Drop Down MenusCSS Drop Down MenuPure CSS Dropdown Menu

Wednesday, January 30, 2013

အခ်စ္ လက္ထပ္ျခင္း နွင့္ အိမ္ေထာင္

ဧဗာသိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ အိပ္မက္ထဲကသူရဲေကာင္း ခ်ာလီႏွင့္လက္ထပ္ရလုိ႔ပဲေပါ့။ ဧဗာ ဘာကေလမွာ စိတ္ပညာ ေဒါက္တာသင္တန္းတက္ေနခ်ိန္ နာပါစပ်စ္ျခံမွာအလုပ္လုပ္ေနသည့္ ခ်ာလီႏွင့္ေတြ႔သည္။ ခ်ာလီက ဧဗာ့ကုိ ဆန္ဖရန္စစၥကုိကပန္းခ်ီျပပြဲတစ္ခုကို ေခၚသြားသည္။ ဧဗာ့ရင္ကို လႈပ္ခတ္သြားေစသည့္ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ ခ်ာလီက လက္ေဆာင္ေပးခဲ့သည္။ပထမတစ္ႀကိမ္ခ်ိန္းအေတြ႔မွာပဲ ခ်ာလီ့ကို ဧဗာ တအားခ်စ္သြားခဲ့သည္။ အဲဒီလုိတမ္းတမ္းစြဲခ်စ္ရသူႏွင့္ လက္ထပ္ခြင့္ရလုိ႔ ဧဗာ သိပ္ေပ်ာ္သည္။ အလုပ္ကုိယ္စီႏွင့္ဆုိေတာ့ ပ်ားရည္ဆမ္းခရီးသီးသန္႔မထြက္ႏုိင္ၾက။အလုပ္သြားခ်ိန္ အနမ္းေပး ႏႈတ္ဆက္ခြဲခြာ အလုပ္ခြင္သြားၾကရ။ ညေနအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့မွသာ ေအးေအးလူလူ ေတြ႔ရသည္။ 

“ဒီည ငါနဲ႔အတူေနဖုိ႔…..”လုိ႔ ခ်ာလီက ေတာင္းဆုိေတာ့အလုပ္သြားဟန္ျပင္ေနသည့္ ဧဗာက ခ်ာလီ့ကို ႏႈတ္ဆက္အနမ္း ေပးရင္း “ေကာင္းၿပီေလ ဒါဆုိ ေနာက္ဆံုးေတြ႔ဖုိ႔ခ်ိန္းထားတဲ့စံုတြဲကုိ ကၽြန္မဖ်က္လုိက္မွာေပါ၊့ ညေန ၆နာရီမွာ ေတြ႕ၾကမယ္”လုိ႔ ကတိေပးလုိက္သည္။ ဧဗာ့အလုပ္က အိမ္ေထာင္ေရးအၾကံေပးအလုပ္။ ကြာရွင္းရန္တာစူေနသည့္အိမ္ေထာင္မ်ားကုိ အဆင္ေျပေျပႏွင့္ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းသြားဖုိ႔၊ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦးထာ၀ရခ်စ္ခင္စံုမက္ေနေစဖုိ႔ အေကာင္းဆံုး အၾကံဥာဏ္ေပးရသည္။ အလုပ္ခန္းထဲမွာေတာ့ စံုတြဲေတြဆီက အျပန္အလွန္ျငင္းခံုသံမ်ားျဖင့္ ဆူညံပြက္ေလာရုိက္ေနတတ္သည္။ မထင္မွတ္ဘဲညေနပိုင္းမွာ ဧဗာ့ အေဖႏွင့္အေမ ေရာက္လာသည္။ ရုိးရုိးေရာက္လာတာမဟုတ္၊ ေအာ္ဟစ္ေပါက္ကြဲလ်က္။ အေမက အေဖ့ကုိ ေဒါသထြက္ေနသည္။ ဘုရားသခင္…။ အေမ့ေျပာျပခ်က္အရ အေဖ့မွာ လြန္ခ့ဲတဲ့ ႏွစ္အစိတ္ေလာက္ကမိန္းမတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ဖူးသည္တဲ့။

`ဒီေယာက္်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပးရင္းန႔ဲဘ၀ရဲ႕အဖိုးတန္အခ်ိန္ေကာင္းေတြ ကုန္ဆံုးခဲ့ရၿပီ
´လုိ႔ အေမကေနာင္တစကားဆုိေနၿပီ။

“ဒီအသံုးမက်တဲ့ အိမ္ေထာင္ကုိ ဖက္တြယ္ေနမယ့္အစားပုိေကာင္းမယ့္အရသာကုိ ရွာေဇြစားသံုးသင့္တယ္” လုိ႔ အေမေျပာေသးသည္။

အဆင္မေျပသည့္ အိမ္ေထာင္သည္ေတြကုိ အၾကံေပးရသည့္ဧဗာ အခုအခက္ေတြ႕ရၿပီ။စိတ္ဆိုးေနသည့္အေမက သမီးႀကီး ရွယ္ဘီ့အိမ္မွာ သြားေနမည္တဲ့။ညေနအိမ္ျပန္လာေတာ့ အီဗာ့စိတ္ေတြမၾကည္လင္။ ေခါင္းထဲမွာ မိဘႏွစ္ပါး၏ျပႆနာကႀကီးစုိးေနသည္။ ခ်ာလီက အတူေနၾကဖို႔ ကလူက်ီစယ္ ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္ေနသည္ကုိဧဗာ စိတ္မ၀င္စား။ ရုတ္တရက္ႀကီး သူ႔အနားကေန ထထြက္သြား သည့္ ဧဗာ့ကုိခ်ာလီနားမလည္ဟန္ႏွင့္ေမးသည္။
“ဘယ္လဲ ဧဗာ”
“ အေမ့ကုိ သြားေတြ႕မလို႔”
“ မနက္ကေျပာခဲ့တဲ့ ညေန ၆နာရီကိစၥ ဘယ္လိုလဲ”
“ ခြဲခြာျခင္းရဲ႕ ၂၄နာရီက ပုိအေရးပါတယ္ခ်ာလီ”
သူ႔အေဖအေမတုိ႔ကိစၥကုိဧဗာရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။
ခ်ာလီ စိတ္ပ်က္စြာ က်န္ရစ္ခဲ့သည္။ ရွယ္ဘီ့အိမ္ေရာက္ေတာ့    ပစၥည္းေတြေနရာခ်ေနသည့္ အေမ့ကုိျမင္သည္။

“အေမနဲ႔အေဖ ျပန္အဆင္ေျပဖုိ႔သမီးကူညီပါ့မယ္၊ ဒါေပမဲ့ အေမကုိယ္တုိင္ပါ၀င္မွရမယ္၊ သမီးေမးစမ္းပါရေစဦး၊ အေဖ ေဖာက္ျပန္ခဲ့တဲ့ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးအေမ တကယ္ပဲ ၀မ္းနည္းစိတ္ပ်က္ေနတာလား၊ အေမကုိယ္တုိင္က လမ္းခြဲခ်င္လို႔အဲဒါကုိ ဆင္ေျခအျဖစ္ အသံုးခ်ေနတာလား”
“ဧဗာ မင္းငါ့သမီးအျဖစ္နဲ႔ပဲေနပါ၊ ကုထံုးဆရာပံုစံႀကီးနဲ႔ လာတရားမေဟာနဲ႔”
“မဟုတ္ဘူး၊ အျဖစ္အပ်က္ေတြကုိ သမီးနားလည္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာပါ”
“ ဒါက ရႈပ္ေထြးတယ္ဧဗာ၊ မင္းကို္ယ္တုိင္ၾကံဳဖူးမွ နားလည္မယ္၊ မင့္အေဖက်ဘာလုိ႔ သြားမေမးတာလဲ”
“အေဖ့ကိုလည္း ေမးမွာပါ၊ သမီးကုိ ကုထံုးဆရာအျဖစ္လက္မခံရင္၊သမီးထက္ပိုေတာ္တဲ့ ကုထံုးဆရာဆီ ပုိ႔ေပးမယ္” အစ္မ ရွယ္ဘီက မ်က္ရည္မ်ားေ၀့သီလ်က္ ဧဗာ့ကုိ အားကိုးတႀကီးေျပာသည္။
“အေဖနဲ႔အေမ အတူတူ ရွိမေနမွာကုိ ငါ စဥ္းစားလုိ႔ကုိမရဘူး”
“အစ္မရာ၊ နင္ငါ့ကို ယံုစမ္းပါ၊ ငါရေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္”ဧဗာ့ေခါင္းထဲမွာ အေဖနဲ႔အေမ ျပန္လည္ေပါင္းစည္းေရးကိစၥကႀကီးစုိးေနသည္။ အိမ္မွာ ခ်ာလီ ဘယ္လုိပံုစံနဲ႔ က်န္ရစ္ခဲ့ မလဲ မသိ။ အေဖ့အိမ္သြားေတာ့တစ္အိမ္လံုး အေမွာင္ခ်ထားသည္ကုိ ေတြ႕ရသည္။ ၀င္ေနက်အတုိင္း အသာကေလး ၀င္လာေတာ့ အခန္းထဲက ရုတ္တရက္ထြက္လာသည့္ လူတစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ဧဗာလန္႔သြားသည္။ ခပ္ငယ္ငယ္ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္။ အေဖက အိမ္ခန္းထဲက ထြက္လာကာလွမ္းေျပာသည္။

"မလန္႔ပါနဲ႔၊ ဒါ အေဖ့အတြက္ စားစရာလာပုိ႔တဲ့ေကာင္ေလးပါ”
“ သမီး ဖုန္းဆက္တာ ဘာလုိ႔မကုိင္တာလဲအေဖရာ…”
“ဒီေန႔ ဥပုဒ္ေန႔ေလ၊ ေရွးခရစ္ယာန္ရုိးရာမွာက ဥပုဒ္ေန႔ဆုိဖုန္းကုိင္တာခြင့္မျပဳဘူး၊ မီးေတြမထြန္းရဘူး” အေဖ ဘယ္တုန္းကမ်ား ဘာသာတရားနဲ႔လုိက္ေလ်ာညီေထြေနဖူးလုိ႔လဲ၊ အင္းေလ အေမမရွိေတာ့ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား စိတ္နဲ႔ ခုမွ ဘာသာတရားကုိသတိရတာျဖစ္မွာေပါ့။ ဒါလည္း ေကာင္းတာပဲ ဟု ဧဗာေတြးသည္။ရွယ္ဘီပါ လုိက္လာသည္။ ရွယ္ဘီက စားစရာလာပို႔သည့္ေကာင္ေလးကုိ ရိပ္ခနဲျမင္လုိက္ခ်ိန္`အမုိက္စားေလးပဲ´ဟု မွတ္ခ်က္ခ်သည္။ အေဖကမလုိအပ္ဘဲႏွင့္ အဲဒါစားစရာလာပုိ႔တဲ့ေကာင္ေလးဟု ထပ္ကာထပ္ကာ ေျဖရွင္းေနသည္။ ဘာသေဘာပါလိမ့္။ ညခင္းက် အေဖႏွင့္ ေအးေအးေဆးေဆး စကားထိုင္ေျပာသည္။ အေဖကအေမ့လုိ ေသြးမဆူ။ အင္းေလ အျပစ္လုပ္ထားတဲ့ သူမို႔ ျဖစ္မွာေပါ့၊ အျခားစံုတြဲေတြဆီက အျပစ္အမွားေတြကိုေတာင္ ေဖးမမွ်ကူ စာနာယူၿပီးျပန္လည္သင့္ျမတ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားႏုိင္ေသးတာ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္အေဖလုပ္ခဲ့သည့္အျပစ္ေတြကုိ ဧဗာ နားလည္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားရပါမည္။

“သမီးတုိ႔အတြက္ ျပည့္စံုတဲ့အေဖ ျဖစ္ခ်င္တာပါ၊ ဒါေပမဲ့ အခု အေဖ့ကိုမင့္အေမကလည္း မလုိအပ္ေတာ့ဘူးေပါ့၊ သမီးမွာလည္း ခ်ာလီ ရွိေနၿပီပဲ၊အားလံုးေျပာင္းလဲကုန္ၿပီ၊  ဒီအေျပာင္းအလဲေတြအတြက္ စိတ္မပူန႔ဲ၊ တစ္ခါတေလအေျပာင္းအလဲ ေတြက အျပဳသေဘာေဆာင္ပါတယ္”
အေမွာင္ထဲမွာအထီးက်န္ဆန္ေနသည့္ အေဖ့ကုိၾကည့္ၿပီး ဧဗာစိတ္မေကာင္း။ အေဖ့ကုိအိမ္မွာေခၚထားမွျဖစ္မည္။ အိမ္ျပန္လာေတာ့ အေဖ့ကုိျမင္လွ်င္ခ်ာလီမ်က္ခံုးေတြ ပင့္တက္သြားကာ တုိးတုိးေလးေမးသည္။

“ဟင္ သူဒီကုိ ေျပာင္းလာေနမွာလား”
“ခဏေလးပဲ ေနမွာပါ”
ဟာ မျဖစ္ဘူးမျဖစ္ဘူး။ ခ်ာလီစိတ္ပ်က္သြားသည္။ မၾကာခင္ကမွမဂၤလာပြဲဆင္ႏႊဲထားသည့္ စံုတြဲအသစ္စက္စက္ေနတဲ့ အိမ္ေလ။ အလုပ္ေတြေၾကာင့္ပ်ားရည္ဆမ္းခရီးမထြက္ျဖစ္လုိ႔ ဒီအိမ္ကိုပဲ ပ်ားရည္ဆမ္းအိမ္လုပ္ၿပီးေနေနရတာ။ ႏွစ္ကိုယ္တည္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနခ်င္တာေပါ့။ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ယွက္ႏႊယ္ေပၚေပါက္လာသည့္ လိင္မႈဆုိင္ရာသုခကုိလည္း အရသာအျပည့္လြတ္လပ္စြာခံယူစားသံုးခ်င္ေသးတာေပါ့။ အိမ္ထဲမွာအျခားလူတစ္ေယာက္ရွိေနလွ်င္ စိတ္ႏွလံုးေတြ က်ဥ္းက်ပ္ေတာ့မေပါ့။

“မင့္အေဖကုိ ေခၚလာမယ့္ကိစၥ၊ ဒါကုိ ႀကိဳတင္ေျပာျပၿပီး တို႔အတူဆံုးျဖတ္သင့္တယ္မဟုတ္လား၊”
“အေဖတစ္ေယာက္တည္း အေမွာင္ထဲမွာ စိတ္ဓာတ္က်ေနရွာတာ၊ အုိ ခ်ာလီရယ္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး….”

“ တကယ္ ခဏေလးပဲေနာ္”ဧဗာေခါင္းညိတ္လုိက္သည္။
xxxxxx
လက္ေတြ႕ျဖတ္သန္းရေတာ့ ခ်ာလီထင္သည့္အတုိင္းပါပဲ။ ညလူေျခတိတ္ခ်ိန္ခ်စ္ရည္လူးရန္ ဧဗာ့ကုိ ေပြ႕ဖက္လုိက္သည္ ႏွင့္ ဧဗာက `ေဘးခန္းမွာအေဖရွိေနတယ္ေလ´တဲ့။ ခ်ာလီက မမႈ၊ ဘာလုိ႔မႈရမွာလဲ၊ ဒီလုိလိင္မႈအရသာကုိအခ်ိန္မေရြး လြတ္လပ္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခံစားခ်င္လုိ႔ပဲ တရား၀င္လက္ထပ္ပြဲဆင္ႏႊဲခဲ့သည္ပဲ။ ဧဗာ့ကုိ တုိးကာတုိးကာ ေပြ႕ဖက္လုိက္သည္။ ဧဗာ့ မ်က္ႏွာက ေပ်ာ့ေပ်ာင္းရမည့္အစား တင္းမာလာသည္။ ၿပီး ေဘးခန္းကုိေမးထုိးျပသည္။ သေဘာက အေဖရွိတယ္၊ အသံဗလံေတြ ၾကားကုန္မယ္၊ မလုပ္နဲ႔ေပါ့။ ခ်ာလီ စိတ္ကသိကေအာင့္ျဖစ္သြားကာ ဧဗာ့ကုိ ေက်ာခုိင္းလ်က္ တစ္ေယာက္တည္းက်ိတ္မွိတ္ အိပ္ပစ္လုိက္သည္။ မိုးလင္းေတာ့ ပန္းခ်ီကားေတြကုိ နံရံအျပည့္ခ်ိတ္ေနသည့္ ေယာကၡမႀကီးကုိျမင္သည္။ ဒီလုိ အျပည့္ခ်ိတ္တာ ခ်ာလီမႀကိဳက္။ ေျပာလုိ႔လည္း မျဖစ္။ သည္ၾကားထဲ ျမာေပြသည့္ သူငယ္ခ်င္း ဂါဗာက ခ်ာလီႏွင့္ဧဗာကုိ အားက်ကာ ငါလည္း တစ္ေယာက္တည္းတည္တည္တံ့တံ့ထားေတာ့မယ္ဆိုခဲ့သည့္အတုိင္း အသစ္စက္စက္မိန္းမကုိ ေခၚလာကာ မိတ္ဆက္ေပးသည္။ ပုိလစ္ရွ္လူမ်ိဳး မိန္းမေခ်ာေလး ကယ္ရွာ။ ေတြ႕ရတာ ၀မ္းသာပါသည္။ ဒါေပမဲ့သူတုိ႔က ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ အိမ္ကမျပန္၊ ကာရာအုိ ေကစက္ဖြင့္ကာ သီခ်င္းေတြေအာ္ဟစ္ဆုိၾကသည္။ အေဖကပါ မုိက္ခရုိဖုန္းတစ္ခုဆြဲယူကာ သီခ်င္း၀င္ဆုိသည္။ အထီးက်န္ေနသည့္အေဖ့ကုိ ဧဗာ ေပ်ာ္ေစခ်င္ပါသည္။ ႏွစ္ကုိယ္တူဆိတ္ၿငိမ္လြတ္လပ္စြာ ျဖတ္သန္းရမည့္အိမ္ေထာင္မွာ ဆူညံပြက္ ေလာရုိက္ေနၿပီပုိ႔ ခ်ာလီစိတ္ပ်က္ေနတာ ဧဗာနားလည္ပါသည္။။ ပုိဆိုးတာက အေဖက ဧဗာ့ကိုပါဆြဲေခၚသီခ်င္းဆုိခိုင္းသည္။ စိတ္ပ်က္လက္ ပ်က္ျဖစ္ေနသည့္ ခ်ာလီ့ကိုေငးၾကည့္ရင္း အေဖ့စိတ္ႀကိဳက္ ဧဗာသီဆိုကခုန္ေနရသည္။။ခ်ာလီေတြးေနသည္က ဒီလုိညေလးမွာ ဧဗာႏွင့္ သူ ႏွစ္ေယာက္တည္းသီခ်င္းသံတုိးတိုးေလး ၾကားမွာ ခ်စ္ျခင္း၊ လက္ထပ္ျခင္းေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရကုိျပည့္ျပည့္၀၀ ခံစားေနရမွာ။ လက္ေတြ႕ဘ၀က ဆုိး၀ါးၿပီးျမင္ျပင္းကပ္စရာေကာင္းလွခ်ည့္။ သက္ျပင္းခ်ကာ ဒီကာလေတြျမန္ျမန္ေက်ာ္လြန္ဖုိ႔ပဲ ခ်ာလီဆုေတာင္းရေတာ့မည္။
 xxxxx

ခ်ာလီႏွင့္ ဧဗာ၊ ဂါဗာႏွင့္ ကယ္ရွာတို႔ ဟုိတယ္မွာ ညစာအတူစားေသာက္ၾကရင္းစသလုိေနာက္သလို စကားေတြ လြန္ကၽြံမိၾကသည္။ “မင္း ပထမမိန္းမ မင္းကိုဘာလုိ႔ထားသြားလဲ ငါသိၿပီ” ဂါဗာဆီက အမွတ္တမဲ့ထြက္က်လာသည့္ စကားေၾကာင့္ ဧဗာမ်က္လံုးျပဴးသြားသည္။ “ဘယ္လုိ ပထမမိန္းမ?၊ သူ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ?” ဂါဗာေၾကာင္စီစီပံုစံႏွင့္ ဟာ ခ်ာလီ၊ မင္း ဧဗာ့ကုိ ဒါမေျပာရေသးဘူးလား' ဆုိကာမွ ပုိဆုိးၿပီ။ ခ်ာလီပ်ားတုပ္ၿပီ။ ဧဗာလည္းအမွတ္တမဲ့သိလုိက္ရသည့္ ခ်ာလီ့အတိတ္ေၾကာင့္ ေသခ်င္သြားၿပီ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဧဗာက ခ်ာလီ့ကိုအကပ္မခံေတာ့။

“ဒီေလာက္မုိက္မဲတဲ့အလုပ္ကုိ ဘယ္လုိလုပ္ႏုိင္ခဲ့တာလဲ” ဧဗာ အသည္းနာနာ ေမးမိသည္။
“အဲဒီတုန္းက ငါ့အသက္ ၂၂ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတာ” ခ်ာလီေတာင္းပန္သည္။
“ဒါ ဘာကုိမဆုိ ေကာင္းေကာင္းသိႏိုင္ ဆံုးျဖတ္ႏုိင္တဲ့အရြယ္ပဲ”
“မဟုတ္ဘူး၊ အဲဒီတုန္းက လာ့ဗီးဂက္စ္မွာ ငါမူးေနတယ္” ဒီလုိပဲ ေယာက္်ားေတြဟာ မူးလုိက္တာနဲ႔ အမွားေတြ စတင္က်ဴးလြန္ေတာ့တာပဲ ဟုဧဗာနာက်င္စြာေတြးသည္။ “ေကာင္မေလးကုိ နာမည္ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမသိခဲ့ဘူး၊ ငါအိပ္ရာႏုိးေတာ့သူ႔ကုိယူဖုိ႔ ငုိၿပီးေျပာတယ္၊ ငါကမယူရင္ သူ မေကာင္းတဲ့လူေတြနဲ႔ပဲေလွ်ာက္ၿပီးတြဲခုတ္ေတာ့မယ္တဲ့။ သူ႔ဦးေလးေတြ၊ အစ္ကုိေတြလည္း ရွိေနတယ္၊ႏွမေလးတစ္ေယာက္ လမ္းမွား ေရာက္သြားမွာစုိးစိတ္နဲ႔ ငါ တာ၀န္ယူလုိက္တယ္။ဒါေပမဲ့တကယ့္လက္ထပ္ပြဲလုိ အႏွစ္သာရွိရွိ ငါမခံစားခဲ့ရဘူး၊ အႏွစ္မရွိတဲ့အိမ္ေထာင္က တစ္ႏွစ္ေလာက္ပဲခံတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ငါ့ထက္ပုိေကာင္းမယ့္လူနဲ႔ေတြ႔ၿပီး  သူ႔အိမ္ေထာင္နဲ႔သူျဖစ္သြား ၿပီ၊ ငါ့ကုိ ယံုပါ၊ ”

“အစကတည္းက ေျပာျပခဲ့ပါလား”
“မင္းကို စိတ္မပ်က္ေစခ်င္လုိ႔ပါကြာ”
“ရွင့္အသက္ ၂၂အရြယ္မွာ ဘာပဲလုပ္ခဲ့လုပ္ခဲ့ ကၽြန္မ ဂရုမစုိက္ဘူး၊ရွင္ကၽြန္မကုိ လိမ္ညာခဲ့တာကုိပဲ ကၽြန္မ ယူက်ံဳးမရ ျဖစ္တာ”
“ ငါမင္းကို မလိမ္ခဲ့ပါဘူး၊ မေျပာဘဲ ထားခဲ့ရံုေလးပါ”
“အတူတူပဲေလ၊ ေရွ႕ဆက္ ဘယ္လုိ ယံုၾကည္ရေတာ့မလဲ”
“ကုိယ္ တကယ္ခ်စ္တာ မင္းပဲေလ၊ မင္းတစ္ေယာက္တည္းပဲ ဧဗာ၊ မင္းခံစားခ်က္ေတြေကာင္းသြားေအာင္ ငါမင္းကို ဘာလုပ္ေပးရမလဲ”
“ကၽြန္မ မိဘေတြရဲ႕ျပႆနာကို ကူညီေပါ့”
စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္ ခ်ာလီလုပ္မေပးခ်င္သည့္ကိစၥကုိ တမင္ ခုိင္းလုိက္သည္။
“ကြာရွင္းတယ္ဆုိတာ ခ်စ္ရတာထက္ပုိခက္ခဲတယ္ မင္းသိလားဧဗာ၊ ကြာရွင္းထားတဲ့ငါ့မိဘေတြ အခုဆုိရင္ ပုိၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတာ၊မင္းမသိလုိ႔”
“ဘာရယ္၊ ဒါဆုိ ကၽြန္မမိဘေတြ ကြာရွင္းဖုိ႔ကုိပဲ ရွင္ေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား”
“မင္းမိဘေတြၾကားထဲ မင္း ၀င္မပါသင့္ေတာ့ဘူး”
“သမီးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သူတုိ႔လမ္းခြဲေတာ့မယ့္ကိစၥကုိ ဒီတိုင္း ကၽြန္မက လက္ပုိက္ၾကည့္ေနရမွာလား”
“ဒီ့အတြက္ ငါတုိ႔ကေရာ ဘာလုိ႔နာက်င္ေ၀ဒနာခံစားေနရတာလဲ
ခ်စ္ျခင္းႏွင့္စတင္၊ လက္ထပ္ျခင္းႏွင့္ပတ္ရစ္ခဲ့သည့္ အိမ္ေထာင္အရသာကပိုမုိခ်ိဳၿမိန္ရမည့္အစား ခါးသက္သေယာင္ျဖစ္ ေနသည္ကုိ ခ်ာလီ ဘ၀င္မက်ေတာ့။လက္ထပ္ျခင္းရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ခါးသက္သက္အရသာေတြ ကိန္း၀ပ္ေနမွာလား စိုးထိတ္ေနရပါၿပီ။

xxxxx

ရွယ္ဘီႏွင့္ ဧဗာ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ အေမ့အတြက္စိုးရိမ္ေနရၿပီ။ အေမကထုိင္းႏုိင္ငံသြားလည္မည္တဲ့။ ရွယ္ဘီ့ေျပာ စကားကို နားထဲၾကားေယာင္သည္။ဘာတဲ့ ဘယ္ေလာက္ပဲျပည့္စံုျပည့္စံု၊ ၿပီးျပည့္စံုတဲ့အမ်ိဳးသမီးေတာင္လက္ထပ္ျခင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ လိင္မႈဆုိင္ရာျပႆနာရွိသည္ဆုိပဲ။ အေဖ့ကုိအေမခရီးသြားမည့္အေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ အေဖက အံ့ၾသသည္။
'ဟာ သူခရီးသြားရတာႀကိဳက္မွမႀကိဳက္ဘဲ´တဲ့။ `မဟုတ္ဘူး သူႀကိဳက္တယ္၊ အေဖတစ္ခါမွမလုိက္လုိ႔ သူမႀကိဳက္သလုိေနခဲ့တာ၊ အခု သူ႔စိတ္ရင္းအတုိင္း အေမ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေတာ့မယ္´။ သားအဖႏွစ္ေယာက္အေခ်အတင္ေျပာရၿပီ။
“မဟုတ္တာပဲ၊ ခရီးသြားတာ ႀကိဳက္ရင္လည္း ႀကိဳက္တယ္ေျပာမွေပါ့”
“အေဖကေရာ ေမးခဲ့လုိ႔လား၊ အေမ ဘာလုိခ်င္လဲ၊ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ၊ ဒါမွမဟုတ္ငါနဲ႔ေနရတာ ေပ်ာ္ရႊင္ရဲ႕လား ဆုိတာမ်ိဳး အေဖ တစ္ခါေလာက္ ေမးခဲ့ဖူးလုိ႔လား”
“သမီးအေမက တစ္ခါမွ မညည္းညဴခဲ့ဘူးေလ၊ ဒီေတာ့ ေပ်ာ္တယ္ပဲထင္ခဲ့တာေပါ့၊ခုေတာ့ ငါ့ကို သူတကယ္ထားသြားၿပီ”
ငိုေၾကြးေနသည့္အေဖ့ကို ၾကည့္ကာ ဧဗာ့စိတ္ထဲ ငါက်ရံႈးၿပီဟု ခံစားေနရသည္။ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ႀကိဳးစားၾကည့္ခ်င္ေသးသည္။ အိပ္မေပ်ာ္နုိင္ျဖစ္ေနသည့္အေဖ့ကုိ ခ်ာလီ့အိပ္ေဆးပုလင္းထဲကအိပ္ေဆး၂ျပားထုတ္ေပးလုိက္သည္။

အိပ္ေဆးေသာက္ကာႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္အေဖ့ကုိၾကည့္ရင္း အၾကံရသြားသည္။ပုလင္းထဲကအိပ္ေဆးေတြအားလံုး လႊင့္ပစ္လုိက္သည္။ အေဖအိပ္ေဆးေသာက္လြန္သြားလုိ႔ဆုိကာ ေဆးရံုပုိ႔လုိက္သည္။ ေဆးရံုခုတင္မွာအေဖက ေခ်ာ္လဲေရာထုိင္သည္။ အမွန္က အေမ့ကိုလြမ္းစိတ္ႏွင့္ယဲ့ယဲ့ကေလးျဖစ္ေနသည့္အေဖပါ။  အေမက စိုးရိမ္တႀကီး လာၾကည့္ကာကရုဏာျပန္သက္သြားၿပီ။ ေဆးရံု ခုတင္ေပၚမွာဆုိတာကုိေတာင္ သတိမမူမိေတာ့ဘဲအေဖ့ေဘးနား ေခြေခြကေလး တုိးကပ္ၿပီး အေဖ့ကုိ စိတ္ပူစြာေစာင့္အိပ္ေပးသည္။ေဆးရံုကို ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လုိက္လာသည္။ အေမက ဖုန္းဆက္ေခၚလုိ႔တဲ့။ ဟင္ဟုိတစ္ခါ အေဖ့အိမ္မွာ ေတြ႔ဖူးခဲ့ သည့္ စားစရာလာပို႔သည့္ေကာင္ေလး။ လက္စသတ္ေတာ့ သူက ရွယ္ဘီ့ထက္ တစ္လေလာက္ပဲ ပိုႀကီးတဲ့၊ အေဖတူ အေမကြဲအစ္ကုိတဲ့။
“အေမက ဘာမွေျပာမျပခဲ့ဘူး၊ အေမ မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ ရသမွ် သဲလြန္စေလးနဲ႔အေဖ့ကုိ ကၽြန္ေတာ္လာရွာတာ၊ တစ္ဦးတည္းေသာသားလုိ႔ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ထင္ခဲ့တာ၊ အခု….´ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာယုိ႔ယုိ႔ကေလးထိုင္ေန သည့္ အေဖတူအေမကြဲအစ္ကုိျဖစ္သူက၀မ္းသာ၀မ္းနည္းရင္ဖြင့္သည္။ အေမက ဒါကုိ ျပံဳးျပံဳးေလးၾကည့္ေနခဲ့သည္။ အေဖ့အတိတ္ ခါးခါးကုိ အေမလက္ခံသြားၿပီ။ အေဖႏွင့္အေမတုိ႔၏အိမ္ေထာင္ကဘယ္ေတာ့မွ မၿပိဳကြဲႏုိင္ေတာ့ၿပီဟု ဧဗာစိတ္ခ်သြားသည္။ ေလာေလာဆယ္၀မ္းနည္းစရာက လုပ္ဇာတ္ခင္းသည့္ ဧဗာ့ကုိ ခ်ာလီစိတ္ဆုိးသြားၿပီးအိမ္ကုိျပန္မလာေတာ့တာပါပဲ။  စပ်စ္ျခံ အလုပ္ထဲမွာေနသည္။ ညက်ေတာ့ဂါဗာ့အိမ္သြားအိပ္သည္။ `ကၽြန္မကရွင့္မိန္းမေလ၊အိမ္ကုိျပန္လာပါ´လုိ႔ေခၚတာကို ခ်ာလီဂရု မစုိက္ဟန္ျပသည္။ ခ်ာလီစြပ္စြဲလုိက္သည့္ စကားလံုးေတြကျပင္းထန္သည္။

“မင္းက ငါ့ကိုခ်စ္လုိ႔လက္ထပ္ခဲ့တာမွမဟုတ္တာပဲ၊ မိတ္ေဆြေတြကလက္ထပ္ၿပီးၿပီလားေမးရင္ `အင္း´လုိ႔ ၀င့္၀င့္စားစား ေျဖႏုိင္ေအာင္ငါ့ကိုယူတာ”ဧဗာ ဘယ္လုိေျပာရပါ့။

“အိမ္ေထာင္ေရးအၾကံေပးပုဂိၢဳလ္ပီပီ မင္းတျခားသူေတြကုိ ေပးတဲ့အၾကံေတြက အေကာင္းဆံုးျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ ဒါေပမဲ့ ငါ့အတြက္ေတာ့ သိပ္ဆုိးတဲ့လုပ္ဇာတ္ေတြပဲ” 

စိတ္ဆိုးမေျပေသးသည့္ ခ်ာလီတစ္ေယာက္ လက္ေလွ်ာ့လွည့္ျပန္သြားသည့္ဧဗာ့ေက်ာျပင္ကို ေငးၾကည့္ၿပီး အလုပ္ လည္း ဆက္လုပ္မရႏိုင္ေတာ့။ခံစားခ်က္ေတြ ေပြလီရႈတ္ေထြးကုန္ၿပီ။

xxxxxx

ခ်ာလီလက္ေဆာင္ေပးဖူးသည့္ ၀ုိင္ပုုလင္းကုိ ကိုင္ကာေငးေငးငုိင္ငိုင္ျဖစ္ေနသည့္ ဧဗာ့ကို အေဖက ေျပာျပသည္။
“၀ုိင္ပုလင္းဘာလုိ႔ ခ်ာလီေပးလဲ သိလား၊ စပ်စ္သီးေတြႀကိီးလာတုန္းကသူေျပာဖူးတယ္၊ ၀ုိင္လုပ္သူေတြက လူေတြကုိ စိတ္ဖိစီးမႈေလ်ာ့နည္းေအာင္ရည္ရြယ္ခဲ့တာတဲ့၊ စပ်စ္သီးေတြကုိ ေရထဲျမွဳပ္ အလံုပိတ္ထားသုိရတယ္၊ေနေရာင္ျခည္ေပးရတယ္။ တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္ အခ်ိန္အမ်ားႀကီးယူၿပီးအေကာင္းဆံုးၾကံ့ခုိင္မႈရရွိေအာင္ ရွင္သန္ႏုိင္ေအာင္ လုပ္ရတယ္တဲ့၊ အေဖေျပာခ်င္ တာက ဒီသေဘာပဲ၊ အခမ္းနားဆံုးအခ်စ္ကလည္းအခက္ခဲဆံုးအေျခအေနေတြမွာ ရွင္သန္တယ္၊ ဒီလုိ ၀ရုန္းသုန္းကားအေျခ အေနေတြမွာရွင္သန္ရင္း အခ်စ္နဲ႔အိမ္ေထာင္ေရးကို ခုိင္ျမဲေအာင္ လုပ္ၾကရတာ”

ဧဗာက ခ်ာလီစြပ္စြဲသလုိမွ မဟုတ္တာပဲ။ မိတ္ေဆြေတြၾကားအိမ္ေထာင္ရွိအမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ တင့္တယ္ေအာင္ လူတစ္ ေယာက္ကုိလက္ထပ္ခဲ့တာမွမဟုတ္တာပဲ။ ခ်ာလီလည္း စိတ္လုိက္မာန္ပါစြပ္စြဲခဲ့သည့္သူ႔စကားကုိသူ ေနာင္တႀကီးစြာ ရသည္။ ဧဗာ့အေဖႏွင့္အေမတုိ႔၏ႏွစ္သံုးဆယ္ေျမာက္မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ဆင္ႏႊဲရန္ အေျပးလာသည္။ စပ်စ္ျခံကုိလုိက္လာသည့္ ဧဗာႏွင့္ လမ္းမွာေတြ႔သည္။ ႏွစ္ဦးသားကားေပၚမွ အေျပးအလႊားဆင္းကာ ေျပးေပြ႕မိၾကသည္။ လက္ထပ္ျခင္း ေနာက္ကြယ္ မွာခဏတာေျခရာေဖ်ာက္ေနသည့္ ခ်စ္ျခင္း၏ခ်ိဳၿမိန္စြဲမက္ဖြယ္အရသာကုိ ျပန္လည္ဖမ္းဆုပ္မိၾကၿပီ။   

ၾကည္နူးဖြယ္ျမင္ကြင္းေလးကို ၾကည့္ကာ ကၽြန္မ အေတြးၾကြယ္ေနမိသည္။ ဒီလုိၾကည္ႏူးဖြယ္အခ်ိ္န္နာရီေလးျပန္ရဖုိ႔ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး၏ ရင္းႏွီးေပးဆပ္မႈကုိျပန္ျမင္ေယာင္သည္။ မိဘေတြကိစၥကုိဦးစားေပးရင္း ခင္ပြန္းသည္၏ အလုိဆႏၵကိုဧဗာ လ်စ္လ်ဴရႈမိခဲ့သည္မွာ မွန္ကန္ပါသလား….။ ဒီဇာတ္ကားထဲမွာေတာ့ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာႏွင့္ အဆံုးသတ္ထားသည္။ ကၽြန္မတုိ႔၏ တကယ့္လက္ေတြ႕ဘ၀မွာဒီလုိ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာႏွင့္အဆံုးသတ္ႏုိင္ပါ့မလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ “၀ရုန္းသုန္းကားအေျခအေနမွာ ရွင္သန္ရင္း အခ်စ္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ေရးကို ခုိင္ျမဲေအာင္လုပ္ၾကရတာ” ဆုိသည့္ ရက္ဘက္တလာ၏စကားတစ္ခြန္းက ခ်စ္သူတုိင္းအတြက္ အားေဆးတစ္ခြက္ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။
Valentine's Day ကိန္း၀ပ္ရာ ေဖေဖာ္၀ါရီလျမတ္မွာ ခ်စ္သူတုိင္းရင္ခုန္ဖြယ္ခ်စ္ျခင္းႏွင့္အစျပဳ၊ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ လက္ထပ္မဂၤလာ ဆင္ႏႊဲၿပီးသာယာခုိင္ျမဲသည့္အိမ္ေထာင္ေရးကုိ ပုိင္ဆုိင္ႏိုင္ၾကပါေစ………

ဂ်ဴနီယုိ
(Family မဂၢဇင္း၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ)
Film – Love,Wedding, Marriage
Cast – Mandy Moore as Ava, Kellan Lutz as Charlie

2 comments:

Han Kyi said...

မဖတ္ေတာ့ဘူး ရုပ္ရွင္ရွာၾကည့္မွာဆိုေတာ့ သိၿပီးသား ျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔...

မိုးနတ္ၾကယ္စင္ said...

မေရ....ညေလးကေတာ႔ ေသခ်ာကို ဖတ္ခဲ႔တယ္
ဘာလုိ႔ဆုိ ဒီရက္ထဲမအားဘူးရယ္...
ရွာလဲ ၾကည္႔ျဖစ္မွာမဟုတ္လို႔ပါမရယ္...
ဒီလုိ အျမည္းေလးေတြတင္တင္ေပးတာ မကို
ဘယ္လိုေက်းဇူးတင္မွန္းကို မသိဘူးးးးးးးးးးး:)
ခ်စ္တဲ႔....မုိးနတ္