ပုံျပင္ထဲက ကၽြန္မတို႔ေတြ (ငွက္ေတာင္သံုးေခ်ာင္းနဲ႔ မိုင္းတူးသမားေလး)

နဲေရွာေျပာျပတဲ့ “ငွက္ေတာင္သံုးေခ်ာင္းနဲ႔ မိုင္းတူးသမားေလး”

ရြာတစ္ရြာမွာ မိုင္းတူးသမားေလးတစ္ေယာက္ရိွေရာတဲ့၊ သူ႔မွာ မိဘေတြကမရွိၾကေတာ့ဘူး။ အဖြားနဲ႔ပဲ ေနတယ္တဲ့၊ (ဘာလို႔မိဘေတြမရွိေတာ့တာလည္း မေမးေတာ့ပါဘူး၊ ပံုျပင္ေရွ႕ကိုမေရာက္မွာစိုးလို႔) အဖြားနဲ႔ မိုင္းသမားေလးက သိပ္ၿပီး ဆင္းရဲၾကတယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ အိမ္ဆိုတာကလည္း လံုလံုျခံဳျခံဳႀကီးမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီရြာေလးမွာ ေနေနက်မို႔လိုသာပဲ၊ မိုင္းသမားေလးက တစ္ေနကုန္ အိမ္နဲ႔ ခပ္ေ၀းေ၀း မိုင္းတြင္းကိုသြားရၿပီး ညေနမိုးစုပ္စုပ္ခ်ဳပ္မွ အိမ္ကိုျပန္ရတယ္။ မိုင္းသမားေလးက ဆင္းရဲလြန္းလွေပမဲ့ အင္မတန္ရိုးသားတယ္။ အဖြားကိုလည္း သိပ္ခ်စ္ရွာတာ၊ အဖြားကလည္း ေျမးေလးကို သိပ္ဂရုစိုက္တာပဲ၊ မိုင္းတူးသမားေလးမွာ သူ႔လိုပဲ ပိုက္ဆံမရွိပဲ ရုိးသားတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔လည္း ခ်စ္ႀကိဳက္ေနသတဲ့။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က လက္မထပ္ႏိုင္ၾကေသးဘူး၊ ေနစရာကလည္းအဆင္မေျပၾကဘူး၊ ငါတို႔ေတြ ပိုက္ဆံစုၾကဦးစိုရဲ႕လို႔ ႏွစ္ဦးသား သေဘာတူ ပိုက္ဆံစုေနၾကတဲ့အခ်ိန္ေပါ့၊ တစ္ေန႔ေတာ့ မိုင္းသမားေလး မိုင္းတြင္းအလုပ္မွာ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ အဖြားက အိမ္မွာဆံုးပါးသြားေရာ၊ အဖြားရွိေနတုန္းကေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းေတြက သိေနေတာ့ ဘာမွမလုပ္ၾကေပမဲ့ အဖြားလည္း  အသက္မရွိေတာ့ဘူးလည္းဆိုေရာ၊ အိမ္နီးခ်င္းေတြက ရွိသမွ်ပစၥည္းေတြ အကုန္သယ္မကုန္ၾကတယ္။ မိုင္းသမားေလးလည္း ညမိုးခ်ဳပ္အလုပ္ၿပီးလို႔ အိမ္လည္းျပန္လာပါေလေရာ .. အိမ္မွာ ပစၥည္းေတြ ဘာတစ္ခုမွမရွိေတာ့ဘူး အဖြားကလည္း အိပ္ယာေလးထဲမွာ အသက္ေပ်ာက္ေနရွာၿပီ။ မိုင္းသမားေလးက ပူေဆြးေသာကေရာက္ၿပီး ငိုေၾကြးမိေပမဲ့ ဘယ္သူ႔ကို အျပစ္ဆိုရမွန္းလည္း မသိေတာ့ဘူးတဲ့၊ အိမ္နီးခ်င္းေတြကလည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုး အဖြားရဲ႕ ေခါင္းအံုးေအာက္က ငွက္ေတာင္ေလး ၃ ေတာင္ကိုေတြ႕သတဲ့၊ အဖြားကိုသိပ္ခ်စ္ေတာ့ အဖြား အျမတ္တႏိုးသိမ္းထားတဲ့ ငွက္ေတာင္ေလးေတြကို မိုင္းတူးသမားေလးက တယုတယကိုင္တြယ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ ဦးထုပ္ေလးထဲ ထိုးစိုက္ထားလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဖြားကို ေကာင္းမြန္စြာ သၿဂိဳဟ္ရတာေပါ့၊ အစကတည္းက ဆင္းရဲလြန္းတဲ့မိုင္းသမားေလးချမာ ခုဆို ဘာတစ္ခုမွကို မရွိေတာ့တဲ့ဘ၀မွာ သူ႔ရဲ႕ခ်စ္တဲ့သူေလးနဲ႔ လက္ထပ္ရဖို႔လည္းေ၀းရၿပီ ဆိုၿပီး အဲ့ဒီအတြက္လည္း ၀မ္းနည္းေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ရိုးသားႀကိဳးစားလိုတဲ့ လူငယ္ေလးက ေနာက္တစ္ေန႔မွာေတာ့ ပူေဆြးေသာကေတြေမ့ေဖ်ာက္ၿပီး မနက္ေစာေစာထ၊ အလုပ္သြားဖို႔ ျပင္ရေတာ့တာေပါ့၊ အလုပ္ကိုပံုမွန္သြားခဲ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ညေနအလုပ္ၿပီးေတာ့ စိတ္ေထြေထြျဖစ္ေနတဲ့ လူငယ္ေလးက အျမဲသြားေနက်လမ္းကိုမွားၿပီး လမ္းစေပ်ာက္ ေတာနက္ထဲ ေရာက္သြားေတာ့တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူတို႔ မိုင္းတြင္းနားမွာ စုန္းမလိုလို၊ နတ္သမီးေတြလိုလိုေနတဲ့ ေနရာတစ္ခုရွိေနတယ္တဲ့။ ညမိုးခ်ဳပ္ၿပီးဆို အဲဒီဘက္ကို ဘယ္သူမွမသြားရဲၾကဘူး၊ မီးေရာင္ေတြတလက္လက္နဲ႔ သရဲတေစၥေတြျမဴးၾကတယ္ဆိုပဲ။ ဒ႑ာရီတစ္ခုလိုျဖစ္ေနတာေပါ့၊ အခုေတာ့ မိုင္းတူးသမားေလးက လမ္းမွားရင္း အဲဒီေနရာဆီကို ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ႀကီးေရာက္သြားတာတဲ့။ ေရာက္လည္းေရာက္တယ္ ဆိုတာနဲ႔ အင္မတန္ေမႊးပ်ံ႕သင္းႀကိဳင္ၿပီး ေခ်ာေမာလွပတဲ့ မိန္းမပ်ဳိေလးက ေစြ႔ကနဲ၊ လူငယ္ေလး အနားကို ဘယ္က ဘယ္လို ေရာက္လာလိုက္မွန္းမသိ ေရာက္လာတယ္၊ လူငယ္ေလးကို ၾကည့္ၿပီး “ငါ .. မလွဘူးလားကြဲ႕” လို႔ ေမးတယ္၊ လူငယ္ေလးကလည္း မြန္မြန္ရည္ရည္ျပန္ေျဖရတာေပါ့၊ ေၾကာက္တာကိုး ဘာမွန္းမသိ၊ ညာမွန္းမသိနဲ႔၊ “လွတာေပါ့ဗ်ာ၊ ခင္ဗ်ား .. အင္မတန္ေခ်ာေမာလွပပါေပတယ္”  လို႔ လူငယ္ေလးကေျဖတယ္၊ မိန္းမပ်ဳိေလးကထပ္ေမးတယ္၊ “ေကာင္ေလးေရ .. ဒါဆို .. ငါ့ကို လက္ထပ္ပါလားကြဲ႕၊ ငါ .. သိပ္လွတယ္ဆို၊ မင္း.. ႀကိဳက္ရဲ႕မဟုတ္လား” လို႔ တစ္ဆင့္တက္ၿပီး ျမဴဆြယ္တယ္တဲ့၊ ေကာင္ေလးက ေျဖရျပန္တယ္၊  “အလုိဗ်ာ .. ခင္ဗ်ား လွေတာ့လွလြန္းပါရဲ႕၊ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မအပ္စပ္ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အသက္ေလာက္ခ်စ္တဲ့ မိန္းကေလး၊ လက္ထပ္ခ်င္တဲ့ မိန္းကေလးရွိၿပီးသားပါဗ်ာ၊ တစ္ျခားသူကို ေရြးခ်ည္ပါ” လို႔ လူငယ္ေလးက ေတာင္းပန္တယ္၊ မိန္းမပ်ဳိေလးက စိတ္နည္းနည္းဆိုးလာၿပီ လွပေခ်ာေမြ႔လွတဲ့ ရုပ္ကေလးကလည္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းျဖစ္လာတယ္တဲ့၊ “ဒါဆို .. မင္း .. လူတိုင္းလူတိုင္းႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၾကတဲ့ အဖိုးတန္ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြေတာ့ မင္း လိုခ်င္ရဲ႕ မဟုတ္လား၊ ေရာ့ .. ယူပါကြဲ႔ .. ယူပါကြဲ႕” ဆိုၿပီး တျဖတ္ျဖတ္လက္ေနတဲ့ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြ မိုင္းသမားေလးရဲ႕ ကုတ္အက်ီအိပ္ကပ္ေတြထဲ အတင္း ထိုးသိပ္ ထည့္ေပးတယ္တဲ့၊ လူငယ္ေလးက ေခါင္းခါခါ ေျခခါခါနဲ႔ “မယူပါရေစနဲ႔” လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာရင္း ျငင္းတာေပါ့၊ ေနာက္ေတာ့ ရတနာေတြ အိပ္ကပ္ေတြထဲ အျပည့္အသိပ္ထည့္ၿပီးေရာ လူငယ္ေလးလည္း ေနရာကမေရႊ႕ႏိုင္၊ မေျပးႏိုင္ျဖစ္ေတာ့မွ .. “ကဲ .. ေကာင္ေလး .. လာခဲ့၊ ငါ့ကိုလည္း မယူ၊ ရတနာေတြလည္း မယူ၊ ငါကေတာ့ မင္း .. အေသြးအသား ယူရမွာပဲကြဲ႕” ဆိုၿပီး သူ႕ပါးစပ္ႀကီးၿဖဲၿပီး အစြယ္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ထုတ္လိုက္တယ္၊ ေခ်ာေခ်ာလွလွ မိန္းမပ်ဳိေလးကေန ေၾကာက္စရာလန္႔စရာ စုန္းမႀကီးအသြင္ေျပာင္းသြားၿပီ၊ လူငယ္ေလးကို ဂုတ္ခ်ဳိးၿပီး ေသြးစုတ္မယ္လည္းျပင္ေရာ၊ လူငယ္ေလးဦးထုပ္က အဖြားရဲ႔ငွက္ေတာင္ေလးသံုးေခ်ာင္းက စုန္းမႀကီးရဲ႕ ႏွာေခါင္းထဲကို ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႔ ကလိမိတာေပါ့၊ အဲဒီမွာ စုန္းမႀကီးလည္း “ဟတ္ခ်ဳိး၊ ဟတ္ခ်ဳိး” အေတာမသတ္ႏိုင္ေအာင္ေခ်ရင္း “အလိုေလး ဘယ္ႏွယ္ဟာပါလိမ့္” လို႔ ေအာ္ဟစ္ၿပီး ေၾကာက္လန္႔တၾကား ထြက္ေျပးတယ္တဲ့၊ စုန္းမႀကီးထင္လိုက္တာက၊ လူငယ္ေလးေတာ့ ငါ့ကို လက္နက္ဆန္းတစ္မ်ဳိးနဲ႔ ခုခံလိုက္ၿပီလို႔ ထင္သြားရွာတာကိုး၊ တစ္ခ်ဳိးတည္း ေျပးေရာ၊ ဒါေပမဲ့ လူငယ္ေလးရဲ႕ အိတ္ကပ္ထဲမေတာ့ အဖိုးတန္ရတနာေတြ ရွိတုန္းပဲ၊ ဒါနဲ႔ လူငယ္ေလးလည္း အဲဒီအတိုင္းပဲ အိမ္ကိုျပန္ေျပးခဲ့တယ္။

ေနာက္ေန႔ မိုးလည္းလင္းေရာ .. မိုင္းသမားေလးက သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္သူေကာင္မေလးကို ရတနာေတြျပၿပီး ေရာင္းခ်ၾကသတဲ့၊ လိုအပ္တဲ့ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ျခမ္းၿပီး လက္ထပ္လိုက္ၾကတယ္။ ခ်က္ခ်င္း သူတို႔ ခ်မ္းသာသြားၾကတာကို ျမင္ေတြ႕ေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းတစ္ေယာက္က လာၿပီး စပ္စုေမးျမန္းတယ္။ “ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ပိုက္ဆံေတြရလာသလဲ” လို႔ အဲဒီလူက စပ္စုတယ္။ လူငယ္ေလးက ရွုိးသားတာကိုး၊ အမွန္ကို အမွန္အတိုင္းပဲေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲဒီ အိမ္နီးခ်င္းက ငါလည္းပဲ ရတနာရေအာင္ၾကံမယ္ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ လမ္း မေပ်ာက္ ေပ်ာက္ေအာင္လုပ္၊ တမင္တကာကို အဲဒီစုန္းမႀကီးရွိတဲ့ေနရာ စြတ္တိုးသြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ စုန္းမႀကီးေနရာလည္းေရာက္ေရာ .. ေမးေနက်အတိုင္းေမးတာပဲတဲ့၊ လူငယ္ေလးကေျပာျပထားရဲ႕နဲ႔၊ အဲဒီအိမ္နီးခ်င္းက စုန္းမႀကီးအလွမွာ ယစ္မူးၿပီး “ငါ .. လွသလားကြဲ႔” လို႔ လဲ ေမးေရာ “အိုး .. လွလိုက္တာမွ၊ တစ္သက္နဲ႔ တစ္ကိုယ္ဒီလိုေခ်ာေမာလွပတာ မေတြ႕ဖူးပါဘူး” လို႔ ခၽြဲခၽြဲျပစ္ျပစ္ေျပာလိုက္တာေပါ့၊ “ဒါျဖင့္ရင္ .. ငါ့ ကို လက္ထပ္ခိုင္းရင္ လက္ထပ္မယ္ေပါ့” လို႔ စုန္းမႀကီးက ထပ္ေမးတယ္၊ အဲဒီလူက ခ်က္ျခင္းပဲ ဦးေခါင္းက်ဳိးမတတ္ ေခါင္းကို သြက္သြက္ညိတ္ရင္း “လက္ထပ္ပါ့မယ္၊ လက္ထပ္ပါ့မယ္” လို႔ အေမာတေကာေျဖတယ္တဲ့။ “အဖိုးတန္ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြေကာ ယူခ်င္ေသးလားကြဲ႕” လို႔ ေမးလည္းေမးေရာ၊ သူအသင့္ယူလာတဲ့ အိပ္အႀကီးႀကီးတစ္လံုးကို ေပးၿပီး “ယူခ်င္ပါရဲ႕ဗ်ာ၊ ေဟာဒီမွာ အိပ္အႀကီးႀကီးေတာင္ ယူလာပါရဲ႕၊ အေကာင္းဆံုးရတနာေတြသာ ေရြးၿပီး ထည့္ခ်ည္ပါ” လို႔ ေျပာၿပီး အိတ္ကိုလွမ္းေပးတယ္တဲ့၊ စုန္းမႀကီးလည္း ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြ အိတ္နဲ႔ အျပည့္ထည့္ေပးတဲ့ အျပင္၊ သူ႔ အက်ီအိတ္ကပ္ထဲပါ ထည့္ေပးေတာ့တာကိုး၊ ေလာဘႀကီးတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းလည္း “ထည့္ပါ .. ထည့္ပါ၊ မ်ားမ်ားသာထည့္ပါ” ေျပာေနရင္းနဲ႔ပဲ၊ ရတနာေတြက ေလးလံလြန္းေတာ့ လႈပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး၊ အဲဒီေတာ့မွ စုန္းမႀကီးက အစြယ္ႀကီးႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အဲဒီလူရဲ႕ လည္ပင္းကို ထိုးစိုက္ၿပီး ေသြးစုပ္ေတာ့တယ္။

ေလာဘႀကီးတဲ့သူမ်ား ဒရက္ကူလာေသြးစုပ္တာခံရၿပီး ေသရွာတာပါပဲ၊ အခု ကၽြန္မအသက္အရြယ္နဲ႔ဆိုေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းကလို မေၾကာက္တတ္ေတာ့တဲ့အျပင္ နဲေရွာေျပာတဲ့ ေလာဘႀကီးတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းပံုစံက သိပ္ရယ္ရလြန္းေတာ့ ကၽြန္မျဖင့္ ရယ္လိုက္ရတာ၊ နဲေရွာက ပိုဆိုးပါေသးတယ္။ သူပဲေျပာ၊ သူက ဦးေအာင္ရယ္ေနခဲ့ေသးတာ။

ေနာက္ထပ္ .. “ပုတ္သင္ညွိ” ပံုျပင္ကလည္း စိတ္၀င္စားစရာအေကာင္းသား ...