ကို႔စ္တာကြန္ေကာ့ဒ္ဒီးယား ၾကံဳေတြ႔ခဲ႔ရတဲ့အႏၱရာယ္

အီတလီ သေဘၤာႀကီး ကို႔စ္တာကြန္ေကာ့ဒ္ဒီးယား (Costaconcordia )ခရီးစတင္ ထြက္ခြာလာစဥ္။ငါးမန္းၿဖဴျကီးတေကာင္လို ေျမထဲပင္လယ္တ၀ိုက္ လွလွပပ လူးလြန္္႔ လွဳပ္ရွားေနတာပါ။ျဖစ္ခ်င္ေတာ့…………

သေဘၤာသြားရာ ခရီးလမ္းေႀကာင္း

၂၀၁၂ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ ၁၃ရက္ ေန႔က ေသာင္တင္သြားေသာ အေပ်ာ္စီး သေဘၤာႀကီး ၏ အနီးကပ္ျမင္ကြင္း 

ေဘးမွ အသက္ကယ္ေလွမ်ား ၀န္းရံေနစဥ္ 

 ၇၀ ဒီကရီတိမ္းေစာင္းေနေသာ သေဘၤာႀကီး

 ရွဳေဒါင့္ေပါင္းစုံမွ သေဘၤာႀကီး ေသာင္တင္ နစ္ျမဳပ္ေနပံု အေနအထား အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ခုလို ျမင္ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။သေဘၤာကို တာ၀န္ယူ  ေမာင္းႏွင္လာတဲ့ မာလိန္မွဴးက  “ Francesco Schettino” ျဖစ္ပါတယ္။သေဘၤာေပၚမွာ လိုက္ပါသူေပါင္း 4,252 ေယာက္ ျဖစ္ၿပီးခရီးသည္ပါစင္ဂ်ာခ်ည္း  3,206 ေယာက္ ပါရွိပါတယ္။အီတလီႏိုင္ငံ လာဇီယိုေဒသ( Lazio) ရွိ  စီဗီြတာဗက္ခ်ီယာ(Civitavecchia) ၿမိဳ႔မွ စတင္ ထြက္ခြာခဲ့တာျဖစ္တယ္။သေဘၤာဟာ ေရေအာက္ေက်ာက္ေဆာင္တခုကို မေတာ္တဆ တိုက္မိရာကေန တိမ္းေစာင္းသြားတာပါ။ေဒသခံ ကြ်န္းသူ ကြ်န္းသားေတြကို တေလးတစား  ဦးတိုက္ေနဟန္ပါပဲ။မာလိန္မွဴးကေတာ့ သူဟာ ေရေအာက္ၿကမ္းျပင္နဲ႔ (ပင္လယ္နဲ႔) အကြ်မ္းတ၀င္ရွိတဲ့အတြက္ သူ႔အျပစ္မဟုတ္ဘူး။ဒါဟာ သေဘၤာမွာ ပါရွိတဲ့ ကြန္ျပဴတာ ပရိုဂရမ္ရဲ႔ လြဲေခ်ာ္မွဳသာ ျဖစ္တယ္ လို႔ အခိုင္အမာ ဆိုထားပါတယ္။သေဘၤာဟာ ေက်ာက္ေဆာင္နဲ့ တိုက္လိုက္တာကို သူျကားေတာ့ ရုတ္တရက္  ကြ်န္ေတာ္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားတယ္။ စက္ခန္းထဲ ေရေတြ၀င္လာေရာ ကြ်န္ေတာ့ ေခါင္းထဲမွာ လဲဘာမွမရွိပဲ အသိဥာဏ္ပါ ကင္းမဲ့သြားတယ္။ လို႔ ေျပာပါတယ္။သေဘၤာေရယဥ္မွဴးဟာ သူ႔သေဘၤာကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဘူး။နီးရာ ဆိပ္ကမ္းကို အကူအညီေတာင္းေပမဲ့ အဆက္အသြယ္မရဘူး။  ဂီ၈လီယိုကြ်န္းဆီကို  Uသ႑ာန္ ေနာက္ျပန္လွည့္ မေကြ႔ခင္ (ဂငယ္ေကြ႔) ပုံမွန္အေနအထားကို ျပန္ေရာက္ဖို႔ သူႀကိဳးစားပါတယ္။  ဒါေပမဲ ့ သေဘၤာႀကီး တိမ္းေစာင္းသြာၿပီဆိုကတည္းက သေဘၤာကို စြန္႔ခြာ ထြက္သြားႀကဖို႔ သူ အမိန္႔ေပးရံုပဲ တတ္ႏိုင္ခဲ့တာပါ.။ဆိပ္ကမ္းအာဏာပိုင္တို႔ဟာ ခရီးသည္မ်ားရဲ႔ အသက္အႏၱရယ္ကို အထူးစိုးရိမ္ၿပီး  သေဘၤာဆီကို အကူအညီေပးမဲ့သက္ကယ္ေလွမ်ားေစလႊတ္ခဲ့တယ္။   ကယ္တင္ခ်ိန္ဟာ (၆)နာရီ ႀကာခဲ့ပါတယ္။ ခရီးသည္အမ်ားစုကို ကယ္တင္ႏိုင္ေပမဲ့ ၃၂ေယာက္က ေသဆုံးခဲ့ပါတယ္။ဒါဏ္ရာ ရသူေပါင္းက (၆၄)ေယာက္ပါ။ႏွစ္ေယာက္က ေပ်ာက္ဆုံးေနၿပီးေတာ့ ေသၿပီလို႔ မွတ္ယူရပါတယ္။

သေဘၤာႀကီးဟာ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာေတြအမ်ားအျပားထဲမွာ အႀကီးဆုံးတခုျဖစ္ပါတယ္။ခုအခါ သူမကို စြန္႔ျပစ္ထားဆဲျဖစ္ပါတယ္။မီဒီယာေလာကမွာေတာ့ အခင္းျဖစ္ပြားၿပီးကတည္းက သတင္းႀကီးေနတာပါ။ သေဘၤာေပၚပါသူ ခရီးသည္မ်ားကို ေသေစလိုတဲ့ ဆႏၵမပါ ေပမဲ့ ခုလို မိမိတာ၀န္ယူထားရတဲ့ သေဘၤာကို မိမိကိုယ္တိုင္ မထိမ္းသိမ္းႏိုင္ျခင္းဟာ အျပစ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ကြ်န္းရဲ႔ ကမ္းရိုးတမ္းတေလွ်ာက္ ဂီဂလီယိုကြ်န္း သေဘၤာဆိပ္ကမ္းအ၀င္ ေတာင္ဘက္  မီတာ ၈၀၀အကြာမွာျဖစ္ပါတယ္။သေဘၤာပဲ့ပိုင္းကိုယ္ထည္မွာ  သံအခြ်န္နဲ႔ ျခစ္ဆြဲလိုက္သလို အက္ကြဲေၿကာင္းရွည္ႀကီး ႏွစ္ခု နက္နက္ရွဳိင္းရွိဳင္း ကြဲထြက္ခဲ့တာပါ။ သေဘၤာစက္ခန္း ဂ်င္နေရတာ ေတြ ေရျမဳပ္္ကုန္ပါတယ္။သေဘၤာဟာ လက်ၤာဘက္ကို ၂၀ ဒီကရီ တိမ္းေစာင္းစၿပဳလာပါတယ္။သေဘၤာေရယဥၤမွဴးဟာ အစြမ္းကုန္ သူတတ္ေျမာက္ထားတဲ႔ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ နည္းပညာ အားလုံး ထုတ္သုံးေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံးမွာ သူ လက္ေလ်ာ့လိုက္ရပါတယ္။ ခရီးသည္မ်ားကို ထြက္ခြာသြားဖို႔ သူအမိန္႕ေပးပါတယ္။တခ်ိဳ႕ကလည္း သေဘၤာကပၸိတိန္ဟာ ကံအေႀကာင္းတရားပဲလို႔ သေဘာထားၿပီး တစုံတရာ အားႀကိဳးမန္တက္ ႀကံစီအားထုတ္ လုပ္ေဆာင္မွဳမရွိဘူးလို႕ ျခားနားစြာ ေျပာဆိုမွဳလည္းရွိေနတာပါ။သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြက ကြာဟမွဳေတြ ရွိေနပါတယ္။  ၿဗံဳးၿဗံဳးစားစားႀကီး အိမ္မက္ဆန္ဆန္  ရုတ္တရက္ ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္  သေဘၤာဟာ ဒီလိုနဲ႔ပဲ  ေရမွာ တ၀က္ နစ္ၿမဳပ္ရင္း တျဖည္းတျဖည္း တစ တစ သိမ္ေမြ႔စြာ ေရနက္ထဲကို ထိုးဆင္းသြားပါတယ္။ေလႏွင့္ ဒီေရတို႔က သေဘၤာ ခ်က္ျခင္း ေရၿမဳပ္မသြားေအာင္ ကူညီ ပံ့ပိုးထားသလို  တားဆီးထားမွဳ ရွိေနပါတယ္။

ဖိတ္စင္ကုန္တဲ့ ေရနံေတြဟာ  ပတ္၀န္းက်င္ကို ညစ္ညမ္းေစႏိုင္ပါတယ္။ ေရေနသတၱ၀ါ ငါးေတြကို အႏၱရယ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။

(၂၀၁၂ မတ္လ၂၄ရက္မွာေတာ့ ေရနံယိုဖိတ္မွဳကို  ထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။)

ကို႔စ္တာ ကြန္ေကာ့ဒ္ဒီးယားက တည္ေဆာက္ခဲ့ရသမွ် အားလုံး ေရစုန္မွာ ေမ်ာပါသြားၿပီ လို႔ အာမခံကုမၼဏီကို ကိုးကားၿပီး ေႀကျငာခဲ့ပါတယ္။အေကာင္းဆုံ း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သမွ် ဆယ္ယူ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္ တဲ့။၂၀၁၃ခုႏွစ္ စက္တဘၤာလ အေစာဆုံးထားၿပီး ျပီးစီးေအာင္ ဆယ္ယူႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။အပိုင္းပိုင္းျဖတ္ေတာက္ၿပီးေတာ့ ႀကိဳးနဲ႔ ဆြဲရပါလိမ့္မယ္။ဒီ ေရေမ်ာကမ္းတင္ကိုယ္ထည္္ႀကီးကို ေဘးဖယ္ထားရေတာ့မွာပါ။ဒါေပမဲ့ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အမွတ္တရ ပစၥည္းတခုအေနနဲ႔ ထားရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္။

သေဘၤာႀကီး ေသာင္တင္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔  သေဘၤာ၀န္ထမ္းေတြ  ခရီးသည္ေတြချမာ  ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ သေဘၤာကို စြန္႔ခြာ ထြက္သြားၾကရတာပါ။ တခ်ိဳ႕က အသက္ကယ္ေလွေတြနဲ႕ပါ။တခ်ိဳ႕က ေရထဲခုန္ခ်ၿပီး  ကမ္းေျခအေရာက္ လက္ျပစ္ကူးႀကသူေတြနဲ႔။ တခ်ိဳ႕က  ဟယ္လီေကာ့ပတာေတြ နဲ႕ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ၿပီး ကစဥ္႕ကရဲနဲ႔  ပါသြားျကတယ္။အမ်ိဳးအမ်ိဳးပါပဲ။၄၀ေလာက္က ေပ်ာက္ဆုံးေနၿပီးေတာ့ ေနာက္ေန႔မ်ားမွာ တ၀က္ေလာက္ျပန္ရွာေတြ႔ပါတယ္။သေဘၤာထဲမွာ ခုိကပ္ေနႀကတာပါ။ေသဆုံးကုန္တာလည္းရွိတာေပါ့။

ကက္ပၸတိန္က “ ကြန္ၿပဴတာ ေရေႀကာင္း အခ်က္ျပေတြ နဲ႔ သတိေပးတပ္လွန့္မွဳ လုပ္ပါတယ္။ပင္လယ္ျကမ္းျပင္ အေနအထားကို ေကာင္းေကာင္း သိပါတယ္။သုံးေလးႀကိမ္ ကြ်န္ေတာ္ႀကိဳးစားပါတယ္။ရုတ္တရက္ လွဳိင္းလုံးႀကီးေတြ ပုတ္ခတ္ တိုက္ခိုက္မွဳေႀကာင့္ ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚကို သေဘာၤ ကိုယ္ထည္ ဆြဲခ်လိုက္သလို  ေရာက္သြားရတာပါ။ကြ်န္ေတာ့္မွာ တာ၀န္လုံးလုံးရွိပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ပဲ တရားစီရင္ မွာပါ “ လို႔ ထုတ္ေဖၚ ေျပာဆိုပါတယ္။

အေစာပိုင္ ကနဦးက သူေျပာရာမွာ သေဘၤာဟာ ကမ္းေျခနဲ႔ မီတာ ၃၀၀ ပဲ ကြာတယ္ တဲ့။(သေဘၤာရဲ႔ အရွည္ေလာက္ပါ)ေက်ာက္ေဆာင္နဲ႔ တိုက္မိတာကို သူ ေကာင္းေကာင္းအမွတ္ထားမိပုံ မေပၚပါဘူး။သေဘၤာပထမအရာရွိCiro  Ambrosio က သူ႔ ေရေႀကာင္းအရာရွိေတြကို ေျပာႀကားရာမွာ..ကက္ပၸိတိန္ဟာ အခန္းမွာ သူ႔စာျကည့္မ်က္မွန္က်န္ရစ္ခဲ့လို႔ Ambrosio ကို သူ႔ကိုယ္စား ေရဒါ စစ္ေဆးခိုင္းခဲ့တယ္ တဲ့။မာလိန္မွဴးဟာ သေဘၤာမန္ေနဂ်ာမ်ားကို.ေျပာရာမွာ ...”၂၀၁၁ခု က အလားတူ ခရီးမ်ိဳး သြားခဲ့တယ္။ Le  Scoleကြ်န္းအနီးကို မခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ဘူး။ကြ်န္းေပၚမွာ ေန႔အခ်ိန္ က်င္းပတဲ့ ပြဲေတာ္ကို ခရီးသည္ေတြ ေရာက္ခဲ့တယ္။ပုံမွန္အတိုင္းသေဘၤာဟာ ၅မိုင္ေလာက္ပဲ ကမ္းကခြာေမာင္းခဲ့တယ္။ခု ၂၀၁၂မွာလည္းအလားတူ ခြာေမာင္းခဲ့တာပါပဲ “တဲ့။အဲဒီအခ်ိန္မွာ မာလိန္မွဴးဟာ အယင္ မာလိန္မွဴးေဟာင္း မာရီယို ေပၚလန္ဘို နဲ႔ ဖုန္းေျပာေနပါတယ္။တီဗီြခ်နယ္လိုင္း Canale 5မွာ  သေဘၤာ မေတာ္တဆမွဳ  အေမးအေၿဖခန္းအေႀကာင္း ေၿပာခဲ့ႀကတယ္တဲ့။

 အဲဒါကမ်ား  သူ႕စိတ္ကို ေခ်ာက္ခ်ားမႈ ျဖစ္ေစခဲ့သလား။

 အခင္းျဖစ္ပြားစဥ္ ခရီးသည္တစုဟာ ထမင္းစားခန္းမွာ ရွိေနႀကခိုက္ပါ. ဘန္းကနဲ အသံႀကီးကိုႀကားေရာ သေဘၤာ၀န္ထမ္းတဦးက အင္တာကြန္ကေန “ ဘာမွမျဖစ္ဘူး ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ဒါက လွ်ပ္စစ္ျပတ္ေတာက္သြားလို႔ပါလို႔ “ အားလုံး အိုေကပါတယ္” တဲ့။လူေတြကို ျငိမ္သက္ေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ ့ သေဘၤာက လွဳပ္ခါေနတယ္။သူတို႔ရဲ႕ ထိတ္လန္႔မွဳကို ႀကိဳးစားထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ မလြယ္ဘူး။

သေဘၤာတခုခုနဲ႔ ေဆာင့္မိၿပီးေနာက္မွာေတာ့  လွ်ပ္စစ္မီး ျပတ္ေတာက္သြားတယ္။  မီးေတြျငိမ္းကုန္ၿပီ။တဲ့။ လူသံေတြ ဆူညံလာၿပီ။ေျပးႀက လႊားႀက။လဲၿပိဳႀက။ေလွခါးက လိမ့္က်သြားလိုက္ႀက။ ပုဂံခြက္ေယာက္ေတြ က်ကြဲ ကုန္ႀက။ 

အလို.  ဒါဟာရုပ္ရွင္ ရိုက္ကူးေနသလား။ 

.မဟုတ္ပါဘူး။ သေဘၤာဟာ ညာဘက္ကို ၂၀ဒီကရီ တိမ္းေစာင္းေနပါၿပီ။

သေဘၤာကပၸိတိန္  ရွက္တီႏို က နာရီ၀က္အတြင္း သေဘၤာကို စြန္႔ခြာသြားဖို႔ အမိန္႔ေပးေနပါၿပီ။ ခရီးသည္ေတြကို တစုတည္းေနဖို႔ ညႊန္ႀကားတယ္။အသက္ကယ္အက်ၤ ီေတြ ၀တ္ထားႀကဖို႔ ေဆာ္ျသပါတယ္။သက္ကယ္ေလွေတြ ျပစ္ခ်ေစတယ္။အီတာလွ်ံ ဆိပ္ကမ္းအရာရွိေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔ ၿကိဳးစားေနစဥ္ ကင္းလွည့္ေရယဥ္Guardia de fianza မွ ကို႔စ္တာ သေဘၤာကို ဆက္သြယ္ေခၚယူခဲ့ေပမဲ့ မရခဲ့ပါဘူးတဲ့။

 ကိုယ္ထည္တြင္ ကြဲသြားေသာ အစင္းေခ်ာင္းမီတာ၅၀ (၁၆၄ေပ)ရွည္သည္။

အသက္၅၃ႏွစ္အရြယ္ရွိ ေနပယ္လ္ၿမိဳ႔သားႀကီး ကပၸိတိန္ ရွက္တီႏိုဟာ  သေဘၤာကပၸိတိန္အျဖစ္ (၁၁)ႏွစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဲပီးျဖစ္ပါတယ္။ အခင္းျဖစ္ပြားစဥ္က သူဟာ AP သတင္းဌာန အဆိုအရ  မူးယစ္ေဆး သုံးစြဲထားတယ္လို႕ သိရပါတယ္။

 ေရေၿကာင္းခရီးစဥ္ 

သေဘၤာ၀န္ထမ္းအားလုံးဟာ အႏၱရယ္တခုခုနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရရင္ ခုခံကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳတင္ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားၿပဳလုပ္ႀကရၿပီး  အပတ္စဥ္ သင္တန္းတက္ႀကရပါတယ္။ဘယ္လိုပဲ သင္တန္း တက္ေရာက္သည္ျဖစ္ေစ မေတာ္တဆမွဳေတြ ကေတာ့ ရွိေနမွာ အမွန္ပါပဲ။သေဘၤာကပၸတိန္ ရွက္တီႏို ဟာ ဒီအႀကပ္အတည္းမွာ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္သူအရာရွိထံ သုံးႀကိမ္ဖုန္းေခၚခဲ့ေပမဲ့မရရွိခဲ့ပါဘူး။တဲ့။ဆိပ္ကမ္းအာဏာပိုင္ထံကိုလည္း ႀကိဳးဆြဲ ေလွႀကီး (tug boat)ေစလႊတ္ရန္ ေတာင္းခံခဲ့ေပမဲ ့ မရခဲ့ပါဘူး။တဲ့။ သေဘၤာေပၚမွာ ခရီးသည္အျဖစ္ လိုက္ပါလာသူ ကပၸိတိန္ “ေရာ္ဘတ္တို ေဘာ္ဆီယ” က သေဘၤာကို စြန္႔ခြာထြက္သြားဖို႔  “ရွက္တီႏို” အမိန္႔မေပးခင္ကပင္ သူ က ထြက္ခြာခဲ့ေႀကာင္းေျပာပါတယ္။ရွက္တီႏိုဟာ သူ႔အရာရွိအခ်ိဳ႔နဲ႔ အတူ ၂၁း၄၅သေဘၤာနစ္ၿမဳပ္အၿပီး ၂၃း၃၀ နာရီမွာ အသက္ကယ္ေလွနဲ႔ သေဘၤာကို စြန္႔ ခြာ ထြက္သြားခဲ့တယ္။သူ႔ရဲ႔ တာ၀န္မဲ့ လုပ္ရပ္ကို  စိတ္ဆိုးေနတဲ့ ကမ္းေျခေစာင့္ သူ႔အထက္အရာရွိဟာ သေဘၤာဆီ သူျပန္သြားရမယ္လို႔ မဆိုင္းမတြ အမိန္႔ေပးေခၚယူလိုက္တယ္။

သူက  သေဘၤာဆီ ျပန္သြားဖို႔ကို ျငင္းဆိုခဲ႔ပါတယ္။

ဒါ့ေႀကာင့္ သူ႔ကို 

 (၁) သတ္ရန္ရည္ရြယ္မွဳမရွိလင့္ကစား လူေသေစမွဳ

 (၂)ေပါ့ေလ်ာ့လစ္ဟင္းမွဳ 

(၃) အေမွ်ာ္အျမင္မရွိမွဳ

(၄)မကြ်မ္းက်င္ ညံ့ဖ်င္းမွဳ

 (၅) တာ၀န္ပ်က္ကြက္မွဳ

စတဲ့ စြဲခ်က္ေတြနဲ႔ အီတာလွ်ံ ျပစ္မွဳဆိုင္ရာ ပင္လယ္ေရေျကာင္းဥပေဒအရ တရားစြဲခဲ့ပါတယ္။

စြဲခ်က္အားလုံးကို စီရင္ခ်က္ခ်မယ္ဆိုရင္ အႏွစ္ ၂၅၀၀ ျပစ္ဒါဏ္ ခံရႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔ကို အက်ဥ္းေထာင္ကေန လႊတ္ၿပီး ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ဘ၀ႏွင့္ လေပါင္းမ်ားစြာ ထားရွိခဲ့ၿပီးေနာက္၂၀၁၂ခု ဇူလိုင္လ ၅ရက္ေန႔မွာ အၿပီးသတ္ စီရင္ခ်က္ခ် ဆုံးျဖတ္လိုက္တာပါ။

  (၁) ခရီးသည္မ်ားကို စြန္႔ခြာခ်န္ထားျခင္း။

(၂)သက္ဆိုင္ရာဌာနမ်ားကို အေႀကာင္းႀကားမွဳ မရွိျခင္း 

စတဲ့  စြဲခ်က္ႏွစ္ခု ထပ္တိုးကာ  Meta di Sorrento မွာ အၿမထာ၀ရ  ေနထိုင္ရန္ စီရင္ခ်က္ခ်ခဲ့ပါတယ္။လူမွဳ၀န္းက်င္ ဆက္သြယ္ျခင္းမရွိရ။ မိသားစု ထိေတြ႔ျခင္းမရွိရ။စတဲ့ ျပစ္ဒါဏ္မ်ားလည္းပါရွိတာပါ။

ဒါေပမဲ့ ကပၸိတိန္ရဲ႔ ေလွ်ာက္လဲ ထုေျခခ်က္ေတြဟာ အေတာ္အသင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္ ေျပာရမွာပါ။

(ကမၻာေက်ာ္ တိုင္တဲနစ္ကားမွာေတာ့ သေဘၤာကပၸိတိန္ဟာ သူ႔သေဘၤာႏွင့္အတူ ရွိေနခဲ့တာပါ။ ျပစ္ခြာ စြန္႔ထားျခင္း မရွိဘူး။

၂၁၂ ဇန္န၀ါရီ ၃၁ရက္ေန႔မွာ  UK ခ်ာနယ္ 4 မွေန ကို႔စတာကြန္ေကာ့ဒ္ဒီးယား ေရေအာက္ နစ္ၿမဳပ္ျခင္းကို ျပသခဲ့တယ္။ခရီးသည္တေယာက္က ဗီြဒီယို မွတိတမ္းရိုက္ကူးရာမွာ သေဘၤာ၀န္ထမ္းတဦးရဲ႔ ပုံရိပ္နဲ႔့ “ အရာရာ ထိန္းခ်ဳပ္မွဳ ေအာက္မွာရွိေနပါတယ္။ခရီးသည္မ်ား ကိုယ့္အခန္းကိုျပန္သြားျကပါ “လို႔ ေျပာဆိုေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ခန္႔မွန္း ခရီးသည္ ၆၀၀ ေလာက္ကို ကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး လူ၃၀၀ေလာက္က အသက္ကယ္ေလွ မရရွိပါဘူး။သက္ကယ္ေလွမ်ားဟာလည္း စြန္႔စြန္႔စားစား ျပစ္ခ်ေပးရတာပါ။

ခရီးသည္ေတြ ရိုက္ကူးခဲ့တဲ့ (documentary) ဗီြဒီယို မွတ္တမ္းမ်ားကို အေျခခံၿပီး ရုပ္ျမင္သံႀကားေတြက တမိနစ္ၿပီးတမိနစ္ ဆက္တိုက္ ထုတ္လႊင့္ျပသခဲ့တယ္။ကမ္းေျခေစာင့္ အရာရွိနဲ႔ သေဘၤာကပၸိတိန္တို႔ အျပန္အလွန္ေျပာဆိုသံတို႔ကို ဟယ္လီေကာ့ပတာမွ ေလယာဥ္မွဴးက အသံဖမ္းယူႏိုင္ခဲ့တယ္။”ေႀကာက္စရာ့ ပင္လယ္တြင္း ျမင္ကြင္း”” ကင္မရာ ျမင္ကြင္း” “ကို႔စ္တာ ကြန္ေကာ့ဒ္ဒီးယား နစ္ၿမဳပ္ျခင္း “  “ ျကမၼာငင္ေသာ ည တည”  “ေပ်ာ္စရာေတြနဲ႔ ေရာေထြးေနတဲ့ ၀မ္းနည္းေျကကြဲျခင္း    “ေျကကြဲဖြယ္ ျပဇတ္တပုဒ္ ခင္းက်င္း ျပသခဲ့” စသျဖင့္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး  ရုပ္ျမင္သံႀကား တို႔က မျပတ္ထုတ္လႊင့္ခဲ့တယ္။ေ၀ဖန္ခ်က္ေတြလည္း အေတာ္ေလးမ်ားျပားခဲ့ပါတယ္။မီဒီယာေလာက မွာေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီး ဂယက္ထသြားေစခဲ့တဲ့ သတင္းတပုဒ္ျဖစ္ေႀကာင္း မွ်ေ၀ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။       ။

Florist

Fefer: Wikipedia