ႏွင္းဆီမယ္

Beauty & the Beast 

တခါတုံးက ေတာရြာေလးတခုမွာ ကုန္ေရာင္းကုန္၀ယ္ ခရီးထြက္ေလ့ရွိတဲ့ ကုန္သည္တေယာက္ရွိတယ္။ သူ႔မွာ လွပတဲ့  သမီးသုံးးေယာက္လဲ ရွိသတဲ့။ မႀကီး မလတ္ မငယ္ ဆိုပါေတာ့ ။မႀကီးႏွင့္ မလတ္က အလွအပ အ၀တ္အစား အလြန္မက္ၿပီး သူ ့တို ့ ဘခင္ ခရီးထြက္ရင္ ဟိုဟာ ၀ယ္ခဲ့ပါ ဒီဟာ ၀ယ္ခဲ့ပါႏွင့္ အဖိုးတန္ လက္၀တ္ရတနာလိုမ်ိဳး ပိုးဖဲ ကတၱီပါလိုမ်ိဳး မွာေလ့ ရွိသတဲ့။ မငယ္ေလးကေတာ့ “သမီးေလး ဘာမွာမလဲ ဘာလိုခ်င္လဲ ေမးရင္ "ေဖေဖသင့္တင့္သလို ၀ယ္ပါ လို႔ ေျပာတတ္တယ္ကြဲ႔။ သူက စိတ္ထားလဲျဖဴစင္ စာနာတတ္တဲ့သူဆိုေတာ့ သူ႔ ဘခင္ ေငြကုန္ေႀကးက် မ်ားမွာ စိုးရိမ္ရွာတယ္။ အခု တစ္ေခါက္လဲ “ေဖေဖကုန္ေရာင္းကုန္၀ယ္ သြားရလိမ့္မယ္ ငါ့သမီးေတြ ဘာမွာမလဲ" လို႔ ကုန္ေရာင္းသြားကာနီးလို႔ ေမးျပန္တဲ့အခါ  အႀကီး  သမီးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ခါတိုင္းလိုပါဘဲ အေကာင္းစားပစၥည္းေတြ အဖိုးတန္လက္၀တ္ရတနာေတြ ၀ိုင္းမွာႀကသတဲ့ ။ အငယ္သမီးကေလးကေတာ့ “ေဖေဖရယ္ သမီးအတြက္ေတာ့ ႏွင္းဆီပန္းေလးတစ္ပြင့္ ပဲ ၀ယ္ခဲ့ေပးပါ" လုိ႔ ထူးထူးျခားျခား မွာသတဲ့။



ဒါနဲ႔ ကုန္သည္ႀကီးလဲ အိမ္ကထြက္လာရင္းလမ္းမွာ ေတြးလာသတဲ့။ "ငါ့သမီးကေလးႏွယ္ေနာ္ ရိုးအလိုက္တာ။ အမေတြ ကေတာ့ ပိုးဖဲ ကတၱီပါ ေတြ မွာႀကတယ္။ သူကေလးက ႏွင္းဆီပန္းတစ္ပြင့္ တဲ့။ ေအာ္ သနားပါတယ္" လို႔ ေတြးလာတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ “အင္း ႏွင္းဆီပန္းဆိုေတာ့ ငါ သြားသြား ေနတဲ့လမ္းမွာ ႏွင္းဆီေရာင္စံုေတြ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ ႏွင္းဆီျခံႀကီးတစ္ျခံ ေတြ႕ ေတြ႕ ေနတယ္ အေတာ္ပဲ။ အျပန္က်ရင္ အဲဒီၿခံက  ႏွင္းဆီပန္း၀င္၀ယ္သြားမယ္" လို႔ စဥ္းစားလာသတဲ့။ ဒါနဲ႔ပဲ ကုန္သည္ႀကီးလည္း ကုန္ေရာင္းကုန္၀ယ္ကိစၥၿပီးေတာ့ သမီးေတြ မွာလိုက္တဲ့ပစၥည္းေတြကို ၀ယ္ယူ စုေဆာင္းသိမ္းဆည္းၿပီး ျပန္လာေရာဆိုပါေတာ့။ သမီးငယ္ေလးအတြက္ေတာ့ လမ္းမွာ ေတြ႔ ေနက် ႏွင္းဆီးၿခံႀကီးထဲက အလွဆုံး ပန္းတစ္ပြင့္ ၀င္၀ယ္လိုက္မယ္ ဆိုၿပီးစိတ္ကူးႏွင့္ ေပ်ာ္ေနသတဲ့။

ဒီလိုနဲ႔ ေပ်ာ္တၿပံဳးၿပံဳး စိတ္ကူးယဥ္ျပန္လာလိုက္တာ ႏွင္းဆီၿခံႀကီးေရွ႕ကို ေရာက္လာပါေရာ..။ ၿခံရွင္တို႔ ၿခံရွင္တို႔ လို႔ အသံေပးသတဲ့။ ဘာသံမွ တုံ ့ျပန္တာမႀကားရေတာ့ ထပ္ၿပီး အသံေပးျပန္ပါေရာ။ ၿခံရွင္တို႔ ၿခံရွင္တို႔ ႏွင္းဆီပန္း ေလးတစ္ပြင့္ေလာက္ လိုခ်င္လို႔ ေရာင္းေပးႀကပါဗ်ဳိ႕ လို႔ ေအာ္ျပန္ပါေရာ။ ဒါလည္းတုတ္တုတ္မွ မလွဳပ္ႀကဘူး။ ဒါႏွင့္ ၿခံ၀င္းတံခါးနားကပ္ လွဳပ္ျပန္ေတာ့ တံခါးက ကြ်ီ ဆိုၿပီး ပြင့္သြားသတဲ့။ ဒီေတာ့ ကုန္သည္ႀကီးလည္း ဘာမွ စဥ္းစားမေနပဲ  ၿခံထဲ၀င္သြားတာေပါ့။ ပါးစပ္ကေတာ့ ပန္းတစ္ပြင့္ေလာက္ေရာင္းပါ ၿခံရွင္တို႔လို ့ေအာ္ရက္ဘဲ။ ေအာ္လဲ ေအာ္ေအာ္ဘဲ။ ဘယ္လိုမွ မလွဳပ္ႀကေတာ့ ကုန္သည္ႀကီးလဲ သမီးကေလးဖို႔ ပန္းကေလးတစ္ပြင့္ေလာက္ေတာ့ပါေအာင္ ယူသြားခ်င္တာနဲ႔ အလွဆံုး ႏွင္းဆီပန္းေလးတစ္ပြင့္ ကို ခူးယူလိုက္ပါေရာတဲ့။ ခူးလည္း ခူးလိုက္ေရာလူတစ္ပိုင္း  သတၱ၀ါတစ္ပိုင္း ပုံဆိုးဆိုး အေကာင္ႀကီးတေကာင္ေပၚလာၿပီး ပန္းကို ခူးယူတဲ့အတြက္ခူးသူရဲ႕အသက္ကို  ေလ်ာ္ေႀကးအျဖစ္ ေပးရမယ္ လို ့ ေတာင္းဆိုတာေပါ့။

ကုန္သည္လည္း စိတ္ညစ္သြားၿပီး သမီးေတြအတြက္ စိတ္ပူသြားသတဲ့။ “ဒါဆိုရင္လဲ က်ဳပ္အိမ္က သမီးေတြဆီျပန္ၿပီး သူတို႔ မွာလိုက္တဲ့ ပစၥည္းကေလးေတြ ျပန္ေပးပါရေစအံုး" တဲ့။ သမီးသုံးေယာက္ရွိတာေရာ ဘယ္သမီးက ဘာမွာလိုက္တယ္ ဘာညာ ေျပာျပၿပီး  ၿပီးရင္ က်ုဳပ္ဆက္ဆက္ ဒီကိုျပန္လာပါ့မယ္လို ့ သစၥာၿပဳသတဲ့။ ဒီေတာ့ သတၱ၀ါႀကီးက

 “ေကာင္းၿပီ ခင္ဗ်ားျပန္ေတာ့။ ႏွင္းဆီပန္းလိုခ်င္တဲ့ သမီးကိုႏွင္းဆီပန္း ေပးလိုက္ပါ။ ၿပီးရင္ ခင္ဗ်ားအစား ႏွင္းဆီမယ္ကို လႊတ္လိုက္ ကိုင္း ျပန္ေတာ့ ကတိတည္ပါေစ" ဆိုၿပီး ကုန္သည္ႀကီးကို ျပန္လႊတ္လိုက္ပါေလေရာ။ ကုန္သည္လည္း အိမ္ေရာက္ရင္ ဘယ္လုိေျပာရပါ့မလဲ ဆိုၿပီးစိတ္ပူရင္း မ်က္ႏွာမသာမယာျပန္လာတဲ့ ဖေအႀကီးကို မငယ္ေလးကပဲ သတိထားမိသတဲ့။အႀကီးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ဘာသိဘာသာပဲ။ သူတို႔ လိုခ်င္တာရလို႔ ေပ်ာ္ေနႀကတာေပါ့ေလ။ မငယ္ကေလးကသာ အမူအရာ ပ်က္ေနတဲ့ ဖေအႀကီးကို အကဲခတ္ရင္း ေခ်ာ့ေမးသတဲ့။ ေနာက္ဆုံး အက်ိဳးအေႀကာင္းလဲ သိေရာ မငယ္ေလးက “ကြ်န္မလိုက္သြားမွ ျဖစ္မယ္ ေဖေဖ” ဆိုၿပီး ခ်က္ျခင္းခရီးထြက္ဖို ့ ျပင္ပါေလေရာ။

ဒါနဲ႔ တိုတိုေျပာရရင္ ႏွင္းဆီၿခံလဲ ေရာက္ေရာ။ သူ႔ ဘခင္ ေျပာစကားအရ သိေနတာေႀကာင့္ ၿခံ၀င္းတံခါးဖြင့္၀င္လိုက္ေတာ့ ေရာင္စံုႏွင္းဆီေတြ တစ္ၿခံလုံးေ၀ေနတဲ့ရွဳခင္းကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ အံ့ႀသတႀကီး ေငးေမာႀကည့္ေနမိပါေရာ တဲ့။ ေနာက္မွ တျဖည္းျဖည္း နန္းေတာ္ႀကီးတမွ် ခန္းနားလြန္းတဲ့ အိမ္ႀကီးထဲ၀င္လိုက္ေတာ့မွ သူ႔ကို စားေသာက္ပြဲႀကီးႏွင့္ အသင့္ေစာင့္ႀကိဳေနတဲ့ သတၱ၀ါႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရေရာ။ ပထမေတာ့ လန္႔သြားသတဲ့။ ေနာက္ေတာ့လဲ “ေအာ္ ျဖစ္ရတယ္။ သူ႔ ချမာသနားပါတယ္။ လူစကားလည္း ေျပာတတ္သတဲ့။ ဘယ္လို အေႀကာင္းမ်ားေႀကာင့္ပါလိမ့္" ဆိုၿပီး သိခ်င္စိတ္ေတြ ဖိတ္လွ်ံေနေတာ့ ေမးေတာ့တာေပါ့။ ဒီေတာ့ သတၱ၀ါႀကီးက ျဖစ္ေႀကာင္းကုန္စင္ နတ္သံ မေႏွာဘဲ ေျပာျပတာကိုး။

သူဟာ မင္းသားေလးတစ္ပါးျဖစ္ၿပီး စံုးမအိုႀကီးတေယာက္က က်ိိန္စာတိုက္ ၿပဳစားထားလို႔ ဒီလို ျဖစ္ေနတဲ့အေၾကာင္း မိန္းခေလးေခ်ာေခ်ာတေယာက္က ဒီရုပ္ရည္အတိုင္း ကို  မေႀကာက္မရြံ႕လက္ထပ္ပါ့မယ္လို ့သေဘာတူႀကည္ျဖဴမွ ဒီ၀ဋ္္က ကြ်တ္မဲ့အေႀကာင္းသူက ေျပာျပတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ မငယ္ေလးကသာ တကယ္ ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ ႀကင္နာသနားလို႔ သူ႔ကို လက္ထပ္ရင္  သူ ဒီဘ၀က လြတ္မွာ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာေျပာျပတာေပါ့ေလ။ မငယ္ေလးလဲ လွဳိက္လွဳိက္ လွဲ လွဲ ႏွင့္ တစိမ့္စိမ့္ႀကည့္ၿပီး သနားသြားတာေပါ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ဘ၀ ၀ဋ္ဆင္းရဲက လႊတ္ေျမာက္ပါေစ ဆိုတဲ့ ေစတနာနဲ  လက္ထပ္ပါ့မယ္ လို ့ ကတိေပးလိုက္တာနဲ ့ သတၱ၀ါႀကီးလည္း ခ်က္ျခင္း လူသားစင္စစ္ မင္းသားကေလး  ျပန္ ျဖစ္သြားပါေလေရာ တဲ့။ မဆန္းဘူးလားကြယ္။ ဒါကပံုျပင္ကိုးေနာ္။ ပံုျပင္ထဲမွာဘာမဆိုျဖစ္လို႔ ရတာဘဲဟာ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း ၀မ္းအသာႀကီးသာလို႔ မင္းသားေလးရဲ႕ ဘခမည္းေတာ္မယ္ေတာ္တို႔ ထံ အေႀကာင္းႀကားၿပီးလက္ထပ္မဂၤလာပြဲ အျမန္က်င္းပလို႔ အိမ္ေရွ႔မင္းႏွင့္ အိမ္ေရွ့မိဖုရား ျဖစ္သြားႀကတာေပါ့ကြယ္။ ဘခင္ကုန္သည္ႀကီးလဲ ကုန္ေရာင္းကုန္၀ယ္ မလုပ္ရေတာ့ဘဲ နန္းေရွ့မွာ အေဆာင္ ျပႆဒ္ နဲ႔ အက်အန စည္းစိမ္ခံစားရတယ္။ အလွႀကိဳက္ အေကာင္းႀကိဳက္တဲ့ အစ္မႏွစ္ေယာက္လည္း နန္းျပႆဒ္ တေဆာင္စီႏွင့္  ပိုလို႔ ပိုလို႔ အေကာင္းေတြ ရ အလွေတြ ဆင္ ခံစားစံစား ႏိုင္ႀကပါေလေရာတဲ့ကြယ္။ မင္းသားေလးက ေက်းဇူးရွင္ဆိုၿပီး ေက်းဇူးတံု႔ ျပန္လိုက္တာ တေဆြလုံးတမ်ိုဳးလုံးပါဘဲ တဲ့ကြယ္။ မငယ္ေလးက သမိုင္းမွာ “ႏွင္းဆီမယ္" ဆိုၿပီးထင္ရွားသြားသတဲ့။

ပံုျပင္ေလးက ဒီေလာက္ပါပဲ။ ရိုးသားၿပီးစိတ္ထားျဖဴစင္တဲ့ ညွာတာသနားတတ္တဲ့ မငယ္ေလးရဲ႕ စိတ္ထားေလးက  အတုယူခ်ီးက်ဴးစရာ ေပါ့ ေနာ္။

ခင္ေမသစ္