ေျပးလာၾကတာေပါ့၊ ေျမြႀကီးက မေထြးေလးကိုလဲ ျမင္ေရာ၊ သေဘာေတြက်ၿပီးျပံဳးေနသတဲ့ အဖြားက ရိ္ပ္စားမိသြားတာနဲ႔ “ေျမြမင္းရယ္ ..ေျမြမင္းရယ္ .. မႀကီးကို ႀကိဳက္ရင္ တစ္ပတ္ေလာက္ေလ်ာ့ပါ” ဆိုေတာ့ ေျမြႀကီးက တစ္ပတ္ေလွ်ာ့သတဲ့၊ “မလတ္ကိုႀကိဳက္ရင္ တစ္ပတ္ေလွ်ာ့ပါ” ဆိုေတာ့လဲ ေျမြႀကီးက တစ္ပတ္ေလွ်ာ့သတဲ့၊ “မေထြးေလးကို ႀကိဳက္ရင္ တစ္ပတ္ေလွ်ာ့ပါအံုး” ဆိုေတာ့ ျဗဳတ္..ျဗဳတ္..ျဗဳတ္နဲ ့ အကုန္လံုးေလွ်ာ့ပစ္လိုက္သတဲ့၊ ဒါနဲ႔ အဖြားလဲ မေထြးေလးကို ေျမြႀကီးနဲ႔ ေပးစား လိုက္ေရာ တဲ့။

တစ္ညေတာ့ ေျမြႀကီးက အေရခြံႀကီးခြ်တ္ထားခဲ့ၿပီး နတ္ျပည္တက္လို႔ နတ္သားေတြနဲ႔ စည္းေ၀းပြဲသဘင္က်င္းပတာကိုး၊ မေထြးက ဘယ္သိမလဲ၊ “ငါ့ေယာက်္ား ေျမၽြႀကီးေတာ့ေသရွာပါၿပီ” လို႔ ၀မ္းနည္းပက္လက္ ငိုေၾကၽြးရင္း အေရခြံႀကီးကို မီးတင္ရႈိ႕လိုက္တာေပါ့၊ ဒီေတာ့ နတ္ျပည္တက္ နတ္ညီလာခံ က်င္းပေနတဲ့ နတ္သားေလးဟာ ေကာင္းကင္ကေန ဦးစိုက္ေဇာက္ထိုး က်လာသတဲ့၊ ေျမြမင္းသားေလးချမာ ေျမြေရခြံႀကီးထဲဲ ျပန္မ၀င္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေျမြမင္းသားေလးအျဖစ္ ကာလရွည္စြာ ေနသြားရေတာ့တယ္၊ ဒါနဲ႔ ေျမြမင္းသားေလးလဲ သားေၾကြးမႈ မယားေႀကြးမႈရွိေသးတယ္ဆိုၿပီး သေဘၤာႀကီးတစ္စင္းတည္ေဆာက္ၿပီး ကုန္ေရာင္းကုန္၀ယ္ ထြက္သတဲ့၊ အတန္ၾကာေတာ့  အႀကံသမား မႀကီးက “မေထြးရယ္ မပ်င္းဘူးလား။ ငါတို႔ ငယ္ငယ္က ကစားခဲ့တဲ့ ပင္လယ္အစပ္က ဒန္းၾကီးသြားစီးရေအာင္လား” ဆိုၿပီးအတင္းကို ေခၚပါေလေရာ၊ မေထြးက မလိုက္လိုေပမဲ့ အားနာၿပီးလိုက္သြားတာေပါ့၊ ဒန္းလႊဲၾကေတာ့ မႀကီးအလွဲ႔၊ တစ္အားကုန္ လႊဲပစ္လိုက္တာ ၾကီဳးျပတ္ၿပီး မေထြးေလး ပင္လယ္ထဲ က်သြားေတာ့တာေပါ့၊ မႀကီးကေတာ့ ေအးေအးပဲ အိမ္ျပန္လာၿပီး “မေထြးေလးေရနစ္ေသသြားရွာျပီ” လို႔ ငိုယိုေျပာလိုက္တာေပါ့။

ဒါေပမဲ့ ေရထဲ ေပါေလာေမ်ာေနတဲ့ မေထြးေလးကို ငွက္ႀကီး၀ံဘိုတစ္ေကာင္က အစာရွာရင္း အစာမွတ္လို ့ မေထြးေလးကို ဆယ္ယူသြားတာေၾကာင့္ လက္ပံပင္ေပၚက ၀ံဘိုအသိုက္ထဲ ေရာက္သြားေတာ့တယ္၊ မေထြးေလး စားစရာ ငွက္ႀကီးက အစာရွာေပးတာေပါ့ကြယ္၊ အသီးအႏွံေတြ၊ မၾကာပါဘူး၊ မေထြးေလးလဲ ကိုယ္၀န္အရင့္အမာျဖစ္ သားဖြားပါေလေရာ၊ ကေလးကို အေမက သားေခ်ာ့ေတာ့  “ငန္းေတာ္ေရ .. ေျမြမင္းရဲ႕သား၊ လက္ပံပင္ အေမသိပ္တယ္ အိပ္ပါေတာ့လား” လို ့ဆိုေတာ့ ၀ံဘိုငွက္က မႀကိဳက္ဘူးကြဲ႔၊ “သယ္ ... ငါေပါက္သတ္လိုက္ရ” လို႔ ဆိုသတဲ့၊ ဒါနဲ ့ မေထြးေလးက “ငွက္ႀကီးဆို ၀န္ဘိုရဲ႔ သား..လက္ပံပင္တင္လို ့ အေမ .. သိပ္တယ္ အိပ္ပါေတာ့လား” လို ့ ေျပာင္းဆိုေတာ့ တဟားဟားနဲ ့ သေဘာက်ၿပီး ရယ္သတဲ့၊ အဲဒါနဲ ့ တစ္ေန႔ေတာ့ ပင္လယ္ထဲမွာ သေဘၤာတစ္စင္း ခုတ္ေမာင္းလာတာကို မေထြးေလးျမင္သတဲ့၊ မေထြးက အက်ီစဆုတ္ျဖဲ အလံထူၿပီးျပေတာ့ သေဘၤာေပၚက လူေတြက ျမင္သတဲ့၊ အေၾကာင္းသိရေအာင္လို ့သေဘၤာေပၚကဆင္းလာႀကည့္ေတာ့ မေထြးေလးနဲ႔ သူ႔သားမွန္းသိသြားတာေပါ့၊ မေထြးေလးလည္း မင္းသားေလးမွန္းသိေတာ့ ေပ်ာ္သြားတာေပါ့၊ ငွက္ႀကီးက မေထြးေလးတို႔ သားအမိကို တြယ္တာေနေတာ့ ျပန္မထည့္ခ်င္ဘူးကြဲ႔၊ ဒါေပမဲ့ ငွက္ႀကီးႀကိဳက္တတ္တဲ့ အစာငါးေတြ အသိုက္နဲ႔ အျပည့္မွ်ားေပးခဲ့ေတာ့မွ ေက်နပ္သြားတယ္။ သေဘ္ာကဆင္းလို႔ အိမ္ေရာက္ကာနီးေတာ့ မင္းသားေလးက မႀကီးအႀကံသိရေအာင္  မေထြးေလးတို႔သားအမိကို ကုန္ေသတၱာႀကီးတခုထဲ ထည့္ဖြက္လိုက္သတဲ့၊ သေဘၤာေပၚကလည္း ဆင္းေရာ  မႀကီးက မေထြးေလး အေယာင္ေဆာင္ႀကိဳသတဲ့၊ ကုန္ေသတၱာႀကီးကိုလဲ “ငါ့ ေယာက်္ား ႏိုင္ငံျခား၀ယ္လာတာ၊ ငါ သယ္မယ္ ေပးေပး” နဲ ့ ေခါင္းေပၚရြက္သြားပါေလေရာ၊  ကေလးက ရႈး ရႈး ေပါက္ခ်တာကိုလည္း “အမေလးေတာ္၊ ငါ့ေယာက်္ား ႏိုင္ငံျခားက ၀ယ္လာတဲ့ ေရေမြးပုလင္းကုန္ပါၿပီေတာ္” ဆိုၿပီး  လက္နဲ႔ ယူၿပီးလိမ္းသတဲ့၊ မေထြးတို႔ သားအမိ ေသတၱာထဲက ထြက္လာတာျမင္မွ  ရွက္လြန္းလို ့ ေျခေဆာင့္ထြက္သြားေတာ့တယ္၊ အဲဒီလိုနဲ႔ ..  ေျမြမင္းသားေလးနဲ႔ မေထြးေလးတို ့ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ေနၾကတာျမင္ရေတာ့လည္း  မႀကီးက အလြန္အားက်သတဲ့၊ သူ႔ကိုေတာ့ ေျမြမင္းသားေလးနဲ႔ မေပးစားရေကာင္းလားလို႔ ေန႔ရွိသေရြ႕ နားပူနားဆာ လုပ္သတဲ့၊ ၾကာေတာ့ အဖိုးက စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ေတာထဲက စပါးႀကီးေျမြႀကီးတစ္ေကာင္ဖမ္းေခၚလာၿပီး  မႀကီးနဲ႔ ေပးစားလိုက္တယ္၊ ညေရာက္ေတာ့ ေျမြအစစ္ဆိုေတာ့ မႀကီးကို မ်ိဳသတဲ့၊ ဒီေတာ့ မႀကီးက “အေမရယ္ .. အေဖရယ္ .. က်မကို ေျမြႀကီးမ်ိဳေနတယ္” လို႔ တိုင္ေပမဲ ့ အေဖ အေမ က “အေမ့သမက္ အေျပာင္အပ်က္ က်ီစားတာပါ”   ဆိုၿပီး ထမႀကည့္ဘူး၊ “ေျမြႀကီးမ်ဳိတာ ခါးလယ္ေရာက္ပါၿပီ” ဆိုလဲ ထမၾကည့္ၾကဘူး၊ “အေမ့သမက္ အပ်က္က်ီစားတာ” ဆိုၿပီး ေအး ေအး ပဲ ေနၾကတယ္၊ ေျမြႀကီးမ်ိဳတာ လည္ပင္းေရာက္ေတာ့ မႀကီးမေအာ္နိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့၊ အေဖအေမေတြကေတာ့ သူတို ့ႏွစ္ဦး ျငိမ္သြားလို႔ တည့္တည့္ရႈရႈျဖစ္သြားျပီထင္ၾကတာ၊ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ၊ ေျမြႀကီး  မနက္မိုးလင္းေတာ့  အေပါက္ကေန တိုးၿပီးထြက္သြားမွ ၀မ္းဗိုက္ၾကီးေဖါင္းကားေနတာမို ့ မႀကီးကို မ်ဳိထားမွန္းသိၾကေတာ့တယ္၊ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနႀကေရာ၊ ဒီေတာ့မွ မေထြးေလးက  ေျမြမင္းသားေလးကို  “မႀကီးကို ကယ္ပါဦး၊ ကယ္ပါဦး” လို ့ ငိုယိုေတာင္းပန္သတဲ့၊ ေျမြမင္းသားေလးလည္း မေနသာေတာ့ပဲ ဓါးဆြဲပီး ေျမြကိုပိုင္းျဖတ္လို ့ မႀကီးကို ကယ္ထုတ္ေပးႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့ ေျမြေသြးေတြ သူ႔ကိုယ္ကို စြန္းထင္းကုန္တယ္၊ ဒီအခါ မီးခိုး မွဳံလို အေငြ႔ေတြ သူကို္ယ္က လြင့္ပ်ံထြက္ ေပၚလာၿပီး မီးခိုးျမဴမွဳံ လဲ ကင္းစင္သြားေရာ၊ မင္းသားေလးလည္း ေနရာမွာမရွိေတာ့ပဲ  အဲဒီ ျမဴမွဳံေတြၾကားးကေန ေျမြႀကီးတေကာင္ထြက္လာၿပီး ေတာနက္ထဲကို ၀င္ေျပးတာအားလုံးျမင္ေတြ႔လိုက္ရေတာ့တယ္၊ မေထြးလည္း ေျမြမင္းသားေလး စိတ္လည္မလားဆိုၿပီး သားကေလးကို ေျမွာက္ .. ေျမွာက္ .. ျပလို ့ ေနာက္က ထပ္ခ်ပ္မကြာ  အတင္းလိုက္တာေပ့ါ၊ ေျမြမင္းသားေလးလဲ  စိတ္ရိုင္း၀င္လာရင္ မေထြးတို႔ သားအမိကို ေပါက္သတ္မိမွာစိုးလို ့ အတင္းႀကီးကို ေတာထဲ၀င္ေျပးရပါသတဲ့။

အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ ေမေမ့ေျမြမင္းသားပံုျပင္ေလးၿပီးသြားတယ္၊ ေမေမက တကယ္တမ္းေျမြသိပ္ေၾကာက္တာ၊ ေျမြဆို စကားအျဖစ္ ေျပာတာနဲ႔ကိုေၾကာက္တာ၊ ဘာေၾကာင့္လည္းမသိ၊ ေျမြမင္းသားပံုျပင္ေျပာေတာ့ ေျဖာင့္တန္းလို႔ အစကအဆံုး စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေျပာျပခဲ့တယ္၊ ေမေမ ေျမြေၾကာက္ပံုမ်ား စာအုပ္လွန္ရင္း ေျမြပံုမ်ား ေတြ႔ၿပီဆို အဲဒီစာအုပ္ကို ျဗဳန္း ဆို .. လႊင့္ပစ္လိုက္ေတာ့တာ၊ ေနာက္တစ္ခါ အဲဒီစာအုပ္ကို မကိုင္ေတာ့ဘူး၊ ဖတ္ခ်င္တာေတြ အဲဒီစာအုပ္ထဲ ရွိေနပေစ၊ လွည့္ကိုမၾကည့္ေတာ့ဘူး၊ ငယ္ငယ္က ေမေမနဲ႔ အဖိုး(ေမေမ့အေဖ) တို႔ အိမ္မွာ ေနေနတုန္း ငန္းေျမြလား လိုက္လို႔ ေျပးခဲ့ရတယ္တဲ့၊ အဲဒီေျမြႀကီးက ပါးျပင္းေထာင္လိုက္တာမ်ား လူႀကီးလက္ေမာင္းအိုးတစ္ခုစာ ေလာက္တုတ္တယ္ဆိုပဲ၊ အရွည္လဲ အရွည္ႀကီးပဲတဲ့၊ အဲဒီတုန္းက ေမေမကေၾကာက္ၿပီး အျပင္းဖ်ားခဲ့တာလွိမ့္ေနေရာပဲ၊ ေနာက္ေတာ့ ေျမြ ဆို အသံကို မၾကားရဲေအာင္ ေၾကာက္သြားတာလို႔ ေမေမက ေျပာျပခဲ့တယ္၊ အခုထိလည္း အဲဒီလို ေၾကာက္ေနတုန္းပါပဲ၊ ေျမြမင္းသားပံုျပင္ေတာ့ ေျမြမ်ဳိတာေတာင္ ေသခ်ာေျပာျပရဲခဲ့တဲ့ ပံုေျပာေကာင္းတဲ့ ေမေမပါ၊ ေနာက္ၿပီး ေမေမေျပာျပခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္၊ တစ္ခ်ဳိ႕ကို အကုန္မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး၊ ဖားမေလးတို႔၊ ၾကြက္ကေလးသားအမိတို႔၊ ေနာက္ .. ရွိေသးတယ္၊ ေမ့ကုန္ပါၿပီ။

ေမေမ မအားတဲ့ေန႔ေတြဆို ေဖေဖ့ကို ကၽြန္မတို႔ ေမာင္ႏွစ္မ ပံုျပင္ေျပာဖို႔ ပူဆာခဲ့ၾကတယ္၊ ေဖေဖကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ေျပာခိုင္း ေျပာခိုင္း ပံုျပင္တစ္ပံုတည္းကိုပဲ အျမဲေျပာတတ္တယ္၊ ေဖေဖေျပတတ္တဲ့ ပံုျပင္က “ဒုတ္ေထာက္မင္းသား” တဲ့၊ ကၽြန္မတို႔ ေမာင္ႏွစ္မကလည္း ဘာပံုျပင္ပဲေျပာေျပာနားေထာင္တာပါပဲ၊ ေနာက္ဆို ေမေမ မအားတဲ့အခ်ိန္ ေဖေဖ့ကို ပံုျပင္ေျပာျပဖို႔ ပူဆာမယ္ဆို “ေဖေဖ .. ဒုတ္ေထာက္မင္းသား ေျပာျပပါ” ဆိုၿပီး တစ္ခါတည္း နာမည္နဲ႔ တပ္ၿပီး ေျပာျပခိုင္းရတယ္။ ေဖေဖ့ ဒုတ္ေထာက္မင္းသားပံုျပင္ကလည္း ရယ္ရတယ္၊ စိတ္၀င္စားစရာပါပဲ၊ ေဖေဖက ေမေမ့ေလာက္ေတာ့ စိတ္မရွည္ဘူး၊ အသံ၀ါႀကီးနဲ႔ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ေျပာျပလိုက္တာပါပဲ။

ေဖေဖ့ရဲ႕ “ဒုတ္ေထာက္မင္းသား ပံုျပင္”