၀ါလကင္းလြတ္ သီတင္းကြ်တ္

(ကိုၾကည္ႏိုင္ က်ဳံတိုင္းရြာရဲ႕ ဒီဇိုင္းေလးပါ)

ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ခုႏွစ္ကဆုန္လျပည့္ေန႔တြင္ ဗုဒၼသည္ မာန္နတ္ရန္ကို ႏွိမ္နင္းေအာင္ျမင္အၿပီး ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရႊပလႅင္၀ယ္ဘုရားရွင္ အျဖစ္ဆိုက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ထိုမွ  ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔တြင္ သာ၀တၳိျပည္ သ႑ဗၺသရက္ၿဖဴပင္အနီး တိတၳိတို႔အား ေရမီီးအစုံ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပေတာ္မူသည္။

ထိုမွ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္ရွိ (ေရွးဘ၀က မယ္ေတာ္မာယာေဒ၀ီ္ျဖစ္ခဲ့သူ) သႏၱဳတိသ နတ္သား အမွဴးရွိေသာ နတ္ၿဗဟၼာအေပါင္းတို႔အား ၀ါတြင္းသုံးလတိုင္တိုင္ အဘိဓမၼာတရားေတာ္ျမတ္္ကို ေန႔ညမစဲ ေဟာႀကားမိန္႔ၿမြက္ေတာ္မူသည္။ (ထိုသို႔ ေဟာႀကားေတာ္မူေနစဥ္ ဗုဒၼျမတ္စြာသည္ ရုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူ ကိုယ္္စားၿပဳထားရစ္ခဲ့ၿပီး ကိုယ္တိုင္ဆြမ္းခံႀက ဘုဥ္းေပးေတာ္မူပါသည္။)

{အဘိဓမၼာခုႏွစ္က်မ္း(မယ္ေတာ္မိနတ္သားအား ၀ါတြင္းသုံးလကာပတ္လုံးေဟာႀကားေတာ္မူေသာ တရား)

(၁)ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ကိုျပသည့္ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္း။

(၂) ခႏၶာကိုယ္တရားအစုကို သုတၱန္နည္း အဘိဓမၼာနည္း၊ျဖင့္အေမးအေျဖျပဳကာ ေဟာႀကားေသာ ၀ိဘင္းက်မ္း။

(၃) ဓာတ္သေဘာတရားအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျပဆိုေဟာႀကားေသာ ဓာတုကထာက်မ္း။
(၄) လူပုဂၢိဳလ္အမ်ိဳးမ်ိဳးအလိုက္  ပညတ္ေဟာႀကားေသာ ပုဂၢလပညတ္က်မ္း။

(၅) အယူ၀ါဒဆိုင္ရာ ျပဆိုေဟာႀကားေသာ ကထာ၀တၳဳက်မ္း။

(၆) အႏုလုံပဋိလုံ သိႏၵိ႒ာန္ သံသယအစုံစုံျဖင့္ ေဟာႀကားေသာ ယမိုက္က်မ္း။

(၇) သဗၺညဳတညာဏ္ေတာ္ ကြန္႔ၿမဴးက်က္စားရာ ျဖစ္သည့္ အေႀကာင္းက်ိဳးဆက္စပ္ ေ၀ဖန္ေဟာႀကားေသာ ပ႒ာန္းက်မ္း}

မယ္ေတာ္မိနတ္သားအား၀ါဆိုလျပည့္ေန႔တြင္  စတင္ေဟာႀကားခဲ့ေသာ အဘိဓမၼာတရားေတာ္သည္ သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန႔မွာ ၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ေရာက္၍  နတ္ၿဗဟၼာတို႔ ထိန္ထိန္ညီးထြန္းညွိပူေဇာ္အပ္ေသာ ေငြေစာင္းတန္း ေရႊေစာင္းတန္း ပတၱျမားေစာင္းတန္းသုံးသြယ္တြင္ အလယ္ ေရႊေစာင္းတန္းမွ ျမတ္ဘုရားသည္ သဂၤႆနဂိုရ္ျပည္အတြင္းသို႔ ဆင္းသက္ေတာ္မူသည္။ ထိုသို႔ဆင္းသက္ျခင္းကို လူနတ္ၿဗဟၼာအေပါင္းတို႔က ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ႀကိဳဆိုႀကရာ၀ယ္ ဆီမီးေရာင္စုံထြန္းညွိပူေဇာ္ျခင္းကို ယခုအခါ သီတင္းကြ်တ္မီးထြန္းပြဲေတာ္ ဟု သတ္မွတ္ေခၚေ၀ၚႀကသည္။

တာ၀တိ ံသာမွဆင္းသက္ေတာ္မူၿခင္းကို အစြဲၿပဳ၍ တာ၀တိ ံသာပြဲ ဟုလည္းေခၚတြင္သည္။ တာ၀တိ သာသည္ ၿမင့္မိုရ္ေတာင္ထိပ္တြင္ တည္ရွိသျဖင့္ မီးၿမင့္မိုရ္ပြဲ ဟုလည္း ေခၚတြင္သည္။

ထို႔ေႀကာင့္ လူးတားစာဆိုဦးယာက

“ညီးညီးထိန္လင္း၊ ၀င္း၀င္းေရာင္ရွိန္၊အာလိန္ငါးဆင့္၊ ရႊန္းရႊန္းတင့္သည္၊ နတ္မင့္းစံရာ၊ ၀တိန္သာမွ၊ေ၇ာင္၀ါရႊနး္စို မီးျမင့္မိုရ္”  ဟု ဖြဲ႔ႏြဲ႔ ေရးသားခဲ့သည္။

ရွင္ေစာမုနိမ္ ၀တိန္ရပ္က ဘူမိန္သကၤႆပ္ဆင္းတဲ့ခါဆို၊ ရႊန္းအိျပာလဲ့စို ဟုလည္း ဖြဲ႔ႏြဲ႔ႀကသည္။

ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ မယ္ေတာ္မိနတ္သားအား ေက်းဇူးတုံ႔ျပန္ျခင္းကို အစြဲၿပဳကာဗုဒၼဘာသာ၀င္တိုင္း ယေန႔ မ်က္ေမွာက္ကာလအထိ စဥ္ဆက္မျပတ္ တစ္ေန႔တစ္ရက္ တစ္မနက္ႀကီးသူ လူႀကီးမိဘ မ်ားအားကန္ေတာ့ႀကသည့္ ထုံးတမ္းစဥ္လာ တည္ရွိခဲ့သည္။ တပည့္သားေျမးမ်ားက မိဘဆရာသမားကို ကန္ေတာ့သည့္ ထုံးတမ္းစဥ္လာတည္ရွိခဲ့သည္။

ထို႔ျပင္ ရဟန္းသံဃာအခ်င္းခ်င္းလည္း သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ေန႔တြင္ ၀ိနည္းေဒသနာေတာ္အရ ပ၀ါရဏာ ၿပဳႀကရသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ မိမိတို႔တြင္ ရဟန္းသံဃာတို႔ႏွင့္မအပ္စပ္ေသာ အျပစ္တစုံတရာျပဳမိပါက ဖြင့္ဟ၀န္ခံ၍အျပစ္ေျဖေလ်ာ့ႀကရသည္။ ကန္ေတာ့ႀကရသည္။ ေတာင္းပန္ႀကရသည္။ ျမတ္ဘုရားရွင္ ခ်မွတ္ေသာ စည္းကမ္းဥပေဒသည္ ယခုေခတ္အလိုအရ ေျပာရလွ်င္ဒီမိုကေရစီနည္း အလြန္က်သည္။ အမွားကိုၿပဳျပင္ အမွန္ကို၀န္ခံႀကရသည့္ပြဲလည္းျဖစ္၍ တစ္ဘက္က အမွားကိုေထာက္ျပပါရန္ ေ၀ဖန္ပါရန္ သုံးႀကိမ္တိုင္တိုင္ အႏူးအညႊတ္ေတာင္းပန္ဖိတ္ေခၚရသည့္ပြဲလည္း ျဖစ္ပါသည္။ အခ်င္းခ်င္း စုေပါင္း ေ၀ဖန္ သုံးသပ္ႀကသည့္ ပြဲဟုလည္း ေခၚႏိုင္ပါသည္။ သာသနာႏွစ္ ၂၅၀၀ ေက်ာ္လာသည့္တိုင္ဆင့္ပြားဆင့္ပြား ထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့သည့္ ရဟန္းသံဃာမ်ားကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးဖြယ္ျဖစ္ပါသည္။

မိုးေႏွာင္း၀သန္ ခ်ိန္ခါ သုဥ္းလို႔ ၊တိမ္ျပာအလုံးေႀကြခ်င့္ခ်င္ ဟု ဆိုရေလာက္ေအာင္ရာသီဥတုက မွဳံမွိင္းမွဳိင္းမေန သာေတာင့္သာယာရွိသည္။ ပြင့္လင္းႀကည္လင္ေနသည္။ ရာသီအားျဖင့္ တူရာသီ၊ နကၡတ္အားျဖင့္ အာသာ၀ဏီ စန္းႏွင့္ယွဥ္သည္ဟု ဆုိပါသည္။ သီတင္းကြ်တ္လကို စိမ္းေမွာင္ေသာ ေကာက္ပင္တို႔ႏွင့္ ပဒုမၼာႀကာစသည့္ ႀကာမ်ိဳးငါးပါးတို႔က အလွဆင္ႀကသည္တဲ့။

ဆီမီးျမင့္မိုရ္ေရႊဆင္ပြဲႏွင့္၊  

ဆင္ႏြဲဖို႔ တႏွဳံးမသိန္၊

 ပိတုန္းေတာင္ယွက္လိမ္၊ 

ပဒုမာတမႊတ္ ညွာညႊတ္အိမ္မွာ၊ 

 ႀကာ၀တ္သယ္ခ်ိန္ ႀကည္ႏူးရန္ပေလး။

သာလြန္မင္းတရားလက္ထက္က မီးျမင့္မိုရ္ပြဲႏွင့္အတူ ေရႊဆင္လွဴပြဲ က်င္းပခဲ့ေႀကာင္း သိရပါသည္။ ႀကာ၀တ္မွံဳတို႔ကို ဟိုသည္ကူးသန္း သြားလာ သည္ေဆာင္ေနသည့္ ပိတုန္းေကာင္မ်ားသည္လည္း ေတာင္ပန္ခ်င္း လိမ္ယွက္ေနႀကသည္ဟု ေရွးလူမ်ားက စာဖြဲ႔ႀကပါသည္။

ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ၀ါဆိုေစသည့္ သေဘာမွာ  ထို၀ါတြင္းကာလမ်ားသည္  လူတို႔ စပါးစိုက္ျခင္း ေတာင္ယာလယ္ေတာ လုပ္ငန္း၀င္ျခင္း ျပဳရသည့္အခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။
ရဟန္းေတာ္မ်ား ခရီးသြားလာလွည့္လည္ျခင္းအားျဖင့္ လယ္လုပ္သူတို႔ကို အေႏွာင့္အယွက္ေပးရာ မေရာက္ေအာင္ အသီးအႏွံမ်ားကို နင္းေျခ ဖ်က္ဆီးရာမက်ေအာင္ ေက်ာင္းမွာပင္ ၀ါဆိုေနထိုင္ႀကရန္ ျမတ္ဘုရားက ပညတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ဤကား ျမန္မာဗုဒၼဘာသာ၀င္တို႔၏ ထုံးတမ္းစဥ္လာ ယဥ္ေက်းမွဳတစ္ခုသာတည္း။     ။

ခင္ေမသစ္